Add parallel Print Page Options

Ang Unang Sagutan(A)

Sinabi ni Elifaz na Temaneo,

“Huwag mo sanang ikasamâ ng loob ang aking sasabihin,
    di ko na kayang manahimik, di na ako makapagpigil.
Marami na ring tao ang iyong naturuan,
    at mahihinang kamay ay iyong natulungan.
Salita mo'y nagpalakas sa nanlulupaypay,
    sa mahina't pagod pangaral mo'y umalalay.
Ngayong ikaw na ang dumaranas ng matinding kahirapan,
    nawawalan ka ng pag-asa at parang nais mong mabuwal?
Di ba't may takot ka sa Diyos at masunurin sa kanya?
    Kaya dapat magtiwala ka at magkaroon ng pag-asa.

“Isipin mong mabuti: mayroon bang walang sala na napahamak ang buhay,
    mayroon bang mabuting tao na dumanas ng kasawian?
Ang alam ko'y ang mga naghahasik ng kasamaan
    ay sila ring nag-aani ng kaguluhan.
Kaya naman ang Diyos sa tindi ng galit sa kanila, parang dinaanan ng bagyo sila'y pinupuksa niya.
10 Mga masasamang tao'y parang leong umuungal,
    ngunit pinatatahimik sila ng Diyos, ngipin nila'y tinatanggal.
11 Para silang leong walang mabiktima, namamatay sa gutom,
    at nagkakawatak-watak ang mga anak nila.

12 “Minsan, ako ay may narinig,
    salitang ibinulong sa aking pandinig.
13 Sa(B) lalim ng hatinggabi parang ako'y nanaginip kung kailan ang tao'y mahimbing na naiidlip.
14     Ako'y sinakmal ng matinding takot,
    ako'y kinilabutan at nangatog ang tuhod.
15 Malamig na hangin, dumampi sa mukha ko,
    sa takot ay nagtayuan ang aking balahibo.
16 May nakita akong doon ay nakatayo,
    ngunit di ko mapagwari ang kanyang anyo.
Maya-maya, narinig ko ang isang tinig:
17 ‘Maaari bang maging matuwid ang isang tao sa paningin ng Diyos?
    Sa harap ng Lumikha, mayroon bang malinis ang loob?
18 Mga lingkod niya sa langit di niya pinagkakatiwalaan,
    sa kanya mismong mga anghel may nakikita siyang kamalian.
19 Paano pa siya magtitiwala sa taong mula sa alabok?
    Tulad ng gamu-gamo, ito ay marupok.
20 Ang tao'y buháy ngayon, ngunit hindi tiyak kung mamaya;
    siya pala ay patay na, di pa alam nitong madla.
21 Ang lahat niyang taglay sa kanya'y mawawala,
    sa kanyang pagkamatay kulang pa rin sa unawa.’

And Eliphaz the Temanite answered and said,

If a word were essayed to thee, wouldest thou be grieved? But who can refrain from speaking?

Behold, thou hast instructed many, and thou hast strengthened the weak hands;

Thy words have upholden him that was stumbling, and thou hast braced up the bending knees:

But now it is come upon thee, and thou grievest; it toucheth thee, and thou art troubled.

Hath not thy piety been thy confidence, and the perfection of thy ways thy hope?

Remember, I pray thee, who that was innocent has perished? and where were the upright cut off?

Even as I have seen, they that plough iniquity and sow mischief, reap the same.

By the breath of +God they perish, and by the blast of his nostrils are they consumed.

10 The roar of the lion, and the voice of the fierce lion, and the teeth of the young lions, are broken;

11 The old lion perisheth for lack of prey, and the whelps of the lioness are scattered.

12 Now to me a word was secretly brought, and mine ear received a whisper thereof.

13 In thoughts from visions of the night, when deep sleep falleth on men:—

14 Fear came on me, and trembling, and made all my bones to shake;

15 And a spirit passed before my face—the hair of my flesh stood up—

16 It stood still; I could not discern the appearance thereof: a form was before mine eyes; I heard a slight murmur and a voice:

17 Shall [mortal] man be more just than +God? Shall a man be purer than his Maker?

18 Lo, he trusteth not his servants, and his angels he chargeth with folly:

19 How much more them that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed as the moth!

20 From morning to evening are they smitten: without any heeding it, they perish for ever.

21 Is not their tent-cord torn away in them? they die, and without wisdom.