Add parallel Print Page Options

Mountain goat and doe

39 Do you know when mountain goats give birth;
    do you observe the birthing of does?
Can you count the months of pregnancy;
    do you know when they give birth?
They crouch, split open for their young,
    send forth their offspring.
Their young are healthy; they grow up in the open country,
    leave and never return.

Wild donkey

Who freed the wild donkey,
        loosed the ropes of the onager
    to whom I gave the desert as home,
        his dwelling place in the salt flats?
He laughs at the clamor of the town,
        doesn’t hear the driver’s shout,
    searches the hills for food
        and seeks any green sprout.

Wild ox

Will the wild ox agree to be your slave,
    or will it spend the night in your crib?
10 Can you bind it with a rope to a plowed row;
    will it plow the valley behind you?
11 Will you trust it because its strength is great
    so that you can leave your work to it?
12 Can you rely on it to bring back your grain
    to gather into your threshing floor?

Ostrich

13 The ostrich’s wings flap joyously,
    but her wings and plumage are like a stork.
14 She leaves her eggs on the earth,
    lets them warm in the dust,
15     then forgets that a foot may crush them
        or a wild animal trample them.
16 She treats her young harshly as if they were not hers,
    without worrying that her labor might be in vain;
17 God didn’t endow her with sense,
    didn’t give her some good sense.
18 When she flaps her wings high,
    she laughs at horse and rider.

Horse

19 Did you give strength to the horse,
        clothe his neck with a mane,
20     cause him to leap like a locust,
        his majestic snorting, a fright?
21 He[a] paws in the valley, prances proudly,
        charges at battle weapons,
22     laughs at fear, unafraid.
He doesn’t turn away from the sword;
23     a quiver of arrows flies by him,
        flashing spear and dagger.
24 Excitedly, trembling, he swallows the ground;
    can’t stand still at a trumpet’s blast.
25 At a trumpet’s sound, he says, “Aha!”
    smells the battle from afar,
        hears[b] officers’ shouting and the battle cry.

Hawk and eagle

26 Is it due to your understanding that the hawk flies,
    spreading its wings to the south?
27 Or at your command does the eagle soar,
    the vulture build a nest on high?
28 They dwell on an outcropping of rock,
    their fortress on rock’s edge.
29 From there they search for food;
    their eyes notice it from afar,
30     and their young lap up blood;
        where carcasses lie, there they are.

Footnotes

  1. Job 39:21 Or they
  2. Job 39:25 Heb lacks hears.

39 “Alam mo ba kung kailan nanganganak ang mga kambing-gubat? Nakakita ka na ba ng usa na nanganganak? Binibilang mo ba ang mga buwan ng kanilang pagbubuntis hanggang sa sila ay manganak? At alam mo rin ba kung kailan sila manganganak? Nakayukyok silaʼt nagtitiis ng hirap hanggang sa makapanganak. Paglaki ng kanilang mga anak sa kagubatan, umaalis sila at hindi na bumabalik.

“Sino ang nagpalaya sa asnong-gubat? Ibinigay ko sa kanya ang ilang para kanyang tirhan, pinatira ko siya sa lupaing pinabayaan. Lumalayo siya sa maingay na bayan at ayaw niyang siya ay mapaamo. Paikot-ikot siya sa mga kabundukan para maghanap ng sariwang pastulan.

“Mapagtatrabaho mo ba ang bakang-gubat? Mapapanatili mo kaya siya sa kanyang kulungan kung gabi? 10 Matatalian mo kaya siya at mapag-aararo sa iyong bukid? 11 Makakaasa ka kaya sa lakas niya para gawin ang mabibigat na gawain? 12 Maaasahan mo kaya siyang tipunin at hakutin ang iyong ani papunta sa giikan?

13 “Napakagandang tingnan ng pakpak ng malaking ibong[a] kapag itoʼy pumapagaspas, pero hindi nito mapantayan ang ganda ng pakpak ng tagak. 14 Iniiwanan ng malaking ibong ito ang kanyang mga itlog sa lupa para mainitan. 15 Hindi siya nag-aalalang baka matapakan ito o madaganan ng mga hayop sa gubat. 16 Malupit siya sa kanyang mga sisiw, parang hindi kanya kung ituring. Hindi siya nag-aalala na ang pinaghirapan niya ay mawawalan ng kabuluhan. 17 Sapagkat hindi ko siya binigyan ng karunungan at pang-unawa. 18 Pero kapag tumakbo na siya, tinatawanan niya ang kabayo at ang sakay nito.

19 Job, ikaw ba ang nagbibigay ng lakas sa kabayo? Ikaw din ba ang naglagay ng kanyang kiling?[b] 20 Ikaw ba ang nagpapalukso sa kanya gaya ng isang balang at nagpapatakot sa mga tao kapag siya ay sumisinghal? 21 Kumakahig siya sa lupa na parang ipinagmamalaki ang kanyang lakas. Pagkatapos ay tumatakbo siya papunta sa digmaan. 22 Wala siyang kinatatakutan, ni hindi siya natatakot sa espada.[c] 23 Kumakalansing at kumikislap ang mga sandata ng sumasakay sa kanya. 24 Lumilipad ang alikabok sa bilis ng kanyang pagtakbo. Hindi na siya mapigilan kapag tumunog na ang trumpeta. 25 Sumisinghal siya kapag naririnig ang trumpeta. Naaamoy niya ang digmaan kahit sa malayo, at naririnig niya ang ingay ng digmaan at ang sigaw ng mga kumander.

26 “Ikaw ba ang nagtuturo sa lawin na lumipad at pumunta sa timog? 27 Ikaw ba ang nag-uutos sa agila na lumipad at gumawa ng kanyang pugad sa mataas na dako? 28 Nakatira ang agila sa mataas na bato. Ang matarik na lugar ang kanyang taguan. 29 Mula roon naghahanap siya ng madadagit, kahit ang malayo ay naaabot ng kanyang paningin. 30 At kapag may nakita siyang bangkay ay pinupuntahan niya, at ang dugo nito ang iniinom ng kanyang mga inakay.”

Footnotes

  1. 39:13 malaking ibon: o, “ostrich.” Ganito rin sa talatang 14.
  2. 39:19 kiling: o, buhok ng kabayo sa kanyang leeg.
  3. 39:22 espada: o, labanan.