Add parallel Print Page Options

15 Ngunit kinalimutan ako ng aking bayan,
    sila'y nagsusunog ng insenso sa mga di-tunay na diyos;
at sila'y natisod sa kanilang mga lakad,
    sa mga sinaunang landas,
at lumakad sa mga daan sa tabi-tabi,
    hindi sa lansangang-bayan,
16 na ginagawa ang kanilang lupain na isang katatakutan,
    isang bagay na hahamakin magpakailanman.
    Bawat isang dumaraan doon ay kinikilabutan
    at iniiling ang kanyang ulo.
17 Ikakalat ko sila na gaya ng hanging silangan
    sa harapan ng kaaway.
Ipapakita ko sa kanila ang aking likod, hindi ang aking mukha,
    sa araw ng kanilang kapahamakan.”

Read full chapter