Johannes 20
Het Boek
Jezus leeft weer!
20 Op de ochtend van de eerste dag van de week (zondag, de dag na de sabbat), ging Maria van Magdala al heel vroeg naar het graf. Toen zij daar aankwam, zag zij dat de steen voor de ingang was weggerold. 2 Zo vlug ze kon, holde zij naar Simon Petrus en de leerling die Jezusʼ beste vriend was. ‘De Here is uit het graf gehaald!’ zei ze. ‘Wij weten niet waar ze Hem hebben neergelegd.’
3 Petrus en de andere leerling renden onmiddellijk naar het graf, 4 maar de andere leerling liep vlugger dan Petrus en was er het eerst. 5 Hij boog zich voorover, keek in het graf en zag alleen de linnen windsels liggen. Maar hij ging niet naar binnen. 6 Petrus, die even na hem was gekomen, ging het graf wel binnen. Hij zag de windsels 7 en ook de doek waarmee Jezusʼ hoofd bedekt was geweest. Die doek was opgerold en lag apart.
8 De andere leerling ging toen ook naar binnen. Door wat hij zag, geloofde hij dat Jezus weer levend was geworden. 9 Want zij hadden nog niet begrepen dat Hij volgens de Boeken uit de dood zou terugkomen. 10 De twee leerlingen gingen terug naar huis.
Jezus verschijnt aan zijn leerlingen
11 Maria van Magdala bleef echter bij het graf achter. Huilend boog zij zich voorover en keek in het graf. 12 Op de plaats waar Jezus had gelegen, zag zij twee engelen in witte kleren zitten. Een aan het hoofdeinde en een aan het voeteneinde van de plaats waar Hij gelegen had. 13 ‘Waarom huilt u?’ vroegen zij haar. ‘Ze hebben mijn Heer weggenomen,’ antwoordde Maria, ‘en ik weet niet waar Hij is.’ 14 Zij keek achterom. Daar stond Jezus, maar zij herkende Hem niet. Zij dacht dat het de tuinman was. 15 ‘Waarom huilt u?’ vroeg Jezus. ‘Wie zoekt u?’ ‘Och, meneer, als u Hem ergens anders hebt neergelegd, zeg het alstublieft. Dan neem ik Hem mee,’ zei zij. 16 ‘Maria,’ zei Jezus. Zij draaide zich om en zei in het Aramees tegen Hem: ‘Rabboeni!’ Rabboeni betekent meester. 17 ‘Raak Mij niet aan,’ zei Jezus. ‘Want Ik ben nog niet teruggekeerd naar mijn Vader. Ga naar mijn broeders en vertel hun dat Ik terugga naar mijn Vader, die ook jullie Vader is. Naar mijn God, die ook jullie God is.’ 18 Maria ging snel naar Jezusʼ leerlingen. ‘Ik heb de Here gezien!’ zei ze en vertelde hun wat Hij tegen haar gezegd had.
19 ʼs Avonds zaten de leerlingen bij elkaar. Zij hadden de deur op slot gedaan, omdat zij bang waren voor de Joden. Ineens was Jezus bij hen. ‘Ik wens jullie vrede,’ zei Hij 20 en Hij liet hun zijn handen en zijn zijde zien. De leerlingen waren blij dat ze de Here zagen. 21 ‘Ik wens jullie vrede,’ zei Jezus weer. ‘Zoals de Vader Mij heeft uitgezonden, zo zend Ik jullie uit.’ 22 Toen blies Hij zijn adem over hen heen en zei: ‘Ontvang de Heilige Geest. 23 Wie jullie zijn zonden vergeven, is ervan verlost. Maar wie jullie het aanrekenen, moet zijn zonden dragen.’
24 Een van de twaalf, Thomas (dat betekent Tweeling) was er niet bij. 25 Toen de andere leerlingen hem vertelden dat zij de Here hadden gezien, wilde hij het niet geloven. ‘Ik kan het pas geloven,’ zei hij, ‘als ik de wonden van de spijkers in zijn handen zie en met mijn eigen hand voel dat Hij een wond in zijn zij heeft!’ 26 Acht dagen later waren de leerlingen weer bij elkaar. Thomas was er nu ook bij. Zij hadden de deur op slot gedaan. Ineens was Jezus in hun midden. ‘Vrede,’ zei Hij. 27 ‘Thomas, zie je mijn handen en mijn zij? Voel maar en twijfel niet meer. Geloof dat Ik leef!’ 28 ‘Mijn Here en mijn God,’ zei Thomas. 29 ‘Geloof je het nu, omdat je Mij ziet?’ zei Jezus. ‘Gelukkig zijn de mensen die in Mij geloven zonder Mij gezien te hebben.’
30 Veel van de wonderen die Jezus voor de ogen van zijn leerlingen heeft gedaan, staan niet in dit boek vermeld. 31 Ik heb hier enkele opgeschreven opdat u zult geloven dat Jezus de Christus is, de Zoon van God. Als u in Hem gelooft, leeft u in zijn naam.
John 20
Contemporary English Version
Jesus Is Alive
(Matthew 28.1-10; Mark 16.1-8; Luke 24.1-12)
20 On Sunday morning while it was still dark, Mary Magdalene went to the tomb and saw that the stone had been rolled away from the entrance. 2 She ran to Simon Peter and to Jesus' favorite disciple and said, “They have taken the Lord from the tomb! We don't know where they have put him.”
3 Peter and the other disciple started for the tomb. 4 They ran side by side, until the other disciple ran faster than Peter and got there first. 5 He bent over and saw the strips of linen cloth lying inside the tomb, but he did not go in.
6 When Simon Peter got there, he went into the tomb and saw the strips of cloth. 7 He also saw the piece of cloth that had been used to cover Jesus' face. It was rolled up and in a place by itself. 8 The disciple who got there first then went into the tomb, and when he saw it, he believed. 9 At that time Peter and the other disciple did not know that the Scriptures said Jesus would rise to life. 10 So the two of them went back to the other disciples.
Jesus Appears to Mary Magdalene
(Mark 16.9-11)
11 Mary Magdalene stood crying outside the tomb. She was still weeping, when she stooped down 12 and saw two angels inside. They were dressed in white and were sitting where Jesus' body had been. One was at the head and the other was at the foot. 13 The angels asked Mary, “Why are you crying?”
She answered, “They have taken away my Lord's body! I don't know where they have put him.”
14 As soon as Mary said this, she turned around and saw Jesus standing there. But she did not know who he was. 15 Jesus asked her, “Why are you crying? Who are you looking for?”
She thought he was the gardener and said, “Sir, if you have taken his body away, please tell me, so I can go and get him.”
16 Then Jesus said to her, “Mary!”
She turned and said to him, “Rabboni.” The Aramaic word “Rabboni” means “Teacher.”
17 Jesus told her, “Don't hold on to me! I have not yet gone to the Father. But tell my disciples I am going to the one who is my Father and my God, as well as your Father and your God.” 18 Mary Magdalene then went and told the disciples she had seen the Lord. She also told them what he had said to her.
Jesus Appears to His Disciples
(Matthew 28.16-20; Mark 16.14-18; Luke 24.36-49)
19 The disciples were afraid of the Jewish leaders, and on the evening of that same Sunday they locked themselves in a room. Suddenly, Jesus appeared in the middle of the group. He greeted them 20 and showed them his hands and his side. When the disciples saw the Lord, they became very happy.
21 After Jesus had greeted them again, he said, “I am sending you, just as the Father has sent me.” 22 Then he breathed on them and said, “Receive the Holy Spirit. 23 (A) If you forgive anyone's sins, they will be forgiven. But if you don't forgive their sins, they will not be forgiven.”
Jesus and Thomas
24 Although Thomas the Twin was one of the twelve disciples, he wasn't with the others when Jesus appeared to them. 25 So they told him, “We have seen the Lord!”
But Thomas said, “First, I must see the nail scars in his hands and touch them with my finger. I must put my hand where the spear went into his side. I won't believe unless I do this!”
26 A week later the disciples were together again. This time, Thomas was with them. Jesus came in while the doors were still locked and stood in the middle of the group. He greeted his disciples 27 and said to Thomas, “Put your finger here and look at my hands! Put your hand into my side. Stop doubting and have faith!”
28 Thomas replied, “You are my Lord and my God!”
29 Jesus said, “Thomas, do you have faith because you have seen me? The people who have faith in me without seeing me are the ones who are really blessed!”
Why John Wrote His Book
30 Jesus worked many other miracles[a] for his disciples, and not all of them are written in this book. 31 But these are written so that you will put your faith in Jesus as the Messiah and the Son of God. If you have faith in[b] him, you will have true life.
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.
Copyright © 1995 by American Bible Society For more information about CEV, visit www.bibles.com and www.cev.bible.
