Jona in de buik van de vis

2 Toen Jona daar in de buik van de vis zat, bad hij tot zijn Heer God. ² Hij zei: "Heer, toen ik in nood was, riep ik U om hulp. En U antwoordde mij. Toen ik dacht dat ik zou sterven, schreeuwde ik het uit. En U luisterde naar mij. ³ U had mij in de zee gegooid, in de waterdiepte. De golven sloten zich boven mij. ⁴ Ik dacht: 'U wil mij nooit meer zien. Zal ik ooit weer in uw heilige tempel komen?' ⁵ Overal om mij heen was water. Ik zou verdrinken. Ik zonk naar de diepte. Er zat zeewier rond mijn hoofd. ⁶ Ik zonk helemaal naar de bodem van de zee, tot het diepst van de aarde. Ik zou nooit meer boven komen. Toen redde U mij van de dood, mijn Heer God! ⁷ Toen ik doodsbang was, bad ik tot U. Heer, U hoorde mijn gebed in uw heilige tempel. ⁸ De mensen die afgoden aanbidden, verlaten de God die goed voor hen is. ⁹ Maar ik zal U prijzen. Wat ik U beloofd heb, zal ik ook doen. Want U redt mijn leven."

¹⁰ Toen gaf de Heer de vis het bevel om Jona uit te spugen op het strand.