Add parallel Print Page Options

41 “Mahuhuli(A) mo ba ang Leviatan[a] sa pamamagitan ng pamingwit?
    Maitatali mo ba ang dila nito sa pamamagitan ng lubid?
Matatalian mo kaya ng lubid ang ilong nito?
    Tatagusan kaya ng kawit ang mga panga nito?
Siya kaya ay lumapit at lumuhod sa harap mo,
    magsalita nang malumanay at magmakaawa sa iyo?
Siya kaya'y makiusap at ikaw ay pangakuan,
    na sa habang buhay ikaw ay paglingkuran?
Siya kaya'y parang ibong tatalian at lalaruin
    upang mga babaing lingkod mo ay aliwin?
Tawaran kaya siya ng mga mamimili,
    paghatian kaya siya upang maipagbili?
Tablan kaya ang makapal niyang balat,
    sa ulo kaya niya'y tumagos ang matulis na sibat?
Hawakan mo siya kahit na minsan lang,
    hindi mo na uulitin dahil sa inyong paglalaban.

“Ang sinumang sa kanya'y makakakita,
    sa lupa'y mabubuwal, nawawalan ng pag-asa.
10 Kapag siya'y ginambala, ubod siya ng bagsik.
    Sa kanyang harapa'y walang nangangahas lumapit.
11 Sinong lulusob sa kanya at hindi mamamatay?
    Walang makakagawa nito sa buong sanlibutan.

12 “Ang kanyang mga binti ay malaki at matatag,
    at walang kaparis ang taglay nitong lakas.
13 Sino ang makakapag-alis sa panlabas niyang kasuotan?
    May sandata na bang nakatusok sa balat niyang makapal?
14 Sa bibig niya'y sino kaya ang maaaring magbuka?
    Nakakatakot na mga ngipin nakahanay sa bunganga niya.
15 Maraming kalasag, nakahanay sa kanyang likod;
    sintigas ng bato at nakalagay nang maayos.
16-17 Masinsin ang pagkaayos, ito'y dikit-dikit,
    walang pagitan, ni hangin ay di makasingit.
18 Kung siya ay bumahin, ang ilong ay nag-aapoy,
    mata niya'y mapula parang araw sa dapit-hapon.
19 Mula sa bibig niya'y may apoy na lumalabas,
    mga baga ng apoy ang doo'y sumisiklab.
20 Sa ilong niya'y nanggagaling ang makapal na usok,
    parang usok na nagmumula sa kumukulong palayok at damong sinusunog.
21 Hininga niya'y nagbabaga, sa init ay nag-aalab;
    naglalagablab na apoy sa bibig niya'y nagbubuhat.
22 Ang kanyang leeg nama'y puno ng kalakasan,
    sinumang makakita sa kanya'y kinikilabutan.
23 Walang mahinang bahagi sa kanyang balat,
    tulad ng bakal, matigas at makunat.
24 Ang tigas ng kanyang puso, bato ang katulad,
    gaya ng batong gilingan sa tibay at tatag.
25 Kapag siya ay tumayo masisindak rin ang pinakamalakas,
    wala silang magawâ, at sa takot ay tumatakas.
26 Pagkat siya'y di tatablan kahit na ng tabak,
    maging ng palaso, ng punyal o ng sibat.
27 Sa kanya ang bakal ay parang dayaming marupok,
    ang katulad nitong tanso ay kahoy na nabubulok.
28 Sa palaso'y hindi siya maaaring mapatakbo,
    sa kanya'y parang dayami ang tirador at ang bato.
29 Kahoy na panghampas sa kanya'y para lamang patpat,
    tumatawa lamang siya kapag siya'y sinisibat.
30 Kaliskis ng kanyang tiyan ay napakatalas,
    at sa putik na daanan, nag-iiwan ng mga bakas.
31 Kaya niyang pakuluin ang malalim na tubig,
    hinahalo niya ang dagat na parang palayok ng langis.
32 Ang kanyang madaana'y kumikislap sa liwanag,
    ang akala mo sa tubig, puting buhok ang katulad.
33 Dito sa daigdig ay wala siyang katulad,
    pagkat siya'y walang takot, hindi nasisindak.
34 Sa lahat ng mga hayop ay mababa ang tingin niya,
    at sa kanilang lahat ang naghahari ay siya.”

Footnotes

  1. Job 41:1 LEVIATAN: Isang mala-alamat na dambuhalang halimaw sa karagatan na sumisimbolo sa kaguluhan at kasamaan.

41 Canst thou draw out leviathan with an hook? or his tongue with a cord which thou lettest down?

Canst thou put an hook into his nose? or bore his jaw through with a thorn?

Will he make many supplications unto thee? will he speak soft words unto thee?

Will he make a covenant with thee? wilt thou take him for a servant for ever?

Wilt thou play with him as with a bird? or wilt thou bind him for thy maidens?

Shall the companions make a banquet of him? shall they part him among the merchants?

Canst thou fill his skin with barbed irons? or his head with fish spears?

Lay thine hand upon him, remember the battle, do no more.

Behold, the hope of him is in vain: shall not one be cast down even at the sight of him?

10 None is so fierce that dare stir him up: who then is able to stand before me?

11 Who hath prevented me, that I should repay him? whatsoever is under the whole heaven is mine.

12 I will not conceal his parts, nor his power, nor his comely proportion.

13 Who can discover the face of his garment? or who can come to him with his double bridle?

14 Who can open the doors of his face? his teeth are terrible round about.

15 His scales are his pride, shut up together as with a close seal.

16 One is so near to another, that no air can come between them.

17 They are joined one to another, they stick together, that they cannot be sundered.

18 By his neesings a light doth shine, and his eyes are like the eyelids of the morning.

19 Out of his mouth go burning lamps, and sparks of fire leap out.

20 Out of his nostrils goeth smoke, as out of a seething pot or caldron.

21 His breath kindleth coals, and a flame goeth out of his mouth.

22 In his neck remaineth strength, and sorrow is turned into joy before him.

23 The flakes of his flesh are joined together: they are firm in themselves; they cannot be moved.

24 His heart is as firm as a stone; yea, as hard as a piece of the nether millstone.

25 When he raiseth up himself, the mighty are afraid: by reason of breakings they purify themselves.

26 The sword of him that layeth at him cannot hold: the spear, the dart, nor the habergeon.

27 He esteemeth iron as straw, and brass as rotten wood.

28 The arrow cannot make him flee: slingstones are turned with him into stubble.

29 Darts are counted as stubble: he laugheth at the shaking of a spear.

30 Sharp stones are under him: he spreadeth sharp pointed things upon the mire.

31 He maketh the deep to boil like a pot: he maketh the sea like a pot of ointment.

32 He maketh a path to shine after him; one would think the deep to be hoary.

33 Upon earth there is not his like, who is made without fear.

34 He beholdeth all high things: he is a king over all the children of pride.