Job 17-19

Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible)

17 “Malapit na akong mamatay; parang malalagot na ang hininga ko. Nakahanda na ang libingan para sa akin. ² Napapaligiran ako ng mga mangungutya. Kitang-kita ko kung paano nila ako kutyain. ³ O Dios, tulungan nʼyo po ako na makalaya. Tanging kayo lang ang makakatulong sa akin. ⁴ Isinara nʼyo ang isipan ng aking mga kaibigan para hindi sila makaunawa. Kaya huwag ninyong payagan na magtagumpay sila sa kanilang mga paratang sa akin. ⁵ Katulad sila ng taong nandadaya sa kanyang mga kaibigan para magkapera, at ito ang magiging dahilan ng paghihirap^[a] ng kanyang mga anak.

⁶ “Ginawa akong katawa-tawa ng Dios sa mga tao at dinuraan pa nila ang mukha ko. ⁷ Nagdilim na ang paningin ko dahil sa matinding kalungkutan; halos butoʼt balat na ako, at halos kasingnipis na ng anino. ⁸ Ang mga taong nag-iisip na sila ay matuwid ay nagtataka sa nangyaring ito sa akin. Akala nilaʼy masama ako at hindi makadios. ⁹ Para sa kanila ang matuwid ay matatag ang pamumuhay at lalo pang nagiging matatag. ¹⁰ Pero hinahamon ko sila na minsan pa nila akong siyasatin. At tiyak na matutuklasan kong wala kahit isa sa kanila ang nakakaunawa. ¹¹ Malapit nang matapos ang mga araw ko. Bigo ang mga plano koʼt hinahangad. ¹² Pero sinasabi ng iba na baka sakaling maging mabuti rin ang kalagayan ko sa hinaharap, dahil sa kabila raw ng dilim ay may liwanag. ¹³ Ngunit kung ako man ay may pag-asa pa, doon ito sa lugar ng mga patay kung saan ako titira. At nais ko nang ilagay ang higaan ko sa madilim na lugar na iyon. ¹⁴ Ituturing kong ama ang libingan ko at ang mga uod ang siya kong ina at babaeng kapatid. ¹⁵ May pag-asa pa kaya ako? Sinong makapagsasabi na may pag-asa pa ako? ¹⁶ Kasama kong malilibing ang pag-asa ko. Magkakasama kami roon sa ilalim ng lupa.”

Nagsalita si Bildad

18 Pagkatapos, sumagot si Bildad na taga-Shua,

² “Job, hanggang kailan ka ba magsasalita ng ganyan? Ayusin mo ang sinasabi mo at saka kami makikipag-usap sa iyo. ³ Ang tingin mo ba sa amin ay para kaming mga hayop na hindi nakakaunawa? ⁴ Sinasaktan mo lang ang sarili mo dahil sa galit mo. Ang akala mo baʼy dahil lang sa iyo, pababayaan na ng Dios ang mundo o ililipat niya ang mga bato mula sa kinaroroonan nila?

⁵ “Sa totoo lang, ang taong masama ay tiyak na mamamatay. Ang tulad niyaʼy ilaw na hindi na magbibigay ng liwanag. ⁶ Magdidilim sa kinaroroonan niya, dahil mamamatay ang ilawang malapit sa kanya. ⁷ Noon ay may katatagan siya pero ngayon ay bumabagsak. Ang sarili niyang plano ang siya ring sisira sa kanya. ⁸ Siya mismo ang lumakad papunta sa bitag at nahuli siya. ⁹ Hindi na maalis doon ang mga paa niya. ¹⁰ Inilagay ang bitag sa dinadaanan niya, at tinabunan ng lupa. ¹¹ Napapaligiran siya ng mga bagay na kinatatakutan niya at para bang hinahabol siya ng mga ito saanman siya pumunta. ¹² Dahil sa pagkagutom, unti-unting nababawasan ang lakas niya. At ang kapahamakan ay nakahanda para ipahamak siya. ¹³ Ang balat niyaʼy sinisira ng nakakamatay na sakit at nabubulok ang kanyang mga paaʼt kamay. ¹⁴ Pinaalis siya sa tahanang kanlungan niya at dinala sa harap ng nakakatakot na hari. ¹⁵ Mawawala ang tirahan ng masama dahil masusunog iyon sa nagniningas na asupre. ¹⁶ Ang katulad niyaʼy isang punongkahoy na natuyo ang mga ugat at mga sanga. ¹⁷ Makakalimutan siya ng lahat dito sa daigdig at wala nang makakaalala pa sa kanya. ¹⁸ Palalayasin siya mula rito sa maliwanag na daigdig patungo sa madilim na lugar ng mga patay. ¹⁹ Wala siyang magiging anak o apo at walang matitirang buhay sa pamilya^[b] niya. ²⁰ Ang mga tao sa saanmang lugar^[c] ay magtataka at matatakot sa mga nangyayari sa kanya. ²¹ Ganyan nga ang sasapitin ng taong masama na hindi kumikilala sa Dios.”

Sumagot si Job

19 Muling sumagot si Job,

² “Hanggang kailan ninyo ako pahihirapan, at sasaktan sa mga sinasabi ninyo? ³ Paulit-ulit ninyo akong iniinsulto. Hindi na kayo nahiya sa mga ginagawa ninyo sa akin? ⁴ Kung talagang nagkasala ako, problema ko na iyon. ⁵ Ang akala ninyoʼy matuwid kayo kaysa sa akin, at iniisip ninyong ang mga paghihirap koʼy nagpapatunay na nagkasala ako. ⁶ Pero ang Dios ang may gawa nito sa akin. Siya ang naglagay ng bitag sa palibot ko.

⁷ “Tumawag ako at humingi ng tulong pero walang sumagot sa akin. Humingi ako ng katarungan pero walang nagbigay sa akin. ⁸ Hinarangan ng Dios ang dinadaanan ko para hindi ako makadaan. Tinakpan din niya ito ng kadiliman. ⁹ Kinuha niya ang kayamanan ko pati na ang aking karangalan. ¹⁰ Pinahirapan niya ako saanman ako bumaling na halos ikamatay ko na. Inalis niya ang pag-asa ko na parang punongkahoy na binunot. ¹¹ Labis ang galit niya sa akin at itinuring niya akong kaaway. ¹² Parang pinadalhan niya ako ng mga sundalo upang salakayin at palibutan ang aking tolda.

¹³ “Inilayo niya sa akin ang aking mga kamag-anak;^[d] at nilayuan na ako ng aking mga kakilala. ¹⁴ Wala na ang lahat ng taong malapit sa akin. Pati mga kaibigan koʼy nilimot na ako. ¹⁵ Hindi na ako kilala ng aking mga bisita at mga babaeng alipin. Itinuring na nila akong dayuhan. ¹⁶ Kapag tinatawag ko ang aking alipin, hindi na niya ako pinapansin, makiusap man ako. ¹⁷ Ang asawa koʼy nababahuan sa hininga ko at ang mga kapatid kong lalaki ay nandidiri sa akin. ¹⁸ Hinahamak ako kahit ng mga batang paslit. Kapag nakikita nila ako,^[e] pinagtatawanan nila ako. ¹⁹ Lahat ng matalik kong kaibigan ay nasusuklam sa akin. Pati mga mahal ko sa buhay ay lumayo na rin. ²⁰ Butoʼt balat na lang ako at halos mamamatay na.

²¹ “Maawa kayo sa akin, mga kaibigan ko, dahil pinahihirapan ako ng Dios. ²² Bakit ninyo ako inuusig tulad ng ginagawa ng Dios sa akin? Hindi pa ba sapat ang pagpapahirap ninyo sa akin? ²³ Mabuti sana kung isinulat sa aklat ang mga sinabi ko, ²⁴ o di kayaʼy iniukit ito sa bato para hindi mabura magpakailanman.

²⁵ “Pero alam kong buhay ang aking Tagapagligtas at sa bandang huli ay darating siya rito sa lupa para ipagtanggol ako. ²⁶ Pagkaalis ko sa katawang ito at mabulok ang mga laman ko, makikita ko na ang Dios.^{[f] 27} Makikita ko siya nang harapan at hindi na siya iba sa akin. Labis na akong nananabik na makita siya.

²⁸ “Kung patuloy ninyo akong pararatangan na akoʼy naghihirap dahil sa aking kasalanan, ²⁹ tiyak na darating sa inyo ang nakakatakot na parusa ng Dios. Parurusahan niya kayo dahil sa galit niya. Saka ninyo malalaman na hinatulan kayo ng Dios.”