Font Size
Job 3
Ang Biblia, 2001
Job 3
Ang Biblia, 2001
Ang Unang Pagsasalita ni Job
3 Pagkatapos(A) nito'y ibinuka ni Job ang kanyang bibig at sinumpa ang araw ng kanyang kapanganakan.
2 Sinabi ni Job:
3 “Maglaho nawa ang araw nang ako'y isilang,
at ang gabi na nagsabi,
‘May batang lalaking ipinaglihi.’
4 Magdilim nawa ang araw na iyon!
Huwag nawang hanapin iyon ng Diyos sa itaas,
ni silayan man iyon ng liwanag.
5 Hayaang angkinin iyon ng mapanglaw at pusikit na kadiliman.
Tirahan nawa iyon ng ulap;
takutin nawa iyon ng kadiliman ng araw.
6 Ang gabing iyon—sakmalin nawa ng makapal na kadiliman!
Huwag itong magsaya na kasama ng mga araw ng taon,
huwag nawa itong mapasama sa bilang ng mga buwan.
7 Oo, ang gabing iyon nawa ay maging baog,
huwag marinig doon ang tinig ng kagalakan.
8 Sumpain nawa iyon ng mga sumusumpa sa araw,
ng mga bihasa sa paggising sa Leviatan.[a]
9 Magdilim nawa ang mga bituin ng pagbubukang-liwayway niyon;
hayaang umasa ito ng liwanag, ngunit hindi magkakaroon,
ni mamalas ang mga talukap-mata ng umaga,
10 sapagkat hindi nito tinakpan ang mga pinto ng sinapupunan ng aking ina,
o ikinubli man ang kaguluhan sa aking mga mata.
11 “Bakit hindi pa ako namatay nang ako'y isilang?
Bakit hindi ako nalagutan ng hininga nang ako'y iluwal?
12 Bakit tinanggap ako ng mga tuhod?
O bakit ang mga dibdib, na aking sususuhan?
13 Sapagkat nahihimlay at natatahimik na sana ako,
ako sana'y natutulog; nagpapahinga na sana ako;
14 kasama ng mga hari at ng mga tagapayo ng daigdig,
na muling nagtayo ng mga guho para sa kanilang sarili,
15 o kasama ng mga prinsipeng may mga ginto,
na pinuno ng pilak ang kanilang bahay.
16 Bakit hindi pa ako inilibing tulad ng batang patay nang isilang,
gaya ng sanggol na hindi nakakita ng liwanag kailanman?
17 Doon ang masama ay tumitigil sa paggambala,
at doo'y ang pagod ay nagpapahinga.
18 Doon ang mga bilanggo ay sama-samang nagiginhawahan,
hindi nila naririnig ang tinig ng nag-aatang ng pasan.
19 Ang hamak at ang dakila ay naroroon,
at ang alipin ay malaya sa kanyang panginoon.
20 “Bakit binibigyan ng liwanag ang nasa kahirapan,
at ng buhay ang kaluluwang nasa kapighatian,
21 na(B) nasasabik sa kamatayan, ngunit hindi ito dumarating;
at naghuhukay dito ng higit kaysa mga kayamanang nakalibing;
22 na labis ang kagalakan,
at natutuwa kapag natagpuan nila ang libingan?
23 Bakit ang liwanag ay ibibigay sa taong ang daan ay nakatago,
at ang taong binakuran ng Diyos?
24 Sapagkat ang buntong-hininga ko ay dumarating na parang aking pagkain,[b]
at ang aking mga daing ay bumubuhos na parang tubig.
25 Sapagkat ang bagay na aking kinatatakutan ay dumarating sa akin,
at ang aking pinangingilabutan ay nangyayari sa akin.
26 Hindi ako mapalagay at hindi rin matahimik,
wala akong kapahingahan; kundi dumarating ang kaguluhan.”
Job 3
New International Version
Job 3
New International Version
Job Speaks
3 After this, Job opened his mouth and cursed the day of his birth.(A) 2 He said:
3 “May the day of my birth perish,
and the night that said, ‘A boy is conceived!’(B)
4 That day—may it turn to darkness;
may God above not care about it;
may no light shine on it.
5 May gloom and utter darkness(C) claim it once more;
may a cloud settle over it;
may blackness overwhelm it.
6 That night—may thick darkness(D) seize it;
may it not be included among the days of the year
nor be entered in any of the months.
7 May that night be barren;
may no shout of joy(E) be heard in it.
8 May those who curse days[a] curse that day,(F)
those who are ready to rouse Leviathan.(G)
9 May its morning stars become dark;
may it wait for daylight in vain
and not see the first rays of dawn,(H)
10 for it did not shut the doors of the womb on me
to hide trouble from my eyes.
11 “Why did I not perish at birth,
and die as I came from the womb?(I)
12 Why were there knees to receive me(J)
and breasts that I might be nursed?
13 For now I would be lying down(K) in peace;
I would be asleep and at rest(L)
14 with kings and rulers of the earth,(M)
who built for themselves places now lying in ruins,(N)
15 with princes(O) who had gold,
who filled their houses with silver.(P)
16 Or why was I not hidden away in the ground like a stillborn child,(Q)
like an infant who never saw the light of day?(R)
17 There the wicked cease from turmoil,(S)
and there the weary are at rest.(T)
18 Captives(U) also enjoy their ease;
they no longer hear the slave driver’s(V) shout.(W)
19 The small and the great are there,(X)
and the slaves are freed from their owners.
20 “Why is light given to those in misery,
and life to the bitter of soul,(Y)
21 to those who long for death that does not come,(Z)
who search for it more than for hidden treasure,(AA)
22 who are filled with gladness
and rejoice when they reach the grave?(AB)
23 Why is life given to a man
whose way is hidden,(AC)
whom God has hedged in?(AD)
24 For sighing(AE) has become my daily food;(AF)
my groans(AG) pour out like water.(AH)
25 What I feared has come upon me;
what I dreaded(AI) has happened to me.(AJ)
26 I have no peace,(AK) no quietness;
I have no rest,(AL) but only turmoil.”(AM)
Footnotes
- Job 3:8 Or curse the sea
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.