A Samaritan Woman Meets Her Messiah

Therefore, when the Lord knew that the Pharisees had heard that Jesus made and (A)baptized more disciples than John (though Jesus Himself did not baptize, but His disciples), He left Judea and departed again to Galilee. But He needed to go through Samaria.

So He came to a city of Samaria which is called Sychar, near the plot of ground that (B)Jacob (C)gave to his son Joseph. Now Jacob’s well was there. Jesus therefore, being wearied from His journey, sat thus by the well. It was about the sixth hour.

A woman of Samaria came to draw water. Jesus said to her, “Give Me a drink.” For His disciples had gone away into the city to buy food.

Then the woman of Samaria said to Him, “How is it that You, being a Jew, ask a drink from me, a Samaritan woman?” For (D)Jews have no dealings with (E)Samaritans.

10 Jesus answered and said to her, “If you knew the (F)gift of God, and who it is who says to you, ‘Give Me a drink,’ you would have asked Him, and He would have given you (G)living water.”

11 The woman said to Him, “Sir, You have nothing to draw with, and the well is deep. Where then do You get that living water? 12 Are You greater than our father Jacob, who gave us the well, and drank from it himself, as well as his sons and his livestock?”

13 Jesus answered and said to her, “Whoever drinks of this water will thirst again, 14 but (H)whoever drinks of the water that I shall give him will never thirst. But the water that I shall give him (I)will become in him a fountain of water springing up into everlasting life.”

15 (J)The woman said to Him, “Sir, give me this water, that I may not thirst, nor come here to draw.”

16 Jesus said to her, “Go, call your husband, and come here.”

17 The woman answered and said, “I have no husband.”

Jesus said to her, “You have well said, ‘I have no husband,’ 18 for you have had five husbands, and the one whom you now have is not your husband; in that you spoke truly.”

19 The woman said to Him, “Sir, (K)I perceive that You are a prophet. 20 Our fathers worshiped on (L)this mountain, and you Jews say that in (M)Jerusalem is the place where one ought to worship.”

21 Jesus said to her, “Woman, believe Me, the hour is coming (N)when you will neither on this mountain, nor in Jerusalem, worship the Father. 22 You worship (O)what you do not know; we know what we worship, for (P)salvation is of the Jews. 23 But the hour is coming, and now is, when the true worshipers will (Q)worship the Father in (R)spirit (S)and truth; for the Father is seeking such to worship Him. 24 (T)God is Spirit, and those who worship Him must worship in spirit and truth.”

25 The woman said to Him, “I know that Messiah (U)is coming” (who is called Christ). “When He comes, (V)He will tell us all things.”

26 Jesus said to her, (W)“I who speak to you am He.

The Whitened Harvest

27 And at this point His disciples came, and they marveled that He talked with a woman; yet no one said, “What do You seek?” or, “Why are You talking with her?”

28 The woman then left her waterpot, went her way into the city, and said to the men, 29 “Come, see a Man (X)who told me all things that I ever did. Could this be the Christ?” 30 Then they went out of the city and came to Him.

31 In the meantime His disciples urged Him, saying, “Rabbi, eat.”

32 But He said to them, “I have food to eat of which you do not know.”

33 Therefore the disciples said to one another, “Has anyone brought Him anything to eat?”

34 Jesus said to them, (Y)“My food is to do the will of Him who sent Me, and to (Z)finish His work. 35 Do you not say, ‘There are still four months and then comes (AA)the harvest’? Behold, I say to you, lift up your eyes and look at the fields, (AB)for they are already white for harvest! 36 (AC)And he who reaps receives wages, and gathers fruit for eternal life, that (AD)both he who sows and he who reaps may rejoice together. 37 For in this the saying is true: (AE)‘One sows and another reaps.’ 38 I sent you to reap that for which you have not labored; (AF)others have labored, and you have entered into their labors.”

The Savior of the World

39 And many of the Samaritans of that city believed in Him (AG)because of the word of the woman who testified, “He told me all that I ever did.” 40 So when the Samaritans had come to Him, they urged Him to stay with them; and He stayed there two days. 41 And many more believed because of His own (AH)word.

42 Then they said to the woman, “Now we believe, not because of what you said, for (AI)we ourselves have heard Him and we know that this is indeed [a]the Christ, the Savior of the world.”

Welcome at Galilee

43 Now after the two days He departed from there and went to Galilee. 44 For (AJ)Jesus Himself testified that a prophet has no honor in his own country. 45 So when He came to Galilee, the Galileans received Him, (AK)having seen all the things He did in Jerusalem at the feast; (AL)for they also had gone to the feast.

A Nobleman’s Son Healed

46 So Jesus came again to Cana of Galilee (AM)where He had made the water wine. And there was a certain [b]nobleman whose son was sick at Capernaum. 47 When he heard that Jesus had come out of Judea into Galilee, he went to Him and implored Him to come down and heal his son, for he was at the point of death. 48 Then Jesus said to him, (AN)“Unless you people see signs and wonders, you will by no means believe.”

49 The nobleman said to Him, “Sir, come down before my child dies!”

50 Jesus said to him, “Go your way; your son lives.” So the man believed the word that Jesus spoke to him, and he went his way. 51 And as he was now going down, his servants met him and told him, saying, “Your son lives!”

52 Then he inquired of them the hour when he got better. And they said to him, “Yesterday at the seventh hour the fever left him.” 53 So the father knew that it was at the same hour in which Jesus said to him, “Your son lives.” And he himself believed, and his whole household.

54 This again is the second sign Jesus did when He had come out of Judea into Galilee.

Footnotes

  1. John 4:42 NU omits the Christ
  2. John 4:46 royal official

ως ουν εγνω ο κυριος οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ιησους πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης

καιτοιγε ιησους αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου

αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν

εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας

ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου

ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ιησους κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη

ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ιησους δος μοι πιειν

οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν

λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις

10 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θεου και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων

11 λεγει αυτω η γυνη κυριε ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστιν βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων

12 μη συ μειζων ει του πατρος ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου

13 απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν

14 ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον

15 λεγει προς αυτον η γυνη κυριε δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν

16 λεγει αυτη ο ιησους υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε

17 απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ιησους καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω

18 πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας

19 λεγει αυτω η γυνη κυριε θεωρω οτι προφητης ει συ

20 οι πατερες ημων εν τουτω τω ορει προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν

21 λεγει αυτη ο ιησους γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πατρι

22 υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν

23 αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσιν τω πατρι εν πνευματι και αληθεια και γαρ ο πατηρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον

24 πνευμα ο θεος και τους προσκυνουντας αυτον εν πνευματι και αληθεια δει προσκυνειν

25 λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσσιας ερχεται ο λεγομενος χριστος οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα

26 λεγει αυτη ο ιησους εγω ειμι ο λαλων σοι

27 και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης

28 αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις ανθρωποις

29 δευτε ιδετε ανθρωπον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χριστος

30 εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον

31 εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε

32 ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε

33 ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν

34 λεγει αυτοις ο ιησους εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον

35 ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνον εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδη

36 και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων

37 εν γαρ τουτω ο λογος εστιν αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων

38 εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε

39 εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα

40 ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας

41 και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου

42 τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου ο χριστος

43 μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν

44 αυτος γαρ ο ιησους εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει

45 οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην

46 ηλθεν ουν ο ιησους παλιν εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ

47 ουτος ακουσας οτι ιησους ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελλεν γαρ αποθνησκειν

48 ειπεν ουν ο ιησους προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε

49 λεγει προς αυτον ο βασιλικος κυριε καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου

50 λεγει αυτω ο ιησους πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο ανθρωπος τω λογω ω ειπεν αυτω ιησους και επορευετο

51 ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ζη

52 επυθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχεν και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος

53 εγνω ουν ο πατηρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ιησους οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη

54 τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ιησους ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν