Add parallel Print Page Options

Ang Kasalan sa Cana

Nang ikatlong araw ay nagkaroon ng isang kasalan sa Cana ng Galilea at naroon ang ina ni Jesus.

Inanyayahan din si Jesus at ang kanyang mga alagad sa kasalan.

Nang magkulang ng alak, sinabi ng ina ni Jesus sa kanya, “Wala silang alak.”

Sinabi sa kanya ni Jesus, “Babae, anong kinalaman niyon sa akin at sa iyo? Ang aking oras ay hindi pa dumating.”

Sinabi ng kanyang ina sa mga lingkod, “Gawin ninyo ang anumang sabihin niya sa inyo.”

Doon ay mayroong anim na tapayang bato para sa kaugaliang paglilinis ng mga Judio na naglalaman ang bawat isa ng dalawa o tatlong bangang tubig.

Sinabi sa kanila ni Jesus, “Punuin ninyo ng tubig ang mga tapayan.” Kanilang pinuno ang mga ito hanggang sa labi.

Sinabi niya sa kanila, “Kumuha kayo ngayon, at inyong dalhin sa pinuno ng handaan.” At kanila ngang dinala.

Nang matikman ng pinuno ng handaan ang tubig na naging alak, at hindi niya alam kung saan ito nanggaling (subalit nalalaman ng mga lingkod na kumuha ng tubig), tinawag ng pinuno ng handaan ang lalaking bagong kasal.

10 At sinabi sa kanya, “Ang bawat tao ay unang naghahain ng mataas na uring alak, pagkatapos ay ang mababang uring alak kapag ang mga panauhin ay nakainom na. Subalit hanggang ngayon ay itinabi mo ang mabuting alak.”

11 Ginawa ito ni Jesus, ang una sa kanyang mga tanda, sa Cana ng Galilea, at ipinahayag ang kanyang kaluwalhatian; at sumampalataya sa kanya ang kanyang mga alagad.

12 Pagkatapos(A) nito ay bumaba siya sa Capernaum, kasama ang kanyang ina, mga kapatid, at ang kanyang mga alagad. Sila'y tumigil doon nang ilang araw.

Nilinis ni Jesus ang Templo(B)

13 Malapit(C) na noon ang Paskuwa ng mga Judio, at umahon si Jesus patungo sa Jerusalem.

14 Natagpuan niya sa templo ang mga nagtitinda ng mga baka, mga tupa, mga kalapati, at ang mga nagpapalit ng salapi na nakaupo.

15 Gumawa siya mula sa mga lubid ng isang panghagupit at itinaboy niya silang lahat papalabas sa templo kasama ang mga tupa at mga baka. Ibinuhos din niya ang salapi ng mga mamamalit, at itinaob ang kanilang mga mesa.

16 Sa mga nagtitinda ng mga kalapati ay sinabi niya, “Alisin ninyo rito ang mga bagay na ito; huwag ninyong gawing bahay-pamilihan ang bahay ng aking Ama.”

17 Naalala(D) ng kanyang mga alagad na nasusulat, “Ang sigasig para sa iyong bahay ang tutupok sa akin.”

18 Ang mga Judio ay sumagot sa kanya, “Anong tanda ang maipapakita mo sa amin sa paggawa mo ng mga bagay na ito?”

19 Sinagot(E) sila ni Jesus, “Gibain ninyo ang templong ito at aking itatayo sa loob ng tatlong araw.”

20 Sinabi ng mga Judio, “Apatnapu't anim na taon ang pagtatayo ng templong ito, at itatayo mo sa loob ng tatlong araw?”

21 Subalit siya'y nagsasalita tungkol sa templo ng kanyang katawan.

22 Kaya't nang siya ay muling bumangon mula sa mga patay, naalala ng kanyang mga alagad na sinabi niya ito. At naniwala sila sa kasulatan at sa salitang sinabi ni Jesus.

Alam ni Jesus ang Likas ng Tao

23 Nang siya ay nasa Jerusalem nang kapistahan ng Paskuwa, marami ang sumampalataya sa kanyang pangalan, nang kanilang makita ang mga ginawa niyang tanda.

24 Subalit hindi ipinagkatiwala ni Jesus ang kanyang sarili sa kanila sapagkat kilala niya ang lahat ng mga tao,

25 at hindi niya kailangan ang sinuman upang magpatotoo tungkol sa tao, sapagkat alam niya ang isinasaloob ng tao.

Jesus Changes Water into Wine

On the third day of that week[a] there was a wedding in Cana of Galilee. Jesus’ mother was there, and Jesus and his disciples had also been invited to the wedding. When the wine ran out, Jesus’ mother told him, “They don’t have any more wine.”

“How does that concern us, dear lady?”[b] Jesus asked her. “My time hasn’t come yet.”

His mother told the servants, “Do whatever he tells you.”

Now standing there were six stone water jars used for the Jewish rites of purification, each one holding from two to three measures.[c] Jesus told the servants,[d] “Fill the jars with water.” So they filled them up to the brim. Then he told them, “Now draw some out and take it to the man in charge of the banquet.” So they did.

When the man in charge of the banquet tasted the water that had become wine (without knowing where it had come from, though the servants who had drawn the water knew), he[e] called for the bridegroom 10 and told him, “Everyone serves the best wine first, and the cheap kind when people[f] are drunk. But you have kept the best wine until now!” 11 Jesus did this, the first[g] of his signs, in Cana of Galilee. He revealed his glory, and his disciples believed in him.

12 After this, Jesus[h] went down to Capernaum—he, his mother, his brothers, and his disciples—and they remained there for a few days.

Confrontation in the Temple over Money(A)

13 The Jewish Passover was near, and Jesus went up to Jerusalem. 14 In the Temple he found people selling cattle, sheep, and doves, as well as moneychangers sitting at their tables. 15 After making a whip out of cords, he drove all of them out of the Temple, including the sheep and the cattle. He scattered the coins of the moneychangers and knocked over their tables.

16 Then he told those who were selling the doves, “Take these things out of here! Stop making my Father’s house a marketplace!” 17 His disciples remembered that it was written, “Zeal for your house will consume me.”[i]

18 Then the Jewish leaders[j] asked him, “What sign can you show us as authority for doing these things?”

19 Jesus answered them, “Destroy this sanctuary, and in three days I will rebuild it.”

20 The Jewish leaders[k] said, “This sanctuary has been under construction for 46 years, and you’re going to rebuild it in three days?” 21 But the sanctuary he was speaking about was his own body. 22 After he had been raised from the dead, his disciples remembered that he had said this. So they believed the Scripture and the statement that Jesus had made.[l]

Jesus Knows All People

23 While Jesus[m] was in Jerusalem for the Passover Festival, many people believed in him[n] because they saw the signs that he was doing. 24 Jesus, however, did not entrust himself to them, because he knew all people 25 and didn’t need anyone to tell him what people were like, because he himself knew what was in every person.[o]

Footnotes

  1. John 2:1 The Gk. lacks of that week
  2. John 2:4 Or us, woman
  3. John 2:6 I.e. about 25 gallons each; the Gk. metron contained about 8.4 gallons
  4. John 2:7 Lit. them
  5. John 2:9 Lit. the man in charge of the banquet
  6. John 2:10 Lit. they
  7. John 2:11 Or beginning
  8. John 2:12 Lit. he
  9. John 2:17 Cf. Ps 69:9
  10. John 2:18 I.e. Judean leaders; lit. the Jews
  11. John 2:20 I.e. Judean leaders; lit. The Jews
  12. John 2:22 Lit. spoken
  13. John 2:23 Lit. he
  14. John 2:23 Lit. in his name
  15. John 2:25 Lit. in a person