12 Ikaw ay matuwid, Yahweh,
    at kung ako ma'y mangatwiran, mapapatunayan mong ikaw ay tama.
Ngunit bayaan mong magtanong ako.
Bakit nagtatagumpay ang masasamang tao?
    At ang mandaraya ay umuunlad?
² Sila'y itinatanim mo at nag-uugat,
    lumalago at namumunga.
Maganda ang sinasabi nila tungkol sa iyo
    subalit malayo ka sa kanilang mga puso.
³ Ngunit ako, Yahweh, ay iyong kilala;
    nakikita mo ako, ang mga ginagawa ko, nasa iyo ang puso ko.
Hilahin mo ang mga taong ito, gaya ng mga tupang kakatayin;
    ihiwalay mo sila hanggang sa sandali na sila ay patayin.
⁴ Hanggang kailan pa mananatiling tigang ang lupain,
    at tuyot ang mga damo sa parang?
Nagkakamatay na ang mga ibon at mga hayop
    dahil sa kasamaan ng mga tao doon.
    At sinasabi pa nila, “Hindi niya nakikita ang aming ginagawa.”

⁷ Sinasabi ni Yahweh,
“Pinabayaan ko na ang aking bayan,
    itinakwil ko na ang bansang aking hinirang.
Ang mga taong aking minahal ay ibinigay ko na
    sa kamay ng kanilang mga kaaway.
⁸ Lumaban sa akin ang aking bayan,
    tulad ng mabangis na leon sa kagubatan;
    nagtataas sila ng kanilang tinig laban sa akin,
    kaya kinamumuhian ko sila.
⁹ Ang bayang pinili ko'y tulad sa isang ibong
    pinagtutulungan ng mga ibong mandaragit.
Tawagin ang lahat ng mababangis na hayop,
    at makisalo sa kanyang bangkay!
¹⁰ Sinira ng maraming pinuno ang aking ubasan,
    pati ang aking kabukiran ay kanilang sinagasaan;
    ang aking magandang lupain, ngayon ay wala nang mapapakinabangan.
¹¹ Wala nang halaga ang buong lupain;
    tigang na tigang sa aking harapan.
Ang bayan ngayon ay isa nang ilang,
    at walang nagmamalasakit na sinuman.
¹² Mula sa kahabaan ng maburol na ilang
    ay lumusob ang mga mandarambong.
Pinalaganap ko ang digmaan upang mawasak ang buong bayan;
    at walang sinuman ang makakaligtas.
¹³ Naghasik ng trigo ang mga tao, ngunit tinik ang inani;
    nagpakahirap sila sa paggawa, subalit wala silang pinakinabangan.
Wala silang inani sa kanilang itinanim
    dahil sa matinding galit ko sa kanila.”