Johannes 20
Het Boek
Jezus leeft weer!
20 Op de ochtend van de eerste dag van de week (zondag, de dag na de sabbat), ging Maria van Magdala al heel vroeg naar het graf. Toen zij daar aankwam, zag zij dat de steen voor de ingang was weggerold. 2 Zo vlug ze kon, holde zij naar Simon Petrus en de leerling die Jezusʼ beste vriend was. ‘De Here is uit het graf gehaald!’ zei ze. ‘Wij weten niet waar ze Hem hebben neergelegd.’
3 Petrus en de andere leerling renden onmiddellijk naar het graf, 4 maar de andere leerling liep vlugger dan Petrus en was er het eerst. 5 Hij boog zich voorover, keek in het graf en zag alleen de linnen windsels liggen. Maar hij ging niet naar binnen. 6 Petrus, die even na hem was gekomen, ging het graf wel binnen. Hij zag de windsels 7 en ook de doek waarmee Jezusʼ hoofd bedekt was geweest. Die doek was opgerold en lag apart.
8 De andere leerling ging toen ook naar binnen. Door wat hij zag, geloofde hij dat Jezus weer levend was geworden. 9 Want zij hadden nog niet begrepen dat Hij volgens de Boeken uit de dood zou terugkomen. 10 De twee leerlingen gingen terug naar huis.
Jezus verschijnt aan zijn leerlingen
11 Maria van Magdala bleef echter bij het graf achter. Huilend boog zij zich voorover en keek in het graf. 12 Op de plaats waar Jezus had gelegen, zag zij twee engelen in witte kleren zitten. Een aan het hoofdeinde en een aan het voeteneinde van de plaats waar Hij gelegen had. 13 ‘Waarom huilt u?’ vroegen zij haar. ‘Ze hebben mijn Heer weggenomen,’ antwoordde Maria, ‘en ik weet niet waar Hij is.’ 14 Zij keek achterom. Daar stond Jezus, maar zij herkende Hem niet. Zij dacht dat het de tuinman was. 15 ‘Waarom huilt u?’ vroeg Jezus. ‘Wie zoekt u?’ ‘Och, meneer, als u Hem ergens anders hebt neergelegd, zeg het alstublieft. Dan neem ik Hem mee,’ zei zij. 16 ‘Maria,’ zei Jezus. Zij draaide zich om en zei in het Aramees tegen Hem: ‘Rabboeni!’ Rabboeni betekent meester. 17 ‘Raak Mij niet aan,’ zei Jezus. ‘Want Ik ben nog niet teruggekeerd naar mijn Vader. Ga naar mijn broeders en vertel hun dat Ik terugga naar mijn Vader, die ook jullie Vader is. Naar mijn God, die ook jullie God is.’ 18 Maria ging snel naar Jezusʼ leerlingen. ‘Ik heb de Here gezien!’ zei ze en vertelde hun wat Hij tegen haar gezegd had.
19 ʼs Avonds zaten de leerlingen bij elkaar. Zij hadden de deur op slot gedaan, omdat zij bang waren voor de Joden. Ineens was Jezus bij hen. ‘Ik wens jullie vrede,’ zei Hij 20 en Hij liet hun zijn handen en zijn zijde zien. De leerlingen waren blij dat ze de Here zagen. 21 ‘Ik wens jullie vrede,’ zei Jezus weer. ‘Zoals de Vader Mij heeft uitgezonden, zo zend Ik jullie uit.’ 22 Toen blies Hij zijn adem over hen heen en zei: ‘Ontvang de Heilige Geest. 23 Wie jullie zijn zonden vergeven, is ervan verlost. Maar wie jullie het aanrekenen, moet zijn zonden dragen.’
24 Een van de twaalf, Thomas (dat betekent Tweeling) was er niet bij. 25 Toen de andere leerlingen hem vertelden dat zij de Here hadden gezien, wilde hij het niet geloven. ‘Ik kan het pas geloven,’ zei hij, ‘als ik de wonden van de spijkers in zijn handen zie en met mijn eigen hand voel dat Hij een wond in zijn zij heeft!’ 26 Acht dagen later waren de leerlingen weer bij elkaar. Thomas was er nu ook bij. Zij hadden de deur op slot gedaan. Ineens was Jezus in hun midden. ‘Vrede,’ zei Hij. 27 ‘Thomas, zie je mijn handen en mijn zij? Voel maar en twijfel niet meer. Geloof dat Ik leef!’ 28 ‘Mijn Here en mijn God,’ zei Thomas. 29 ‘Geloof je het nu, omdat je Mij ziet?’ zei Jezus. ‘Gelukkig zijn de mensen die in Mij geloven zonder Mij gezien te hebben.’
30 Veel van de wonderen die Jezus voor de ogen van zijn leerlingen heeft gedaan, staan niet in dit boek vermeld. 31 Ik heb hier enkele opgeschreven opdat u zult geloven dat Jezus de Christus is, de Zoon van God. Als u in Hem gelooft, leeft u in zijn naam.
約 翰 福 音 20
Chinese New Testament: Easy-to-Read Version
耶稣从死里复活的消息
20 星期日一大早，天还黑着的时候，马利亚抹大拉便来到了墓地，她看见墓上的石头被挪开了， 2 于是，就跑去见西门彼得和耶稣钟爱的那个门徒，告诉他们说∶“他们把主从墓地挪走了，不知道把他放到哪里去了。”
3 彼得和那个门徒起身，前往墓地去了。 4 两人一路跑着，另一个门徒跑在彼得前边，先到了墓地。 5 他俯下身，看到堆在那里的麻布还在，但他没有进去。
6 后面跑来的西门彼得，钻进墓穴，看见堆在那里的麻布， 7 还看到了蒙头的葬布，它没有和麻布堆在一起，而是卷起来分开放的。 8 另一个门徒也进来了—他是先到的那个人，他看见这一切，相信了。 9 （他们还不明白《经》上说他一定会从死里复活的话。）
耶稣出现在马利亚面前
10 门徒们回家去了， 11 马利亚站在墓外放声大哭，她边哭边俯身朝墓穴里望去， 12 她发现有两个白衣天使，一个坐在耶稣的头曾躺过的地方，另一个坐在耶稣脚的位置上。
13 天使对她说∶“亲爱的妇人，你为什么哭呢？”
她说∶“他们把我的主移走了，我不知道他们把他放哪里去了。” 14 说着，她转过身，看见耶稣站在那里，但她不知道那是耶稣。
15 耶稣问∶“我亲爱的妇人，你为什么要哭呀？你在找谁呢？”
马利亚以为他是园丁，便说∶“先生，如果是你把他挪走了，告诉我，你把他放哪里了，我去把他挪回来。”
16 耶稣对她说∶“马利亚！”
她转过身，用希伯来语叫道∶“拉波尼！”（意思是老师）
17 耶稣对她说∶“别抓住我不放，因为我还没去父那里呢，但是，到我兄弟们那里去，告诉他们，我马上要到我父那里去了，也是你们的父那里，他是我的上帝也是你们的上帝。”
18 马利亚抹大拉去告诉门徒们
说∶“我看见主了！”她还告诉他们耶稣对她说过的话。
耶稣出现在门徒面前
19 星期天晚上，即同天晚上，门徒们住的地方的门关得紧紧的，因为他们害怕犹太首领。耶稣进来站在他们面前，说∶“愿平安与你们同在。” 20 说完，他让他们看他的手和肋边，门徒们看到主，都非常高兴。
21 耶稣又说∶“愿平安与你们同在，就像父派遣我一样，我也要派遣你们。” 22 说完，他又向他们吹了口气，并对他们说∶“接受圣灵吧， 23 你们宽恕谁的罪，谁的罪就得到宽恕，你们不宽恕谁的罪，谁就得不到宽恕。”
耶稣出现在多马面前
24 但是，多马，十二个使徒之一，也叫低土马，耶稣来时，多马没有和他们在一起。 25 其他使徒告诉他∶“我们看见主了！”但多马说∶“除非看见他手上的钉痕，用手指探入钉痕，除非我用手探入他的肋旁，否则，我决不会相信。”
26 一周后，他的门徒又都在屋里，多马也和他们在一起。耶稣进来了（尽管门是锁着的。）站在他们面前，说∶“愿平安与你们同在。” 27 然后，他对多马说∶“把你的手指放在这里，看看我的手，伸出你的手，探进我的肋旁。不要再怀疑，相信吧！”
28 多马对耶稣说∶“我的主，我的上帝！”
29 耶稣对他说∶“你是因为看到了我，才相信的。没有看见就相信我的人，是真正有福的人！”
约翰写书的原因
30 耶稣还在门徒的面前行了其它许多奇迹，这些在这部书中没有记载。 31 这里记载的事迹，目的是让你们相信耶稣是基督，上帝之子，使你们凭信仰，因他的名字而得到生命。
John 20
King James Version
20 The first day of the week cometh Mary Magdalene early, when it was yet dark, unto the sepulchre, and seeth the stone taken away from the sepulchre.
2 Then she runneth, and cometh to Simon Peter, and to the other disciple, whom Jesus loved, and saith unto them, They have taken away the Lord out of the sepulchre, and we know not where they have laid him.
3 Peter therefore went forth, and that other disciple, and came to the sepulchre.
4 So they ran both together: and the other disciple did outrun Peter, and came first to the sepulchre.
5 And he stooping down, and looking in, saw the linen clothes lying; yet went he not in.
6 Then cometh Simon Peter following him, and went into the sepulchre, and seeth the linen clothes lie,
7 And the napkin, that was about his head, not lying with the linen clothes, but wrapped together in a place by itself.
8 Then went in also that other disciple, which came first to the sepulchre, and he saw, and believed.
9 For as yet they knew not the scripture, that he must rise again from the dead.
10 Then the disciples went away again unto their own home.
11 But Mary stood without at the sepulchre weeping: and as she wept, she stooped down, and looked into the sepulchre,
12 And seeth two angels in white sitting, the one at the head, and the other at the feet, where the body of Jesus had lain.
13 And they say unto her, Woman, why weepest thou? She saith unto them, Because they have taken away my Lord, and I know not where they have laid him.
14 And when she had thus said, she turned herself back, and saw Jesus standing, and knew not that it was Jesus.
15 Jesus saith unto her, Woman, why weepest thou? whom seekest thou? She, supposing him to be the gardener, saith unto him, Sir, if thou have borne him hence, tell me where thou hast laid him, and I will take him away.
16 Jesus saith unto her, Mary. She turned herself, and saith unto him, Rabboni; which is to say, Master.
17 Jesus saith unto her, Touch me not; for I am not yet ascended to my Father: but go to my brethren, and say unto them, I ascend unto my Father, and your Father; and to my God, and your God.
18 Mary Magdalene came and told the disciples that she had seen the Lord, and that he had spoken these things unto her.
19 Then the same day at evening, being the first day of the week, when the doors were shut where the disciples were assembled for fear of the Jews, came Jesus and stood in the midst, and saith unto them, Peace be unto you.
20 And when he had so said, he shewed unto them his hands and his side. Then were the disciples glad, when they saw the Lord.
21 Then said Jesus to them again, Peace be unto you: as my Father hath sent me, even so send I you.
22 And when he had said this, he breathed on them, and saith unto them, Receive ye the Holy Ghost:
23 Whose soever sins ye remit, they are remitted unto them; and whose soever sins ye retain, they are retained.
24 But Thomas, one of the twelve, called Didymus, was not with them when Jesus came.
25 The other disciples therefore said unto him, We have seen the Lord. But he said unto them, Except I shall see in his hands the print of the nails, and put my finger into the print of the nails, and thrust my hand into his side, I will not believe.
26 And after eight days again his disciples were within, and Thomas with them: then came Jesus, the doors being shut, and stood in the midst, and said, Peace be unto you.
27 Then saith he to Thomas, Reach hither thy finger, and behold my hands; and reach hither thy hand, and thrust it into my side: and be not faithless, but believing.
28 And Thomas answered and said unto him, My Lord and my God.
29 Jesus saith unto him, Thomas, because thou hast seen me, thou hast believed: blessed are they that have not seen, and yet have believed.
30 And many other signs truly did Jesus in the presence of his disciples, which are not written in this book:
31 But these are written, that ye might believe that Jesus is the Christ, the Son of God; and that believing ye might have life through his name.
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.
Copyright © 2004 by World Bible Translation Center