Job 11-13

Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible)

Nagsalita si Zofar

11 Pagkatapos, sumagot si Zofar na taga-Naama,

² “Hindi dapat palampasin itong mga sinabi mo. Hindi mapapatunayan ng isang tao na wala siyang kasalanan sa pamamagitan lang ng kanyang mga salita. ³ Sa tingin mo baʼy mapapatahimik kami ng mga sinasabi mong walang saysay? Akala mo baʼy hindi ka namin sasawayin sa iyong panunuya? ⁴ Sinasabi mong tama ang iyong paniniwala at matuwid ka sa paningin ng Dios. ⁵ Magsalita sana ang Dios laban sa iyo, ⁶ at sabihin sa iyo ang mga bagay na hindi mo pa alam. May mga bagay na alam mo na at may mga bagay ding hindi mo pa alam. Alam mo bang ang parusa ng Dios sa iyo ay kulang pa sa nararapat sa iyo?

⁷ “Kaya mo bang unawain ang lahat-lahat tungkol sa Dios? ^8-9 Mas mataas pa ito kaysa sa langit at mas malalim pa kaysa sa lugar ng mga patay. Mas malawak pa ito kaysa sa mundo at mas maluwang pa kaysa sa dagat. Maihahambing mo kaya ang karunungan mo sa kanya?

¹⁰ “Halimbawang dakpin ka ng Dios, iharap sa hukuman at ipakulong, may makakapigil ba sa kanya? ¹¹ Alam niya kung sino ang mga mandaraya at hindi lingid sa kanya ang kanilang kasamaan. ¹² Ang mangmang ay imposibleng maging marunong gaya ng asnong-gubat na imposibleng manganak ng tao.

¹³ “Job, kung magsisisi ka at lalapit sa Dios, ¹⁴ at tatalikuran ang iyong mga kasalanan, at kung pati ang sambahayan mo ay magsisisi sa kanilang kasalanan, ¹⁵ tiyak na hindi ka na mapapahiya, tatatag ang iyong pamumuhay at wala ka nang katatakutan. ¹⁶ Makakalimutan mo na rin ang iyong paghihirap na parang tubig na umagos lang at nawala. ¹⁷ At ang buhay moʼy magiging mas maliwanag pa kaysa sa sikat ng araw sa katanghaliang tapat. At ang dati mong buhay na madilim ay magiging maliwanag na parang umaga. ¹⁸ Mapapanatag ang buhay mo dahil may bago kang pag-asa. Iingatan ka ng Dios at makapagpapahinga ka ng walang kinatatakutan. ¹⁹ Matutulog ka ng walang mananakot sa iyo, at marami ang hihingi ng tulong sa iyo. ²⁰ Pero ang masasama ay mabibigo at walang patutunguhan. At ang tanging pag-asa nila ay kamatayan.”

Sumagot si Job

12 Sumagot si Job, ² “Ang akala nʼyo baʼy kayo lang ang marunong at wala nang matitirang marunong kapag namatay kayo? ³ Ako man ay marunong din gaya ninyo; hindi kayo nakahihigit sa akin. Alam ko rin ang lahat ng sinasabi ninyo. ⁴ Pero naging katawa-tawa ako sa aking mga kaibigan, kahit na matuwid ako at walang kapintasan, at kahit sinagot ng Dios ang mga dalangin ko noon. ⁵ Ang mga taong naghihirap na gaya ko na tila mabubuwal ay kinukutya ng mga taong walang problema. ⁶ Pero ang mga tulisan at ang mga taong ginagalit ang Dios ay namumuhay ng payapa gayong ang dinidios nilaʼy ang sarili nilang kakayahan.

^7-8 “Matututo ka sa ibaʼt ibang hayop – ang lumalakad, lumilipad, gumagapang, at ang lumalangoy. ⁹ Sapagkat alam nila na ang Panginoon ang may gawa nito.^{[a] 10} Nasa kamay niya ang buhay o hininga ng bawat nilalang, pati na ng tao. ¹¹ Kung alam ng dila ng tao kung alin ang masarap o hindi masarap na pagkain, alam din ng tainga ng tao kung alin ang mabuti o masamang salita. ¹² Maraming alam sa buhay ang matatanda, dahil habang tumatagal ang buhay nila, lalong dumarami ang kanilang nalalaman.

¹³ “Pero ang Dios ay hindi lang nagtataglay ng karunungan, nasa kanya rin ang kapangyarihan, at siya lang ang nakakaunawa kung ano ang dapat gawin. ¹⁴ Walang makapag-aayos ng kanyang sinisira, at walang makapagpapalaya sa kanyang ikinukulong. ¹⁵ Kung pipigilin niya ang ulan, matutuyo ang lupa, at kung ibubuhos naman niya ito, babahain ang lupa. ¹⁶ Makapangyarihan siyaʼt matagumpay, at nasa ilalim ng kanyang kapangyarihan ang mandaraya at ang dinadaya. ¹⁷ Inaalisan niya ng karunungan ang mga tagapayo, at ginagawang mangmang ang mga hukom. ¹⁸ Pinaaalis niya ang mga hari sa kanilang trono at ipinabibihag. ¹⁹ Tinatanggal niya sa tungkulin ang mga pari at ang mga taong may kapangyarihan. ²⁰ Pinatatahimik niya ang mga pinagkakatiwalaang tagapayo at inaalis ang karunungan ng matatanda. ²¹ Hinahamak niya ang mga mararangal na tao at inaalisan ng kakayahan ang mga may kapangyarihan. ²² Ang mga lihim ay kanyang inihahayag, at ang madilim ay pinapalitan ng liwanag. ²³ Pinalalakas niya ang mga bansa at pinapalawak ang kanilang teritoryo, pero ibinabagsak din niya ito at winawasak. ²⁴ Ginagawa niyang mangmang ang kanilang mga pinuno at inililigaw sila sa ilang. ²⁵ Kaya para silang bulag na kumakapa sa dilim at sumusuray-suray na parang lasing.

13 “Nakita koʼt napakinggan ang lahat ng sinabi ninyo, at itoʼy aking naunawaan. ² Ang alam ninyo ay alam ko rin. Hindi kayo nakahihigit sa akin. ³ Pero hindi na ako makikipagtalo sa inyo tungkol sa kalagayan ko. Sa Makapangyarihang Dios ko na lang ito idudulog. ⁴ Sapagkat pinagsisikapan ninyong gamutin ako ng kasinungalingan. Lahat kayoʼy parang manggagamot na walang silbi. ⁵ Mas mabuti pang tumahimik na lang kayo. Iyan ang pinakamabuti nʼyong gawin.

⁶ “Pakiusap naman! Pakinggan ninyo ang katuwiran ko. ⁷ Ipagtatanggol nʼyo ba ang Dios sa pamamagitan ng pagsisinungaling? ⁸ Kumakampi ba kayo sa kanya? Ipagtatanggol ba ninyo siya? ⁹ Kung siyasatin kaya kayo ng Dios, may kabutihan kaya siyang makikita sa inyo? Huwag ninyong isipin na madadaya ninyo siya tulad ng pandaraya ninyo sa mga tao. ¹⁰ Tiyak na sasawayin kayo ng Dios kahit na kinakampihan ninyo siya. ¹¹ Hindi ba kayo natatakot sa kapangyarihan niya? ¹² Ang mga binabanggit nʼyong kasabihan ay walang kabuluhan; itoʼy parang abo. Ang mga katuwiran nʼyo ay marupok gaya ng palayok.

¹³ “Tumahimik kayo habang nagsasalita ako, at anuman ang mangyari sa akin, bahala na. ¹⁴ Nakahanda akong itaya ang buhay ko. ¹⁵ Tiyak na papatayin ako ng Dios; wala na akong pag-asa. Pero ipagtatanggol ko pa rin ang aking sarili sa kanya. ¹⁶ Baka sakaling sa pamamagitan nito ay maligtas ako, dahil walang masamang tao na makakalapit sa kanya.

¹⁷ “Pakinggan ninyong mabuti ang sasabihin ko. ¹⁸ Ngayong handa na akong ipagtanggol ang sarili ko; alam kong mapapawalang-sala ako. ¹⁹ Sino ang makapagpaparatang na nagkasala ako? Kung mayroon nga, mananahimik na lang ako hanggang sa mamatay.

²⁰ “O Dios, dalawang bagay lang ang hinihiling ko sa inyo, na kung ibibigay nʼyo sa akin ay hindi na ako magtatago sa inyo: ²¹ Tigilan nʼyo na ang pagpaparusa sa akin at huwag nʼyo na akong takutin ng mga nakakatakot na parusa ninyo. ²² Kausapin nʼyo ako at sasagot ako, o kayaʼy ako ang magsasalita sa iyo at sagutin nʼyo ako. ²³ Anu-ano po ba ang mga nagawa kong pagkakamali at kasalanan? Sabihin nʼyo po sa akin ang aking pagkakamali at mga kasalanan. ²⁴ Bakit umiiwas kayo sa akin at itinuturing nʼyo akong kaaway? ²⁵ Bakit nʼyo ako tinatakot at hinahabol? Para lang akong dahon o tuyong ipa na tinatangay ng hangin. ²⁶ Inililista nʼyo ang mabibigat na paratang laban sa akin at isinasama nʼyo pa ang lahat ng kasalanan ko noong bata pa ako. ²⁷ Para nʼyong ikinadena ang aking mga paa. Bawat hakbang koʼy binabantayan nʼyo, at pati bakas ng paa koʼy sinusundan ninyo. ²⁸ Kaya para na akong isang bagay na nabubulok o isang damit na sinisira ng amag.