Job 21
La Bible du Semeur
Réponse de Job à Tsophar
Pourquoi les méchants prospèrent-ils ?
21 Job prit la parole et dit :
2 Ecoutez, je vous prie, ╵écoutez ce que je vous dis,
accordez-moi du moins ╵cette consolation.
3 Supportez que je parle
et, quand j’aurai parlé, ╵tu pourras te moquer.
4 Est-ce contre des hommes ╵que se porte ma plainte ?
Comment ne pas perdre patience !
5 Tournez-vous donc vers moi, ╵vous serez stupéfaits
au point de perdre la parole.
6 Moi-même quand j’y songe, ╵j’en suis épouvanté,
et un frisson d’horreur ╵s’empare de mon corps.
7 Pourquoi les gens qui font le mal ╵demeurent-ils en vie ?
Pourquoi vieillissent-ils, ╵en reprenant des forces ?
8 Leur descendance s’affermit ╵à leurs côtés,
et leurs petits-enfants ╵prospèrent sous leurs yeux.
9 Leurs maisons sont paisibles, ╵à l’abri de la crainte,
et le bâton de Dieu ╵ne vient pas les frapper.
10 Leurs taureaux sont toujours ╵vigoureux et féconds,
leurs vaches mettent bas ╵sans jamais avorter.
11 Ils laissent courir leurs enfants ╵comme un troupeau d’agneaux,
leurs petits vont s’ébattre.
12 Accompagnés des tambourins ╵et de la lyre, ils chantent,
et au son de la flûte, ╵ils se réjouissent.
13 Ainsi leurs jours s’écoulent ╵dans le bonheur
et c’est en un instant ╵qu’ils rejoignent la tombe.
14 Or, ils disaient à Dieu : ╵« Retire-toi de nous,
nous n’avons nulle envie ╵de connaître comment tu veux ╵que nous conduisions notre vie.
15 Qu’est donc le Tout-Puissant ╵pour que nous le servions[a] ?
Qu’y a-t-il à gagner ╵à lui adresser des prières ? »
16 Le bonheur de ces gens ╵n’est-il pas dans leurs mains[b] ?
Mais loin de moi ╵l’idée de suivre leurs conseils !
17 Voit-on souvent s’éteindre ╵la lampe des méchants[c],
ou bien la ruine ╵fondre sur eux ?
Dieu leur assigne-t-il ╵leur part de sa colère ?
18 Quand sont-ils pourchassés ╵comme une paille au vent
ou comme un brin de chaume ╵qu’emporte la tempête ?
19 Dieu réserverait-il ╵aux enfants du méchant ╵la peine qu’il mérite ?
Ne devrait-il pas au contraire ╵l’infliger au méchant lui-même ╵pour qu’il en tire la leçon ?
20 Que, de ses propres yeux, ╵il assiste à sa ruine
et qu’il soit abreuvé ╵de la fureur du Tout-Puissant.
21 Que lui importe donc ╵le sort de sa maison ╵quand il ne sera plus,
quand le fil de ses mois ╵aura été tranché ?
22 Pourrait-on enseigner ╵quelque savoir à Dieu,
lui qui gouverne ╵tous les êtres célestes ?
23 L’un meurt plein de vigueur, ╵dans la sérénité,
et en toute quiétude.
24 Ses flancs sont pleins de graisse
et ses os pleins de moelle.
25 Tel autre va s’éteindre ╵l’amertume dans l’âme,
sans avoir goûté au bonheur.
26 Et tous deux, ils se couchent ╵dans la poussière
et ils sont recouverts ╵par la vermine.
27 Oui, vos pensées, je les connais,
les réflexions blessantes ╵que vous entretenez ╵à mon encontre[d].
28 Vous me demanderez : ╵« Où donc est maintenant ╵la maison du tyran ?
Et la demeure des méchants, ╵qu’est-elle devenue ? »
29 Mais interrogez donc ╵les passants du chemin,
et ne contestez pas ╵les preuves qu’ils apportent.
30 Oui, le jour du désastre ╵épargne le méchant,
au jour de la colère, ╵il est mis à l’abri.
31 Qui osera lui reprocher ╵en face sa conduite ?
Et qui lui paiera de retour ╵tout le mal qu’il a fait ?
32 Il est porté en pompe ╵au lieu de sépulture,
on veille sur sa tombe.
33 Les mottes du vallon ╵qui recouvrent son corps ╵lui sont légères.
Tout un cortège ╵a marché à sa suite,
des gens sans nombre ╵l’ont précédé.
34 Comment donc m’offrez-vous ╵des consolations aussi vaines ?
Car, vraiment ce qui reste ╵de toutes vos réponses, ╵ce n’est que fausseté.
Footnotes
- 21.15 Autre traduction : pour que nous lui rendions un culte.
- 21.16 Autre traduction : Certes, le bonheur de ces gens n’est pas entre leurs mains.
- 21.17 C’est-à-dire mourir sans laisser de descendant (Pr 13.9). Job demande à ses amis combien de fois les « lois » qu’ils lui ont rabâchées se vérifient.
- 21.27 Autre traduction : Les mauvais desseins que vous me prêtez.
Job 21
Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible)
Nagsalita si Job
21 Sumagot si Job, 2 “Pakinggan ninyo akong mabuti upang mapasaya rin ninyo ako. 3 Makinig kayo habang nagsasalita ako at kapag akoʼy tapos na, tuyain ninyo ako kung gusto ninyo.
4 “Ang hinaing koʼy hindi laban sa tao kundi sa Dios. Ito ang dahilan kung bakit maikli ang pasensya ko. 5 Tingnan ninyo ako. Sa nakita ninyo sa akin makakapagsalita pa ba kayo? 6 Kung iisipin ko ang mga nangyayari sa akin, manginginig ako sa takot.
7 “Bakit patuloy na nabubuhay ang mga masama? Tumatanda sila at nagiging maunlad. 8 Nakikita nila ang paglaki ng kanilang mga anak at apo. 9 Namumuhay sila sa kanilang tahanan na ligtas sa panganib at walang kinatatakutan. Hindi sila pinaparusahan ng Dios. 10 Walang tigil ang panganganak ng kanilang mga baka at hindi ito nakukunan. 11 Marami silang anak, parang kawan ng tupa sa dami.[a] Nagsasayawan sila, 12 nag-aawitan, at nagkakatuwaan sa tugtog ng tamburin, alpa at plauta. 13 Namumuhay sila sa kasaganaan at payapang namamatay. 14 Pero sinasabi nila sa Dios, ‘Pabayaan mo kami! Ayaw naming malaman ang iyong mga pamamaraan. 15 Sino kang Makapangyarihan na dapat naming paglingkuran? At ano ba ang mapapala namin kung mananalangin kami sa iyo?’ 16 Pero ang totoo, ang pag-unlad nilaʼy hindi galing sa sarili nilang pagsisikap. Kaya anuman ang ipapayo ng masasamang taong ito ay hindi ko tatanggapin.
17 “Pero madalang ang taong masasama na namamatay. Bihirang dumating sa kanila ang kahirapan o parusang ipinapadala ng Dios dahil sa kanyang galit. 18 Bihira nilang maranasan ang mapalayas tulad ng ipa na tinatangay ng malakas na hangin. 19 Sinasabi ninyo na kapag hindi sila parurusahan ng Dios ang mga anak nila ang parurusahan. Pero sa ganang akin, ang nagkasala ang siyang dapat parusahan ng Dios para maranasan nila 20 at makita ang kanilang kapahamakan. Matikman sana nila ang galit ng Makapangyarihang Dios. 21 Kapag patay na sila, hindi na nila malalaman ang mga nangyayari sa kanilang sambahayan.
22 “Matuturuan ba ng tao ang Dios, na siya ngang pinakamataas na hukom? 23 May mga taong namamatay sa gitna ng kasaganaan at panatag na kalagayan, 24 at malusog na pangangatawan. 25 May mga tao ring namamatay sa kahirapan, at hindi nakaranas ng kahit kaunting kaginhawahan sa buhay. 26 Pero pareho rin silang ililibing sa lupa at kakainin ng mga uod.
27 “Alam ko kung ano ang nasa isip ninyo. Alam ko kung ano ang binabalak ninyo laban sa akin. 28 Sasabihin ninyo sa akin ang tungkol sa mga taong mayaman na nawasak ang tahanan dahil sa kanilang kasamaan. 29 Pero tanungin mo ang mga dumadaan at pakinggan ang sinasabi nila. Sapagkat sasabihin nila sa inyo na 30 palaging naliligtas ang masasamang tao sa araw ng pagpaparusa ng Dios. 31 Walang hayagang sumasaway sa taong masama. Walang gumaganti sa masama niyang ginawa. 32-33 At kapag namatay siya at inihatid sa kanyang huling hantungan, marami ang nakikipaglibing. Tinatanggap ng lupa ang katawan niya at binibigyan ng kapahingahan. Binabantayan pa ang kanyang libingan.
34 “Kaya paano ninyo ako maaaliw sa pamamagitan ng mga salita ninyong walang kabuluhan? Ang mga sinasabi ninyoʼy walang katotohanan!”
Footnotes
- 21:11 Marami … sa dami: o, Pinaglalaro nila ang kanilang mga anak tulad ng mga tupa.
La Bible Du Semeur (The Bible of the Sower) Copyright © 1992, 1999 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.
Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible) Copyright © 2009, 2011, 2014, 2015 by Biblica, Inc. ®