Add parallel Print Page Options

30 “Apan karon gibiaybiay ako sa mga tawo nga batan-on pa kay kanako, kansang mga amahan dili masaligan. Mas masaligan pa gani ang akong mga iro nga nagabantay sa akong mga karnero. Unsa may makuha ko niining mga tawhana nga mga luya na ug walay kusog? Nagniwang na sila sa sobrang kawad-on ug kagutom. Nagakitkit na lang sila sa mga lagutmon sa kamingawan sa panahon sa kagabhion. Pang-ibton nila ug pangkaonon ang mga tanom sa kamingawan, bisan pa ang tab-ang nga gamot sa kahoy nga enebro. Pang-abogon sila sa ilang mga katagilungsod ug singgitan nga daw mga kawatan. Busa napugos sila pagpuyo sa mga yuta, sa mga kabatoan, ug sa mga bangag sa yuta. Daw sa mga mananap sila nga mag-uwang sa kalasangan, ug magtapok sila sa punoan sa mga tanom. Wala silay pulos ug wala gani nakaila kanila, ug giabog sila sa ilang yuta.

“Ug karon gibiaybiay ako sa ilang mga anak pinaagi sa awit. Gihimo nila akong kataw-anan. 10 Gingilngigan sila kanako ug gilikayan nila ako. Dili gani sila managana sa pagluwa sa akong nawong. 11 Karon nga gipasagdan ako ug gipaantos sa Dios, nagpatuyang na lang sila sa ilang gustong buhaton kanako. 12 Gisulong ako niining daotan nga grupo. Nagbutang sila ug lit-ag sa akong agianan, ug nagtinguha gayod sila sa paglaglag kanako. 13 Babagan nila ang akong agianan sa paglaglag kanako. Milampos sila bisan walay mitabang kanila. 14 Gisulong nila ako nga daw nagaagi sila sa dako nga bangag sa guba nga paril. 15 Labihan ang akong kahadlok, ug nawala ang akong dungog ug bahandi sama sa panganod nga gipalid sa makusog nga hangin. 16 Ug karon hinay-hinay ako nga nagakamatay; walay undang ang akong pag-antos. 17 Inigkagabii magngutngot ang akong mga bukog; walay undang ang kasakit nga akong gibati. 18 Sa dakong kusog sa Dios, gikwelyohan niya ako 19 ug giitsa sa lapok. Nahisama na ako sa abo ug lapok.

20 “Nanawag ako kanimo, O Dios, apan wala ka motubag. Nagabarog ako sa imong presensya, apan ginatan-aw mo lang ako. 21 Nahimo ka nang bangis kanako. Gigamit mo ang imong gahom sa pagpaantos kanako. 22 Daw sa gipapalid mo ako sa hangin ug gipakuso-kuso sa bagyo. 23 Nasayod ako nga dad-on mo ako sa dapit sa mga patay, sa dapit nga gitagana mo nga adtoan sa tanang mga tawo.

24 “Wala gayod ako mopasakit sa tawong nagaantos ug nagpakilooy tungod sa kalisod. 25 Naghilak gani ako sa mga tawong naglisod. Nalooy kaayo ako sa mga kabos. 26 Apan sa dihang naglaom ako ug kaayohan, daotan ang midangat kanako. Nagpaabot akog kahayag, apan kangitngit ang miabot. 27 Walay undang ang kasakit nga akong gibati. Adlaw-adlaw akong nagaantos. 28 Nangitom ang akong panit dili tungod sa kainit sa adlaw kondili tungod sa balatian. Nagatindog ako atubangan sa katilingban ug nagapangayog tabang. 29 Ang akong paghilak daw sa uwang sa ihalas nga iro[a] o sa tingog sa ngiwngiw. 30 Nangitom ang akong panit ug nangaukab ang kugang. Taas kaayo ang akong hilanat. 31 Masub-anon ang sonata sa akong harpa ug plawta.”

Footnotes

  1. 30:29 ihalas nga iro: sa English, jackal.

30 “But now they mock me,(A)
    men younger than I,
whose fathers I would have disdained
    to put with my sheep dogs.(B)
Of what use was the strength of their hands to me,
    since their vigor had gone from them?
Haggard from want and hunger,
    they roamed[a] the parched land(C)
    in desolate wastelands(D) at night.(E)
In the brush they gathered salt herbs,(F)
    and their food[b] was the root of the broom bush.(G)
They were banished from human society,
    shouted at as if they were thieves.
They were forced to live in the dry stream beds,
    among the rocks and in holes in the ground.(H)
They brayed(I) among the bushes(J)
    and huddled in the undergrowth.
A base and nameless brood,(K)
    they were driven out of the land.(L)

“And now those young men mock me(M) in song;(N)
    I have become a byword(O) among them.
10 They detest me(P) and keep their distance;
    they do not hesitate to spit in my face.(Q)
11 Now that God has unstrung my bow(R) and afflicted me,(S)
    they throw off restraint(T) in my presence.
12 On my right(U) the tribe[c] attacks;
    they lay snares(V) for my feet,(W)
    they build their siege ramps against me.(X)
13 They break up my road;(Y)
    they succeed in destroying me.(Z)
    ‘No one can help him,’ they say.
14 They advance as through a gaping breach;(AA)
    amid the ruins they come rolling in.
15 Terrors(AB) overwhelm me;(AC)
    my dignity is driven away as by the wind,
    my safety vanishes like a cloud.(AD)

16 “And now my life ebbs away;(AE)
    days of suffering grip me.(AF)
17 Night pierces my bones;
    my gnawing pains never rest.(AG)
18 In his great power(AH) God becomes like clothing to me[d];
    he binds me like the neck of my garment.
19 He throws me into the mud,(AI)
    and I am reduced to dust and ashes.(AJ)

20 “I cry out to you,(AK) God, but you do not answer;(AL)
    I stand up, but you merely look at me.
21 You turn on me ruthlessly;(AM)
    with the might of your hand(AN) you attack me.(AO)
22 You snatch me up and drive me before the wind;(AP)
    you toss me about in the storm.(AQ)
23 I know you will bring me down to death,(AR)
    to the place appointed for all the living.(AS)

24 “Surely no one lays a hand on a broken man(AT)
    when he cries for help in his distress.(AU)
25 Have I not wept for those in trouble?(AV)
    Has not my soul grieved for the poor?(AW)
26 Yet when I hoped for good, evil came;
    when I looked for light, then came darkness.(AX)
27 The churning inside me never stops;(AY)
    days of suffering confront me.(AZ)
28 I go about blackened,(BA) but not by the sun;
    I stand up in the assembly and cry for help.(BB)
29 I have become a brother of jackals,(BC)
    a companion of owls.(BD)
30 My skin grows black(BE) and peels;(BF)
    my body burns with fever.(BG)
31 My lyre is tuned to mourning,(BH)
    and my pipe(BI) to the sound of wailing.

Footnotes

  1. Job 30:3 Or gnawed
  2. Job 30:4 Or fuel
  3. Job 30:12 The meaning of the Hebrew for this word is uncertain.
  4. Job 30:18 Hebrew; Septuagint power he grasps my clothing