Add parallel Print Page Options

Napildi sa Israel ang mga Dapit sa Amihan

11 Sa dihang nabalitaan ni Jabin nga hari sa Hazor ang kadaogan sa mga Israelinhon, nagpadala siya ug mensahe ngadto niini nga mga hari: kang Jobab nga hari sa Madon, sa mga hari sa Shimron ug Acshaf, sa mga hari sa kabukiran sa amihan, sa mga hari sa Kapatagan sa Jordan[a] sa habagatang bahin sa Dagat sa Galilea,[b] sa mga hari sa kabungtoran sa kasadpan,[c] sa mga hari sa kabaybayonan sa Dor sa kasadpan, sa mga hari sa mga Canaanhon sa sidlakan ug sa kasadpan sa Suba sa Jordan, sa mga hari sa mga Amorihanon, Hitihanon, Perisihanon, Jebusihanon nga nagapuyo sa kabukiran, ug sa mga hari sa mga Hibihanon nga nagapuyo sa ubos sa Bukid sa Hermon sa yuta sa Mizpa. Nagaabot kining tanang mga hari uban sa ilang mga kasundalohan nga daw sama kadaghan sa balas sa baybayon. Labihan usab kadaghan sa ilang mga kabayo ug mga karwahe. Naghiusa kini nga mga hari ug nagkampo sa daplin sa Sapa sa Merom aron sa pagpakiggira sa Israel.

Miingon ang Ginoo kang Josue, “Ayaw kamo kahadlok kanila, kay ugma sa ingon niining orasa, pamatyon ko silang tanan alang sa Israel. Pamiangi ninyo ang ilang mga kabayo ug pangsunoga ang ilang mga karwahe.” Busa kalit nga misulong si Josue uban ang iyang mga sundalo didto sa Sapa sa Merom. Ug gipadaog sila sa Ginoo batok sa ilang mga kaaway. Gigukod nila ang ilang mga kaaway hangtod sa Bantogan nga Sidon ug sa Misrefot Maim, ug hangtod sa kapatagan sa Mizpa sa sidlakan. Nahurot gayod nilag patay ang ilang mga kaaway. Ug gihimo ni Josue kanila ang gisugo sa Ginoo: gipamiangan niya ang ilang mga kabayo ug gipangsunog ang ilang mga karwahe.

10 Pagkahuman niini, mibalik silang Josue sa Hazor ug giilog kini, ug gipatay ang hari niini. (Ang Hazor mao ang labing gamhanan sa mga gingharian niadtong panahona.) 11 Gipamatay usab nila ang tanang mga lumulupyo sa Hazor. Gilaglag nila kini sa hingpit, ug wala gayoy nahibiling buhi. Ug gisunog nila ang lungsod.

12 Nailog nila ni Josue kining tanang mga lungsod. Gipatay nila ang tanang mga lumulupyo niini, lakip ang ilang mga hari. Gilaglag nila kini sa hingpit sumala sa gisugo ni Moises nga alagad sa Ginoo. 13 Apan wala sunoga sa mga Israelinhon ang mga lungsod nga natukod sa bungtod, gawas lang sa Hazor nga gisunog ni Josue. 14 Gipanguha sa mga Israelinhon ang tanang kabtangan ug mga kahayopan niini nga mga lungsod. Apan gipamatay nila ang tanang mga lumulupyo niini, ug wala gayoy nahibiling buhi. 15 Mao kadto ang gimando sa Ginoo kang Moises, ug gimando usab kini ni Moises kang Josue. Ug gituman gayod ni Josue ang tanang gisugo sa Ginoo kang Moises.

Gisakop ni Josue ang Tibuok nga Yuta

16 Gisakop ni Josue ang tibuok yuta: ang kabukiran, ang tanang kayutaan sa Negev, ang tanang kayutaan sa Goshen, ang kabungtoran sa kasadpan,[d] ang Kapatagan sa Jordan,[e] ug ang mga bukid ug kapatagan sa Israel. 17 Ang teritoryo nga nasakop niya naggikan sa Bukid sa Halak patungas sa Seir hangtod sa Baal Gad, sa Kapatagan sa Lebanon sa tiilan sa Bukid sa Hermon. Gidakop ug gipamatay niya ang mga hari niining mga dapita 18 human sa taas nga panahon nila nga pagpakiggira. 19 Walay laing nakighigala sa mga Israelinhon niining dapita gawas lang sa mga Hibihanon nga nagapuyo sa Gibeon. Ang uban, gipildi nila sa gira. 20 Kay gipagahi sa Ginoo ang ilang kasingkasing aron makig-away sila sa mga Israelinhon. Niining paagiha gipamatay sila sa walay kalooy ug nalaglag sila sa hingpit sumala sa gisugo sa Ginoo kang Moises.

21 Niadtong panahona usab, gisulong ni Josue ang mga kaliwat ni Anak nga nagapuyo sa mga bukid sa Hebron, Debir, Anab, ug sa tanan nga kabukiran sa Juda ug Israel. Gilaglag sila ni Josue sa hingpit apil ang ilang mga lungsod. 22 Walay mga kaliwat ni Anak nga nahibilin sa teritoryo sa mga Israelinhon gawas lang sa Gaza, Gat, ug sa Ashdod.

23 Busa nasakop ni Josue ang tibuok nga yuta, sumala sa gisugo sa Ginoo kang Moises. Gihatag niya kini nga yuta ngadto sa mga Israelinhon isip panulondon. Gibahin-bahin nila kini ngadto sa matag tribo.

Niadtong higayona naundang na ang gira sa yuta sa mga Israelinhon.

Footnotes

  1. 11:2 Kapatagan sa Jordan: sa Hebreo, Araba. Mao usab sa bersikulo 16.
  2. 11:2 Galilea: sa Hebreo, Kineret.
  3. 11:2 kabungtoran sa kasadpan: sa Hebreo, Shefela.
  4. 11:16 kabungtoran sa kasadpan: sa Hebreo, Shefela.
  5. 11:16 Kapatagan sa Jordan: sa Hebreo, Araba.

11 At nangyari nang mabalitaan ni Jabin na hari sa Hasor, na siya'y nagsugo kay Jobab na hari sa Madon, at sa hari sa Simron, at sa hari sa Achsaph,

At sa mga hari na nangasa hilagaan, sa lupaing maburol, at sa Araba sa timugan ng Cinneroth at sa mababang lupain, at sa mga kaitaasan ng Dor sa kalunuran,

Sa Cananeo sa silanganan at sa kalunuran at sa Amorrheo, at sa Hetheo, at sa Pherezeo, at sa Jebuseo sa lupaing maburol, at sa Heveo sa ibaba ng Hermon, sa lupain ng Mizpa.

At sila'y lumabas, sila at ang kanilang mga hukbo na kasama nila, maraming tao, na gaya nga ng mga buhangin na nasa baybayin ng dagat sa karamihan, na may mga kabayo at mga karo na totoong marami.

At ang lahat ng mga haring ito ay nagpipisan; at sila'y naparoon at humantong na magkakasama sa tubig ng Merom, upang makipaglaban sa Israel.

At sinabi ng Panginoon kay Josue, Huwag kang matakot ng dahil sa kanila; sapagka't bukas sa ganitong oras ay ibibigay ko silang lahat na patay sa harap ng Israel: inyong pipilayan ang kanilang mga kabayo, at sisilaban ng apoy ang kanilang mga karo.

Sa gayo'y biglang naparoon si Josue, at ang buong bayang pangdigma na kasama niya, laban sa kanila sa tabi ng tubig ng Merom, at dumaluhong sila sa kanila.

At ibinigay sila ng Panginoon sa kamay ng Israel, at sinaktan nila, at hinabol nila sila hanggang sa malaking Sidon, at hanggang sa Misrephoth-maim, at hanggang sa libis ng Mizpa, sa dakong silanganan; at sinaktan nila sila hanggang sa wala silang iniwan sa kanila nalabi.

At ginawa ni Josue sa kanila ang gaya ng iniutos ng Panginoon sa kaniya; kaniyang pinilayan ang kanilang mga kabayo, at sinilaban ng apoy ang kanilang mga karo.

10 At bumalik si Josue nang panahong yaon at sinakop ang Hasor, at sinugatan ng tabak ang hari niyaon: sapagka't ang Hasor ng una ay pangulo ng lahat ng mga kahariang yaon.

11 At kanilang sinugatan ng talim ng tabak ang lahat na tao na nandoon, na kanilang lubos na nilipol: walang naiwan na may hininga, at kaniyang sinilaban ng apoy ang Hasor.

12 At ang lahat ng mga bayan ng mga haring yaon at ang lahat ng mga hari ng mga yaon ay sinakop ni Josue, at sinugatan niya sila ng talim ng tabak at lubos na nilipol sila; gaya ng iniutos ni Moises na lingkod ng Panginoon.

13 Nguni't tungkol sa mga bayang natatayo sa kanilang mga bunton, ay walang sinunog ang Israel sa mga yaon, liban sa Hasor lamang, na sinunog ni Josue.

14 At ang lahat na samsam sa mga bayang ito at ang mga hayop ay kinuha ng mga anak ni Israel na pinakasamsam para sa kanilang sarili; nguni't ang bawa't tao ay sinugatan nila ng talim ng tabak hanggang sa kanilang nalipol sila, ni hindi nagiwan sila ng anomang may hininga.

15 Kung paanong nagutos ang Panginoon kay Moises na kaniyang lingkod, ay gayon nagutos si Moises kay Josue: at gayon ang ginawa ni Josue; wala siyang iniwang hindi yari sa lahat na iniutos ng Panginoon kay Moises.

16 Sa gayo'y sinakop ni Josue ang buong lupaing yaon, ang lupaing maburol, at ang buong Timugan, at ang buong lupain ng Gosen, at ang mababang lupain, at ang Araba, at ang lupaing maburol ng Israel, at ang mababang lupain niyaon;

17 Mula sa bundok ng Halac na paahon sa Seir, hanggang sa Baal-gad sa libis ng Libano sa ibaba ng bundok Hermon: at kinuha niya ang lahat nilang hari, at sinaktan niya sila at ipinapatay niya sila.

18 Si Josue ay nakipagdigmang malaong panahon sa lahat ng mga haring yaon.

19 Walang bayan na nakipagpayapaan sa mga anak ni Israel, liban ang mga Heveo na mga taga Gabaon: kanilang kinuhang lahat sa pakikipagbaka.

20 Sapagka't inakala nga ng Panginoon na papagmatigasin ang kanilang puso, upang pumaroon laban sa Israel sa pakikipagbaka, upang kanilang malipol silang lubos, na huwag silang magtamo ng biyaya, kundi kaniyang malipol sila, gaya ng iniutos ng Panginoon kay Moises.

21 At naparoon si Josue nang panahong yaon at nilipol ang mga Anaceo mula sa lupaing maburol, sa Hebron, sa Debir, sa Anab, at sa buong lupaing maburol ng Juda, at sa buong lupaing maburol ng Israel: nilipol silang lubos ni Josue sangpu ng kanilang mga bayan.

22 Walang naiwan sa mga Anaceo sa lupain ng mga anak ni Israel: sa Gaza, sa Gath, at sa Asdod lamang, nagiwan siya ng ilan.

23 Gayon sinakop ni Josue ang buong lupain ayon sa lahat na sinalita ng Panginoon kay Moises; at ibinigay ni Josue na pinakamana sa Israel, ayon sa kanilang pagkakabahagi sangayon sa kanilang mga lipi. At ang lupain ay nagpahinga sa pakikipagdigma.

Derrota de las ciudades del norte

11 El rey Jabín de Jazor se enteró de todo esto y decidió reunir a los ejércitos de varios reyes. Entonces envió mensajeros al rey Jobab de Madón, al rey de Simrón, al rey de Acsaf, a los reyes del norte, los de las colinas y también a los del desierto, a los reyes del área de Galilea, los del Néguev, los de los valles occidentales y al rey de Nafot Dor, al occidente. También envió mensajeros a los cananeos del oriente y del occidente, a los amorreos, los hititas, los ferezeos, los jebuseos de las montañas y los heveos del monte Hermón en la región de Mizpa. Salieron con todas sus tropas, conformando un gran ejército, tantos como los granos de arena en la playa, con muchos caballos y carros de combate. Todos estos reyes se reunieron y acamparon junto al riachuelo de Merón, para luchar contra Israel.

El SEÑOR le dijo a Josué: «No les tengas miedo, yo les daré el poder de derrotarlos. Verán que mañana a esta hora todos estarán muertos. Rómpanles las patas a los caballos del enemigo y quemen sus carros de combate».

Así que Josué llegó repentinamente con todo su ejército al arroyo de Merón, los atacó y el SEÑOR le permitió a Israel derrotarlos. Los atacaron y los persiguieron hasta la gran ciudad de Sidón y Misrefot Mayin, y hasta el oriente del valle de Mizpa. Los persiguieron y atacaron hasta que ninguno de sus enemigos quedó vivo. Josué hizo con ellos lo que el SEÑOR le había dicho. Les rompió las patas a los caballos y quemó sus carros de combate.

10 Al regreso Josué capturó la ciudad de Jazor y mató a filo de espada a su rey, pues hasta ese momento Jazor era la capital de esos reinos. 11 Los israelitas mataron a todo ser viviente en la ciudad, no dejaron con vida a nada que respirara, y la incendiaron.

12 Josué capturó todas esas ciudades reales y a sus reyes, y los mató a filo de espada, tal como Moisés, el siervo del SEÑOR, había ordenado. 13 Sin embargo, no era práctica de Israel quemar ciudades construidas en montes. Jazor fue la única de esas ciudades que fue incendiada. 14 Los israelitas saquearon y se apoderaron de todos los bienes y ganado de esas ciudades, y mataron a filo de espada a toda la gente, sin dejar a nadie con vida. 15 Lo que el SEÑOR le había ordenado a su siervo Moisés, así mismo Moisés se lo ordenó a Josué, y Josué así lo hizo. No pasó por alto nada de todo lo que el SEÑOR le ordenó a Moisés.

16 Josué conquistó todo este territorio montañoso, todo el Néguev, toda la tierra de Gosén, los valles occidentales, el valle del Jordán, las montañas de Israel y sus planicies. 17 Desde el monte Jalac, que se eleva hacia Seír, hasta Baal Gad en el valle del Líbano bajo el monte Hermón. Josué capturó a todos los reyes y los mató, 18 tras combatir contra todos ellos por largo tiempo. 19 Ninguna ciudad hizo tratado de paz con los israelitas, excepto los heveos que vivían en Gabaón. Los israelitas tuvieron que conquistar todas esas ciudades en batalla 20 porque el SEÑOR mismo hizo que los enemigos se pusieran tercos para que enfrentaran a Israel en guerra. Así pudieron ser exterminados totalmente, pues los israelitas no tuvieron compasión de ellos sino que los mataron a todos tal como el SEÑOR le había ordenado a Moisés.

21 También por la misma época Josué fue y destruyó a los anaquitas de las montañas, de Hebrón, de Debir, de Anab y de todas las montañas de Judá y de Israel. Josué los destruyó completamente junto con sus ciudades. 22 Ningún anaquita quedó en territorio de los israelitas. Algunos quedaron pero solo en Gaza, Gat y Asdod. 23 Así que Josué tomó toda la tierra, de acuerdo a todo lo que el SEÑOR le había ordenado a Moisés, y Josué se la dio a Israel como una herencia, conforme a sus divisiones por tribus. Luego la tierra descansó de la guerra.