Add parallel Print Page Options

Ito ang mensahe ng Panginoon na ipinahayag niya kay Joel na anak ni Petuel.

Sinira ng mga Balang ang mga Tanim

Kayong mga tagapamahala ng Juda at ang lahat ng inyong mamamayan, pakinggan ninyo ang sasabihin ko sa inyo. Wala pang nangyari na katulad nito noong kapanahunan ng inyong mga ninuno o sa panahon ninyo ngayon. Kailangang isalaysay ito sa bawat henerasyon ng inyong lahi.

Sunud-sunod na sumalakay ang mga pulutong ng balang. Ang mga naiwan na tanim na hindi naubos ng unang pulutong ay kinain ng sumunod na pulutong hanggang sa naubos ang mga tanim.[a]

Kayong mga lasenggo, bumangon kayo at umiyak nang malakas! Sapagkat wala na kayong maiinom; wala nang bunga ang mga ubas na gagawing alak. Ang lupain ng Panginoon[b] ay sinalakay ng napakaraming balang.[c] Matalas ang kanilang mga ngipin na parang mga ngipin ng leon. Sinira nila ang mga tanim na ubas ng Panginoon at ang kanyang mga puno ng igos. Nginatngat nila ang mga balat nito hanggang sa mamuti ang mga sanga.

Umiyak kayo katulad ng isang dalaga[d] na nakadamit ng sako[e] na namatayan ng binatang mapapangasawa. Sapagkat wala nang butil o inumin na maihahandog sa templo ng Panginoon, kaya nalulungkot ang mga paring naglilingkod sa kanya. 10 Nasira ang mga bukirin na parang taong nagdadalamhati. Nasira na ang mga trigo, at wala na ang katas ng ubas at langis.

11 Kayong mga magsasaka, dapat kayong malungkot! Kayong mga tagapangalaga ng ubasan, umiyak kayo nang malakas! Sapagkat nasira ang aanihing mga trigo at sebada. 12 Nalanta ang mga tanim na ubas at ang lahat ng puno, pati na ang mga igos, pomegranata, palma, at mansanas. Talagang nawala ang kaligayahan ng mga tao.

Panawagan ng Pagsisisi

13 Kayong mga pari na naglilingkod sa altar ng aking Dios, magsuot kayo ng sako at pumunta sa templo at umiyak buong magdamag. Sapagkat wala nang butil o inumin na ihahandog sa templo ng inyong Dios. 14 Sabihin ninyo sa mga tagapamahala ng Juda at sa lahat ng kanyang mamamayan na pumunta silang lahat sa templo ng Panginoon na inyong Dios at mag-ayuno. Humingi sila ng tulong sa Panginoon.

15 Naku! Malapit na ang araw ng pagpaparusa ng Panginoong Makapangyarihan. 16 Nakita natin mismo kung paano tayo nawalan ng pagkain at kung paano nawala ang kagalakan sa templo ng Dios. 17 Namatay ang mga binhi sa tigang na lupa. At dahil natuyo ang mga butil, wala nang laman ang mga bodega, kaya nagiba na lamang ang mga ito. 18 Umaatungal ang mga hayop dahil sa gutom. Gumagala ang mga baka na naghahanap ng makakain, pati ang mga tupa ay nahihirapan na rin.

19 Nanalangin si Joel: Panginoon, nananawagan po ako sa inyo, dahil natuyo na ang mga pastulan at ang lahat ng punongkahoy sa bukirin, na parang nilamon ng apoy. 20 Maging ang mga hayop sa gubat ay dumadaing sa inyo, dahil tuyong-tuyo na ang mga ilog at mga sapa, at tuyo na rin ang mga pastulan, na parang nilamon ng apoy.

Footnotes

  1. 1:4 Maaari rin na ang sinasabi ng talatang ito ay ang apat na klaseng balang o ang apat na “stages” ng paglaki ng balang.
  2. 1:6 lupain ng Panginoon: sa literal, aking lupain, na siyang Juda.
  3. 1:6 napakaraming balang: sa literal, mga bansa. Maaaring ang mga balang na ito ay kumakatawan sa mga bansang sasalakay sa Juda.
  4. 1:8 dalaga: o, birhen.
  5. 1:8 nakadamit ng sako: tanda ng pagluluksa.

The Locust Plague in Judah

The word of the Lord that came to (A)Joel the son of Pethuel.

The Land Laid Waste(B)

Hear this, you elders,
And give ear, all you inhabitants of the land!
(C)Has anything like this happened in your days,
Or even in the days of your fathers?
(D)Tell your children about it,
Let your children tell their children,
And their children another generation.

(E)What the chewing [a]locust left, the (F)swarming locust has eaten;
What the swarming locust left, the crawling locust has eaten;
And what the crawling locust left, the consuming locust has eaten.

Awake, you (G)drunkards, and weep;
And wail, all you drinkers of wine,
Because of the new wine,
(H)For it has been cut off from your mouth.
For (I)a nation has come up against My land,
Strong, and without number;
(J)His teeth are the teeth of a lion,
And he has the fangs of a [b]fierce lion.
He has (K)laid waste My vine,
And [c]ruined My fig tree;
He has stripped it bare and thrown it away;
Its branches are made white.

(L)Lament like a virgin girded with sackcloth
For (M)the husband of her youth.
(N)The grain offering and the drink offering
Have been cut off from the house of the Lord;
The priests (O)mourn, who minister to the Lord.
10 The field is wasted,
(P)The land mourns;
For the grain is ruined,
(Q)The new wine is dried up,
The oil fails.

11 (R)Be ashamed, you farmers,
Wail, you vinedressers,
For the wheat and the barley;
Because the harvest of the field has perished.
12 (S)The vine has dried up,
And the fig tree has withered;
The pomegranate tree,
The palm tree also,
And the apple tree—
All the trees of the field are withered;
Surely (T)joy has withered away from the sons of men.

Mourning for the Land

13 (U)Gird yourselves and lament, you priests;
Wail, you who minister before the altar;
Come, lie all night in sackcloth,
You who minister to my God;
For the grain offering and the drink offering
Are withheld from the house of your God.
14 (V)Consecrate a fast,
Call (W)a sacred assembly;
Gather the elders
And (X)all the inhabitants of the land
Into the house of the Lord your God,
And cry out to the Lord.

15 (Y)Alas for the day!
For (Z)the day of the Lord is at hand;
It shall come as destruction from the Almighty.
16 Is not the food (AA)cut off before our eyes,
(AB)Joy and gladness from the house of our God?
17 The seed shrivels under the clods,
Storehouses are in shambles;
Barns are broken down,
For the grain has withered.
18 How (AC)the animals groan!
The herds of cattle are restless,
Because they have no pasture;
Even the flocks of sheep [d]suffer punishment.

19 O Lord, (AD)to You I cry out;
For (AE)fire has devoured the [e]open pastures,
And a flame has burned all the trees of the field.
20 The beasts of the field also (AF)cry out to You,
For (AG)the water brooks are dried up,
And fire has devoured the [f]open pastures.

Footnotes

  1. Joel 1:4 Exact identity of these locusts unknown
  2. Joel 1:6 Or lioness
  3. Joel 1:7 Or splintered
  4. Joel 1:18 LXX, Vg. are made desolate
  5. Joel 1:19 Lit. pastures of the wilderness
  6. Joel 1:20 Lit. pastures of the wilderness