Juan 20
Biblia del Jubileo
20 ¶ Y el primero de los sábados, María Magdalena vino de mañana, siendo aún tinieblas, al sepulcro; y vio la piedra quitada del sepulcro.
2 Entonces corrió, y vino a Simón Pedro, y al otro discípulo, al cual amaba Jesús, y les dice: Han llevado al Señor del sepulcro, y no sabemos dónde le han puesto.
3 Y salió Pedro, y el otro discípulo, y vinieron al sepulcro.
4 Y corrían los dos juntos; mas el otro discípulo corrió más presto que Pedro, y llegó primero al sepulcro.
5 Y bajándose a mirar, vio los lienzos puestos; mas no entró.
6 Llegó luego Simón Pedro siguiéndole, y entró en el sepulcro, y vio los lienzos puestos,
7 y el sudario, que había sido puesto sobre su cabeza, no puesto con los lienzos, sino envuelto en un lugar aparte.
8 Y entonces entró también el otro discípulo, que había venido primero al monumento, y vio, y creyó.
9 Porque aún no sabían la Escritura: Que era necesario que él resucitara de los muertos.
10 Y volvieron los discípulos a los suyos.
11 ¶ Pero María estaba fuera llorando junto al sepulcro; y estando llorando, se bajó y miró al sepulcro;
12 y vio dos ángeles en ropas blancas que estaban sentados, el uno a la cabecera, y el otro a los pies, donde el cuerpo de Jesús había sido puesto.
13 Y le dijeron: Mujer, ¿por qué lloras? Les dice: Han llevado a mi Señor, y no sé dónde le han puesto.
14 Cuando había dicho esto, volvió atrás, y vio a Jesús que estaba allí; pero no sabía que era Jesús.
15 Le dice Jesús: Mujer, ¿por qué lloras? ¿A quién buscas? Ella, pensando que era el hortelano, le dice: Señor, si tú lo has llevado, dime dónde lo has puesto, y yo lo llevaré.
16 Le dice Jesús: ¡María! Volviéndose ella, le dice: ¡Raboni! Que quiere decir, Maestro.
17 Le dice Jesús: No me toques; porque aún no he subido a mi Padre; mas ve a mis hermanos, y diles: Subo a mi Padre y a vuestro Padre, a mi Dios y a vuestro Dios.
18 Vino María Magdalena dando las nuevas a los discípulos: Que he visto al Señor, y estas cosas me dijo.
19 ¶ Y como fue tarde aquel día, el primero de los sábados, y estando las puertas cerradas donde los discípulos estaban juntos por miedo de los judíos, vino Jesús, y se puso en medio, y les dijo: Paz tengáis.
20 Y habiendo dicho esto, les mostró las manos y el costado. Entonces los discípulos se gozaron viendo al Señor.
21 Entonces les dijo otra vez: Paz tengáis; como me envió el Padre, así también yo os envío.
22 Y como hubo dicho esto, les sopló, y les dijo: Tomad el Espíritu Santo:
23 A los que soltaréis los pecados, les son sueltos; a los que los retuviereis, serán retenidos.
24 Pero Tomás, uno de los doce, que se dice el Dídimo, no estaba con ellos cuando Jesús vino.
25 Le dijeron pues los otros discípulos: Al Señor hemos visto. Y él les dijo: Si no viere en sus manos la señal de los clavos, y metiere mi dedo en el lugar de los clavos, y metiere mi mano en su costado, no creeré.
26 ¶ Y ocho días después, estaban otra vez sus discípulos dentro, y con ellos Tomás. Vino Jesús, las puertas cerradas, y se puso en medio, y dijo: Paz tengáis.
27 Luego dice a Tomás: Mete tu dedo aquí, y ve mis manos; y alarga acá tu mano, y métela en mi costado; y no seas incrédulo, sino fiel.
28 Entonces Tomás respondió, y le dijo: ¡Señor mío, y Dios mío!
29 Le dice Jesús: Porque me has visto, oh Tomás, creíste: bienaventurados los que no vieron y creyeron.
30 También muchas otras señales, a la verdad, hizo Jesús en presencia de sus discípulos, que no están escritas en este libro.
31 Estas empero son escritas, para que creáis que Jesús es el Cristo, Hijo de Dios; y para que creyendo, tengáis vida en su nombre.
John 20
New King James Version
The Empty Tomb(A)
20 Now the (B)first day of the week Mary Magdalene went to the tomb early, while it was still dark, and saw that the (C)stone had been taken away from the tomb. 2 Then she ran and came to Simon Peter, and to the (D)other disciple, (E)whom Jesus loved, and said to them, “They have taken away the Lord out of the tomb, and we do not know where they have laid Him.”
3 (F)Peter therefore went out, and the other disciple, and were going to the tomb. 4 So they both ran together, and the other disciple outran Peter and came to the tomb first. 5 And he, stooping down and looking in, saw (G)the linen cloths lying there; yet he did not go in. 6 Then Simon Peter came, following him, and went into the tomb; and he saw the linen cloths lying there, 7 and (H)the [a]handkerchief that had been around His head, not lying with the linen cloths, but folded together in a place by itself. 8 Then the (I)other disciple, who came to the tomb first, went in also; and he saw and believed. 9 For as yet they did not [b]know the (J)Scripture, that He must rise again from the dead. 10 Then the disciples went away again to their own homes.
Mary Magdalene Sees the Risen Lord
11 (K)But Mary stood outside by the tomb weeping, and as she wept she stooped down and looked into the tomb. 12 And she saw two angels in white sitting, one at the head and the other at the feet, where the body of Jesus had lain. 13 Then they said to her, “Woman, why are you weeping?”
She said to them, “Because they have taken away my Lord, and I do not know where they have laid Him.”
14 (L)Now when she had said this, she turned around and saw Jesus standing there, and (M)did not know that it was Jesus. 15 Jesus said to her, “Woman, why are you weeping? Whom are you seeking?”
She, supposing Him to be the gardener, said to Him, “Sir, if You have carried Him away, tell me where You have laid Him, and I will take Him away.”
16 Jesus said to her, (N)“Mary!”
She turned and said to [c]Him, “Rabboni!” (which is to say, Teacher).
17 Jesus said to her, “Do not cling to Me, for I have not yet (O)ascended to My Father; but go to (P)My brethren and say to them, (Q)‘I am ascending to My Father and your Father, and to (R)My God and your God.’ ”
18 (S)Mary Magdalene came and told the [d]disciples that she had seen the Lord, and that He had spoken these things to her.
The Apostles Commissioned(T)
19 (U)Then, the same day at evening, being the first day of the week, when the doors were shut where the disciples were [e]assembled, for (V)fear of the Jews, Jesus came and stood in the midst, and said to them, (W)“Peace be with you.” 20 When He had said this, He (X)showed them His hands and His side. (Y)Then the disciples were glad when they saw the Lord.
21 So Jesus said to them again, “Peace to you! (Z)As the Father has sent Me, I also send you.” 22 And when He had said this, He breathed on them, and said to them, “Receive the Holy Spirit. 23 (AA)If you forgive the sins of any, they are forgiven them; if you retain the sins of any, they are retained.”
Seeing and Believing
24 Now Thomas, (AB)called the Twin, one of the twelve, was not with them when Jesus came. 25 The other disciples therefore said to him, “We have seen the Lord.”
So he said to them, “Unless I see in His hands the print of the nails, and put my finger into the print of the nails, and put my hand into His side, I will not believe.”
26 And after eight days His disciples were again inside, and Thomas with them. Jesus came, the doors being shut, and stood in the midst, and said, “Peace to you!” 27 Then He said to Thomas, “Reach your finger here, and look at My hands; and (AC)reach your hand here, and put it into My side. Do not be (AD)unbelieving, but believing.”
28 And Thomas answered and said to Him, “My Lord and my God!”
29 Jesus said to him, [f]“Thomas, because you have seen Me, you have believed. (AE)Blessed are those who have not seen and yet have believed.”
That You May Believe
30 And (AF)truly Jesus did many other signs in the presence of His disciples, which are not written in this book; 31 (AG)but these are written that (AH)you may believe that Jesus (AI)is the Christ, the Son of God, (AJ)and that believing you may have life in His name.
Footnotes
- John 20:7 face cloth
- John 20:9 understand
- John 20:16 NU adds in Hebrew
- John 20:18 NU disciples, “I have seen the Lord,”
- John 20:19 NU omits assembled
- John 20:29 NU, M omit Thomas
Johannes 20
Het Boek
Jezus leeft weer!
20 Op de ochtend van de eerste dag van de week (zondag, de dag na de sabbat), ging Maria van Magdala al heel vroeg naar het graf. Toen zij daar aankwam, zag zij dat de steen voor de ingang was weggerold. 2 Zo vlug ze kon, holde zij naar Simon Petrus en de leerling die Jezusʼ beste vriend was. ‘De Here is uit het graf gehaald!’ zei ze. ‘Wij weten niet waar ze Hem hebben neergelegd.’
3 Petrus en de andere leerling renden onmiddellijk naar het graf, 4 maar de andere leerling liep vlugger dan Petrus en was er het eerst. 5 Hij boog zich voorover, keek in het graf en zag alleen de linnen windsels liggen. Maar hij ging niet naar binnen. 6 Petrus, die even na hem was gekomen, ging het graf wel binnen. Hij zag de windsels 7 en ook de doek waarmee Jezusʼ hoofd bedekt was geweest. Die doek was opgerold en lag apart.
8 De andere leerling ging toen ook naar binnen. Door wat hij zag, geloofde hij dat Jezus weer levend was geworden. 9 Want zij hadden nog niet begrepen dat Hij volgens de Boeken uit de dood zou terugkomen. 10 De twee leerlingen gingen terug naar huis.
Jezus verschijnt aan zijn leerlingen
11 Maria van Magdala bleef echter bij het graf achter. Huilend boog zij zich voorover en keek in het graf. 12 Op de plaats waar Jezus had gelegen, zag zij twee engelen in witte kleren zitten. Een aan het hoofdeinde en een aan het voeteneinde van de plaats waar Hij gelegen had. 13 ‘Waarom huilt u?’ vroegen zij haar. ‘Ze hebben mijn Heer weggenomen,’ antwoordde Maria, ‘en ik weet niet waar Hij is.’ 14 Zij keek achterom. Daar stond Jezus, maar zij herkende Hem niet. Zij dacht dat het de tuinman was. 15 ‘Waarom huilt u?’ vroeg Jezus. ‘Wie zoekt u?’ ‘Och, meneer, als u Hem ergens anders hebt neergelegd, zeg het alstublieft. Dan neem ik Hem mee,’ zei zij. 16 ‘Maria,’ zei Jezus. Zij draaide zich om en zei in het Aramees tegen Hem: ‘Rabboeni!’ Rabboeni betekent meester. 17 ‘Raak Mij niet aan,’ zei Jezus. ‘Want Ik ben nog niet teruggekeerd naar mijn Vader. Ga naar mijn broeders en vertel hun dat Ik terugga naar mijn Vader, die ook jullie Vader is. Naar mijn God, die ook jullie God is.’ 18 Maria ging snel naar Jezusʼ leerlingen. ‘Ik heb de Here gezien!’ zei ze en vertelde hun wat Hij tegen haar gezegd had.
19 ʼs Avonds zaten de leerlingen bij elkaar. Zij hadden de deur op slot gedaan, omdat zij bang waren voor de Joden. Ineens was Jezus bij hen. ‘Ik wens jullie vrede,’ zei Hij 20 en Hij liet hun zijn handen en zijn zijde zien. De leerlingen waren blij dat ze de Here zagen. 21 ‘Ik wens jullie vrede,’ zei Jezus weer. ‘Zoals de Vader Mij heeft uitgezonden, zo zend Ik jullie uit.’ 22 Toen blies Hij zijn adem over hen heen en zei: ‘Ontvang de Heilige Geest. 23 Wie jullie zijn zonden vergeven, is ervan verlost. Maar wie jullie het aanrekenen, moet zijn zonden dragen.’
24 Een van de twaalf, Thomas (dat betekent Tweeling) was er niet bij. 25 Toen de andere leerlingen hem vertelden dat zij de Here hadden gezien, wilde hij het niet geloven. ‘Ik kan het pas geloven,’ zei hij, ‘als ik de wonden van de spijkers in zijn handen zie en met mijn eigen hand voel dat Hij een wond in zijn zij heeft!’ 26 Acht dagen later waren de leerlingen weer bij elkaar. Thomas was er nu ook bij. Zij hadden de deur op slot gedaan. Ineens was Jezus in hun midden. ‘Vrede,’ zei Hij. 27 ‘Thomas, zie je mijn handen en mijn zij? Voel maar en twijfel niet meer. Geloof dat Ik leef!’ 28 ‘Mijn Here en mijn God,’ zei Thomas. 29 ‘Geloof je het nu, omdat je Mij ziet?’ zei Jezus. ‘Gelukkig zijn de mensen die in Mij geloven zonder Mij gezien te hebben.’
30 Veel van de wonderen die Jezus voor de ogen van zijn leerlingen heeft gedaan, staan niet in dit boek vermeld. 31 Ik heb hier enkele opgeschreven opdat u zult geloven dat Jezus de Christus is, de Zoon van God. Als u in Hem gelooft, leeft u in zijn naam.
Biblia del Jubileo 2000 (JUS) © 2000, 2001, 2010, 2014, 2017, 2020 by Ransom Press International
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.