Job 20-21

Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible)

Nagsalita si Zofar

20 Pagkatapos, sumagot si Zofar na taga-Naama, ² “Kailangang magsalita na ako dahil hindi ako mapakali. ³ Sinaway mo ako ng may halong pangungutya at may nag-uudyok sa isip kong ikaw ay sagutin.

⁴ “Tiyak na alam mo na mula pa noong unang panahon, simula nang likhain ang tao sa mundo, ⁵ ang ligaya ng taong masama ay sandali lang. Totoong hindi nagtatagal ang kasiyahan ng taong hindi naniniwala sa Dios. ⁶ Kahit na kasintaas ng langit at ulap ang tingin niya sa kanyang sarili, ⁷ mawawala rin siya magpakailanman katulad ng kanyang dumi. Ang mga kakilala niyaʼy magtataka kung nasaan na siya. ⁸ Mawawala siya na parang isang panaginip o pangitain sa gabi at hinding-hindi na matatagpuan. ⁹ Hindi na siya makikita ng mga nakakakilala sa kanya at mawawala siya sa dati niyang tirahan. ¹⁰ Ang mga anak niya ang magbabayad ng mga ninakaw niya sa mga dukha. ¹¹ Malakas at bata pa siyang mamamatay at ililibing.

¹² “Ang paggawa niya ng masama ay parang pagkaing matamis sa kanyang bibig ¹³ na nginunguyang mabuti at ninanamnam. ¹⁴ Pero pagdating sa tiyan, ito ay nagiging maasim at lalason sa kanya na parang kamandag ng ahas. ¹⁵ Isusuka niyang parang pagkain ang kayamanang ninakaw niya. Ipapasuka ito ng Dios sa kanya kahit itoʼy nasa tiyan na niya. ¹⁶ Sisipsipin niya ang kamandag ng mga ahas at ang pangil^[a] ng ahas ang papatay sa kanya. ¹⁷ Hindi na niya matitikman ang saganang langis, gatas, at ang pulot na dumadaloy na parang batis o ilog. ¹⁸ Hindi siya gagantimpalaan para sa kanyang pinaghirapan o matutuwa man sa kanyang kayamanan. ¹⁹ Sapagkat inapi niya at pinabayaan ang mga dukha, at inagaw ang mga bahay na hindi sa kanya.

²⁰ “Hindi niya mapapakinabangan ang kanyang pinaghirapan. Lahat ng magugustuhan niya ay hindi makakaligtas sa kanya. ²¹ Wala ng matitira sa kanya na makakain niya dahil mawawala ang kanyang kayamanan. ²² Sa kanyang kasaganaan, darating sa kanya ang kahirapan. Labis na paghihirap nga ang darating sa kanya. ²³ Bubusugin siya ng Dios ng paghihirap. Patitikimin siya ng Dios ng kanyang matinding galit, at pauulanan ng parusa. ²⁴ Maaaring makatakas siya sa sandatang bakal pero tatamaan din siya ng panang tanso. ²⁵ Tutusok ito sa kanyang apdo at tatagos sa kanyang katawan. At makakaramdam siya ng takot. ²⁶ Mawawala ang kanyang kayamanan sa kadiliman. Susunugin siya ng apoy na hindi tao ang nagpaningas, pati na ang lahat ng naiwan sa kanyang tirahan.^{[b] 27} Ihahayag ng langit ang mga kasalanan niya at sasaksi naman ang lupa laban sa kanya. ²⁸ Tatangayin ng baha ang bahay niya sa araw na ibuhos ng Dios ang kanyang galit. ²⁹ Iyan ang kapalaran ng taong masama ayon sa itinakda ng Dios sa kanya.”

Nagsalita si Job

21 Sumagot si Job, ² “Pakinggan ninyo akong mabuti upang mapasaya rin ninyo ako. ³ Makinig kayo habang nagsasalita ako at kapag akoʼy tapos na, tuyain ninyo ako kung gusto ninyo.

⁴ “Ang hinaing koʼy hindi laban sa tao kundi sa Dios. Ito ang dahilan kung bakit maikli ang pasensya ko. ⁵ Tingnan ninyo ako. Sa nakita ninyo sa akin makakapagsalita pa ba kayo? ⁶ Kung iisipin ko ang mga nangyayari sa akin, manginginig ako sa takot.

⁷ “Bakit patuloy na nabubuhay ang mga masama? Tumatanda sila at nagiging maunlad. ⁸ Nakikita nila ang paglaki ng kanilang mga anak at apo. ⁹ Namumuhay sila sa kanilang tahanan na ligtas sa panganib at walang kinatatakutan. Hindi sila pinaparusahan ng Dios. ¹⁰ Walang tigil ang panganganak ng kanilang mga baka at hindi ito nakukunan. ¹¹ Marami silang anak, parang kawan ng tupa sa dami.^[c] Nagsasayawan sila, ¹² nag-aawitan, at nagkakatuwaan sa tugtog ng tamburin, alpa at plauta. ¹³ Namumuhay sila sa kasaganaan at payapang namamatay. ¹⁴ Pero sinasabi nila sa Dios, ‘Pabayaan mo kami! Ayaw naming malaman ang iyong mga pamamaraan. ¹⁵ Sino kang Makapangyarihan na dapat naming paglingkuran? At ano ba ang mapapala namin kung mananalangin kami sa iyo?’ ¹⁶ Pero ang totoo, ang pag-unlad nilaʼy hindi galing sa sarili nilang pagsisikap. Kaya anuman ang ipapayo ng masasamang taong ito ay hindi ko tatanggapin.

¹⁷ “Pero madalang ang taong masasama na namamatay. Bihirang dumating sa kanila ang kahirapan o parusang ipinapadala ng Dios dahil sa kanyang galit. ¹⁸ Bihira nilang maranasan ang mapalayas tulad ng ipa na tinatangay ng malakas na hangin. ¹⁹ Sinasabi ninyo na kapag hindi sila parurusahan ng Dios ang mga anak nila ang parurusahan. Pero sa ganang akin, ang nagkasala ang siyang dapat parusahan ng Dios para maranasan nila ²⁰ at makita ang kanilang kapahamakan. Matikman sana nila ang galit ng Makapangyarihang Dios. ²¹ Kapag patay na sila, hindi na nila malalaman ang mga nangyayari sa kanilang sambahayan.

²² “Matuturuan ba ng tao ang Dios, na siya ngang pinakamataas na hukom? ²³ May mga taong namamatay sa gitna ng kasaganaan at panatag na kalagayan, ²⁴ at malusog na pangangatawan. ²⁵ May mga tao ring namamatay sa kahirapan, at hindi nakaranas ng kahit kaunting kaginhawahan sa buhay. ²⁶ Pero pareho rin silang ililibing sa lupa at kakainin ng mga uod.

²⁷ “Alam ko kung ano ang nasa isip ninyo. Alam ko kung ano ang binabalak ninyo laban sa akin. ²⁸ Sasabihin ninyo sa akin ang tungkol sa mga taong mayaman na nawasak ang tahanan dahil sa kanilang kasamaan. ²⁹ Pero tanungin mo ang mga dumadaan at pakinggan ang sinasabi nila. Sapagkat sasabihin nila sa inyo na ³⁰ palaging naliligtas ang masasamang tao sa araw ng pagpaparusa ng Dios. ³¹ Walang hayagang sumasaway sa taong masama. Walang gumaganti sa masama niyang ginawa. ^32-33 At kapag namatay siya at inihatid sa kanyang huling hantungan, marami ang nakikipaglibing. Tinatanggap ng lupa ang katawan niya at binibigyan ng kapahingahan. Binabantayan pa ang kanyang libingan.

³⁴ “Kaya paano ninyo ako maaaliw sa pamamagitan ng mga salita ninyong walang kabuluhan? Ang mga sinasabi ninyoʼy walang katotohanan!”