Juan 6
Magandang Balita Biblia
Ang Pagpapakain sa Limanlibo(A)
6 Pagkatapos nito, tumawid si Jesus sa ibayo ng Lawa ng Galilea, na tinatawag ding Lawa ng Tiberias. 2 Sinundan siya ng napakaraming tao sapagkat nakita nila ang mga himalang ginawa niya sa pagpapagaling sa mga maysakit. 3 Umakyat si Jesus sa bundok kasama ang kanyang mga alagad at naupo roon. 4 Noon ay malapit na ang Paskwa ng mga Judio. 5 Tumanaw si Jesus at nang makita niyang dumarating ang napakaraming tao, tinanong niya si Felipe, “Saan kaya tayo makakabili ng tinapay upang makakain ang mga taong ito?” 6 Sinabi niya iyon upang subukin si Felipe, sapagkat alam na niya ang kanyang gagawin.
7 Sumagot naman si Felipe, “Kahit na po halagang dalawandaang salaping pilak[a] ng tinapay ay di sasapat para makakain sila nang tigkakaunti.”
8 Sinabi ni Andres na isa sa kanyang mga alagad at kapatid ni Simon Pedro, 9 “Mayroon po ritong isang batang lalaki na may dalang limang tinapay na sebada at dalawang isda. Subalit sasapat kaya ang mga ito?” 10 “Paupuin ninyo ang mga tao,” sabi ni Jesus. Madamo sa lugar na iyon. Umupo nga ang mga tao; sa kanila'y may humigit-kumulang sa limanlibo ang mga lalaki. 11 Kinuha ni Jesus ang tinapay at matapos magpasalamat sa Diyos ay ipinamahagi iyon sa mga taong nakaupo. Gayundin ang ginawa niya sa mga isda. Nakakain ang lahat at nabusog. 12 Nang makakain na ang mga tao, sinabi ni Jesus sa mga alagad, “Ipunin ninyo ang lumabis nang di masayang.” 13 Ganoon nga ang ginawa nila, at nakapuno sila ng labindalawang kaing mula sa limang tinapay na sebada.
14 Nang makita ng mga tao ang himalang ginawa ni Jesus, sinabi nila, “Tunay na ito ang Propetang darating sa sanlibutan!” 15 Napansin ni Jesus na lalapitan siya ng mga tao at pipilitin siyang gawing hari, kaya't umalis siyang muli at mag-isang umakyat sa bundok.
Lumakad si Jesus sa Ibabaw ng Tubig(B)
16 Nang magtatakipsilim na, ang mga alagad ay pumunta sa tabi ng lawa. 17 Sumakay sila sa bangka at naglayag papuntang Capernaum. Madilim na'y wala pa si Jesus. 18 Lumakas ang hangin at lumaki ang alon. 19 Nang makasagwan na sila nang may lima o anim na kilometro, nakita nila si Jesus na lumalakad sa ibabaw ng tubig papalapit sa bangka, at sila'y natakot. 20 Ngunit sinabi ni Jesus sa kanila, “Huwag kayong matakot. Ako ito!” 21 Tuwang-tuwa nilang pinasakay si Jesus; at kaagad na nakarating ang bangka sa kanilang pupuntahan.
Hinanap ng mga Tao si Jesus
22 Kinabukasan, nakita ng mga taong naiwan sa dalampasigan na iisa lamang ang bangkang naroon. Nalaman nilang si Jesus ay hindi kasama ng mga alagad nang ang mga ito'y sumakay sa bangka dahil ang mga ito lamang ang umalis. 23 Dumating naman ang ilang bangkang galing sa Tiberias at dumaong sa lugar na malapit sa kinainan nila ng tinapay matapos magpasalamat ang Panginoon. 24 Kaya't nang makita nilang wala roon si Jesus at ang kanyang mga alagad, sila'y sumakay sa mga bangka at pumunta sa Capernaum upang hanapin si Jesus.
Si Jesus ang Tinapay na Nagbibigay-buhay
25 Nang makita nila si Jesus sa ibayo ng lawa, siya'y tinanong nila, “Guro, kailan pa kayo rito?”
26 Sumagot si Jesus, “Totoo ang sinasabi kong ito: hinahanap ninyo ako, hindi dahil sa mga himalang nakita ninyo, kundi dahil nakakain kayo ng tinapay at nabusog. 27 Huwag(C) ang pagkaing nasisira ang inyong pagsikapang kamtan, kundi ang pagkaing hindi nasisira na nagbibigay ng buhay na walang hanggan. Iyan ang ibibigay sa inyo ng Anak ng Tao, sapagkat ipinapakita ng Diyos Ama na siya ang may ganitong karapatan.”
28 Kaya't siya'y tinanong nila, “Ano po ang dapat naming gawin upang aming matupad ang ipinapagawa ng Diyos?”
29 “Ito ang ipinapagawa sa inyo ng Diyos, sumampalataya kayo sa sinugo niya,” tugon ni Jesus.
30 “Ano pong himala ang maipapakita ninyo upang sumampalataya kami sa inyo? Ano po ang inyong gagawin? 31 Ang(D) aming mga ninuno ay kumain ng manna sa ilang; ayon sa nasusulat, ‘Sila'y binigyan niya ng tinapay na galing sa langit,’” sabi nila.
32 Sumagot si Jesus, “Pakatandaan ninyo: hindi si Moises ang nagbigay sa inyo ng tinapay na galing sa langit. Ang aking Ama ang nagbibigay sa inyo ng tunay na tinapay na galing sa langit. 33 Sapagkat ang tinapay na galing sa Diyos ay ang bumabâ mula sa langit at nagbibigay-buhay sa sangkatauhan.”
34 Sumagot sila, “Ginoo, bigyan po ninyo kaming lagi ng tinapay na ito.”
35 Sinabi ni Jesus, “Ako ang tinapay ng buhay. Ang lumalapit sa akin ay hindi na magugutom kailanman, at ang sumasampalataya sa akin ay hindi na mauuhaw kailanman. 36 Ngunit sinabi ko na sa inyo, nakita na ninyo ako, ngunit hindi pa rin kayo sumasampalataya sa akin. 37 Lalapit sa akin ang lahat ng ibinibigay sa akin ng Ama, at hinding-hindi ko itataboy kailanman ang sinumang lumalapit sa akin. 38 Ako'y bumabâ mula sa langit, hindi upang gawin ang sarili kong kalooban, kundi ang kalooban niya na nagsugo sa akin. 39 At ito ang kanyang kalooban: ang huwag kong hayaang mapahamak ang kahit sinuman sa mga ibinigay niya sa akin, kundi ang buhayin ko silang muli sa huling araw. 40 Sapagkat ito ang kalooban ng aking Ama: ang lahat ng nakakakita sa Anak at sumasampalataya sa kanya ay magkaroon ng buhay na walang hanggan. At sila'y muli kong bubuhayin sa huling araw.”
41 Nagbulung-bulungan ang mga Judio dahil sa sinabi niyang, “Ako ang tinapay na bumabâ mula sa langit.” 42 Sinabi nila, “Hindi ba ito si Jesus na anak ni Jose? Kilala natin ang kanyang ama't ina. Paano niya masasabi ngayong bumabâ siya mula sa langit?” 43 Kaya't sinabi ni Jesus, “Tigilan ninyo ang inyong bulung-bulungan. 44 Walang makakalapit sa akin malibang dalhin siya sa akin ng Ama na nagsugo sa akin. At ang lumalapit sa akin ay muli kong bubuhayin sa huling araw. 45 Nasusulat(E) sa aklat ng mga propeta, ‘At silang lahat ay tuturuan ng Diyos.’ Ang bawat nakikinig sa Ama at natututo sa kanya ay lumalapit sa akin. 46 Hindi ito nangangahulugang may nakakita na sa Ama; ang nagmula sa Diyos ang tanging nakakita sa Ama. 47 Pakatandaan ninyo: ang sumasampalataya sa akin ay may buhay na walang hanggan. 48 Ako ang tinapay ng buhay. 49 Kumain ng manna ang inyong mga ninuno nang sila'y nasa ilang, ngunit sila'y namatay. 50 Narito ang tinapay na bumabâ mula sa langit upang ang sinumang kumain nito ay hindi na mamatay. 51 Ako nga ang tinapay na nagbibigay-buhay na bumabâ mula sa langit. Mabubuhay magpakailanman ang sinumang kumain ng tinapay na ito. At ang tinapay na ibibigay ko upang mabuhay ang sanlibutan ay ang aking laman.”
52 Dahil dito'y nagtalu-talo ang mga Judio, “Paanong maibibigay sa atin ng taong ito ang kanyang laman upang makain natin?”
53 Sinabi ni Jesus, “Pakatandaan ninyo: malibang kainin ninyo ang laman ng Anak ng Tao at inumin ang kanyang dugo, hindi kayo magkakaroon ng buhay. 54 Ang kumakain ng aking laman at umiinom ng aking dugo ay may buhay na walang hanggan at muli ko siyang bubuhayin sa huling araw. 55 Sapagkat ang aking laman ay tunay na pagkain, at ang aking dugo ay tunay na inumin. 56 Ang kumakain ng aking laman at umiinom ng aking dugo ay nananatili sa akin, at ako naman sa kanya. 57 Isinugo ako ng buháy na Ama at ako'y nabubuhay dahil sa kanya. Gayundin naman, ang sinumang kumakain sa akin ay mabubuhay dahil sa akin. 58 Ito ang tinapay na bumabâ mula sa langit. Hindi ito katulad ng kinain ng inyong mga ninuno sa ilang; namatay sila kahit na kumain niyon. Ang kumakain ng tinapay na ito ay mabubuhay magpakailanman.”
59 Sinabi ito ni Jesus sa sinagoga habang siya'y nagtuturo sa Capernaum.
Mga Salita tungkol sa Buhay na Walang Hanggan
60 Narinig ito ng kanyang mga alagad at marami sa kanila ang nagsabi, “Mabigat na pananalita ito; sino ang makakatanggap nito?”
61 Kahit walang nagsasabi kay Jesus, alam niya na nagbubulung-bulungan ang kanyang mga alagad tungkol dito. Kaya't sinabi niya, “Dahil ba rito'y tatalikuran na ninyo ako? 62 Gaano pa kaya kung makita ninyong umaakyat ang Anak ng Tao papunta sa dati niyang kinaroroonan? 63 Ang(F) Espiritu ang nagbibigay-buhay; hindi ito magagawa ng laman. Ang mga salitang sinabi ko sa inyo ay espiritu at ito ang nagbibigay-buhay. 64 Ngunit may ilan sa inyong hindi sumasampalataya.” Alam na ni Jesus buhat pa noong una kung sinu-sino ang hindi mananalig sa kanya, at kung sino ang magkakanulo sa kanya. 65 Idinugtong pa niya, “Iyan ang dahilan kaya ko sinabi sa inyo na walang makakalapit sa akin malibang ito'y loobin ng Ama.”
66 Mula noo'y marami sa kanyang mga alagad ang tumalikod at hindi na sumama sa kanya. 67 Tinanong ni Jesus ang Labindalawa, “At kayo, gusto rin ba ninyong umalis?”
68 Sumagot(G) si Simon Pedro, “Panginoon, kanino pa po kami pupunta? Nasa inyo ang mga salitang nagbibigay ng buhay na walang hanggan. 69 Naniniwala kami at natitiyak namin na kayo nga ang Banal na mula sa Diyos.”
70 Sumagot si Jesus, “Hindi ba't ako ang humirang sa inyong Labindalawa at ang isa sa inyo ay diyablo!” 71 Ang tinutukoy niya'y si Judas na anak ni Simon Iscariote, sapagkat siya na kabilang sa Labindalawa ay magkakanulo sa kanya.
Footnotes
- Juan 6:7 SALAPING PILAK: Ito ay katumbas ng maghapong sahod ng isang karaniwang manggagawa.
John 6
GOD’S WORD Translation
Jesus Feeds More Than Five Thousand(A)
6 Jesus later crossed to the other side of the Sea of Galilee (or the Sea of Tiberias). 2 A large crowd followed him because they saw the miracles that he performed for the sick. 3 Jesus went up a mountain and sat with his disciples. 4 The time for the Jewish Passover festival was near.
5 As Jesus saw a large crowd coming to him, he said to Philip, “Where can we buy bread for these people to eat?” 6 Jesus asked this question to test him. He already knew what he was going to do.
7 Philip answered, “We would need about a year’s wages to buy enough bread for each of them to have a piece.”
8 One of Jesus’ disciples, Andrew, who was Simon Peter’s brother, told him, 9 “A boy who has five loaves of barley bread and two small fish is here. But they won’t go very far for so many people.”
10 Jesus said, “Have the people sit down.”
The people had plenty of grass to sit on. (There were about 5,000 men in the crowd.)
11 Jesus took the loaves, gave thanks, and distributed them to the people who were sitting there. He did the same thing with the fish. All the people ate as much as they wanted.
12 When the people were full, Jesus told his disciples, “Gather the leftover pieces so that nothing will be wasted.” 13 The disciples gathered the leftover pieces of bread and filled twelve baskets.
14 When the people saw the miracle Jesus performed, they said, “This man is certainly the prophet who is to come into the world.” 15 Jesus realized that the people intended to take him by force and make him king. So he returned to the mountain by himself.
Jesus Walks on the Sea(B)
16 When evening came, his disciples went to the sea. 17 They got into a boat and started to cross the sea to the city of Capernaum. By this time it was dark, and Jesus had not yet come to them. 18 A strong wind started to blow and stir up the sea.
19 After they had rowed three or four miles, they saw Jesus walking on the sea. He was coming near the boat, and they became terrified.
20 Jesus told them, “It’s me. Don’t be afraid!”
21 So they were willing to help Jesus into the boat. Immediately, the boat reached the shore where they were going.
Jesus Is the Bread of Life
22 On the next day the people were still on the other side of the sea. They noticed that only one boat was there and that Jesus had not stepped into that boat with his disciples. The disciples had gone away without him. 23 Other boats from Tiberias arrived near the place where they had eaten the bread after the Lord gave thanks. 24 When the people saw that neither Jesus nor his disciples were there, they got into these boats and went to the city of Capernaum to look for Jesus. 25 When they found him on the other side of the sea, they asked him, “Rabbi, when did you get here?”
26 Jesus replied to them, “I can guarantee this truth: You’re not looking for me because you saw miracles. You are looking for me because you ate as much of those loaves as you wanted. 27 Don’t work for food that spoils. Instead, work for the food that lasts into eternal life. This is the food the Son of Man will give you. After all, the Father has placed his seal of approval on him.”
28 The people asked Jesus, “What does God want us to do?”
29 Jesus replied to them, “God wants to do something for you so that you believe in the one whom he has sent.”
30 The people asked him, “What miracle are you going to perform so that we can see it and believe in you? What are you going to do? 31 Our ancestors ate the manna in the desert. Scripture says, ‘He gave them bread from heaven to eat.’ ”
32 Jesus said to them, “I can guarantee this truth: Moses didn’t give you bread from heaven, but my Father gives you the true bread from heaven. 33 God’s bread is the man who comes from heaven and gives life to the world.”
34 They said to him, “Sir, give us this bread all the time.”
35 Jesus told them, “I am the bread of life. Whoever comes to me will never become hungry, and whoever believes in me will never become thirsty. 36 I’ve told you that you have seen me. However, you don’t believe in me. 37 Everyone whom the Father gives me will come to me. I will never turn away anyone who comes to me. 38 I haven’t come from heaven to do what I want to do. I’ve come to do what the one who sent me wants me to do. 39 The one who sent me doesn’t want me to lose any of those he gave me. He wants me to bring them back to life on the last day. 40 My Father wants all those who see the Son and believe in him to have eternal life. He wants me to bring them back to life on the last day.”
41 The Jews began to criticize Jesus for saying, “I am the bread that came from heaven.” 42 They asked, “Isn’t this man Jesus, Joseph’s son? Don’t we know his father and mother? How can he say now, ‘I came from heaven’?”
43 Jesus responded, “Stop criticizing me! 44 People cannot come to me unless the Father who sent me brings them to me. I will bring these people back to life on the last day. 45 The prophets wrote, ‘God will teach everyone.’ Those who do what they have learned from the Father come to me. 46 I’m saying that no one has seen the Father. Only the one who is from God has seen the Father. 47 I can guarantee this truth: Every believer has eternal life.
48 “I am the bread of life. 49 Your ancestors ate the manna in the desert and died. 50 This is the bread that comes from heaven so that whoever eats it won’t die. 51 I am the living bread that came from heaven. Whoever eats this bread will live forever. The bread I will give to bring life to the world is my flesh.”
52 The Jews began to quarrel with each other. They said, “How can this man give us his flesh to eat?”
53 Jesus told them, “I can guarantee this truth: If you don’t eat the flesh of the Son of Man and drink his blood, you don’t have the source of life in you. 54 Those who eat my flesh and drink my blood have eternal life, and I will bring them back to life on the last day. 55 My flesh is true food, and my blood is true drink. 56 Those who eat my flesh and drink my blood live in me, and I live in them. 57 The Father who has life sent me, and I live because of the Father. So those who feed on me will live because of me. 58 This is the bread that came from heaven. It is not like the bread your ancestors ate. They eventually died. Those who eat this bread will live forever.”
59 Jesus said this while he was teaching in a synagogue in Capernaum. 60 When many of Jesus’ disciples heard him, they said, “What he says is hard to accept. Who wants to listen to him anymore?”
61 Jesus was aware that his disciples were criticizing his message. So Jesus asked them, “Did what I say make you lose faith? 62 What if you see the Son of Man go where he was before? 63 Life is spiritual. Your physical existence doesn’t contribute to that life. The words that I have spoken to you are spiritual. They are life. 64 But some of you don’t believe.” Jesus knew from the beginning those who wouldn’t believe and the one who would betray him. 65 So he added, “That is why I told you that people cannot come to me unless the Father provides the way.”
66 Jesus’ speech made many of his disciples go back to the lives they had led before they followed Jesus. 67 So Jesus asked the twelve apostles, “Do you want to leave me too?”
68 Simon Peter answered Jesus, “Lord, to what person could we go? Your words give eternal life. 69 Besides, we believe and know that you are the Holy One of God.”
70 Jesus replied, “I chose all twelve of you. Yet, one of you is a devil.” 71 Jesus meant Judas, son of Simon Iscariot. Judas, who was one of the twelve apostles, would later betray Jesus.
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.
Copyright © 1995, 2003, 2013, 2014, 2019, 2020 by God’s Word to the Nations Mission Society. All rights reserved.