Add parallel Print Page Options

Ang Ikatlong Sagutan(A)

22 Ang sagot ni Elifaz na taga-Teman:
“Ang(B) tao ba'y may maitutulong sa Diyos na Manlilikha,
    kahit na siya'y marunong o kaya ay dakila?
May pakinabang ba ang Makapangyarihang Diyos kung ikaw ay matuwid,
    may mapapala ba siya kung ikaw man ay malinis?
Dahil ba sa takot mo sa kanya, kaya ka niya sinasaway,
    pinagsasabihan at dinadala sa hukuman?
Hindi! Ito'y dahil sa napakalaki ng iyong kasalanan,
    at sa mga ginagawa mong mga kasamaan.
Mga kapatid mo'y iyong pinaghuhubad,
    upang sa utang nila sa iyo sila'y makabayad.
Ang mga nauuhaw ay hindi mo pinainom;
    hindi mo pinakain ang mga nagugutom.
Lakas mo ang ginagamit kaya lupa'y nakakamkam,
    at ibinibigay ito sa iyong kinalulugdan.
Hindi mo na nga tinulungan ang mga biyuda,
    inaapi mo pa ang mga ulila.
10 Kaya napapaligiran ka ngayon ng mga bitag,
    at bigla kang binalot ng mga sindak.
11 Paligid mo'y nagdidilim kaya di ka makakita,
    maging tubig nitong baha ay natatabunan ka.

12 “Di ba't ang Diyos ay nasa mataas na kalangitan,
    at ang mga bituin sa itaas ay kanyang tinutunghayan?
13 Ngunit ang sabi mo, ‘Ang Diyos ay walang nalalaman,
    at hindi tayo mahahatulan, pagkat sa ulap siya'y natatakpan.’
14 Akala mo'y dahil sa ulap ay di na siya makakakita,
    at sa ibabaw ng himpapawid, ay palakad-lakad lang siya.

15 “Talaga bang nais mong lakaran ang dating daan,
    landas na tinahak ng mga nasanay sa kasamaan?
16 Kahit wala pa sa panahon sila'y tinatangay na ng baha,
    sapagkat ang kanilang pundasyon ay lubos na nagiba.
17 Sinabi nila sa Diyos na sila'y kanyang layuan,
    at wala naman daw magagawa sa kanila ang Diyos na Makapangyarihan.
18 Sa kabila nito, sila pa rin ay pinagpala;
    di ko talaga maunawaan ang pag-iisip ng masama.
19 Natutuwa ang matuwid, ang mabuti'y nagagalak
    kapag nakita nilang ang masama'y napapahamak.
20 Sabi nila, ‘Ang mga kaaway nati'y nalugmok,
    at ang mga ari-arian nila ay natupok.’

21 “Sumang-ayon ka sa Diyos, makipagkasundo ka sa kanya,
    ang buhay mo'y gaganda at magiging maginhawa.
22 Makinig ka sa kanyang itinuturo,
    mga sinasabi niya'y itanim mo sa iyong puso.
23 Manumbalik ka sa Makapangyarihan, ikaw ay magpakumbaba,
    at alisin mo sa iyong tahanan lahat ng gawaing masama.
24 Ang lahat mong kayamanan ay itapon mo sa alabok,
    at ang mamahaling ginto ay ihagis mo na sa ilog.
25 Ang Diyos na Makapangyarihan ang ituring mong yaman,
    na siyang ginto't pilak na iyong papahalagahan.
26 Sa Makapangyarihang Diyos ka palaging magtiwala,
    at ang Maykapal ang pagkukunan mo ng tuwa.
27 Papakinggan niya ang iyong panalangin,
    kaya't ang mga panata mo ay iyong tuparin.
28 Lagi kang magtatagumpay sa iyong mga balak,
    at ang landas mo ay magliliwanag.
29 Ang mga palalo'y ibinabagsak nga ng Diyos,
    ngunit inililigtas ang mapagpakumbabang-loob.
30 Ililigtas ka niya kung wala kang kasalanan,
    at kung ang ginagawa mo ay nasa katuwiran.”

Nais ni Job na Iharap sa Diyos ang Kanyang Kalagayan

23 Ito naman ang sagot ni Job:
“Hanggang ngayon ay masama pa itong aking loob,
    bagama't ako'y nananangis, pinaparusahan pa rin ng Diyos.
Kung alam ko lamang kung saan siya matatagpuan,
    pupuntahan ko siya sa kanyang kinaroroonan.
Ihaharap ko sa kanya ang aking kalagayan
    at ilalahad kong lahat ang aking katuwiran.
Gusto kong malaman ang isasagot niya sa akin;
    nais kong maunawaan ang kanyang sasabihin.
Gagamitin kaya sa akin ang lahat niyang kapangyarihan?
    Hindi! Sa halip, hinaing ko'y kanyang papakinggan.
Sapagkat ako'y taong matuwid na haharap sa kanya,
    kanyang ipahahayag na ako'y walang sala.

“Sa dakong silangan, hindi ko siya natagpuan;
    hindi ko rin siya nakita sa gawing kanluran.
Di ko rin siya nakita sa dakong hilaga,
    at sa bandang timog, ni bakas ay wala.
10 Ngunit alam ng Diyos ang aking bawat hakbang;
    kapag sinubok niya, lalabas ang kadalisayan.
11 Pagkat landas niya'y aking nilakaran,
    hindi ako lumihis sa ibang daanan.
12 Ako'y hindi lumalabag sa kanyang kautusan,
    at ang kanyang mga salita ay aking iniingatan.

13 “Hindi siya nagbabago at di kayang salungatin,
    walang makakapigil sa nais niyang gawin.
14 Isasakatuparan niya ang plano niya sa akin,
    ang marami niyang balak ay kanyang gagawin.
15     Kaya ako'y natatakot na sa kanya'y humarap;
    isipin ko lamang ito, ako ay nasisindak.
16 Pinanghihina ng Diyos ang aking kalooban,
    tinatakot ako ng Makapangyarihan.
17 Sapagkat kadiliman ang nasa aking palibot,
    dilim nitong taglay sa mukha ko ay bumalot.

Inireklamo ni Job ang Ginagawa ng Masama

24 “Bakit di nagtatakda ang Makapangyarihang Diyos ng araw ng paghuhukom,
    upang masaksihan ng mga matuwid ang kanyang paghatol?

“Binabago ng mga tao ang hangganan ng mga lupa,
    nagnanakaw ng mga hayop na iba ang nag-alaga.
Tinatangay nila ang asno ng mga ulila,
    kinakamkam sa mga biyuda ang bakang isinangla.
Ang mahirap ay itinataboy sa lansangan;
    at dahil sa takot, naghahanap ito ng taguan.

“Kaya ang dukha, tulad ay asnong mailap,
    hinahalughog ang gubat,
    mapakain lang ang anak.
Gumagapas sila sa bukid na hindi kanila,
    natirang ubas ng mga masasama pinupulot nila.
Kanilang katawan ay walang saplot;
    sa lamig ng gabi, wala man lamang kumot.
Nauulanan sila doon sa kabundukan;
    mga pagitan ng bato ang kanilang silungan.

“Inaalipin ng masasama ang mga ulila;
    mga anak ng may utang, kanilang kinukuha.
10 Hubad na pinaglalakad ang mga mahirap,
    labis ang gutom habang sila'y pinapagapas.
11 Sila ang nagkakatas ng ubas at olibo,
    ngunit di man lamang makatikim ng alak at langis nito.
12 Mga naghihingalo at mga sugatan, sa loob ng lunsod ay nagdadaingan,
    ngunit di pa rin pansin ng Diyos ang kanilang panawagan.

13 “May mga taong nagtatakwil sa liwanag;
    di nila ito maunawaan, patnubay nito'y ayaw sundan.
14 Bumabangon ang mamamatay-tao sa madaling araw,
    at ang kawawang dukha'y kanyang pinapaslang.
    Pagsapit naman ng gabi, siya ay nagnanakaw.
15 Ang nakikiapid ay naghihintay na dumilim,
    nagtatakip ng mukha upang walang makapansin.
16 Kung gabi naman sumasalakay ang mga magnanakaw;
    ayaw nila sa liwanag kaya't nagtatago pagsikat ng araw.
17 Liwanag ng araw ay kanilang kinatatakutan,
    ngunit di sila nasisindak sa matinding kadiliman.”

18 Sinabi ni Zofar,
“Ang masamang tao'y tinatangay ng baha,
    sinumpa ng Diyos ang kanilang lupa;
    sa ubasan nila'y ni walang mangahas magsaka.
19 Kung paanong ang yelo ay natutunaw sa tag-init,
    gayundin ang masama, naglalaho sa daigdig.
20 Kahit ang kanyang ina sa kanya'y nakakalimot;
    parang punong nabuwal, inuuod at nabubulok.
21 Pagkat inapi niya ang babaing di nagkaanak,
    at ang mga biyuda ay kanyang hinamak.
22 Winawasak ng Diyos ang buhay ng malalakas;
    kapag siya ay kumilos, ang masama'y nagwawakas.
23 Hayaan man ng Diyos na mabuhay ito nang tiwasay,
    sa bawat sandali, siya'y nagbabantay.
24 Umunlad man ang masama, ngunit panandalian lamang,
    natutuyo ring tulad ng damo at halaman,
    parang bungkos ng inani na binunot sa taniman.
25 Kasinungalingan ba ang sinasabi ko?
Sinong makapagpapatunay na ito'y di totoo?”

Walang Matuwid sa Paningin ng Diyos

25 Ito naman ang sagot ni Bildad na Suhita:

“Makapangyarihan ang Diyos dapat siyang igalang;
    naghaharing mapayapa sa buong sangkalangitan.
Ang kanyang mga anghel ay hindi mabibilang,
lahat ay nasisikatan ng kanyang kaliwanagan.
Maaari bang maging matuwid ang tao sa paningin ng Diyos?
    Sa harapan ng Maykapal siya ba'y dalisay nang lubos?
Para sa Diyos, ang buwan ay walang ningning,
    at ang mga bituin ay marumi sa kanyang tingin.
Gaano pa ang tao na isa lamang hamak na uod,
    may halaga kaya siya sa paningin ng Diyos?”

Inihayag ni Job ang Kapangyarihan ng Diyos

26 Tumugon naman si Job,
“Malaking tulong ka sa akin na isang mahina!
    Sa palagay mo'y sumasaklolo ka sa akin na taong kawawa?
Ang walang nalalaman ay iyo bang tinuruan,
    at ang tao bang hangal ay binigyan ng karunungan?
Sino kayang makikinig sa sinasabi mo?
    At sino bang espiritu ang nag-udyok na sabihin ito?”
Ang sagot ni Bildad,
“Sa takot ay nanginginig maging ang kalaliman,
    ganoon din itong dagat at ang doo'y naninirahan.
Ang daigdig ng mga patay, lantad sa mata ng Diyos.
    Sa paningin niya'y walang maikukubling lubos.
Ang kalawakan sa hilaga ay kanyang inilagay,
    ibinitin niya ang daigdig sa gitna ng kawalan.
Ang tubig ay iniipon sa balumbon ng mga ulap,
    at pinipigil niya ito kahit na anong bigat.
Ang buwang kabilugan, sa ulap ay kanyang tinatakpan.
10 Pinaghiwalay niya ang liwanag sa kadiliman,
    ng bilog na guhit sa ibabaw ng karagatan.
11 Mga haligi nitong langit ay nanginginig sa takot,
    nauuga, nayayanig kapag sinaway ng Diyos.
12 Sa kanyang kapangyarihan, pinatahimik niya ang dagat;
    sa kanyang karunungan, pinuksa niya ang dambuhalang si Rahab.
13 Sa pamamagitan ng hininga niya, ang langit ay umaaliwalas,
    pinuksa ng kamay niya ang dambuhalang tumatakas.
14 Maliit na bahagi lang ito ng kanyang kapangyarihan,
    na hindi pa rin natin lubos na maunawaan.
Sino kaya ang tatarok sa tunay niyang kadakilaan?”

Ipinaliwanag ni Job ang Bahagi ng Masama

27 Muling tumugon si Job,
“Isinusumpa ko sa Diyos na sa aki'y nagkait ng katarungan,
    sa Makapangyarihang Diyos na nagdulot sa akin ng kapaitan.
3-4 Habang mayroon akong hininga na Diyos ang nagbibigay,
    ang labi ko'y walang bibigkasing kasinungalingan,
    ang aking sasabihin ay pawang katotohanan.
Hindi ko matatanggap na kayo ang may katuwiran,
    igigiit hanggang kamatayan na ako'y walang kasalanan.
Hindi ko isusuko ang aking katuwiran,
    budhi ko'y malinis, di ako sinusumbatan.

“Parusahan nawa ang lahat ng sa aki'y lumalapastangan;
    ituring nawa silang lahat na makasalanan.
Ang makasalana'y mayroon pa bang pag-asa,
    kapag binawi na ng Diyos ang buhay na taglay niya?
Pagsapit ng kaguluhan, papakinggan kaya ng Diyos ang kanyang panawagan?
10 Ito kaya ay mananalig sa Makapangyarihan
    at sa lahat ng araw, Diyos ay tatawagan.

11 “Ang kalooban ng Diyos, sa inyo'y sasabihin
    at aking ihahayag ang nais niyang gawin.
12 Ang lahat ng ito'y inyo namang nalalaman,
    subalit ang salita ninyo'y pawang walang kabuluhan.”

13 Ang sagot ni Zofar:
“Sa masama ay ganito ang inihanda ng Diyos,
    sa mararahas ay ito ang parusang ibubuhos:
14 Magkakaanak sila ng marami
    ngunit mamamatay sa digmaan,
    ang kanilang mga anak, gutom ang mararanasan.
15 Ang matitirang buháy, sa salot mamamatay,
    ngunit kanilang mga biyuda, hindi sila tatangisan.
16 Kahit siya'y makaipon ng malaking kayamanan
    o kaya'y magkaroon ng maraming kasuotan,
17 isa man sa mga iyon ay di niya papakinabangan,
    mapupunta sa matuwid ang lahat niyang kayamanan.
18 Sapot lamang ng gagamba[a] ang katulad ng kanyang bahay,
    parang kubo lamang ng mga aliping bantay.
19 Matutulog ang mayaman ngunit hanggang doon na lang;
    pagmulat ng kanyang mata, ari-arian niya ay wala na.
20 Mga kasawian ay parang bahang darating,
    tatangayin ng ipu-ipo pagsapit ng dilim.
21     Matinding hanging silangan, sa kanya ay tatangay, tuluyan siyang mawawala at di na makikita.
22     Patuloy siyang babayuhin nang walang pakundangan,
    ang kapangyarihan nito'y sisikapin niyang matakasan.
23 Sa bandang huli, hangin ay magagalak
    pagkat itong masama, tuluyan ng bumagsak.

Footnotes

  1. Job 27:18 Sapot lamang ng gagamba: Sa ibang manuskrito'y Kaya'y pugad ng ibon .