Joel 2
Magandang Balita Biblia
Ang mga Balang na Babala sa Pagdating ng Araw ni Yahweh
2 Hipan ninyo ang trumpeta sa Zion
    at ibigay ang hudyat sa banal na bundok ng Diyos.
Manginig kayong mga taga-Juda,
    sapagkat malapit nang dumating ang araw ni Yahweh.
2 Ito'y makulimlim at malungkot na araw,
    madilim ang buong kapaligiran;
at lilitaw ang napakakapal na balang
    tulad ng paglaganap ng dilim sa kabundukan.
Hindi pa nangyayari ang ganito nang mga nakaraang panahon,
    at hindi na mangyayari pang muli maging sa darating na panahon.
3 Nilalamon nilang tulad ng apoy ang mga halaman.
    Parang halamanan ng Eden ang lupain bago sila dumating,
    ngunit naging malungkot na ilang nang kanilang iwan;
    wala silang itinira.
4 Parang(A) mga kabayo ang kanilang anyo,
    waring mga kabayong pandigma kung sila'y tumakbo.
5 Kapag dumaraan sila sa ibabaw ng mga bundok,
    ang ingay nila ay parang rumaragasang karwahe,
    parang tuyong damo na sinusunog.
Nakahanay sila, tulad ng isang hukbo na handang makipagdigma.
6 Habang sila'y papalapit, nasisindak ang lahat;
    namumutla sa takot ang bawat isa.
7 Sumasalakay sila, gaya ng mga mandirigma;
    inaakyat nila ang mga pader gaya ng mga kawal.
Walang lingun-lingon silang sumusugod.
    Walang lumilihis sa landas na tinatahak.
8 Lumulusot sila sa mga tanggulan
    at walang makakapigil sa kanila.
9 Sinasalakay nila ang lunsod,
    inaakyat ang mga pader;
    pinapasok ang mga bahay,
    lumulusot sila sa mga bintana, gaya ng mga magnanakaw.
10 Sa(B) pagdaan nila'y nayayanig ang lupa;
    at umuuga ang langit.
Nagdidilim ang araw at ang buwan,
    at pati mga bitui'y ayaw nang magliwanag.
11 Parang(C) kulog ang tinig ni Yahweh, kung mag-utos sa kanyang hukbo.
    Ang mga pangkat na tumatalima sa kanya
    ay marami at malalakas.
Nakakapangilabot ang araw ni Yahweh!
    Sino ang makakatagal dito?
Panawagan Upang Magsisi
12 “Gayunman,” sabi ni Yahweh,
    “mataimtim kayong magsisi at manumbalik sa akin;
    mag-ayuno kayo, manangis at magdalamhati.
13 Magsisi kayo nang taos sa puso,
    at hindi pakitang-tao lamang.”
Magbalik-loob kayo kay Yahweh na inyong Diyos!
    Siya'y mahabagin at mapagmahal,
    hindi madaling magalit at wagas ang pag-ibig;
    laging handang magpatawad at hindi nagpaparusa sa nagsisisi.
14 Maaaring lingapin kayong muli ni Yahweh na inyong Diyos
    at bigyan kayo ng masaganang ani.
Kung magkagayon, mahahandugan ninyo siya ng handog na pagkaing butil at alak.
15 Hipan ninyo ang trumpeta sa ibabaw ng Bundok ng Zion!
    Tipunin ninyo ang mga tao at ipag-utos ninyo na mag-ayuno ang lahat!
16 Tawagin ninyo ang mga tao
    para sa isang banal na pagtitipon.
    Tipunin ninyo ang lahat, matatanda at bata,
    pati mga sanggol at maging ang mga bagong kasal.
17 Mga(D) pari, tumayo kayo
    sa pagitan ng altar at ng pasukan ng Templo,
manangis kayo't manalangin nang ganito:
    “Mahabag ka sa iyong bayan, O Yahweh!
    Huwag mong hayaang kami'y hamakin at pagtawanan ng ibang mga bansa
    at tanungin, ‘Nasaan ang inyong Diyos?’”
Pinanumbalik ng Diyos ang Kasaganaan sa Lupain
18 Pagkatapos, ipinakita niya ang malasakit niya sa lupain,
    at naawa siya sa kanyang bayan.
19 Ganito ang kanyang tugon:
“Bibigyan ko kayo ngayon ng butil, alak at langis,
    upang kayo'y mabusog.
    Hindi na kayo hahamakin ng ibang bansa.
20 Paaalisin ko na ang mga hukbong waring buhat sa hilaga;
    itataboy ko ang iba sa disyerto.
At ang mga pangunahing hanay nila ay itataboy ko naman sa dagat sa silangan;
    sa dagat sa hilaga naman ang nasa hulihan.
    Aalingasaw ang baho ng kanilang mga bangkay.
Lilipulin ko sila dahil sa lahat ng ginawa nila sa inyo.”
21 “Lupain, huwag kayong matakot;
    kayo ay magsaya't lubos na magalak
    dahil sa lahat ng ginawa ni Yahweh para sa inyo.”
22 Mga hayop, huwag kayong matakot,
    luntian na ang mga pastulan.
    Namumunga na ang mga punongkahoy,
    hitik na sa bunga ang igos at ang ubas.
23 “Magalak kayo, mga taga-Zion!
    Matuwa kayo dahil sa ginawa ni Yahweh na inyong Diyos.
    Pinaulan niya nang sapat sa taglagas,
    at gayundin sa taglamig;
    tulad ng dati, uulan din sa tagsibol.
24 Mapupuno ng ani ang mga giikan;
    aapaw ang alak at langis sa mga pisaan.
25 Ibabalik ko ang lahat ng nawala sa inyo
    nang pinsalain ng katakut-takot na balang ang inyong mga pananim.
    Ako ang nagpadala ng hukbong ito laban sa inyo.
26 Magkakaroon kayo ngayon ng saganang pagkain at kayo'y mabubusog.
    Pupurihin ninyo si Yahweh na inyong Diyos,
    na gumawa ng mga kahanga-hangang bagay para sa inyo.
    Hindi na muli pang kukutyain ang aking bayan.
27 Kaya nga malalaman ninyo na ako'y sumasainyo
    at akong si Yahweh lamang ang inyong Diyos.
    Hindi na muling hahamakin ang aking bayan.
Ang Araw ni Yahweh at ang Kanyang Espiritu
28 “Pagkatapos(E) nito, ipagkakaloob ko ang aking Espiritu[a] sa lahat ng tao:
    ipahahayag ng inyong mga anak na lalaki't babae ang aking mga mensahe.
    Magkakaroon ng mga panaginip ang inyong matatandang lalaki,
    at makakakita ng mga pangitain ang inyong mga kabataang lalaki.
29 Sa panahong iyon, ibubuhos ko rin ang aking Espiritu
    maging sa mga alipin, lalaki man o babae.
30 “Magpapakita ako ng mga kababalaghan
    sa langit at sa lupa;
    dugo, apoy at makapal na usok.
31 Ang(F) araw ay magdidilim,
    at ang buwan ay pupulang parang dugo
    bago dumating ang dakila at nakakatakot na araw ni Yahweh.
32 At(G) sa panahong iyon, ang lahat ng hihingi ng tulong kay Yahweh ay maliligtas.
Gaya ng kanyang sinabi,
    may ilang makakatakas sa Bundok ng Zion
    at ang aking mga pinili'y makakaligtas sa Jerusalem.”
Footnotes
- Joel 2:28 Espiritu: o kaya'y kapangyarihan .
Joel 2
Complete Jewish Bible
2 “Blow the shofar in Tziyon!
Sound an alarm on my holy mountain!”
Let all living in the land tremble,
for the Day of Adonai is coming! It’s upon us! —
2 a day of darkness and gloom,
a day of clouds and thick fog;
a great and mighty horde is spreading
like blackness over the mountains.
There has never been anything like it,
nor will there ever be again,
not even after the years
of many generations.
3 Ahead of them a fire devours,
behind them a flame consumes;
ahead the land is like Gan-‘Eden,
behind them a desert waste.
From them there is no escape.
4 They look like horses,
and like cavalry they charge.
5 With a rumble like that of chariots
they leap over the mountaintops,
like crackling flames devouring stubble,
like a mighty horde in battle array.
6 At their presence the peoples writhe in anguish,
every face is drained of color.
7 Like warriors they charge,
they scale the wall like soldiers.
Each one keeps to his own course,
without getting in the other’s way.
8 They don’t jostle each other,
but stay on their own paths;
they burst through defenses unharmed,
without even breaking rank.
9 They rush into the city,
they run along the wall,
they climb up into the houses,
entering like a thief through the windows.
10 At their advance the earth quakes,
and the sky shakes,
the sun and moon turn black,
and the stars stop shining.
11 Adonai shouts orders to his forces —
his army is immense, mighty,
and it does what he says.
For great is the Day of Adonai, fearsome,
terrifying! Who can endure it?
12 “Yet even now,” says Adonai,
“turn to me with all your heart,
with fasting, weeping and lamenting.”
13 Tear your heart, not your garments;
and turn to Adonai your God.
For he is merciful and compassionate,
slow to anger, rich in grace,
and willing to change his mind about disaster.
14 Who knows? He may turn, change his mind
and leave a blessing behind him,
[enough for] grain offerings and drink offerings
to present to Adonai your God.
15 “Blow the shofar in Tziyon!
Proclaim a holy fast,
call for a solemn assembly.”
16 Gather the people; consecrate the congregation;
assemble the leaders; gather the children,
even infants sucking at the breast;
let the bridegroom leave his room
and the bride the bridal chamber.
17 Let the cohanim, who serve Adonai,
stand weeping between the vestibule and the altar.
Let them say, “Spare your people, Adonai!
Don’t expose your heritage to mockery,
or make them a byward among the Goyim.
Why should the peoples say, ‘Where is their God?’”
18 Then Adonai will become jealous for his land
and have pity on his people.
19 Here is how Adonai will answer his people:
“I will send you grain, wine and olive oil,
enough to satisfy you;
and no longer will I make you
a mockery among the Goyim.
20 No, I will take the northerner away,
far away from you,
and drive him to a land
that is waste and barren;
with his vanguard toward the eastern sea
and his rearguard toward the western sea,
his stench and his rottenness will rise,
because he has done great things.”
21 Don’t fear, O soil; be glad! rejoice!
for Adonai has done great things.
22 Don’t be afraid, wild animals;
for the desert pastures are green,
the trees are putting out their fruit,
the fig tree and vine are giving full yield.
23 Be glad, people of Tziyon!
rejoice in Adonai your God!
For he is giving you
the right amount of rain in the fall,
he makes the rain come down for you,
the fall and spring rains — this is what he does first.
24 Then the floors will be full of grain
and the vats overflow with wine and olive oil.
25 “I will restore to you the years that the locusts ate,
the grasshoppers, shearer-worms and cutter-worms,
my great army that I sent against you.
26 You will eat until you are satisfied
and will praise the name of Adonai your God,
who has done with you such wonders.
Then my people will never again be shamed.
27 You will know that I am with Isra’el
and that I am Adonai your God,
and that there is no other.
Then my people will never again be shamed.
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.
Copyright © 1998 by David H. Stern. All rights reserved.
