Juan 10
Ang Pulong Sa Dios
Ang Tinuod nga Magbalantay sa mga Karnero
10 Misaysay si Jesus kanila pinaagi sa sambingay, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga kon ang tawo mosulod sa toril sa mga karnero apan dili moagi sa pultahan kondili didto hinuon siya mokatkat sa koral, kanang tawhana kawatan ug tulisan. 2 Apan ang tawo nga mosulod agi sa pultahan mao ang tinuod nga magbalantay sa mga karnero. 3 Pasudlon siya sa tigbantay sa pultahan ug ang iyang tingog mailhan sa mga karnero. Tawgon niya ang iyang mga karnero sa ilang mga ngalan, ug giyahan niya pagawas. 4 Kon tua na sila sa gawas, mouna siya sa panon sa mga karnero ug sila mosunod kaniya tungod kay nakaila sila sa iyang tingog. 5 Dili mosunod ang mga karnero sa tawo nga wala nila mailhi; magpalayo hinuon sila tungod kay wala sila makaila sa iyang tingog.”
6 Gisulti ni Jesus kanila kini nga sambingay, apan wala gayod sila makasabot sa kahulogan niini.
Si Jesus ang Maayo nga Magbalantay
7 Busa miingon pag-usab si Jesus, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga ako mao ang pultahan sa mga karnero.[a] 8 May mga magtutudlo nga nauna kanako ug sama sila sa mga kawatan ug mga tulisan. Apan ang akong mga karnero wala motuo kanila. 9 Ako mao ang pultahan. Ang mosulod agi kanako maluwas. Sama siya sa karnero nga mosulod ug mogawas, ug makakita siya ug sabsabanan. 10 Ang katuyoan sa kawatan mao ang pagpangawat, ang pagpatay, ug ang pagpangguba. Apan mianhi ako dinhi sa kalibotan aron mahatagan ko ang mga tawo sa kinabuhi nga madagayaon.
11 “Ako mao ang maayo nga magbalantay sa mga karnero. Ang maayo nga magbalantay andam nga magpakamatay alang sa iyang mga karnero. 12 Dili siya sama sa tawo nga sinuholan lang nga magbantay. Kay ang sinuholan lang modagan kon may makita siyang nagaabot nga ihalas nga iro, ug biyaan lang niya ang mga karnero. Busa atakihon sa ihalas nga iro ang mga karnero ug magkatibulaag kini. 13 Ang sinuholan mopalayo, tungod kay sinuholan man lang siya ug bale-wala lang kaniya kon unsa ang mahitabo sa mga karnero. 14-15 Apan ako mao ang maayo nga magbalantay sa mga karnero. Ingon nga ako nailhan sa Amahan ug ako nakaila kaniya, nakaila usab ako sa akong mga karnero ug nakaila sila kanako. Ug ihatag ko ang akong kinabuhi alang kanila. 16 May uban pa akong mga karnero nga wala dinhi sa inyong grupo nga mga Judio. Kinahanglan pasudlon ko usab sila. Maminaw sila kanako, ug ang tanan nga maminaw kanako mahimong usa lang ka panon nga may usa lang ka magbalantay.
17 “Gihigugma ako sa Amahan tungod kay ginahatag ko ang akong kinabuhi alang kanila, ug pagkahuman mabuhi ako pag-usab. 18 Walay makapatay kanako kon dili ko kini itugot. Apan kabubut-on ko nga ihatag ang akong kinabuhi. Akong pagbuot ang paghatag niini, ug pagbuot ko usab ang pagbawi niini. Mao kini ang giingon kanako sa Amahan.”
19 Tungod niadtong gisulti ni Jesus nagkasumpaki pag-usab ang mga Judio. 20 Daghan kanila ang nagaingon, “Kini nga tawo gisudlan sa daotang espiritu ug buang-buang. Nganong nagpunay kamo ug paminaw kaniya?” 21 Apan nagaingon ang uban, “Ang tawo nga gigamhan sa daotang espiritu dili makatudlo ug sama niana. Ug usa pa, unsaon man pag-ayo sa usa ka tawo nga gigamhan sa daotan nga espiritu ang usa ka buta?”
Gisalikway si Jesus sa mga Judio
22 Miabot ang panahon sa pagsaulog sa Jerusalem sa Pista sa Pagdedikar sa Templo. Tingtugnaw kadto, 23 ug naglakaw-lakaw si Jesus didto sa templo, sa gitawag nga Balkon ni Solomon. 24 Mialirong ang mga Judio kaniya ug miingon sila, “Nganong dili mo pa man itug-an kanamo kon kinsa gayod ikaw? Diretsoha kamig sulti kon ikaw mao ang Cristo.” 25 Miingon si Jesus kanila, “Gisultihan ko na kamo kon kinsa gayod ako, apan dili kamo motuo kanako. Ang mga milagro nga gipabuhat sa Amahan kanako nagapamatuod usab kon kinsa gayod ako. 26 Apan dili kamo motuo kanako tungod kay dili kamo kauban sa akong mga karnero. 27 Ang akong mga karnero maminaw kanako. Nakaila ako kanila ug nagasunod sila kanako. 28 Gihatagan ko silag kinabuhi nga walay kataposan, ug dili gayod sila mawala. Walay makaagaw kanila gikan sa akong mga kamot. 29 Gihatag sila kanako sa akong Amahan nga gamhanan sa tanan, ug wala gayoy makaagaw kanila gikan sa kamot sa Amahan. 30 Ako ug ang Amahan usa lang.”
31 Pagkadungog niadto sa mga Judio mipunit sila pag-usab ug mga bato aron batohon siya. 32 Apan miingon si Jesus kanila, “Daghan ang gibuhat ko nga maayo nga kamo mismo nakakita. Ug gipabuhat kini kanako sa Amahan. Asa ba niining akong mga gipangbuhat ang nahimong hinungdan nga inyo akong batohon?” 33 Gitubag siya sa mga Judio, “Dili kami mobato kanimo tungod sa maayo nga buhat, kondili tungod sa imong gisulti batok sa Dios! Kay ikaw tawo man lang, apan nagaingon ka nga ikaw Dios.” 34 Miingon si Jesus kanila, “Dili ba nahisulat man sa inyong Kasugoan nga miingon ang Dios nga kamo mga dios?[b] 35-36 Ug nahibaloan nato nga tinuod kanunay ang nahisulat sa Kasulatan. Busa kon miingon ang Dios nga mga dios ang mga tawo nga gihatagan sa iyang mensahe, nganong nagaingon man kamo nga nagsulti ako batok sa Dios tungod kay miingon ako nga ako Anak sa Dios? Siya mismo ang nagpili ug nagpadala kanako dinhi sa kalibotan. 37 Kon wala ako maghimo sa gipabuhat sa Amahan kanako, dili kamo angay nga motuo kanako. 38 Apan kon gibuhat ko kini bisan dili ninyo gusto nga motuo sa akonggisulti, angay ninyong tuohan ang akong mga gipangbuhat, aron nga masayran gayod ninyo nga ang Amahan ania kanako ug ako anaa kaniya.”
39 Nagtinguha sila pag-usab sa pagdakop kang Jesus, apan nakalikay siya kanila.
40 Mitabok pag-usab si Jesus sa Suba sa Jordan ug miadto sa dapit diin nagbautismo si Juan. Ug didto siya nagpuyo. 41 Daghang mga tawo ang miadto kaniya ug miingon, “Wala tinuod makahimog mga milagro si Juan, apan ang tanan nga iyang gisulti mahitungod niini nga tawo tinuod.” 42 Busa daghan sa mga tawo didto ang mituo kang Jesus.
Footnotes
- 10:7 mga karnero: mao ang mga tawo nga nagasunod kang Cristo.
- 10:34
Tan-awa usab ang Salmo 82:6.
John 10
Complete Jewish Bible
10 “Yes, indeed! I tell you, the person who doesn’t enter the sheep-pen through the door, but climbs in some other way, is a thief and a robber. 2 But the one who goes in through the gate is the sheep’s own shepherd. 3 This is the one the gate-keeper admits, and the sheep hear his voice. He calls his own sheep, each one by name, and leads them out. 4 After taking out all that are his own, he goes on ahead of them; and the sheep follow him because they recognize his voice. 5 They never follow a stranger but will run away from him, because strangers’ voices are unfamiliar to them.”
6 Yeshua used this indirect manner of speaking with them, but they didn’t understand what he was talking to them about. 7 So Yeshua said to them again, “Yes, indeed! I tell you that I am the gate for the sheep. 8 All those who have come before me have been thieves and robbers, but the sheep didn’t listen to them. 9 I am the gate; if someone enters through me, he will be safe and will go in and out and find pasture. 10 The thief comes only in order to steal, kill and destroy; I have come so that they may have life, life in its fullest measure.
11 “I am the good shepherd. The good shepherd lays down his life for the sheep. 12 The hired hand, since he isn’t a shepherd and the sheep aren’t his own, sees the wolf coming, abandons the sheep and runs away. Then the wolf drags them off and scatters them. 13 The hired worker behaves like this because that’s all he is, a hired worker; so it doesn’t matter to him what happens to the sheep. 14 I am the good shepherd; I know my own, and my own know me — 15 just as the Father knows me, and I know the Father — and I lay down my life on behalf of the sheep. 16 Also I have other sheep which are not from this pen; I need to bring them, and they will hear my voice; and there will be one flock, one shepherd.
17 “This is why the Father loves me: because I lay down my life — in order to take it up again! 18 No one takes it away from me; on the contrary, I lay it down of my own free will. I have the power to lay it down, and I have the power to take it up again. This is what my Father commanded me to do.”
19 Again there was a split among the Judeans because of what he said. 20 Many of them said, “He has a demon!” and “He’s meshugga! Why do you listen to him?” 21 Others said, “These are not the deeds of a man who is demonized — how can a demon open blind people’s eyes?”
22 Then came Hanukkah in Yerushalayim. It was winter, 23 and Yeshua was walking around inside the Temple area, in Shlomo’s Colonnade. 24 So the Judeans surrounded him and said to him, “How much longer are you going to keep us in suspense? If you are the Messiah, tell us publicly!” 25 Yeshua answered them, “I have already told you, and you don’t trust me. The works I do in my Father’s name testify on my behalf, 26 but the reason you don’t trust is that you are not included among my sheep. 27 My sheep listen to my voice, I recognize them, they follow me, 28 and I give them eternal life. They will absolutely never be destroyed, and no one will snatch them from my hands. 29 My Father, who gave them to me, is greater than all; and no one can snatch them from the Father’s hands. 30 I and the Father are one.”
31 Once again the Judeans picked up rocks in order to stone him. 32 Yeshua answered them, “You have seen me do many good deeds that reflect the Father’s power; for which one of these deeds are you stoning me?” 33 The Judeans replied, “We are not stoning you for any good deed, but for blasphemy — because you, who are only a man, are making yourself out to be God [a].” 34 Yeshua answered them, “Isn’t it written in your Torah, ‘I have said, “You people are Elohim’ ”?[b] 35 If he called ‘elohim’ the people to whom the word of Elohim was addressed (and the Tanakh cannot be broken), 36 then are you telling the one whom the Father set apart as holy and sent into the world, ‘You are committing blasphemy,’ just because I said, ‘I am a son of Elohim’?
37 “If I am not doing deeds that reflect my Father’s power, don’t trust me. 38 But if I am, then, even if you don’t trust me, trust the deeds; so that you may understand once and for all that the Father is united with me, and I am united with the Father.” 39 One more time they tried to arrest him, but he slipped out of their hands.
40 He went off again beyond the Yarden, where Yochanan had been immersing at first, and stayed there. 41 Many people came to him and said, “Yochanan performed no miracles, but everything Yochanan said about this man was true.” 42 And many people there put their trust in him.
Footnotes
- John 10:33 Hebrew: Elohim
- John 10:34 Psalm 82:6
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.
Copyright © 1998 by David H. Stern. All rights reserved.