Joshua 9:3-10:43
New Living Translation
3 But when the people of Gibeon heard what Joshua had done to Jericho and Ai, 4 they resorted to deception to save themselves. They sent ambassadors to Joshua, loading their donkeys with weathered saddlebags and old, patched wineskins. 5 They put on worn-out, patched sandals and ragged clothes. And the bread they took with them was dry and moldy. 6 When they arrived at the camp of Israel at Gilgal, they told Joshua and the men of Israel, “We have come from a distant land to ask you to make a peace treaty with us.”
7 The Israelites replied to these Hivites, “How do we know you don’t live nearby? For if you do, we cannot make a treaty with you.”
8 They replied, “We are your servants.”
“But who are you?” Joshua demanded. “Where do you come from?”
9 They answered, “Your servants have come from a very distant country. We have heard of the might of the Lord your God and of all he did in Egypt. 10 We have also heard what he did to the two Amorite kings east of the Jordan River—King Sihon of Heshbon and King Og of Bashan (who lived in Ashtaroth). 11 So our elders and all our people instructed us, ‘Take supplies for a long journey. Go meet with the people of Israel and tell them, “We are your servants; please make a treaty with us.”’
12 “This bread was hot from the ovens when we left our homes. But now, as you can see, it is dry and moldy. 13 These wineskins were new when we filled them, but now they are old and split open. And our clothing and sandals are worn out from our very long journey.”
14 So the Israelites examined their food, but they did not consult the Lord. 15 Then Joshua made a peace treaty with them and guaranteed their safety, and the leaders of the community ratified their agreement with a binding oath.
16 Three days after making the treaty, they learned that these people actually lived nearby! 17 The Israelites set out at once to investigate and reached their towns in three days. The names of these towns were Gibeon, Kephirah, Beeroth, and Kiriath-jearim. 18 But the Israelites did not attack the towns, for the Israelite leaders had made a vow to them in the name of the Lord, the God of Israel.
The people of Israel grumbled against their leaders because of the treaty. 19 But the leaders replied, “Since we have sworn an oath in the presence of the Lord, the God of Israel, we cannot touch them. 20 This is what we must do. We must let them live, for divine anger would come upon us if we broke our oath. 21 Let them live.” So they made them woodcutters and water carriers for the entire community, as the Israelite leaders directed.
22 Joshua called together the Gibeonites and said, “Why did you lie to us? Why did you say that you live in a distant land when you live right here among us? 23 May you be cursed! From now on you will always be servants who cut wood and carry water for the house of my God.”
24 They replied, “We did it because we—your servants—were clearly told that the Lord your God commanded his servant Moses to give you this entire land and to destroy all the people living in it. So we feared greatly for our lives because of you. That is why we have done this. 25 Now we are at your mercy—do to us whatever you think is right.”
26 So Joshua did not allow the people of Israel to kill them. 27 But that day he made the Gibeonites the woodcutters and water carriers for the community of Israel and for the altar of the Lord—wherever the Lord would choose to build it. And that is what they do to this day.
Israel Defeats the Southern Armies
10 Adoni-zedek, king of Jerusalem, heard that Joshua had captured and completely destroyed[a] Ai and killed its king, just as he had destroyed the town of Jericho and killed its king. He also learned that the Gibeonites had made peace with Israel and were now their allies. 2 He and his people became very afraid when they heard all this because Gibeon was a large town—as large as the royal cities and larger than Ai. And the Gibeonite men were strong warriors.
3 So King Adoni-zedek of Jerusalem sent messengers to several other kings: Hoham of Hebron, Piram of Jarmuth, Japhia of Lachish, and Debir of Eglon. 4 “Come and help me destroy Gibeon,” he urged them, “for they have made peace with Joshua and the people of Israel.” 5 So these five Amorite kings combined their armies for a united attack. They moved all their troops into place and attacked Gibeon.
6 The men of Gibeon quickly sent messengers to Joshua at his camp in Gilgal. “Don’t abandon your servants now!” they pleaded. “Come at once! Save us! Help us! For all the Amorite kings who live in the hill country have joined forces to attack us.”
7 So Joshua and his entire army, including his best warriors, left Gilgal and set out for Gibeon. 8 “Do not be afraid of them,” the Lord said to Joshua, “for I have given you victory over them. Not a single one of them will be able to stand up to you.”
9 Joshua traveled all night from Gilgal and took the Amorite armies by surprise. 10 The Lord threw them into a panic, and the Israelites slaughtered great numbers of them at Gibeon. Then the Israelites chased the enemy along the road to Beth-horon, killing them all along the way to Azekah and Makkedah. 11 As the Amorites retreated down the road from Beth-horon, the Lord destroyed them with a terrible hailstorm from heaven that continued until they reached Azekah. The hail killed more of the enemy than the Israelites killed with the sword.
12 On the day the Lord gave the Israelites victory over the Amorites, Joshua prayed to the Lord in front of all the people of Israel. He said,
“Let the sun stand still over Gibeon,
and the moon over the valley of Aijalon.”
13 So the sun stood still and the moon stayed in place until the nation of Israel had defeated its enemies.
Is this event not recorded in The Book of Jashar[b]? The sun stayed in the middle of the sky, and it did not set as on a normal day.[c] 14 There has never been a day like this one before or since, when the Lord answered such a prayer. Surely the Lord fought for Israel that day!
15 Then Joshua and the Israelite army returned to their camp at Gilgal.
Joshua Kills the Five Southern Kings
16 During the battle the five kings escaped and hid in a cave at Makkedah. 17 When Joshua heard that they had been found, 18 he issued this command: “Cover the opening of the cave with large rocks, and place guards at the entrance to keep the kings inside. 19 The rest of you continue chasing the enemy and cut them down from the rear. Don’t give them a chance to get back to their towns, for the Lord your God has given you victory over them.”
20 So Joshua and the Israelite army continued the slaughter and completely crushed the enemy. They totally wiped out the five armies except for a tiny remnant that managed to reach their fortified towns. 21 Then the Israelites returned safely to Joshua in the camp at Makkedah. After that, no one dared to speak even a word against Israel.
22 Then Joshua said, “Remove the rocks covering the opening of the cave, and bring the five kings to me.” 23 So they brought the five kings out of the cave—the kings of Jerusalem, Hebron, Jarmuth, Lachish, and Eglon. 24 When they brought them out, Joshua told the commanders of his army, “Come and put your feet on the kings’ necks.” And they did as they were told.
25 “Don’t ever be afraid or discouraged,” Joshua told his men. “Be strong and courageous, for the Lord is going to do this to all of your enemies.” 26 Then Joshua killed each of the five kings and impaled them on five sharpened poles, where they hung until evening.
27 As the sun was going down, Joshua gave instructions for the bodies of the kings to be taken down from the poles and thrown into the cave where they had been hiding. Then they covered the opening of the cave with a pile of large rocks, which remains to this very day.
Israel Destroys the Southern Towns
28 That same day Joshua captured and destroyed the town of Makkedah. He killed everyone in it, including the king, leaving no survivors. He destroyed them all, and he killed the king of Makkedah as he had killed the king of Jericho. 29 Then Joshua and the Israelites went to Libnah and attacked it. 30 There, too, the Lord gave them the town and its king. He killed everyone in it, leaving no survivors. Then Joshua killed the king of Libnah as he had killed the king of Jericho.
31 From Libnah, Joshua and the Israelites went to Lachish and attacked it. 32 Here again, the Lord gave them Lachish. Joshua took it on the second day and killed everyone in it, just as he had done at Libnah. 33 During the attack on Lachish, King Horam of Gezer arrived with his army to help defend the town. But Joshua’s men killed him and his army, leaving no survivors.
34 Then Joshua and the Israelite army went on to Eglon and attacked it. 35 They captured it that day and killed everyone in it. He completely destroyed everyone, just as he had done at Lachish. 36 From Eglon, Joshua and the Israelite army went up to Hebron and attacked it. 37 They captured the town and killed everyone in it, including its king, leaving no survivors. They did the same thing to all of its surrounding villages. And just as he had done at Eglon, he completely destroyed the entire population.
38 Then Joshua and the Israelites turned back and attacked Debir. 39 He captured the town, its king, and all of its surrounding villages. He completely destroyed everyone in it, leaving no survivors. He did to Debir and its king just what he had done to Hebron and to Libnah and its king.
40 So Joshua conquered the whole region—the kings and people of the hill country, the Negev, the western foothills,[d] and the mountain slopes. He completely destroyed everyone in the land, leaving no survivors, just as the Lord, the God of Israel, had commanded. 41 Joshua slaughtered them from Kadesh-barnea to Gaza and from the region around the town of Goshen up to Gibeon. 42 Joshua conquered all these kings and their land in a single campaign, for the Lord, the God of Israel, was fighting for his people.
43 Then Joshua and the Israelite army returned to their camp at Gilgal.
Footnotes
Josue 9:3-10:43
Ang Pulong Sa Dios
3 Apan sa pagkadungog sa mga taga-Gibeon sa gihimo ni Josue sa Jerico ug sa Ai, 4 nagkasabot sila sa paglingla kang Josue. Nagpadala sila ngadto kang Josue ug mga tawo nga may mga asno nga may karga nga mga daan nga sako ug daan usab nga mga panit nga sudlanan sa bino nga gision ug tinapakan pa. 5 Nagsul-ob usab silag daan ug tinapakang mga sandalyas ug daan nga mga bisti. Nagbalon silag pan nga nanggahi na ug nangadugmok. 6 Miadto sila kang Josue didto sa kampo sa Israel sa Gilgal ug miingon kaniya ug ngadto sa mga Israelinhon, “Mianhi kami dinhi gikan sa layong dapit aron lang sa paghangyo kaninyo nga maghimo kamo ug kasabotan kanamo nga dili ninyo unsaon ang among katawhan.” 7 Apan mitubag ang mga Israelinhon, “Tingalig taga-dinhi ra kamo duol kanamo. Busa dili kami mahimong mohimo ug kasabotan kaninyo.” 8 Nagpakilooy sila kang Josue, “Andam kami sa pag-alagad kaninyo.” Nangutana si Josue kanila, “Kinsa kamo ug diin kamo gikan?” 9 Mitubag sila, “Gikan kami sa layo kaayong dapit. Mianhi kami dinhi kay nakadungog kami bahin sa Ginoo nga inyong Dios. Nadungog namo ang tanang gihimo niya sa Ehipto, 10 ug ang tanang gihimo niya sa duha ka mga hari nga Amorihanon sa sidlakan sa Jordan nga sila si Sihon nga hari sa Heshbon, ug si Og nga hari sa Basan nga nagapuyo sa Ashtarot. 11 Busa gisugo kami sa among mga pangulo ug mga katagilungsod nga mangandam sa among balonon nga pagkaon ug moanhi dinhi sa pagpakigkita kaninyo aron ingnon kamo nga andam kami sa pag-alagad kaninyo, basta maghimo lang kamo ug kasabotan kanamo nga dili ninyo kami unsaon. 12 Tan-awa ra gud ang among dala nga pan. Init pa kini paggikan namo, apan karon nanggahi ug nagakadugmok na. 13 Kining mga panit nga sudlanan sa bino bag-o pa kini sa dihang gipuno namo, apan tan-awa, gision na. Ang among mga bisti ug mga sandalyas nadaan na tungod sa kadugay sa among paglakaw.”
14 Mituo ang mga Israelinhon ug gidawat nila ang ilang balong pagkaon, apan wala sila magpakitambag sa Ginoo kon unsay ilang buhaton. 15 Naghimo si Josue ug kasabotan kanila nga dili niya sila unsaon ug pamatyon. Ug gipanumpaan kini sa mga pangulo sa Israel.
16 Paglabay sa tulo ka adlaw human mahimo ang kasabotan, nadunggan sa mga Israelinhon nga duol lang diay kanila ang gipuy-an niadtong mga tawhana. 17 Busa nanglakaw ang mga Israelinhon, ug sa ikatulo ka adlaw miabot sila sa mga lungsod nga gipuy-an niadtong mga tawhana. Kini nga mga lungsod mao ang Gibeon, Kefira, Beerot, ug Kiriat-Jearim. 18 Apan wala sila sulonga sa mga Israelinhon tungod kay ang mga pangulo sa katilingban may gipanumpaan na nga kasabotan ngadto kanila sa ngalan sa Ginoo, ang Dios sa Israel.
Nagreklamo ang tibuok katilingban ngadto sa ilang mga pangulo, 19 apan mitubag ang tanang mga pangulo, “May gipanumpaan na kita kanila sa ngalan sa Ginoo, ang Dios sa Israel, busa karon dili kita makahilabot kanila. 20 Mao na lang kini ang atong himuon: Dili nato sila patyon kay basin ug silotan kita sa Dios tungod sa atong gipanumpaan kanila. 21 Pasagdi ninyo sila nga mabuhi. Apan himuon nato silang tigpangahoy ug tigsag-ob alang sa tibuok katilingban.” Ug mao kadto ang nahitabo sa mga taga-Gibeon sumala sa gisulti sa mga pangulo kabahin kanila.
22 Gipatawag ni Josue ang mga taga-Gibeon ug giingnan, “Nganong gilingla ninyo kami? Nganong miingon kamo nga gikan pa kamo sa layo kaayong dapit, nga taga-dinhi man lang diay kamo duol kanamo? 23 Tungod sa inyong gibuhat panghimaraoton kamo sa Dios: Gikan karon, mag-alagad na kamo isip mga tigpangahoy ug tigsag-ob alang sa templo sa akong Dios.” 24 Mitubag sila kang Josue, “Gihimo namo kini tungod kay nahadlok kami basin patyon ninyo kami. Kay nasayran gayod namo nga gisugo sa Ginoo nga imong Dios si Moises nga iyang alagad nga ihatag kaninyo kining mga yutaa ug pamatyon ang tanan nga nagapuyo dinhi. 25 Karon ania kami ilalom sa imong gahom, ikaw na ang mahibalo kon unsay angay mong buhaton kanamo.” 26 Wala tugoti ni Josue nga pamatyon sila sa mga Israelinhon. 27 Apan gihimo niya silang mga tigpangahoy ug tigsag-ob alang sa mga Israelinhon ug sa halaran sa Ginoo. Hangtod karon ginahimo nila kini nga mga buluhaton sa dapit nga gipili sa Ginoo diin siya pagasimbahon.
Napildi sa Israel ang mga Taga-Habagatan
10 Nabalitaan ni Adoni-Zedek nga hari sa Jerusalem nga giilog ni Josue ang Ai ug gilaglag niya kini sa hingpit ug gipatay ang hari niini sama usab sa iyang gihimo sa Jerico ug sa hari niini. Nabalitaan usab niya nga ang mga taga-Gibeon nakighigala sa mga Israelinhon ug nagpuyo uban kanila. 2 Nahadlok gayod siya ug ang iyang katawhan kay nasayod sila nga ang Gibeon usa ka gamhanan nga lungsod nga may kaugalingon usab nga hari. Ug mas dako pa kini kaysa Ai ug ang mga sundalo niini maayong makig-away. 3 Busa nagpadala ug mensahe si Haring Adoni Zedek kanila ni Hoham nga hari sa Hebron, Piram nga hari sa Jarmut, Jafia nga hari sa Lakish, ug Debir nga hari sa Eglon nga nagaingon: 4 “Tabangi ninyo ako sa pagsulong sa Gibeon tungod kay nakighigala kini kang Josue ug sa mga Israelinhon.” 5 Busa naghiusa kining lima ka mga hari nga Amorihanon: ang hari sa Jerusalem, Hebron, Jarmut, Lakish, ug Eglon. Gitigom nila ang ilang mga sundalo ug gisulong ang Gibeon.
6 Nagpadala ang mga taga-Gibeon ug mensahe kang Josue didto sa kampo niini sa Gilgal. Miingon sila, “Ayaw kamig pasagdi nga imong mga sulugoon. Anhi dayon kamo dinhi ug luwasa kami. Tabangi kami kay naghiusa batok kanamo ang tanang mga hari nga Amorihanon nga nagapuyo sa mga bukid.” 7 Busa milakaw si Josue uban ang tanan niyang mga sundalo, apil ang tanang hanas kaayo sa pagpakiggira. 8 Miingon ang Ginoo kang Josue, “Ayaw kahadlok kanila. Gitugyan ko na sila sa imong mga kamot. Walay bisan usa kanila nga makapildi kanimo.”
9 Tibuok gabiing nanglakaw silang Josue gikan sa Gilgal, ug gisulong nila ang mga kaaway nga wala makabantay. 10 Gipataranta sa Ginoo ang mga kaaway sa dihang nagkaatbang sila sa mga Israelinhon, ug daghan kanila ang gipamatay didto sa Gibeon. Ang uban kanila gigukod ug gipamatay diha sa agianan patungas sa Bet Horon hangtod sa Azeka ug Makeda. 11 Samtang nagapalugsong sila sa Bet Horon paingon sa Azeka palayo sa mga Israelinhon, gipaulanan sila sa Ginoo ug dagkong mga batunaw[a] ug nangamatay sila. Mas daghan pa ang nangamatay pinaagi sa batunaw kaysa espada sa mga Israelinhon.
12 Sa adlaw nga gipadaog sa Ginoo ang mga Israelinhon batok sa mga Amorihanon, nagaampo si Josue sa Ginoo. Ug miingon siya samtang nagapamati ang mga Israelinhon, “Adlaw, pagpundo sa ibabaw sa Gibeon! Bulan, pagpundo sa ibabaw sa Kapatagan sa Ayalon!” 13 Busa mipundo ang adlaw ug ang bulan hangtod nga napildi sa mga Israelinhon ang ilang mga kaaway.
Kini nga hitabo nahisulat sa Libro ni Jashar. Mipundo ang adlaw sa tunga-tunga sa langit, ug wala kini mosalop sa tibuok adlaw. 14 Sukad-sukad wala pa gayoy nahitabo nga sama niini nga gidungog sa Ginoo ang ingon niana nga hangyo sa tawo. Tinuod gayod nga nakiggira ang Ginoo alang sa Israel.
15 Unya mibalik si Josue ug ang tanang Israelinhon sa ilang kampo sa Gilgal.
Gipatay ang Lima ka Hari nga Amorihanon
16 Nangikyas ang lima ka mga hari ug nanago sa langub sa Makeda. 17 Apan may nakakita nga nanago sila didto, ug gisulti kini kang Josue. 18 Busa miingon si Josue, “Taboni ninyo ug dagkong mga bato ang baba sa langub ug unya pabantayi kini. 19 Apan ayaw kamo pagpundo didto, gukda hinuon ninyo ug sulonga ang nahibiling mga kaaway. Ayaw ninyo tugoti nga makasulod sila sa ilang mga lungsod, kay gitugyan na sila kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios.”
20 Halos nahurot ug patay ni Josue ug sa mga Israelinhon ang ilang mga kaaway. Apan may pipila nga nakaikyas ug nakasulod balik sa ilang pinarilan nga mga lungsod. 21 Unya namalik ang tanang mga sundalo kang Josue sa ilang kampo sa Makeda. Sukad niadto, wala nay nangahas ug sulti batok sa mga Israelinhon.
22 Unya, mimando si Josue, “Ablihi ninyo ang langub ug dad-a dinhi kanako ang lima ka mga hari.” 23 Busa gikuha nila ug gidala kang Josue ang lima ka mga hari: ang hari sa Jerusalem, Hebron, Jarmut, Lakish, ug Eglon. 24 Sa dihang nadala na kining lima ka mga hari kang Josue, gitigom niya ang tanang mga Israelinhon ug gimandoan ang mga komander sa iyang mga sundalo, “Dali kamo, ug tumbi ninyo ang mga liog niining mga hari.” Busa miduol sila ug gitumban nila ang mga liog sa mga hari. 25 Miingon si Josue kanila, “Ayaw kamo kahadlok o kaluya. Lig-ona ang inyong kaugalingon ug pagmaisogon. Kay mao kini ang himuon sa Ginoo sa tanan ninyong mga kaaway.” 26 Unya gipamatay ni Josue ang lima ka mga hari ug gipatuhog didto sa lima ka mga kahoy hangtod sa hapon. 27 Sa pagsalop na sa adlaw, gipakuha ni Josue ang ilang mga patayng lawas ug gipalabay didto sa langub nga ilang gitagoan. Gitabonan nila ug dagkong mga bato ang baba sa langub, ug tua pa kining mga batoha hangtod karon.
Gisakop ni Josue ang Uban pang mga Dapit sa mga Amorihanon
28 Niadtong adlawa, gisakop ni Josue ang Makeda. Gipatay niya ang tanang mga lumulupyo niini apil ang ilang hari. Gilaglag niya kini sa hingpit ug wala gayoy nahibiling buhi. Gihimo ni Josue sa hari sa Makeda ang gihimo niya sa hari sa Jerico.
29 Gikan sa Makeda, miadto si Josue ug ang mga Israelinhon sa Libna ug gisulong nila kini. 30 Gitugyan usab kanila sa Ginoo kining lungsora ug ang hari niini. Gipamatay nila ang tanang lumulupyo niini, ug wala gayoy nahibiling buhi. Gihimo usab ni Josue sa hari sa Libna ang sama sa gihimo niya sa hari sa Jerico.
31 Gikan sa Libna, miadto si Josue ug ang mga Israelinhon sa Lakish. Gilibotan nila kini ug gisulong. 32 Gitugyan sa Ginoo ang Lakish ngadto sa mga Israelinhon sa ikaduhang adlaw sa panag-away. Sama sa ilang gihimo sa Libna, gipamatay nila ang tanang mga lumulupyo didto. 33 Sa dihang ginasulong pa lang nila ang Lakish, si Horam nga hari sa Gezer ug ang iyang mga sundalo mitabang sa Lakish, apan gipildi gihapon sila nilang Josue ug wala gayoy nahibilin kanilang buhi.
34 Gikan sa Lakish, miadto si Josue ug ang mga Israelinhon sa Eglon. Gilibotan usab nila kini ug gisulong. 35 Nianang adlawa, nasakop nila ang Eglon ug gipamatay ang tanang lumulupyo niini. Gilaglag nila kini sa hingpit sama sa ilang gihimo sa Lakish.
36 Gikan sa Eglon, mitungas si Josue ug ang mga Israelinhon ngadto sa Hebron ug gisulong nila kini. 37 Gisakop nila ang lungsod, ug gipatay nila ang hari ug ang tanang lumulupyo niini, apil ang mga tawo sa mga kabaryohan nga sakop sa Hebron. Wala gayoy nahibiling buhi. Gilaglag nila sa hingpit ang tibuok lungsod sama sa ilang gihimo sa Eglon.
38 Unya namalik silang Josue ug ang mga Israelinhon ug gisulong ang Debir. 39 Giilog nila ang lungsod ug gipatay ang hari ug ang tanang mga lumulupyo niini, apil ang mga tawo sa kabaryohan nga sakop sa Debir. Gilaglag nila kini sa hingpit ug wala gayoy nabiling buhi. Ang gihimo nila ngadto sa Hebron ug Libna ug sa mga hari niini, gihimo usab nila sa Debir ug sa hari niini.
40 Busa nailog ni Josue ang tibuok yuta—ang mga bukid, ang Negev, ang kabungtoran sa kasadpan,[b] ug ang ubos nga mga bahin, ingon man ang mga hari niining mga dapita. Gilaglag nila sa hingpit ang tanang lumulupyo niini ug wala gayoy nahibiling buhi. Gihimo nila kini sumala sa sugo sa Ginoo, ang Dios sa Israel. 41 Gilaglag ni Josue ang mga dapit gikan sa Kadesh Barnea hangtod sa Gaza, ug ang tibuok nga kayutaan sa Goshen hangtod sa Gibeon. 42 Nailog ni Josue kining tanang mga yutaa ug gidakop ang mga hari niini sa usa lang ka pagsulong, kay ang Ginoo, ang Dios sa Israel, nagtabang sa ilang pagpakiggira. 43 Pagkahuman niini, mibalik si Josue ug ang tanang Israelinhon sa ilang kampo sa Gilgal.
Holy Bible, New Living Translation, copyright © 1996, 2004, 2015 by Tyndale House Foundation. Used by permission of Tyndale House Publishers, Inc., Carol Stream, Illinois 60188. All rights reserved.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.