Add parallel Print Page Options

33 “Ngayon, Job, pakinggan mong mabuti ang sasabihin ko sa iyo. Handang-handa na akong magsalita, at ang mga sasabihin koʼy nasa dulo na ng aking dila. Ang sasabihin koʼy mula sa tapat kong puso at tuwiran kong sasabihin ang aking nalalaman. Ang espiritu ng Makapangyarihang Dios ang gumawa sa akin at nagbigay buhay. Sagutin mo ako, kung kaya mo. Ihanda mo ang iyong katuwiran at harapin ako. Pareho lang tayo sa harapan ng Dios. Tulad mo rin akong nagmula sa lupa. Kaya huwag kang matakot sa akin at huwag mong isipin na aapihin kita.

“Narinig ko ang mga sinabi mo. Sinabi mong, ‘Wala akong kasalanan. Malinis ako at walang ginawang masama. 10 Pero naghahanap ang Dios ng dahilan para akoʼy pahirapan. Itinuturing niya akong kaaway. 11 Kinadenahan niya ang mga paa ko at binabantayan ang lahat ng kilos ko.’

12 “Pero Job, mali ka sa mga sinabi mo. Hindi baʼt ang Dios ay higit kaysa sa tao? 13 Bakit mo siya pinararatangan na hindi niya sinasagot ang daing ng tao? 14 Ang totoo, palaging[a] nagsasalita ang Dios, kaya lang hindi nakikinig ang mga tao. 15 Nagsasalita siya sa pamamagitan ng panaginip o ng pangitain habang ang taoʼy natutulog ng mahimbing sa gabi. 16 Bumubulong siya sa mga tainga nila para magbigay ng babala, at ito ang nakapagpatakot sa kanila. 17 Ginagawa niya ito para pigilan sila sa paggawa ng kasalanan at pagmamataas, 18 at para mailigtas sila sa kamatayan. 19 Kung minsan naman, itinutuwid ng Dios ang tao sa pamamagitan ng sakit tulad ng walang tigil na pananakit ng buto, 20 at nawawalan siya ng ganang kainin kahit na ang pinakamasasarap na pagkain. 21 Kaya pumapayat siya, at nagiging butoʼt balat na lamang. 22 Malapit na siyang mamatay at mapunta sa lugar ng mga patay.

23 “Pero kung may kahit isa man sa isang libong anghel na mamamagitan sa kanya at sa Dios, at sasabihing siya ay matuwid, 24 kahahabagan siya ng Dios.[b] At sasabihin ng Dios, ‘Iligtas nʼyo siya sa kamatayan. Nakatagpo ako ng pantubos sa kanya.’ 25 Muli siyang magiging malusog. Lalakas siya tulad noong kanyang kabataan. 26 At kapag nanalangin siya sa Dios, sasagutin siya ng Dios at masayang tatanggapin, ibabalik ng Dios ang matuwid niyang pamumuhay. 27 Pagkatapos, sasabihin niya sa mga tao, ‘Nagkasala ako at gumawa ng hindi tama, pero hindi ko natanggap ang parusang nararapat sa akin. 28 Iniligtas niya ako sa kamatayan at patuloy akong nabubuhay.’

29 “Oo, lagi itong ginagawa ng Dios sa tao. 30 Inililigtas niya ang tao sa kamatayan para mabuhay ito.

31 “Job, pakinggan mo akong mabuti. Tumahimik kaʼt hayaan akong magsalita. 32 Kung may gusto kang sabihin, sabihin mo, dahil gusto kong malaman kung wala ka talagang kasalanan. 33 Pero kung wala ka namang sasabihin, tumahimik ka na lang at makinig sa karunungan ko.”

Footnotes

  1. 33:14 palaging: o, iba-ibang pamamaraan.
  2. 33:24 Dios: o, anghel.

33 Maintenant donc, Job, écoute mes discours, Prête l'oreille à toutes mes paroles!

Voici, j'ouvre la bouche, Ma langue se remue dans mon palais.

C'est avec droiture de coeur que je vais parler, C'est la vérité pure qu'exprimeront mes lèvres:

L'esprit de Dieu m'a créé, Et le souffle du Tout Puissant m'anime.

Si tu le peux, réponds-moi, Défends ta cause, tiens-toi prêt!

Devant Dieu je suis ton semblable, J'ai été comme toi formé de la boue;

Ainsi mes terreurs ne te troubleront pas, Et mon poids ne saurait t'accabler.

Mais tu as dit à mes oreilles, Et j'ai entendu le son de tes paroles:

Je suis pur, je suis sans péché, Je suis net, il n'y a point en moi d'iniquité.

10 Et Dieu trouve contre moi des motifs de haine, Il me traite comme son ennemi;

11 Il met mes pieds dans les ceps, Il surveille tous mes mouvements.

12 Je te répondrai qu'en cela tu n'as pas raison, Car Dieu est plus grand que l'homme.

13 Veux-tu donc disputer avec lui, Parce qu'il ne rend aucun compte de ses actes?

14 Dieu parle cependant, tantôt d'une manière, Tantôt d'une autre, et l'on n'y prend point garde.

15 Il parle par des songes, par des visions nocturnes, Quand les hommes sont livrés à un profond sommeil, Quand ils sont endormis sur leur couche.

16 Alors il leur donne des avertissements Et met le sceau à ses instructions,

17 Afin de détourner l'homme du mal Et de le préserver de l'orgueil,

18 Afin de garantir son âme de la fosse Et sa vie des coups du glaive.

19 Par la douleur aussi l'homme est repris sur sa couche, Quand une lutte continue vient agiter ses os.

20 Alors il prend en dégoût le pain, Même les aliments les plus exquis;

21 Sa chair se consume et disparaît, Ses os qu'on ne voyait pas sont mis à nu;

22 Son âme s'approche de la fosse, Et sa vie des messagers de la mort.

23 Mais s'il se trouve pour lui un ange intercesseur, Un d'entre les mille Qui annoncent à l'homme la voie qu'il doit suivre,

24 Dieu a compassion de lui et dit à l'ange: Délivre-le, afin qu'il ne descende pas dans la fosse; J'ai trouvé une rançon!

25 Et sa chair a plus de fraîcheur qu'au premier âge, Il revient aux jours de sa jeunesse.

26 Il adresse à Dieu sa prière; et Dieu lui est propice, Lui laisse voir sa face avec joie, Et lui rend son innocence.

27 Il chante devant les hommes et dit: J'ai péché, j'ai violé la justice, Et je n'ai pas été puni comme je le méritais;

28 Dieu a délivré mon âme pour qu'elle n'entrât pas dans la fosse, Et ma vie s'épanouit à la lumière!

29 Voilà tout ce que Dieu fait, Deux fois, trois fois, avec l'homme,

30 Pour ramener son âme de la fosse, Pour l'éclairer de la lumière des vivants.

31 Sois attentif, Job, écoute-moi! Tais-toi, et je parlerai!

32 Si tu as quelque chose à dire, réponds-moi! Parle, car je voudrais te donner raison.

33 Si tu n'as rien à dire, écoute-moi! Tais-toi, et je t'enseignerai la sagesse.