Jobi 21
Albanian Bible
21 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
2 "Dëgjoni me kujdes atë që kam për të thënë, dhe kjo të jetë kënaqësia që më jepni.
3 Kini durim me mua dhe më lini të flas dhe, kur të kem folur, edhe talluni me mua.
4 A ankohem vallë për një njeri? Dhe pse fryma ime nuk duhet të trishtohet?
5 Shikomëni dhe habituni, dhe vini dorën mbi gojë.
6 Kur e mendoj, më zë frika dhe mishi im fillon të dridhet.
7 Pse, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?
8 Pasardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.
9 Shtëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.
10 Demi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.
11 Dërgojnë jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle.
12 Këndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit.
13 I kalojnë në mirëqënie ditët e tyre, pastaj një çast zbresin në Sheol.
14 Megjithatë i thonin Perëndisë: "Largohu nga ne, sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua.
15 Kush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t’i shërbejmë? Ç’përfitojmë veç kësaj kur e lusim?".
16 Ja, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.
17 Sa herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi ta, vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij?
18 A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?
19 Ju thoni se Perëndia ruan dënimin e paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë.
20 Të shohë me sytë e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi i të Plotfuqishmit!
21 Çfarë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri i muajve të tij është mbushur?
22 A mundet ndokush t’i mësojë Perëndisë njohuri, atij që gjykon ata që ndodhen atje lart?
23 Dikush vdes kur ka plot fuqi, i qetë dhe i sigurt;
24 ka kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.
25 Një tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa pasë shijuar kurrë të mirën.
26 Që të dy dergjen bashkë në pluhur dhe krimbat i mbulojnë.
27 Ja, unë i njoh mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje.
28 Në fakt ju thoni: "Ku është shtëpia e princit, dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të këqij?".
29 Nuk i keni pyetur ata që udhëtojnë dhe nuk i njihni shenjat e tyre?
30 Njerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e zemërimit.
31 Kush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka bërë?
32 Atë e çojnë në varr dhe i bëjnë roje varrit të tij.
33 Plisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para.
34 Si mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota, kur nga fjalët tuaja nuk mbetet veçse gënjeshtra?".
Job 21
Common English Bible
Grant me a hearing
21 Then Job answered:
2 Listen carefully to my remarks
and let that comfort you.
3 Bear with me so I can speak, I myself;
and after my reply you can mock.
4 Are my complaints against another human;
why is my patience short?
5 Turn to me and be appalled;
lay your hand over your mouth.
6 If I recall it, I’m scared;
shaking seizes my body.
The success of the wicked
7 Why do the wicked live,
grow old, and even become strong?
8 Their children are always with them,
their offspring in their sight,
9 their houses safe from dread,
God’s punishing stick not upon them.
10 Their bull always breeds successfully;
their cows give birth and never miscarry.
11 They send forth their little ones like sheep;
their infants bounce around.
12 They raise drum and lyre,
rejoice at the sound of a flute.
13 They spend their days contentedly,
go down to the grave[a] peacefully.
14 They say to God, “Turn away from us;
we take no pleasure in knowing your ways;
15 who is the Almighty[b] that we should serve him,
and what can we gain if we meet him?”
16 Look, isn’t their well-being the work of their own hands?
A sinner’s logic is beyond me.
Desired vindication
17 How often does the lamp of the wicked flicker
or disaster come upon them,
with its fury inflicting pain on them?
18 Let them be like straw in the wind,
like dry grass stolen by a storm.
19 God stores up his punishment for his children.
Let him destroy them so they know.
20 Let their own eyes witness their doom.
Let them drink from the Almighty’s wrath.
21 What do they care about their household after they die,
when their numbered days are cut off?
A common fate
22 Will they instruct God—
he who judges the most powerful?
23 Someone dies in wonderful health,
completely comfortable and well,
24 their buckets full of milk,
their bones marrow-filled and sound.
25 Another dies in bitter spirit,
never having tasted the good things.
26 They lie together in the dust
and worms cover them.
Further disagreement
27 Look, I know your thoughts;
your plans harm me.
28 You say, “Where is the official’s house?
Where is the tent, the dwelling of the wicked?”
29 Haven’t you asked travelers
or paid attention to their reports?
30 On the day of disaster the wicked are spared;
on the day of fury they are rescued.
31 Who can criticize their behavior to their faces;
they act, and who can avenge them?
32 They are carried to their graves;
someone keeps guard over their tombs.
33 The soil near the desert streambed is sweet to them;
everyone marches after them—
those before them, beyond counting.
34 How empty is your comfort to me;
only deceit remains in your responses.
Copyright © 2011 by Common English Bible