John 10
New American Standard Bible
Parable of the Good Shepherd
10 “Truly, truly I say to you, the one who does not enter by the door into the fold of the sheep, but climbs up some other way, he is (A)a thief and a robber. 2 But the one who enters by the door is (B)a shepherd of the sheep. 3 To him the doorkeeper opens, and the sheep listen to (C)his voice, and he calls his own sheep by name and (D)leads them out. 4 When he puts all his own sheep outside, he goes ahead of them, and the sheep follow him because they know (E)his voice. 5 However, a stranger they simply will not follow, but will flee from him, because they do not know (F)the voice of strangers.” 6 Jesus told them this (G)figure of speech, but they did not understand what the things which He was saying to them [a]meant.
7 So Jesus said to them again, “Truly, truly I say to you, I am (H)the door of the sheep. 8 All those who came before Me are (I)thieves and robbers, but the sheep did not listen to them. 9 (J)I am the door; if anyone enters through Me, he will be saved, and will go in and out and find pasture. 10 The thief comes only to steal and kill and destroy; I came so that they (K)would have life, and [b]have it abundantly.
11 “(L)I am the good shepherd; the good shepherd (M)lays down His life for the sheep. 12 He who is a hired hand, and not a (N)shepherd, who is not the owner of the sheep, sees the wolf coming, and leaves the sheep and flees; and the wolf snatches them and scatters the flock. 13 He flees because he is a hired hand and does not care about the sheep. 14 (O)I am the good shepherd, and (P)I know My own, and My own know Me, 15 just as (Q)the Father knows Me and I know the Father; and (R)I lay down My life for the sheep. 16 And I have (S)other sheep that are not of this fold; I must bring them also, and they will listen to My voice; and they will become (T)one flock, with (U)one shepherd. 17 For this reason the Father loves Me, because I (V)lay down My life so that I may take it back. 18 (W)No one has taken it away from Me, but I (X)lay it down on My own. I have authority to lay it down, and I have authority to take it back. (Y)This commandment I received from My Father.”
19 (Z)Dissension occurred again among the Jews because of these words. 20 Many of them were saying, “He (AA)has a demon and (AB)is insane. Why do you listen to Him?” 21 Others were saying, “These are not the words of one who is (AC)demon-possessed. (AD)A demon cannot open the eyes of those who are blind, can it?”
Jesus Asserts His Deity
22 At that time the [c]Feast of the Dedication took place in Jerusalem; 23 it was winter, and Jesus was walking in the temple area, in the portico of (AE)Solomon. 24 (AF)The Jews then surrounded Him and began saying to Him, “How long [d]will You keep us in suspense? If You are the [e]Christ, tell us (AG)plainly.” 25 Jesus answered them, “(AH)I told you, and you do not believe; (AI)the works that I do in My Father’s name, these testify of Me. 26 But you do not believe, because (AJ)you are not of My sheep. 27 My sheep (AK)listen to My voice, and (AL)I know them, and they follow Me; 28 and I give them (AM)eternal life, and they will never perish; and (AN)no one will snatch them out of My hand. 29 [f]My Father, who has given them to Me, is greater than all; and no one is able to snatch them out of the Father’s hand. 30 (AO)I and the Father are [g]one.”
31 The Jews (AP)picked up stones again to stone Him. 32 Jesus replied to them, “I showed you many good works from the Father; for which of them are you stoning Me?” 33 The Jews answered Him, “We are not stoning You for a good work, but for (AQ)blasphemy; and because You, being a man, (AR)make Yourself out to be God.” 34 Jesus answered them, “Has it not been written in (AS)your (AT)Law: ‘(AU)I said, you are gods’? 35 If he called them gods, to whom the word of God came (and the Scripture cannot be nullified), 36 are you saying of Him whom the Father (AV)sanctified and (AW)sent into the world, ‘You are blaspheming,’ because I said, ‘(AX)I am the Son of God’? 37 (AY)If I do not do the works of My Father, do not believe Me; 38 but if I do them, even though you do not believe Me, believe (AZ)the works, so that you may [h]know and understand that (BA)the Father is in Me, and I in the Father.” 39 Therefore (BB)they were seeking again to arrest Him, and (BC)He eluded their grasp.
40 And He went away (BD)again beyond the Jordan to the place where John was first baptizing, and He stayed there. 41 Many came to Him and were saying, “While John performed no (BE)sign, yet (BF)everything John said about this Man was true.” 42 And (BG)many believed in Him there.
Footnotes
- John 10:6 Lit were
- John 10:10 Or have abundance
- John 10:22 Now known as Hanukkah, also the Feast of Lights
- John 10:24 Lit do You lift up our soul
- John 10:24 I.e., Messiah
- John 10:29 One early ms What My Father has given Me is greater than all
- John 10:30 Or a unity; or one essence
- John 10:38 Lit know and continue knowing
ยอห์น 10
New Thai Version
ผู้เลี้ยงดูฝูงแกะที่ดี
10 เราขอบอกความจริงกับท่านว่า ผู้ที่ไม่ได้เข้าไปในคอกแกะทางประตู แต่ปีนเข้าไปทางอื่นถือว่าเป็นขโมยและโจร 2 แต่ผู้ที่ผ่านเข้าทางประตูถือเป็นผู้เลี้ยงดูฝูงแกะ 3 ผู้เฝ้าประตูจึงจะเปิดประตูให้ผู้นั้น และแกะก็ได้ยินเสียงของท่าน ท่านเรียกแกะของท่านเองตามชื่อ และนำออกไป 4 เมื่อท่านนำแกะของท่านทุกตัวออกไปแล้ว ท่านจึงเดินนำหน้าไป และแกะก็ติดตามท่านไปเพราะจำเสียงของท่านได้ 5 แกะจะไม่ติดตามคนแปลกหน้าไป ซ้ำยังจะหนีไปจากเขา เพราะว่าไม่รู้จักเสียงของคนแปลกหน้า” 6 คำสั่งสอนที่เป็นความเปรียบนี้พระเยซูกล่าวให้เขาฟัง แต่พวกเขาไม่เข้าใจว่าสิ่งที่พระองค์พูดถึงนั้นหมายถึงอะไร
7 ฉะนั้น พระเยซูกล่าวกับพวกเขาต่อไปอีกว่า “เราขอบอกความจริงกับท่านว่า เราคือประตูของแกะทั้งหลาย 8 ทุกคนที่มาล่วงหน้าเราคือขโมยและโจร แต่บรรดาแกะไม่ได้ฟังพวกเขา 9 เราคือประตู ถ้าผู้ใดเข้าโดยผ่านเรา ผู้นั้นก็จะรอดพ้น เขาจะเข้าออกได้และจะพบทุ่งหญ้า 10 ขโมยมาเพื่อลักขโมย ฆ่าและทำลายเท่านั้น เรามาเพื่อให้คนเหล่านั้นมีชีวิตและมีอย่างอุดมสมบูรณ์ 11 เราคือผู้เลี้ยงดูฝูงแกะที่ดี เพราะผู้เลี้ยงดูฝูงแกะที่ดีย่อมสละชีวิตของตนเพื่อฝูงแกะ 12 ผู้รับจ้างไม่ใช่เจ้าของแกะ และไม่ใช่ผู้เลี้ยงดูฝูงแกะ พอเขาเห็นสุนัขป่ามาก็ทอดทิ้งฝูงแกะแล้วหนีไป สุนัขป่าจะคว้าคาบแกะไป ทำให้แกะทั้งฝูงวิ่งหนีกันเตลิดเปิดเปิง 13 เขาหนีไปโดยไม่ห่วงฝูงแกะเพราะเขาเป็นเพียงผู้รับจ้าง 14 เราคือผู้เลี้ยงดูฝูงแกะที่ดีและรู้จักแกะของเรา แกะก็รู้จักเราด้วย 15 เหมือนกับที่พระบิดารู้จักเราและเรารู้จักพระบิดา และเราสละชีวิตของเราเพื่อฝูงแกะ 16 เรามีแกะอื่นๆ ที่ไม่ได้มาจากคอกนี้ เราต้องพาพวกนั้นมาด้วย และแกะเหล่านั้นจะฟังเสียงของเรา รวมกันเป็นฝูงเดียว โดยมีผู้เลี้ยงดูเพียงผู้เดียว 17 ด้วยเหตุนี้พระบิดาจึงรักเรา เพราะว่าเราสละชีวิตของเราซึ่งเป็นชีวิตที่เราจะได้รับคืนมาอีก 18 ไม่มีผู้ใดเอาชีวิตไปจากเรา แต่เราสละชีวิตด้วยความสมัครใจ เรามีสิทธิอำนาจที่จะสละชีวิตและมีสิทธิอำนาจที่จะรับคืนอีก เราได้รับบัญชานี้จากพระบิดาของเรา”
19 เป็นเพราะคำกล่าวนี้ชาวยิวจึงมีความคิดแตกแยกกันอีก 20 หลายคนพูดกันว่า “เขามีมารสิงอยู่และเสียสติ ท่านจะมัวแต่ฟังเขาอยู่ทำไม” 21 บางคนพูดว่า “นั่นไม่ใช่คำกล่าวของคนที่มีมารสิง มารทำให้คนตาบอดมองเห็นได้หรือ”
ความไม่เชื่อของชาวยิว
22 ขณะนั้นที่เมืองเยรูซาเล็มเป็นเทศกาลอุทิศพระวิหารซึ่งอยู่ในฤดูหนาว 23 และพระเยซูก็กำลังเดินที่เฉลียงของซาโลมอนในบริเวณพระวิหาร 24 ชาวยิวจึงได้มาห้อมล้อมพระองค์และพูดกับพระองค์ว่า “ท่านจะให้เราสงสัยไปอีกนานแค่ไหน ถ้าท่านเป็นพระคริสต์ก็บอกเราตรงๆ เถิด” 25 พระเยซูตอบพวกเขาว่า “เราบอกพวกท่านแต่ท่านไม่เชื่อ สิ่งที่เรากระทำในพระนามของพระบิดาของเรายืนยันอยู่ 26 ท่านไม่เชื่อเพราะท่านไม่ได้เป็นแกะของเรา 27 แกะของเราย่อมฟังเสียงและติดตามเรา เรารู้จักแกะเหล่านั้นดี 28 เราให้ชีวิตอันเป็นนิรันดร์แก่แกะเหล่านั้น และแกะพวกนั้นจะไม่มีวันพินาศ และจะไม่มีผู้ใดที่จะแย่งไปจากมือเราได้ 29 พระบิดาของเราคือผู้ที่ได้มอบแกะเหล่านั้นให้แก่เรา พระองค์ยิ่งใหญ่เหนือทุกสิ่ง ไม่มีผู้ใดที่สามารถแย่งชิงแกะไปจากมือของพระบิดาได้ 30 เราและพระบิดาเป็นหนึ่งเดียวกัน”
31 พวกชาวยิวหยิบก้อนหินขึ้นอีกเพื่อจะขว้างพระองค์ 32 พระเยซูบอกพวกเขาว่า “เราได้แสดงให้ท่านเห็นผลงานดีๆ จากพระบิดามากมาย แล้วท่านจะขว้างเราเพราะการกระทำในข้อใด” 33 พวกชาวยิวตอบว่า “พวกเราไม่ขว้างท่านในส่วนที่ออกมาดี แต่ขว้างในส่วนที่เป็นการพูดจาหมิ่นประมาทพระเจ้า เพราะว่าท่านเป็นมนุษย์ แต่กลับตั้งตนเป็นพระเจ้า” 34 พระเยซูตอบพวกเขาว่า “ไม่มีบันทึกในกฎบัญญัติของท่านหรือว่า ‘เราได้กล่าวว่าพวกเจ้าคือบรรดาเทพเจ้า’[a] 35 ถ้าพระองค์เรียกพวกเขาซึ่งเป็นพวกที่ได้รับคำกล่าวของพระเจ้าว่า บรรดาเทพเจ้า (และพระคัมภีร์เปลี่ยนไม่ได้) 36 ทำไมท่านจึงพูดถึงผู้ที่พระบิดาได้อุทิศให้และส่งเข้ามายังโลกว่า ‘ท่านพูดจาหมิ่นประมาทพระเจ้า’ เพราะเราพูดว่า ‘เราคือบุตรของพระเจ้า’ 37 ถ้าเราไม่กระทำการงานที่เป็นของพระบิดาของเราแล้ว ก็จงอย่าเชื่อเราเลย 38 แต่ถ้าเรากระทำการงานเหล่านั้น แม้ว่าท่านไม่เชื่อเรา ก็จงเชื่อในการงานเพื่อว่าท่านจะได้รู้และเข้าใจว่า พระบิดาอยู่ในเรา และเราอยู่ในพระบิดา” 39 ฉะนั้นเขาเหล่านั้นจึงได้พยายามที่จะจับกุมพระองค์อีก แต่พระองค์ก็รอดพ้นจากมือของพวกเขาไปได้
40 จากนั้นพระองค์ก็เดินทางข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปยังที่ที่ยอห์นเคยให้บัพติศมาก่อนหน้านั้น และพักอยู่ที่นั่น 41 มีคนจำนวนมากมาหาพระองค์และพูดกันเองว่า “ยอห์นไม่ได้แสดงปรากฏการณ์อัศจรรย์เลย แต่ทุกสิ่งที่ยอห์นพูดไว้เกี่ยวกับชายผู้นี้เป็นความจริง” 42 และทำให้หลายคนในที่นั้นเชื่อในพระองค์
Footnotes
New American Standard Bible®, Copyright © 1960, 1971, 1977, 1995, 2020 by The Lockman Foundation. All rights reserved.
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation