Jozua 7
Het Boek
De ongehoorzaamheid van Achan
7 Maar er was zonde onder de Israëlieten. Gods bevel dat alles moest worden vernietigd, was niet door iedereen opgevolgd. Achan, de zoon van Karmi, de zoon van Zabdi, de zoon van Zerach, uit de stam van Juda, had namelijk een deel van de buit voor zichzelf gehouden. Daarom werd de Here woedend op het volk Israël. 2 Het kwam uit toen kort na de verovering van Jericho Jozua enkele mannen op een verkenningstocht naar de stad Ai stuurde. 3 Na hun terugkeer zeiden zij tegen Jozua: ‘Het is maar een kleine stad. Twee- tot drieduizend man zijn voldoende om haar te vernietigen, wij hoeven dus niet met het hele leger te gaan.’ 4 Ongeveer drieduizend soldaten trokken eropuit, maar zij werden door de mannen van Ai op de vlucht gejaagd. 5 Hierbij vielen zesendertig doden! Deze sneuvelden tijdens de achtervolging op de helling bij de steengroeven. Deze onverwachte nederlaag verlamde de Israëlieten en de moed zonk hen in de schoenen. 6 Jozua scheurde zijn kleren en bleef samen met de leiders van Israël tot de avond op de grond liggen voor de ark van de Here. Zij gooiden stof op hun hoofd. 7 Jozua riep tot de Here: ‘Here God, waarom hebt U ons de Jordaan laten oversteken als U ons wilt laten doden door de Amorieten? Hadden we er maar genoegen mee genomen aan de andere kant van de Jordaan te blijven. 8 Here, wat moet ik doen nu Israël op de vlucht is geslagen voor zijn vijanden? 9 Als de Kanaänieten en de andere volken in de omgeving dit horen, zullen zij ons aanvallen en vermoorden. En wat zult U dan doen voor de eer van uw grote naam?’
10,11 Maar de Here zei tegen Jozua: ‘Ga staan! Waarom ligt u languit op de grond? De Israëlieten hebben gezondigd door niet te gehoorzamen aan mijn bevel. Zij hebben buit genomen, hoewel Ik dat had verboden. Zij hebben er ook om gelogen en het stiekem tussen hun spullen verstopt. 12 Daarom is het volk van Israël verslagen. Daarom vluchtten uw mannen voor hun vijanden, want er rust een vloek op hen. Ik zal u niet langer terzijde staan, tenzij u zich volledig van deze zonde ontdoet. 13 Sta op! Zeg tegen het volk: “Ieder van u moet zich heiligen als voorbereiding op de dag van morgen, want de Here, de God van Israël, zegt dat iemand van Hem heeft gestolen en dat u uw vijanden niet eerder kunt verslaan, voordat u met deze zonde hebt afgerekend. 14 Morgenochtend moet u stam voor stam aantreden. Dan zal de Here de stam aanwijzen waartoe de schuldige man behoort. Die stam moet daarna per familie verschijnen, waarna de Here de schuldige familie zal aanduiden, daarna moet elk gezin verschijnen, gevolgd door ieder gezinslid afzonderlijk. 15 Degene die heeft gestolen wat aan de Here toebehoort, zal samen met zijn familieleden worden verbrand. Hij heeft het verbond van de Here geschonden en een vloek over alle Israëlieten gebracht.” ’
16 De volgende dag liet Jozua al heel vroeg alle stammen van Israël aantreden en de stam van Juda werd aangewezen. 17 Toen traden de families van de stam van Juda naar voren, waarbij die van Zerach werd aangewezen. Toen de gezinnen van deze familie aantraden, werd het gezin van Zabdi aangewezen. 18 Eén voor één werden daarna de gezinsleden van Zabdi voorgeleid en zijn kleinzoon Achan werd aangewezen als de schuldige. 19 Jozua zei tegen Achan: ‘Mijn zoon, geef eer aan de God van Israël en belijd Hem uw zonden. Vertel mij wat u hebt gedaan.’ 20 ‘Ik heb gezondigd tegen de Here, de God van Israël,’ bekende Achan. 21 ‘Ik zag een prachtige Babylonische mantel, ruim twee kilo zilver en een staaf goud, die zoʼn vijfhonderdvijftig gram woog. Ik kon ze niet laten liggen en heb ze meegenomen en begraven onder mijn tent. Het zilver ligt onderaan.’ 22 Jozua stuurde enkele mannen om de buit te halen. Zij gingen naar de tent en vonden de gestolen waar, precies op de plaats die Achan had genoemd. Het zilver lag inderdaad onderaan. 23 Zij brachten alles naar Jozua en de Israëlieten en legden het voor het oog van de Here op de grond. 24 Daarna namen Jozua en de andere Israëlieten Achan, het zilver, de mantel, de staaf goud, zijn zonen, dochters, ossen, ezels, schapen, zijn tent en alles wat hij bezat mee naar het dal van Achor. 25 Toen zei Jozua tegen Achan: ‘Waarom hebt u deze vloek over ons gebracht? Nu zal de Here een ramp over u brengen.’ Daarop stenigden de mannen van Israël hen, verbrandden de lijken 26 en stapelden er een grote hoop stenen overheen. Die stenen liggen daar nu nog en die plaats wordt nog steeds het Rampdal genoemd. Zo werd de toorn van de Here gestild.
Joshua 7
New King James Version
Defeat at Ai
7 But the children of Israel [a]committed a (A)trespass regarding the (B)accursed[b] things, for (C)Achan the son of Carmi, the son of [c]Zabdi, the son of Zerah, of the tribe of Judah, took of the accursed things; so the anger of the Lord burned against the children of Israel.
2 Now Joshua sent men from Jericho to Ai, which is beside Beth Aven, on the east side of Bethel, and spoke to them, saying, “Go up and spy out the country.” So the men went up and spied out Ai. 3 And they returned to Joshua and said to him, “Do not let all the people go up, but let about two or three thousand men go up and attack Ai. Do not weary all the people there, for the people of Ai are few.” 4 So about three thousand men went up there from the people, (D)but they fled before the men of Ai. 5 And the men of Ai struck down about thirty-six men, for they chased them from before the gate as far as Shebarim, and struck them down on the descent; therefore (E)the[d] hearts of the people melted and became like water.
6 Then Joshua (F)tore his clothes, and fell to the earth on his face before the ark of the Lord until evening, he and the elders of Israel; and they (G)put dust on their heads. 7 And Joshua said, “Alas, Lord [e]God, (H)why have You brought this people over the Jordan at all—to deliver us into the hand of the Amorites, to destroy us? Oh, that we had been content, and dwelt on the other side of the Jordan! 8 O Lord, what shall I say when Israel turns its [f]back before its enemies? 9 For the Canaanites and all the inhabitants of the land will hear it, and surround us, and (I)cut off our name from the earth. Then (J)what will You do for Your great name?”
The Sin of Achan
10 So the Lord said to Joshua: “Get up! Why do you lie thus on your face? 11 Israel has sinned, and they have also transgressed My covenant which I commanded them. (K)For they have even taken some of the [g]accursed things, and have both stolen and (L)deceived; and they have also put it among their own stuff. 12 (M)Therefore the children of Israel could not stand before their enemies, but turned their backs before their enemies, because (N)they have become doomed to destruction. Neither will I be with you anymore, unless you destroy the accursed from among you. 13 Get up, (O)sanctify[h] the people, and say, (P)‘Sanctify yourselves for tomorrow, because thus says the Lord God of Israel: “There is an accursed thing in your midst, O Israel; you cannot stand before your enemies until you take away the accursed thing from among you.” 14 In the morning therefore you shall be brought according to your tribes. And it shall be that the tribe which (Q)the Lord takes shall come according to families; and the family which the Lord takes shall come by households; and the household which the Lord takes shall come man by man. 15 (R)Then it shall be that he who is taken with the accursed thing shall be burned with fire, he and all that he has, because he has (S)transgressed[i] the covenant of the Lord, and because he (T)has done a disgraceful thing in Israel.’ ”
16 So Joshua rose early in the morning and brought Israel by their tribes, and the tribe of Judah was taken. 17 He brought the clan of Judah, and he took the family of the Zarhites; and he brought the family of the Zarhites man by man, and Zabdi was taken. 18 Then he brought his household man by man, and Achan the son of Carmi, the son of Zabdi, the son of Zerah, of the tribe of Judah, (U)was taken.
19 Now Joshua said to Achan, “My son, I beg you, (V)give glory to the Lord God of Israel, (W)and make confession to Him, and (X)tell me now what you have done; do not hide it from me.”
20 And Achan answered Joshua and said, “Indeed (Y)I have sinned against the Lord God of Israel, and this is what I have done: 21 When I saw among the spoils a beautiful Babylonian garment, two hundred shekels of silver, and a wedge of gold weighing fifty shekels, I [j]coveted them and took them. And there they are, hidden in the earth in the midst of my tent, with the silver under it.”
22 So Joshua sent messengers, and they ran to the tent; and there it was, hidden in his tent, with the silver under it. 23 And they took them from the midst of the tent, brought them to Joshua and to all the children of Israel, and laid them out before the Lord. 24 Then Joshua, and all Israel with him, took Achan the son of Zerah, the silver, the garment, the wedge of gold, his sons, his daughters, his oxen, his donkeys, his sheep, his tent, and (Z)all that he had, and they brought them to (AA)the Valley of Achor. 25 And Joshua said, (AB)“Why have you troubled us? The Lord will trouble you this day.” (AC)So all Israel stoned him with stones; and they burned them with fire after they had stoned them with stones.
26 Then they (AD)raised over him a great heap of stones, still there to this day. So (AE)the Lord turned from the fierceness of His anger. Therefore the name of that place has been called (AF)the Valley of [k]Achor to this day.
Footnotes
- Joshua 7:1 acted unfaithfully
- Joshua 7:1 devoted
- Joshua 7:1 Zimri, 1 Chr. 2:6
- Joshua 7:5 the people’s courage failed
- Joshua 7:7 Heb. YHWH, Lord
- Joshua 7:8 Lit. neck
- Joshua 7:11 devoted
- Joshua 7:13 set apart
- Joshua 7:15 overstepped
- Joshua 7:21 desired
- Joshua 7:26 Lit. Trouble
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
