Jeremias 4
Ang Dating Biblia (1905)
4 Kung ikaw ay manunumbalik, Oh Israel, sabi ng Panginoon, kung ikaw ay manunumbalik sa akin, at kung iyong aalisin ang iyong mga kasuklamsuklam sa aking paningin; hindi ka nga makikilos;
2 At ikaw ay susumpa, Buhay ang Panginoon, sa katotohanan, sa kahatulan, at sa katuwiran; at ang mga bansa ay magiging mapalad sa kaniya, at sa kaniya luluwalhati sila.
3 Sapagka't ganito ang sabi ng Panginoon, sa mga tao ng Juda at ng Jerusalem, Inyong bungkalin ang inyong binabayaang bukiran, at huwag kayong maghasik sa gitna ng mga tinik.
4 Magsipagtuli kayo para sa Panginoon, at inyong alisin ang mga kasamaan ng inyong puso, ninyong mga tao ng Juda at mga nananahan sa Jerusalem; baka ang aking kapootan ay sumigalbo na parang apoy, at magningas na walang makapatay, dahil sa kasamaan ng inyong mga gawa.
5 Ipahayag ninyo sa Juda, at ibalita ninyo sa Jerusalem; at inyong sabihin, Inyong hipan ang pakakak sa lupain: magsihiyaw kayo ng malakas, at inyong sabihin, Magpisan kayo, at tayo'y magsipasok sa mga bayang nakukutaan.
6 Kayo'y mangagtaas ng watawat sa dako ng Sion: kayo'y magsitakas sa ikatitiwasay, huwag kayong magsitigil: sapagka't ako'y magdadala ng kasamaan mula sa hilagaan, at ng malaking paglipol.
7 Ang isang leon ay sumampa mula sa kaniyang kagubatan, at ang manglilipol ng mga bansa; siya'y nasa kaniyang paglalakad, siya'y lumabas mula sa kaniyang dako, upang sirain ang iyong lupain, upang ang iyong mga bayan ay mangalagay na sira na walang mananahan.
8 Dahil dito ay mangagbigkis kayo ng kayong magaspang, kayo'y magsipanaghoy at magsipanangis; sapagka't ang mabangis na galit ng Panginoon ay hindi humihiwalay sa atin.
9 At mangyayari sa araw na yaon, sabi ng Panginoon, na ang puso ng hari ay mapapahamak, at ang puso ng mga prinsipe: at ang mga saserdote ay mangatitigilan, at ang mga propeta ay mangamamangha.
10 Nang magkagayo'y sinabi ko, Ah Panginoong Dios: tunay na iyong dinayang lubha ang bayang ito at ang Jerusalem, na iyong sinabi, Kayo'y mangagkakaroon ng kapayapaan: gayon man ang tabak ay tumatalab sa buhay.
11 Sa panahong yaon ay sasabihin sa bayang ito at sa Jerusalem, Isang mainit na hangin na mula sa mga luwal na kaitaasan sa ilang ay dumating sa anak ng aking bayan, hindi upang sumimoy, o maglinis man:
12 Isang malakas na hangin na mula sa mga ito ay darating sa akin: ngayo'y magsasalita naman ako ng mga kahatulan laban sa kanila.
13 Narito, siya'y sasagupang parang mga ulap, at ang kaniyang mga karo ay magiging parang ipoipo ang kaniyang mga kabayo ay lalong matulin kay sa mga aguila. Sa aba natin! sapagka't tayo'y nangapahamak.
14 Oh Jerusalem, hugasan mo ang iyong puso sa kasamaan, upang ikaw ay maligtas. Hanggang kailan titigil sa loob mo ang iyong mga masamang pagiisip?
15 Sapagka't isang tinig ay nagpapahayag mula sa Dan, at nagbabalita ng kasamaan, mula sa mga burol ng Ephraim.
16 Inyong banggitin sa mga bansa: narito, inyong ibalita laban sa Jerusalem, na ang mga bantay ay nanggagaling sa malayong lupain, at inihihiyaw nila ang kanilang tinig laban sa mga bayan ng Juda.
17 Sila'y gaya ng mga bantay sa parang, laban sa kaniya sa palibot, sapagka't siya'y naging mapanghimagsik laban sa akin, sabi ng Panginoon.
18 Ang iyong lakad at ang iyong mga gawa ay nagsikap ng mga bagay na ito sa iyo: ito ang iyong kasamaan; sapagka't napakasama, sapagka't tinataglay ng iyong puso.
19 Ang hirap ko, ang hirap ko! Ako'y nagdaramdam sa aking puso; ang dibdib ko ay kakabakaba, hindi ako matahimik; sapagka't iyong narinig, Oh kaluluwa ko, ang tunog ng pakakak, ang hudyat ng pakikipagdigma.
20 Kagibaan at kagibaan ang inihihiyaw; sapagka't ang buong lupain ay nasira: biglang nangasira ang aking mga tolda, at ang aking mga tabing sa isang sandali.
21 Hanggang kailan makikita ko ang watawat, at maririnig ang tunog ng pakakak?
22 Sapagka't ang bayan ko ay hangal, hindi nila ako nakikilala; sila'y mga mangmang na anak, at sila'y walang unawa; sila'y pantas sa paggawa ng masama, nguni't sa paggawa ng mabuti ay wala silang kaalaman.
23 Aking minasdan ang lupa, at, narito, sira at walang laman; at ang langit ay walang liwanag.
24 Aking minasdan ang mga bundok, at narito, nagsisiyanig, at ang lahat na burol ay nagsisiindayon.
25 Ako'y nagmasid, at, narito, walang tao, at lahat ng mga ibon sa himpapawid ay nangakatakas.
26 Ako'y nagmasid, at, narito, ang mainam na parang ay ilang, at, lahat ng mga bayan niyaon ay nangasira sa harapan ng Panginoon, at sa harap ng kaniyang mabangis na galit.
27 Sapagka't ganito ang sabi ng Panginoon, Ang buong lupain ay magiging sira; gayon ma'y hindi ako gagawa ng lubos na kawakasan.
28 Dahil dito ay tatangis ang lupa, at ang langit sa itaas ay magiging maitim: sapagka't aking sinalita, aking pinanukala, at hindi ako nagsisi, o akin mang tatalikuran.
29 Ang buong bayan ay tumakas dahil sa hugong ng mga mangangabayo at ng mga mamamana; sila'y nagsipasok sa mga kagubatan, at nangagukyabit sa mga malaking bato; bawa't bayan ay napabayaan, at walang tao na tumatahan doon.
30 At ikaw, pagka ikaw ay napahamak, anong iyong gagawin? Bagaman ikaw ay nananamit ng mainam na damit na mapula; bagaman ikaw ay gumagayak ng mga kagayakang ginto, bagaman iyong pinalalaki ang iyong mga mata ng pinta, sa walang kabuluhan nagpapakaganda ka; hinahamak ka ng mga mangingibig sa iyo, pinagsisikapan nila ang iyong buhay.
31 Sapagka't ako'y nakarinig ng tinig na gaya ng sa babaing nagdaramdam, ng daing ng gaya ng sa nanganganak sa panganay, ng tinig ng anak na babae ng Sion, na nagsisikip ang hininga, na naguunat ng kaniyang mga kamay, na nagsasabi, Sa aba ko ngayon! sapagka't ang kaluluwa ko ay nanglulupaypay sa harap ng mga mamamatay tao.
Jeremiah 4
Holman Christian Standard Bible
Blessing or Curse
4 If you return,[a] Israel—
this is the Lord’s declaration—
you will return to Me,(A)
if you remove your detestable idols(B)
from My presence
and do not waver,
2 then you can swear, “As the Lord lives,”(C)
in truth,(D) in justice, and in righteousness,(E)
then the nations will be blessed[b] by Him(F)
and will pride themselves in Him.(G)
3 For this is what the Lord says to the men of Judah and Jerusalem:
Break up the unplowed ground;(H)
do not sow among the thorns.(I)
4 Circumcise yourselves to the Lord;
remove the foreskin of your hearts,(J)
men of Judah and residents of Jerusalem.
Otherwise, My wrath will break out like fire
and burn with no one to extinguish it(K)
because of your evil deeds.
Judgment from the North
5 Declare in Judah, proclaim in Jerusalem, and say:
Blow the ram’s horn throughout the land.(L)
Cry out loudly and say:
Assemble yourselves,
and let’s flee to the fortified cities.
6 Lift up a signal flag toward Zion.(M)
Run for cover! Don’t stand still!
For I am bringing disaster from the north—
a great destruction.(N)
7 A lion has gone up from his thicket;(O)
a destroyer of nations has set out.
He has left his lair
to make your land a waste.
Your cities will be reduced to uninhabited ruins.(P)
8 Because of this, put on sackcloth;
mourn and wail,(Q)
for the Lord’s burning anger(R)
has not turned away from us.
9 “On that day”—this is the Lord’s declaration—“the king and the officials will lose their courage. The priests will tremble in fear, and the prophets will be scared speechless.”
10 I said, “Oh no, Lord God, You have certainly deceived(S) this people and Jerusalem, by announcing, ‘You will have peace,’(T) while a sword is at[c] our throats.”
11 “At that time it will be said to this people and to Jerusalem, ‘A searing wind(U) blows from the barren heights in the wilderness on the way to My dear[d] people. It comes not to winnow or to sift; 12 a wind too strong for this comes at My call.[e] Now I will also pronounce judgments against them.’”(V)
13 Look, he advances like clouds;(W)
his chariots are like a storm.(X)
His horses are swifter than eagles.(Y)
Woe to us, for we are ruined!(Z)
14 Wash the evil from your heart,(AA) Jerusalem,
so that you will be delivered.
How long will you harbor
malicious thoughts within you?(AB)
15 For a voice announces from Dan,
proclaiming malice from Mount Ephraim.
16 Warn the nations: Look!
Proclaim to Jerusalem:
Those who besiege are coming
from a distant land;(AC)
they raise their voices
against the cities of Judah.
17 They have her surrounded(AD)
like those who guard a field,
because she has rebelled against Me.(AE)
This is the Lord’s declaration.
18 Your way of life and your actions
have brought this on you.(AF)
This is your punishment. It is very bitter,
because it has reached your heart!
Jeremiah’s Lament
19 My anguish, my anguish![f] I writhe in agony!
Oh, the pain in[g] my heart!(AG)
My heart pounds;
I cannot be silent.
For you, my soul,
have heard the sound of the ram’s horn—
the shout of battle.
20 Disaster after disaster(AH) is reported
because the whole land is destroyed.
Suddenly my tents are destroyed,
my tent curtains, in a moment.
21 How long must I see the signal flag
and hear the sound of the ram’s horn?
22 “For My people are fools;
they do not know Me.
They are foolish children,
without understanding.(AI)
They are skilled in doing what is evil,
but they do not know how to do what is good.”(AJ)
23 I looked at the earth,
and it was formless and empty.(AK)
I looked to the heavens,
and their light was gone.(AL)
24 I looked at the mountains,
and they were quaking;(AM)
all the hills shook.
25 I looked, and no man was left;(AN)
all the birds of the sky had fled.(AO)
26 I looked, and the fertile field(AP) was a wilderness.(AQ)
All its cities were torn down
because of the Lord
and His burning anger.(AR)
27 For this is what the Lord says:
The whole land will be a desolation,(AS)
but I will not finish it off.(AT)
28 Because of this, the earth will mourn;(AU)
the skies above will grow dark.(AV)
I have spoken; I have planned,
and I will not relent or turn back from it.(AW)
29 Every city flees(AX)
at the sound of the horseman and the archer.
They enter the thickets
and climb among the rocks.(AY)
Every city is abandoned;
no inhabitant is left.
30 And you, devastated one, what are you doing(AZ)
that you dress yourself in scarlet,
that you adorn yourself with gold jewelry,
that you enlarge your eyes with paint?(BA)
You beautify yourself for nothing.
Your lovers reject you;(BB)
they want to take your life.(BC)
31 I hear a cry like a woman in labor,(BD)
a cry of anguish like one bearing her first child.
The cry of Daughter Zion gasping for breath,
stretching out her hands:(BE)
Woe is me, for my life is weary
because of the murderers!
Footnotes
- Jeremiah 4:1 Or Repent
- Jeremiah 4:2 Or will bless themselves
- Jeremiah 4:10 Lit sword touches
- Jeremiah 4:11 Lit to the daughter of My
- Jeremiah 4:12 Lit comes for Me
- Jeremiah 4:19 Lit My inner parts, my inner parts
- Jeremiah 4:19 Lit the walls of
Copyright © 1999, 2000, 2002, 2003, 2009 by Holman Bible Publishers, Nashville Tennessee. All rights reserved.