Add parallel Print Page Options

Job se queja contra Dios

16 Respondió Job, y dijo:

Muchas veces he oído cosas como estas;

Consoladores molestos sois todos vosotros.

¿Tendrán fin las palabras vacías?

¿O qué te anima a responder?

También yo podría hablar como vosotros,

Si vuestra alma estuviera en lugar de la mía;

Yo podría hilvanar contra vosotros palabras,

Y sobre vosotros mover mi cabeza.

Pero yo os alentaría con mis palabras,

Y la consolación de mis labios apaciguaría vuestro dolor.

Si hablo, mi dolor no cesa;

Y si dejo de hablar, no se aparta de mí.

Pero ahora tú me has fatigado;

Has asolado toda mi compañía.

Tú me has llenado de arrugas; testigo es mi flacura,

Que se levanta contra mí para testificar en mi rostro.

Su furor me despedazó, y me ha sido contrario;

Crujió sus dientes contra mí;

Contra mí aguzó sus ojos mi enemigo.

10 Abrieron contra mí su boca;

Hirieron mis mejillas con afrenta;

Contra mí se juntaron todos.

11 Me ha entregado Dios al mentiroso,

Y en las manos de los impíos me hizo caer.

12 Próspero estaba, y me desmenuzó;

Me arrebató por la cerviz y me despedazó,

Y me puso por blanco suyo.

13 Me rodearon sus flecheros,

Partió mis riñones, y no perdonó;

Mi hiel derramó por tierra.

14 Me quebrantó de quebranto en quebranto;

Corrió contra mí como un gigante.

15 Cosí cilicio sobre mi piel,

Y puse mi cabeza en el polvo.

16 Mi rostro está inflamado con el lloro,

Y mis párpados entenebrecidos,

17 A pesar de no haber iniquidad en mis manos,

Y de haber sido mi oración pura.

18 ¡Oh tierra! no cubras mi sangre,

Y no haya lugar para mi clamor.

19 Mas he aquí que en los cielos está mi testigo,

Y mi testimonio en las alturas.

20 Disputadores son mis amigos;

Mas ante Dios derramaré mis lágrimas.

21 ¡Ojalá pudiese disputar el hombre con Dios,

Como con su prójimo!

22 Mas los años contados vendrán,

Y yo iré por el camino de donde no volveré.

Quinto discurso de Job

16 A esto Job contestó:

«Muchas veces he escuchado cosas semejantes;
    ¡el consuelo de ustedes es un desastre![a]
¿No habrá fin a sus discursos inútiles?
    ¿Qué les irrita tanto que siguen contendiendo?
También yo podría hablar del mismo modo
    si estuvieran ustedes en mi lugar.
También yo pronunciaría bellos discursos en su contra,
    meneando con sarcasmo la cabeza.
Les infundiría nuevos bríos con la boca;
    les daría consuelo con los labios.

»Si hablo, mi dolor no disminuye;
    si me callo, tampoco se me calma.
Ciertamente Dios me ha destruido;
    ha exterminado[b] a toda mi familia.
Me tiene acorralado[c] y da testimonio contra mí;
    mi deplorable estado se levanta y me condena.
En su enojo Dios me desgarra y me persigue;
    rechina los dientes contra mí;
    mi adversario me clava la mirada.
10 La gente se mofa de mí abiertamente;
    burlones, me dan de bofetadas,
    y todos juntos se ponen en mi contra.
11 Dios me ha entregado en manos de gente injusta;
    me ha arrojado en las garras de los malvados.
12 Yo vivía tranquilo, pero él me destrozó;
    me agarró por el cuello y me hizo pedazos;
    me hizo blanco de sus ataques.
13 Sus arqueros me rodearon.
    Sin piedad me perforaron los riñones
    y mi hígado se derramó por el suelo.
14 Abriéndome herida tras herida,
    se lanzó contra mí como un guerrero.

15 »He cosido la ropa de luto en mi piel;
    en el polvo tengo enterrada la frente.[d]
16 De tanto llorar tengo enrojecida la cara
    y profundas ojeras tengo en torno a los ojos;
17 pero mis manos están libres de violencia
    y es pura mi oración.

18 »¡Ah, tierra, no cubras mi sangre!
    ¡No dejes que se acalle mi clamor!
19 Ahora mismo tengo en los cielos un testigo;
    en lo alto se encuentra mi abogado.
20 Mi intercesor es mi amigo[e]
    y ante Dios me deshago en lágrimas
21 para que interceda ante Dios en favor mío,
    como quien apela por su amigo.

22 »Pasarán solo unos cuantos años
    antes de que yo emprenda el viaje sin regreso.

Footnotes

  1. 16:2 el consuelo … desastre. Lit. son consoladores de calamidad.
  2. 16:7 ha exterminado; Lit. tú has exterminado.
  3. 16:8 me tiene acorralado; Lit. tú me tienes acorralado.
  4. 16:15 enterrada la frente. Lit. enterrado mi cuerno.
  5. 16:20 Mi intercesor es mi amigo. Alt. Mis amigos me tratan con burlas.

Răspunsul lui Iov

16 Iov a răspuns:

„Am auzit multe lucruri ca acestea!
    Sunteţi cu toţii nişte mângâietori jalnici!
Când se vor termina toate aceste vorbe în vânt?
    Sau ce îţi dă imbold când răspunzi?
Şi eu aş putea vorbi ca voi,
    dacă aţi fi în locul meu.
Aş ţine cuvântări alese împotriva voastră
    şi aş da din cap înaintea voastră.
Dar gura mea v-ar încuraja,
    iar mângâierea buzelor mele v-ar alina.

Totuşi dacă vorbesc, nu mi se micşorează durerea,
    iar dacă tac, aş fi eu alinat?
Dar acum Tu m-ai lăsat fără puteri,
    mi-ai distrus toată casa,
m-ai apucat şi toate acestea stau ca mărturie.
    Slăbiciunea mea se ridică şi mă învinuieşte.
El mă sfâşie şi mă duşmăneşte în mânia Lui,
    scrâşneşte din dinţi împotriva mea;
        potrivnicul meu mă străpunge cu privirea lui.
10 Oamenii deschid gura să mă batjocorească,
    mă bat peste obraji cu dispreţ
        şi se unesc împotriva mea.
11 Dumnezeu mă lasă la bunul plac al celui nelegiuit
    şi mă aruncă în braţele celor răi.
12 Eram în pace, dar El m-a scuturat,
    m-a prins de ceafă şi m-a zdrobit;
        m-a luat drept ţintă.
13 Arcaşii Lui m-au înconjurat.
    El îmi străpunge rărunchii fără milă
        şi-mi varsă fierea pe pământ.
14 Mă frânge bucată cu bucată,
    se năpusteşte asupra mea ca un războinic.
15 Mi-am cusut un sac pe piele
    şi mi-am îngropat fruntea în ţărână.
16 Faţa îmi este roşie de plâns
    şi pleoapele îmi sunt acoperite de întuneric,
17 deşi în mâinile mele nu este răutate
    şi rugăciunea mea este curată.

18 Pământule, nu-mi acoperi sângele!
    Vaietul meu să nu găsească loc de odihnă!
19 Chiar acum martorul meu este în cer;
    apărătorul meu este în înălţimi.
20 Mijlocitorul meu este prietenul meu,
    iar ochii mei varsă lacrimi către Dumnezeu.
21 El mijloceşte pentru un om la Dumnezeu,
    aşa cum vorbeşte un om în apărarea prietenului său.
22 Căci numărul anilor mei se apropie de sfârşit
    şi mă voi duce pe un drum fără întoarcere.

Job

16 Then Job replied:

“I have heard many things like these;
    you are miserable comforters,(A) all of you!(B)
Will your long-winded speeches never end?(C)
    What ails you that you keep on arguing?(D)
I also could speak like you,
    if you were in my place;
I could make fine speeches against you
    and shake my head(E) at you.
But my mouth would encourage you;
    comfort(F) from my lips would bring you relief.(G)

“Yet if I speak, my pain is not relieved;
    and if I refrain, it does not go away.(H)
Surely, God, you have worn me out;(I)
    you have devastated my entire household.(J)
You have shriveled me up—and it has become a witness;
    my gauntness(K) rises up and testifies against me.(L)
God assails me and tears(M) me in his anger(N)
    and gnashes his teeth at me;(O)
    my opponent fastens on me his piercing eyes.(P)
10 People open their mouths(Q) to jeer at me;(R)
    they strike my cheek(S) in scorn
    and unite together against me.(T)
11 God has turned me over to the ungodly
    and thrown me into the clutches of the wicked.(U)
12 All was well with me, but he shattered me;
    he seized me by the neck and crushed me.(V)
He has made me his target;(W)
13     his archers surround me.(X)
Without pity, he pierces(Y) my kidneys
    and spills my gall on the ground.
14 Again and again(Z) he bursts upon me;
    he rushes at me like a warrior.(AA)

15 “I have sewed sackcloth(AB) over my skin
    and buried my brow in the dust.(AC)
16 My face is red with weeping,(AD)
    dark shadows ring my eyes;(AE)
17 yet my hands have been free of violence(AF)
    and my prayer is pure.(AG)

18 “Earth, do not cover my blood;(AH)
    may my cry(AI) never be laid to rest!(AJ)
19 Even now my witness(AK) is in heaven;(AL)
    my advocate is on high.(AM)
20 My intercessor(AN) is my friend[a](AO)
    as my eyes pour out(AP) tears(AQ) to God;
21 on behalf of a man he pleads(AR) with God
    as one pleads for a friend.

22 “Only a few years will pass
    before I take the path of no return.(AS)

Footnotes

  1. Job 16:20 Or My friends treat me with scorn