Font Size
Joel 1
Ang Biblia, 2001
Joel 1
Ang Biblia, 2001
Ipinagluksa ng Bayan ang Pagkawasak ng mga Pananim
1 Ang salita ng Panginoon na dumating kay Joel na anak ni Pethuel:
2 Pakinggan ninyo ito, O matatanda,
pakinggan ninyo, kayong lahat na naninirahan sa lupain!
May nangyari na bang ganitong bagay sa inyong mga araw,
o sa mga araw ng inyong mga ninuno?
3 Sabihin ninyo iyon sa inyong mga anak,
at ng inyong mga anak sa kanilang mga anak,
at ng kanilang mga anak sa susunod na salinlahi.
4 Ang iniwan ng nagngangatngat na balang,
ay kinain ng kuyog na balang.
Ang iniwan ng kuyog na balang
ay kinain ng gumagapang na balang;
at ang iniwan ng gumagapang na balang
ay kinain ng maninirang balang.
5 Gising, kayong mga maglalasing, at umiyak kayo;
tumangis kayo, kayong lahat na manginginom ng alak,
dahil sa matamis na alak
na inilayo sa inyong bibig.
6 Sapagkat(A) ang isang bansa ay sumalakay sa aking lupain,
malakas at di mabilang,
ang kanyang mga ngipin ay mga ngipin ng leon,
at siya'y may mga pangil ng babaing leon.
7 Kanyang sinira ang aking puno ng ubas,
at sinibak ang aking puno ng igos;
kanyang binalatan at inihagis,
ang kanilang mga sanga ay pumuti.
8 Managhoy ka na parang birheng may bigkis ng damit-sako
para sa asawa ng kanyang kabataan.
9 Ang handog na butil at ang handog na inumin
ay inalis sa bahay ng Panginoon.
Ang mga pari na mga lingkod ng Panginoon
ay nagdadalamhati.
10 Ang mga bukid ay sira,
ang lupain ay nagluluksa,
sapagkat ang trigo ay sira,
ang bagong alak ay natuyo
at ang langis ay kulang.
11 Mahiya kayo, O kayong mga magsasaka,
tumangis kayong mga nag-aalaga ng ubasan,
dahil sa trigo at sebada;
sapagkat ang ani sa bukid ay nasira.
12 Ang puno ng ubas ay natuyo,
at ang puno ng igos ay nalalanta.
Ang puno ng granada, ang puno ng palma at ang puno ng mansanas,
at lahat ng punungkahoy sa parang ay tuyo;
sapagkat ang kagalakan ay nawala
sa mga anak ng mga tao.
13 Magbigkis kayo ng damit-sako at tumaghoy, O mga pari at tumaghoy,
manangis, kayong mga lingkod sa dambana.
Halikayo, palipasin ninyo ang magdamag na suot ang damit-sako,
O mga lingkod ng aking Diyos!
Sapagkat ang handog na butil at ang handog na inumin
ay ipinagkait sa bahay ng inyong Diyos.
14 Magtakda kayo ng pag-aayuno,
tumawag kayo ng isang banal na pagtitipon.
Tipunin ninyo ang matatanda
at ang lahat ng naninirahan sa lupain
sa bahay ng Panginoon ninyong Diyos,
at dumaing kayo sa Panginoon.
15 Kahabag-habag(B) ang araw na iyon!
Sapagkat ang araw ng Panginoon ay malapit na,
at ito'y darating na gaya ng pagkawasak mula sa Makapangyarihan sa lahat.
16 Hindi ba ang pagkain ay inalis
sa ating harapan,
ang kagalakan at kasayahan
mula sa bahay ng ating Diyos?
17 Ang mga binhi ay natutuyo sa ilalim ng lupa,
ang mga kamalig ay walang laman,
ang mga imbakan ay wasak;
sapagkat walang trigo.
18 Nag-uungalan ang mga hayop!
Ang mga kawan ng mga baka ay nalilito
sapagkat wala silang pastulan;
pati ang mga kawan ng tupa ay nagdurusa.
19 O Panginoon, tumatawag ako sa iyo.
Sapagkat tinupok ng apoy ang mga pastulan sa ilang,
at sinunog ng apoy ang lahat ng punungkahoy sa parang.
20 Maging ang mga hayop sa bukid ay humihingal sa iyo;
sapagkat ang mga tubig sa batis ay natutuyo,
at tinupok ng apoy ang mga pastulan sa ilang.
Joel 1
Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible)
Joel 1
Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible)
1 Ito ang mensahe ng Panginoon na ipinahayag niya kay Joel na anak ni Petuel.
Sinira ng mga Balang ang mga Tanim
2 Kayong mga tagapamahala ng Juda at ang lahat ng inyong mamamayan, pakinggan ninyo ang sasabihin ko sa inyo. Wala pang nangyari na katulad nito noong kapanahunan ng inyong mga ninuno o sa panahon ninyo ngayon. 3 Kailangang isalaysay ito sa bawat henerasyon ng inyong lahi.
4 Sunud-sunod na sumalakay ang mga pulutong ng balang. Ang mga naiwan na tanim na hindi naubos ng unang pulutong ay kinain ng sumunod na pulutong hanggang sa naubos ang mga tanim.[a]
5 Kayong mga lasenggo, bumangon kayo at umiyak nang malakas! Sapagkat wala na kayong maiinom; wala nang bunga ang mga ubas na gagawing alak. 6 Ang lupain ng Panginoon[b] ay sinalakay ng napakaraming balang.[c] Matalas ang kanilang mga ngipin na parang mga ngipin ng leon. 7 Sinira nila ang mga tanim na ubas ng Panginoon at ang kanyang mga puno ng igos. Nginatngat nila ang mga balat nito hanggang sa mamuti ang mga sanga.
8 Umiyak kayo katulad ng isang dalaga[d] na nakadamit ng sako[e] na namatayan ng binatang mapapangasawa. 9 Sapagkat wala nang butil o inumin na maihahandog sa templo ng Panginoon, kaya nalulungkot ang mga paring naglilingkod sa kanya. 10 Nasira ang mga bukirin na parang taong nagdadalamhati. Nasira na ang mga trigo, at wala na ang katas ng ubas at langis.
11 Kayong mga magsasaka, dapat kayong malungkot! Kayong mga tagapangalaga ng ubasan, umiyak kayo nang malakas! Sapagkat nasira ang aanihing mga trigo at sebada. 12 Nalanta ang mga tanim na ubas at ang lahat ng puno, pati na ang mga igos, pomegranata, palma, at mansanas. Talagang nawala ang kaligayahan ng mga tao.
Panawagan ng Pagsisisi
13 Kayong mga pari na naglilingkod sa altar ng aking Dios, magsuot kayo ng sako at pumunta sa templo at umiyak buong magdamag. Sapagkat wala nang butil o inumin na ihahandog sa templo ng inyong Dios. 14 Sabihin ninyo sa mga tagapamahala ng Juda at sa lahat ng kanyang mamamayan na pumunta silang lahat sa templo ng Panginoon na inyong Dios at mag-ayuno. Humingi sila ng tulong sa Panginoon.
15 Naku! Malapit na ang araw ng pagpaparusa ng Panginoong Makapangyarihan. 16 Nakita natin mismo kung paano tayo nawalan ng pagkain at kung paano nawala ang kagalakan sa templo ng Dios. 17 Namatay ang mga binhi sa tigang na lupa. At dahil natuyo ang mga butil, wala nang laman ang mga bodega, kaya nagiba na lamang ang mga ito. 18 Umaatungal ang mga hayop dahil sa gutom. Gumagala ang mga baka na naghahanap ng makakain, pati ang mga tupa ay nahihirapan na rin.
19 Nanalangin si Joel: Panginoon, nananawagan po ako sa inyo, dahil natuyo na ang mga pastulan at ang lahat ng punongkahoy sa bukirin, na parang nilamon ng apoy. 20 Maging ang mga hayop sa gubat ay dumadaing sa inyo, dahil tuyong-tuyo na ang mga ilog at mga sapa, at tuyo na rin ang mga pastulan, na parang nilamon ng apoy.
Footnotes
- 1:4 Maaari rin na ang sinasabi ng talatang ito ay ang apat na klaseng balang o ang apat na “stages” ng paglaki ng balang.
- 1:6 lupain ng Panginoon: sa literal, aking lupain, na siyang Juda.
- 1:6 napakaraming balang: sa literal, mga bansa. Maaaring ang mga balang na ito ay kumakatawan sa mga bansang sasalakay sa Juda.
- 1:8 dalaga: o, birhen.
- 1:8 nakadamit ng sako: tanda ng pagluluksa.
Joel 1
Amplified Bible, Classic Edition
Joel 1
Amplified Bible, Classic Edition
1 The word of the Lord that came to [a]Joel the son of Pethuel.
2 Hear this, you aged men, and give ear, all you inhabitants of the land! Has such a thing as this occurred in your days or even in the days of your fathers?
3 Tell your children of it, and let your children tell their children, and their children another generation.
4 What the crawling locust left, the swarming locust has eaten; and what the swarming locust left, the hopping locust has eaten; and what the hopping locust left, the stripping locust has eaten.
5 Awake, you drunkards, and weep; wail, all you drinkers of wine, because of the [fresh] sweet juice [of the grape], for it is cut off and removed from your mouth.
6 For a [heathen and hostile] nation [of locusts, illustrative of a human foe] has invaded My land, mighty and without number; its teeth are the teeth of a lion, and it has the jaw teeth of a lioness.(A)
7 It has laid waste My vine [symbol of God’s people] and barked and broken My fig tree; it has made them completely bare and thrown them down; their branches are made white.(B)
8 Lament like a virgin [bride] girded with sackcloth for the husband of her youth [who has died].
9 The meal or cereal offering and the drink offering are cut off from the house of the Lord; the priests, the Lord’s ministers, mourn.
10 The field is laid waste, the ground mourns; for the grain is destroyed, the new juice [of the grape] is dried up, the oil fails.
11 Be ashamed, O you tillers of the soil; wail, O you vinedressers, for the wheat and for the barley, because the harvest of the field has perished.
12 The vine is dried up and the fig tree fails; the pomegranate tree, the palm tree also, and the apple or quince tree, even all the trees of the field are withered, so that joy has withered and fled away from the sons of men.
13 Gird yourselves and lament, you priests; wail, you ministers of the altar; come, lie all night in sackcloth, you ministers of my [Joel’s] God, for the cereal or meal offering and the drink offering are withheld from the house of your God.
14 Sanctify a fast, call a solemn assembly, gather the elders and all the inhabitants of the land in the house of the Lord, your God, and cry to the Lord [in penitent pleadings].
15 Alas for the day! For the day of [the judgment of] the Lord is at hand, and as a destructive tempest from the Almighty will it come.(C)
16 Is not the food cut off before our eyes, joy and gladness from the house of our God?
17 The seed [grain] rots and shrivels under the clods, the garners are desolate and empty, the barns are in ruins because the grain has failed.
18 How the beasts groan! The herds of cattle are perplexed and huddle together because they have no pasture; even the flocks of sheep suffer punishment (are forsaken and made wretched).
19 O Lord, to You will I cry, for the fire has devoured the pastures and folds of the plain and the wilderness, and flame has burned all the trees of the field.
20 Even the wild beasts of the field pant and cry to You, for the water brooks are dried up and fire has consumed the pastures and folds of the wilderness and the plain.
Footnotes
- Joel 1:1 Joel was a prophet of Judah and possibly a contemporary of Elisha.
Joel 1
New International Version
Joel 1
New International Version
1 The word of the Lord that came(A) to Joel(B) son of Pethuel.
An Invasion of Locusts
2 Hear this,(C) you elders;(D)
listen, all who live in the land.(E)
Has anything like this ever happened in your days
or in the days of your ancestors?(F)
3 Tell it to your children,(G)
and let your children tell it to their children,
and their children to the next generation.(H)
4 What the locust(I) swarm has left
the great locusts have eaten;
what the great locusts have left
the young locusts have eaten;
what the young locusts have left(J)
other locusts[a] have eaten.(K)
5 Wake up, you drunkards, and weep!
Wail, all you drinkers of wine;(L)
wail because of the new wine,
for it has been snatched(M) from your lips.
6 A nation has invaded my land,
a mighty army without number;(N)
it has the teeth(O) of a lion,
the fangs of a lioness.
7 It has laid waste(P) my vines
and ruined my fig trees.(Q)
It has stripped off their bark
and thrown it away,
leaving their branches white.
8 Mourn like a virgin in sackcloth(R)
grieving for the betrothed of her youth.
9 Grain offerings and drink offerings(S)
are cut off from the house of the Lord.
The priests are in mourning,(T)
those who minister before the Lord.
10 The fields are ruined,
the ground is dried up;(U)
the grain is destroyed,
the new wine(V) is dried up,
the olive oil fails.(W)
11 Despair, you farmers,(X)
wail, you vine growers;
grieve for the wheat and the barley,(Y)
because the harvest of the field is destroyed.(Z)
12 The vine is dried up
and the fig tree is withered;(AA)
the pomegranate,(AB) the palm and the apple[b] tree—
all the trees of the field—are dried up.(AC)
Surely the people’s joy
is withered away.
A Call to Lamentation
13 Put on sackcloth,(AD) you priests, and mourn;
wail, you who minister(AE) before the altar.
Come, spend the night in sackcloth,
you who minister before my God;
for the grain offerings and drink offerings(AF)
are withheld from the house of your God.
14 Declare a holy fast;(AG)
call a sacred assembly.
Summon the elders
and all who live in the land(AH)
to the house of the Lord your God,
and cry out(AI) to the Lord.(AJ)
15 Alas for that(AK) day!
For the day of the Lord(AL) is near;
it will come like destruction from the Almighty.[c](AM)
16 Has not the food been cut off(AN)
before our very eyes—
joy and gladness(AO)
from the house of our God?(AP)
17 The seeds are shriveled
beneath the clods.[d](AQ)
The storehouses are in ruins,
the granaries have been broken down,
for the grain has dried up.
18 How the cattle moan!
The herds mill about
because they have no pasture;(AR)
even the flocks of sheep are suffering.(AS)
Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible) (ASND)
Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible) Copyright © 2009, 2011, 2014, 2015 by Biblica, Inc. ®
Amplified Bible, Classic Edition (AMPC) 
Copyright © 1954, 1958, 1962, 1964, 1965, 1987 by The Lockman Foundation
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.