Add parallel Print Page Options

41 “Mahuhuli(A) mo ba ang Leviatan[a] sa pamamagitan ng pamingwit?
    Maitatali mo ba ang dila nito sa pamamagitan ng lubid?
Matatalian mo kaya ng lubid ang ilong nito?
    Tatagusan kaya ng kawit ang mga panga nito?
Siya kaya ay lumapit at lumuhod sa harap mo,
    magsalita nang malumanay at magmakaawa sa iyo?
Siya kaya'y makiusap at ikaw ay pangakuan,
    na sa habang buhay ikaw ay paglingkuran?
Siya kaya'y parang ibong tatalian at lalaruin
    upang mga babaing lingkod mo ay aliwin?
Tawaran kaya siya ng mga mamimili,
    paghatian kaya siya upang maipagbili?
Tablan kaya ang makapal niyang balat,
    sa ulo kaya niya'y tumagos ang matulis na sibat?
Hawakan mo siya kahit na minsan lang,
    hindi mo na uulitin dahil sa inyong paglalaban.

“Ang sinumang sa kanya'y makakakita,
    sa lupa'y mabubuwal, nawawalan ng pag-asa.
10 Kapag siya'y ginambala, ubod siya ng bagsik.
    Sa kanyang harapa'y walang nangangahas lumapit.
11 Sinong lulusob sa kanya at hindi mamamatay?
    Walang makakagawa nito sa buong sanlibutan.

12 “Ang kanyang mga binti ay malaki at matatag,
    at walang kaparis ang taglay nitong lakas.
13 Sino ang makakapag-alis sa panlabas niyang kasuotan?
    May sandata na bang nakatusok sa balat niyang makapal?
14 Sa bibig niya'y sino kaya ang maaaring magbuka?
    Nakakatakot na mga ngipin nakahanay sa bunganga niya.
15 Maraming kalasag, nakahanay sa kanyang likod;
    sintigas ng bato at nakalagay nang maayos.
16-17 Masinsin ang pagkaayos, ito'y dikit-dikit,
    walang pagitan, ni hangin ay di makasingit.
18 Kung siya ay bumahin, ang ilong ay nag-aapoy,
    mata niya'y mapula parang araw sa dapit-hapon.
19 Mula sa bibig niya'y may apoy na lumalabas,
    mga baga ng apoy ang doo'y sumisiklab.
20 Sa ilong niya'y nanggagaling ang makapal na usok,
    parang usok na nagmumula sa kumukulong palayok at damong sinusunog.
21 Hininga niya'y nagbabaga, sa init ay nag-aalab;
    naglalagablab na apoy sa bibig niya'y nagbubuhat.
22 Ang kanyang leeg nama'y puno ng kalakasan,
    sinumang makakita sa kanya'y kinikilabutan.
23 Walang mahinang bahagi sa kanyang balat,
    tulad ng bakal, matigas at makunat.
24 Ang tigas ng kanyang puso, bato ang katulad,
    gaya ng batong gilingan sa tibay at tatag.
25 Kapag siya ay tumayo masisindak rin ang pinakamalakas,
    wala silang magawâ, at sa takot ay tumatakas.
26 Pagkat siya'y di tatablan kahit na ng tabak,
    maging ng palaso, ng punyal o ng sibat.
27 Sa kanya ang bakal ay parang dayaming marupok,
    ang katulad nitong tanso ay kahoy na nabubulok.
28 Sa palaso'y hindi siya maaaring mapatakbo,
    sa kanya'y parang dayami ang tirador at ang bato.
29 Kahoy na panghampas sa kanya'y para lamang patpat,
    tumatawa lamang siya kapag siya'y sinisibat.
30 Kaliskis ng kanyang tiyan ay napakatalas,
    at sa putik na daanan, nag-iiwan ng mga bakas.
31 Kaya niyang pakuluin ang malalim na tubig,
    hinahalo niya ang dagat na parang palayok ng langis.
32 Ang kanyang madaana'y kumikislap sa liwanag,
    ang akala mo sa tubig, puting buhok ang katulad.
33 Dito sa daigdig ay wala siyang katulad,
    pagkat siya'y walang takot, hindi nasisindak.
34 Sa lahat ng mga hayop ay mababa ang tingin niya,
    at sa kanilang lahat ang naghahari ay siya.”

Footnotes

  1. Job 41:1 LEVIATAN: Isang mala-alamat na dambuhalang halimaw sa karagatan na sumisimbolo sa kaguluhan at kasamaan.

41 (9) “Look, any hope [of capturing him] is futile —
one would fall prostrate at the very sight of him.
(10) No one is fierce enough to rouse him,
so who can stand up to me?
(11) Who has given me anything
and made me pay it back?
Everything belongs to me
under all of heaven.

(12) “I have more to say about his limbs,
his strong talk, and his matchless strength.
(13) Who can strip off his [scaly] garment?
Who can enter his jaws?
(14) Who can pry open the doors of his face,
so close to his terrible teeth?

(15) “His pride is his rows of scales,
tightly sealed together —
(16) one is so close to the next
that no air can come between them;
(17) they are stuck one to another,
interlocked and impervious.

10 (18) “When he sneezes, light flashes out;
his eyes are like the shimmer of dawn.
11 (19) From his mouth go fiery torches,
and sparks come flying out.
12 (20) His nostrils belch steam
like a caldron boiling on the fire.
13 (21) His breath sets coals ablaze;
flames pour from his mouth.
14 (22) “Strength resides in his neck,
and dismay dances ahead of him [as he goes].
15 (23) The layers of his flesh stick together;
they are firm on him, immovable.
16 (24) His heart is as hard as a stone,
yes, hard as a lower millstone.
17 (25) When he rears himself up, the gods are afraid,
beside themselves in despair.

18 (26) “If a sword touches him, it won’t stick;
neither will a spear, or a dart, or a lance.
19 (27) He regards iron as straw
and bronze as rotten wood.
20 (28) An arrow can’t make him flee;
for him, slingstones are so much chaff.
21 (29) Clubs count as hay,
and he laughs at a quivering javelin.
22 (30) His belly is as sharp as fragments of pottery,
so he moves across the mud like a threshing-sledge.

23 (31) “He makes the depths seethe like a pot,
he makes the sea [boil] like a perfume kettle.
24 (32) He leaves a shining wake behind him,
making the deep seem to have white hair.

25 (33) “On earth there is nothing like him,
a creature without fear.
26 (34) He looks straight at all high things.
He is king over all proud beasts.”