John 12
Complete Jewish Bible
12 Six days before Pesach, Yeshua came to Beit-Anyah, where El‘azar lived, the man Yeshua had raised from the dead; 2 so they gave a dinner there in his honor. Marta served the meal, and El‘azar was among those at the table with him. 3 Miryam took a whole pint of pure oil of spikenard, which is very expensive, poured it on Yeshua’s feet and wiped his feet with her hair, so that the house was filled with the fragrance of the perfume. 4 But one of the talmidim, Y’hudah from K’riot, the one who was about to betray him, said, 5 “This perfume is worth a year’s wages! Why wasn’t it sold and the money given to the poor?” 6 Now he said this not out of concern for the poor, but because he was a thief — he was in charge of the common purse and used to steal from it. 7 Yeshua said, “Leave her alone! She kept this for the day of my burial. 8 You always have the poor among you, but you will not always have me.”
9 A large crowd of Judeans learned that he was there; and they came not only because of Yeshua, but also so that they could see El‘azar, whom he had raised from the dead. 10 The head cohanim then decided to do away with El‘azar too, 11 since it was because of him that large numbers of the Judeans were leaving their leaders and putting their trust in Yeshua.
12 The next day, the large crowd that had come for the festival heard that Yeshua was on his way into Yerushalayim. 13 They took palm branches and went out to meet him, shouting,
“Deliver us!”[a]
“Blessed is he who comes in the name of Adonai,[b] the King of Isra’el!”
14 After finding a donkey colt, Yeshua mounted it, just as the Tanakh says —
15 “Daughter of Tziyon, don’t be afraid!
Look! your King is coming,
sitting on a donkey’s colt.”[c]
16 His talmidim did not understand this at first; but after Yeshua had been glorified, then they remembered that the Tanakh said this about him, and that they had done this for him. 17 The group that had been with him when he called El‘azar out of the tomb and raised him from the dead had been telling about it. 18 It was because of this too that the crowd came out to meet him — they had heard that he had performed this miracle. 19 The P’rushim said to each other, “Look, you’re getting nowhere! Why, the whole world has gone after him!”
20 Among those who went up to worship at the festival were some Greek-speaking Jews. 21 They approached Philip, the one from Beit-Tzaidah in the Galil, with a request. “Sir,” they said, “we would like to see Yeshua.” 22 Philip came and told Andrew; then Andrew and Philip went and told Yeshua. 23 Yeshua gave them this answer: “The time has come for the Son of Man to be glorified. 24 Yes, indeed! I tell you that unless a grain of wheat that falls to the ground dies, it stays just a grain; but if it dies, it produces a big harvest. 25 He who loves his life loses it, but he who hates his life in this world will keep it safe right on into eternal life! 26 If someone is serving me, let him follow me; wherever I am, my servant will be there too. My Father will honor anyone who serves me.
27 “Now I am in turmoil. What can I say — ‘Father, save me from this hour’? No, it was for this very reason that I have come to this hour. I will say this: 28 ‘Father, glorify your name!’” At this a bat-kol came out of heaven, “I have glorified it before, and I will glorify it again!” 29 The crowd standing there and hearing it said that it had thundered; others said, “An angel spoke to him.” 30 Yeshua answered, “This bat-kol did not come for my sake but for yours. 31 Now is the time for this world to be judged, now the ruler of this world will be expelled. 32 As for me, when I am lifted up from the earth, I will draw everyone to myself.” 33 He said this to indicate what kind of death he would die.
34 The crowd answered, “We have learned from the Torah that the Messiah remains forever. How is it that you say the Son of Man has to be ‘lifted up’? Who is this ‘Son of Man’?” 35 Yeshua said to them, “The light will be with you only a little while longer. Walk while you have the light, or the dark will overtake you; he who walks in the dark doesn’t know where he’s going. 36 While you have the light, put your trust in the light, so that you may become people of light.” Yeshua said these things, then went off and kept himself hidden from them.
37 Even though he had performed so many miracles in their presence, they still did not put their trust in him, 38 in order that what Yesha‘yahu the prophet had said might be fulfilled,
“Adonai, who has believed our report?
To whom has the arm of Adonai been revealed?”[d]
39 The reason they could not believe was — as Yesha‘yahu said elsewhere —
40 “He has blinded their eyes
and hardened their hearts,
so that they do not see with their eyes,
understand with their hearts,
and do t’shuvah,
so that I could heal them.”[e]
41 (Yesha‘yahu said these things because he saw the Sh’khinah of Yeshua and spoke about him.) 42 Nevertheless, many of the leaders did trust in him; but because of the P’rushim they did not say so openly, out of fear of being banned from the synagogue; 43 for they loved praise from other people more than praise from God.
44 Yeshua declared publicly, “Those who put their trust in me are trusting not merely in me, but in the One who sent me. 45 Also those who see me see the One who sent me. 46 I have come as a light into the world, so that everyone who trusts in me might not remain in the dark. 47 If anyone hears what I am saying and does not observe it, I don’t judge him; for I did not come to judge the world, but to save the world. 48 Those who reject me and don’t accept what I say have a judge — the word which I have spoken will judge them on the Last Day. 49 For I have not spoken on my own initiative, but the Father who sent me has given me a command, namely, what to say and how to say it. 50 And I know that his command is eternal life. So what I say is simply what the Father has told me to say.”
Footnotes
- John 12:13 Psalm 118:25
- John 12:13 Psalm 118:26
- John 12:15 Zechariah 9:9
- John 12:38 Isaiah 53:1
- John 12:40 Isaiah 6:10
Johannes 12
Het Boek
Jezus, als koning gehuldigd
12 Zes dagen voor Pesach, het Joodse Paasfeest, ging Jezus naar Bethanië. Daar woonde Lazarus die Hij uit de dood weer tot leven had gebracht. 2 De mensen uit Bethanië hielden ter ere van Hem een feestmaaltijd. Martha bediende daarbij. Jezus zat met Lazarus en de anderen aan tafel. 3 Maria nam dure nardusolie, goot die over de voeten van Jezus en droogde deze daarna af met haar lange haar. De fijne geur van de nardus vulde het hele huis. 4 Een van de leerlingen, Judas Iskariot, die Hem later uitleveren zou, zei: 5 ‘Die olie is een kapitaal waard! Dat geld had beter besteed kunnen worden. U had het aan de armen kunnen geven.’ 6 Niet dat hij zich zo om de armen bekommerde, maar hij was een dief. Hij hield de kas en van het geld dat binnenkwam, nam hij vaak iets weg voor zichzelf. 7 ‘Laat haar toch begaan,’ zei Jezus. ‘Zij heeft dit gedaan als voorbereiding op mijn begrafenis. 8 Er zullen altijd arme mensen zijn, maar Ik zal niet lang meer bij jullie blijven.’
9 Veel Joden hadden gehoord dat Jezus in Bethanië was en gingen er ook heen. Zij wilden niet alleen Jezus Zelf zien, maar ook Lazarus die door Hem uit de dood tot leven was gebracht. 10 Van toen af aan waren de leidende priesters van mening dat ook Lazarus uit de weg geruimd moest worden. 11 Want door wat er met hem gebeurd was, gingen veel Joden in Jezus geloven.
12 De volgende morgen hoorde men dat Jezus op weg was naar Jeruzalem. Het nieuws ging door de stad. De grote menigte mensen die voor Pesach, het Joodse Paasfeest, gekomen was, 13 liep de stad uit Hem tegemoet. Zij hadden palmtakken in de hand en juichten uitbundig: ‘Alle eer is voor God! Gezegend is Hij die komt in naam van de Here! De koning van Israël!’
14 Jezus zag een ezel staan en ging erop zitten. Daarmee werden de woorden van de profeet Zacharia werkelijkheid: 15 ‘Wees niet bang, Jeruzalem! Kijk, uw koning komt op de rug van een ezelsveulen.’
16 Zijn leerlingen begrepen toen nog niet wat dit allemaal betekende. Maar later, toen Jezus in de schitterende heerlijkheid van God was gekomen, werd hun duidelijk dat deze woorden met betrekking tot Hem waren geschreven. Zij hadden ze voor hun ogen werkelijkheid zien worden. 17 De mensen die erbij waren geweest, hadden iedereen verteld dat Jezus Lazarus uit het graf had geroepen en weer levend had gemaakt. 18 Daarom gingen zovelen Hem tegemoet. Zij hadden gehoord wat een machtig wonder Hij had gedaan. 19 De Farizeeën zeiden tegen elkaar: ‘Het helpt allemaal niets! De hele wereld loopt achter Hem aan.’
20 Enkele Grieken die naar het Paasfeest waren gekomen om God te aanbidden, 21 kwamen bij Filippus, die uit Betsaïda in Galilea kwam, en vroegen: ‘Kunnen wij Jezus ontmoeten?’ 22 Filippus vertelde het aan Andreas en samen gingen zij naar Jezus om het Hem te vragen. 23 ‘Het is nu zover dat Ik, de Mensenzoon, de hoogste eer en heerlijkheid zal ontvangen,’ antwoordde Jezus. 24 ‘Wat Ik jullie zeg, is de waarheid: een tarwekorrel moet in de aarde vallen en sterven, anders blijft het alleen maar één tarwekorrel. Maar als hij sterft, brengt hij veel vrucht voort. 25 Wie zijn leven liefheeft, raakt het kwijt. Maar wie zijn leven in deze wereld niet liefheeft, zal het behouden en eeuwig leven. 26 Als iemand Mij dient, moet hij Mij volgen. En waar Ik ben, moet ook mijn dienaar zijn. Als iemand Mij dient, zal de Vader hem eren. 27 Ik ben erg bang en weet niet wat Ik moet zeggen. Moet Ik zeggen: “Vader, bevrijd Mij van wat Mij te wachten staat”? Nee, want juist daarvoor ben Ik gekomen. 28 Vader, laat uw grootheid zien, laat zien wie U bent.’ Er kwam een stem uit de hemel: ‘Dat heb Ik laten zien en dat zal ik weer doen!’
29 De mensen om Hem heen hoorden het ook. De meesten beweerden dat het een donderslag was geweest. Anderen zeiden dat een engel iets tegen Hem had gezegd. 30 ‘Die stem is er niet voor Mij geweest, maar voor u!’ zei Jezus. 31 ‘Nu wordt het oordeel over de wereld uitgesproken. Het is zover dat de heerser van deze wereld wordt weggejaagd. 32 Wanneer Ik van de aarde omhooggeheven word, zal Ik allen naar Mij toe trekken.’
33 Daarmee bedoelde Hij dat Hij aan het kruis zou sterven. 34 De mensen antwoordden: ‘Er staat in de Boeken dat de Christus altijd zal blijven leven. Waarom zegt U dan dat U, de Mensenzoon, van de aarde omhooggeheven zult worden? Wat is dat, die Mensenzoon?’ 35 ‘Het licht zal niet lang meer bij u zijn,’ antwoordde Jezus. ‘Loop in het licht zolang het kan. Want als de duisternis u overvalt, ziet u de weg niet meer. 36 Vertrouw op het licht, zolang u het licht hebt. Dan zult u kinderen van het licht zijn.’ Daarna trok Hij Zich terug en verborg Zich voor hen.
37 Ondanks de vele wonderen die Hij voor hun ogen had gedaan, geloofden de meeste mensen niet dat Hij de Christus was. 38 Op hen waren de woorden van de profeet Jesaja van toepassing: ‘Here, wie heeft geloofd wat wij vertelden? Aan wie heeft U uw macht geopenbaard?’ 39 Jesaja heeft geschreven dat zij niet konden geloven. 40 ‘God heeft hun ogen blind en hun hart ongevoelig gemaakt. Hij wilde niet dat zij inzicht en begrip zouden krijgen. Anders zouden zij naar Hem terugkeren en Hij hen genezen.’ 41 Jesaja schreef hier over Jezus, want hij had zijn schitterende heerlijkheid gezien. 42 Toch waren er heel wat vooraanstaande Joden die wel geloofden dat Jezus de Christus was. Maar zij durfden er niet voor uit te komen, omdat zij bang waren dat de Farizeeën hen uit de synagoge zouden verjagen. 43 Zij vonden het belangrijker wat de mensen van hen zeiden, dan wat God van hen dacht.
44 ‘Wie op Mij vertrouwt,’ riep Jezus uit, ‘vertrouwt eigenlijk op Hem die Mij gestuurd heeft. 45 En wie Mij ziet, ziet Hem die Mij gestuurd heeft. 46 Ik ben als licht naar de wereld gekomen om ieder die op Mij vertrouwt uit het donker te halen. 47 Als iemand hoort wat Ik zeg en zich er niets van aantrekt, zal Ik niet over hem oordelen. Ik ben niet gekomen om te oordelen over de wereld, maar om haar te redden. 48 Over wie Mij afwijst en niet luistert naar wat Ik zeg, zal op de laatste dag een oordeel gegeven worden, en wel door het woord dat Ik gesproken heb. 49 Want Ik heb niet uit Mijzelf gesproken, maar Ik heb gezegd wat Mij is opgedragen door mijn Vader die Mij heeft gestuurd. 50 Hij heeft Mij opgedragen de mensen eeuwig leven te geven. Daarom zeg Ik alleen wat mijn Vader Mij verteld heeft.’
Copyright © 1998 by David H. Stern. All rights reserved.
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.