Ang Dugang nga Silot alang sa Babilonia

51 Mao pa gayod kini ang gisulti sa Ginoo bahin sa Babilonia, “Aghaton ko ang tiglaglag sa pagsulong sa Babilonia ug sa katawhan niini.^{[a] 2} Magpadala akog mga langyaw nga mosulong sa Babilonia. Laglagon nila kini nga daw sa nagpalid silag tahop. Sulongon nila gikan sa nagkalain-laing bahin ang Babilonia sa adlaw sa paglaglag. ³ Dili na nila hatagag higayon ang mga mamamana sa Babilonia sa paggamit sa ilang mga pana o mga taming. Wala gayod silay ibiling mga batan-ong lalaki. Laglagon nila sa hingpit ang mga sundalo sa Babilonia. ⁴ Magbuy-od ang mga patayng lawas ug magkatag ang mga samaran diha sa kadalanan. ⁵ Kay ako, ang Ginoong Dios nga Makagagahom, ang Balaan nga Dios sa Israel, wala magsalikway sa Israel ug Juda bisan pag napuno sa kadaotan ang ilang yuta.

⁶ “Biya kamo gikan sa Babilonia! Luwasa ninyo ang inyong kaugalingon! Ayaw pagtugot nga malaglag kamo tungod sa sala sa Babilonia. Kay panahon na nga balosan ko siya sumala sa iyang gibuhat. ⁷ Nahisama siya sa kopa nga bulawan nga puno sa bino dinhi sa akong kamot. Gipainom niya ang mga nasod sa tibuok kalibotan, busa nangahubog sila ug nangabuang. ⁸ Kalit nga malaglag ang Babilonia! Pagsubo kamo alang kaniya. Tambali ninyo ang iyang mga samad, basin pag maayo siya.”

⁹ Miingon ang mga Israelinhon nga namuyo didto, “Tambalan unta namo ang Babilonia apan dili na gayod siya maulian, kay sangko na sa langit ang iyang mga sala, busa gisilotan siya sa Ginoo. Tana! Mamiya na kita ug mamauli sa tagsa-tagsa nato ka dapit. ¹⁰ Nanimalos ang Ginoo alang kanato. Dali mangadto kita sa Jerusalem^[b] ug isugilon didto ang gibuhat sa Ginoo nga atong Dios.”

¹¹ Manimalos ang Ginoo ngadto sa Babilonia tungod sa pagguba niini sa iyang templo. Giaghat sa Ginoo ang mga hari sa Medes sa paglaglag sa Babilonia kay mao kini ang iyang katuyoan. Miingon siya, “Baira ninyo ang inyong mga pana ug andama ang inyong mga taming. ¹² Ipataas ang bandera ug sulonga ang Babilonia. Dugangi pa ang mga guwardya ug ipuwesto sila libot sa siyudad! Pangandam alang sa pagpangatang kay panahon na nga buhaton sa Ginoo ang iyang giplano batok sa katawhan sa Babilonia.”

¹³ Babilonia, abunda ka sa tubig ug daghan kag bahandi. Apan miabot na ang imong kataposan, ang panahon sa imong kalaglagan. ¹⁴ Nanumpa ang Ginoo nga Makagagahom sa iyang kaugalingon nga nagkanayon, “Lukopon ko sa sundalo sa mga kaaway nga sama kadaghan sa dulon ang imong yuta, ug mosinggit sila batok kaninyo.”

Ang mga Pagdayeg ngadto sa Ginoo

¹⁵ Gibuhat sa Ginoo ang langit ug ang kalibotan pinaagi sa iyang gahom ug kaalam. ¹⁶ Sa iyang pagmando, nagadahunog ang mga tubig nga anaa sa kalangitan. Ginapatungha niya ang mga panganod. Ginapakilat niya kon mag-ulan, ug nagapadala siya ug hangin gikan sa iyang mga tipiganan.

¹⁷ Mga hungog ug buang-buang ang mga tawong nagasimba sa mga dios-dios. Maulawan ang mga platero tungod sa ilang mga dios-dios, kay mini kini. Wala kini kinabuhi. ¹⁸ Talamayon kini ug walay pulos. Sa panahon sa pagsilot malaglag silang tanan. ¹⁹ Apan ang Dios ni Jacob^[c] dili sama niana. Siya ang naghimo sa tanang butang, apil ang katawhan nga iyang gipanag-iyahan. Ginoo nga Makagagahom ang iyang ngalan.

Ang Martilyo sa Ginoo

²⁰ Miingon angGinoo, “Ikaw ^[d] ang akong martilyo, ang akong armas sa gira. Pinaagi kanimo laglagon ko ang mga nasod ug mga gingharian, ²¹ ang mga kabayo ug tigkabayo, ang mga karwahe ug mga tigkarwahe. ²² Laglagon ko usab pinaagi kanimo ang mga lalaki ug babaye, mga tigulang ug mga bata, ug mga ulitawo ug mga putli nga babaye. ²³ Laglagon ko pa gayod pinaagi kanimo ang mga kahayopan ug ang mga tigbantay niini, ang mga mangunguma ug mga baka, ug ang mga pangulo ug mga opisyal.

²⁴ “Mga katawhan ko, ipakita ko kaninyo nga balosan ko ang Babilonia ug ang katawhan niini sa tanan nilang daotang gibuhat ngadto sa Jerusalem. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

²⁵ “Kaaway ko ikaw, Babilonia, ikaw nga ginatawag ug Bukid nga Tiglaglag! Gilaglag mo ang tibuok kalibotan. Gamiton ko ang akong gahom batok kanimo. Lumpagon ko ikaw ug mahimo kang abo. ²⁶ Wala na gayoy bato nga makuha gikan kanimo nga mahimong gamiton sa pagpatindog ug gambalay. Maawaaw ka hangtod sa kahangtoran. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

²⁷ Ipataas ang bandera ingon nga ilhanan sa pagsulong! Patingoga ang budyong ngadto sa mga nasod! Paandama sila sa pagsulong sa Babilonia. Pasulonga ang mga sundalo sa Ararat, Mini, ug Ashkenaz. Pagpili kamog pangulo ug pagpadala kamog mga kabayo nga sama kadaghan sa dulon. ²⁸ Paandama sa pagsulong sa Babilonia ang mga hari sa Medes, uban sa ilang mga tigdumala ug mga opisyal, ug ang tanang nasod nga sakop nila.

²⁹ Daw sa tawong magkurog ug maglimbag-limbag sa kasakit ang Babilonia, tungod kay himuon sa Ginoo ang iyang giplano batok niini, ug mahimo kining awaaw nga dapit diin wala nay magpuyo.

³⁰ Moundang sa pagpakiggira ang mga sundalo ug magpabilin na lang sa ilang mga kuta. Mawad-an silag kusog ug mahimong sama kahuyang sa mga babaye. Mangasunog ang mga balay sa Babilonia ug mangaguba ang mga trangka sa mga pultahan niini. ³¹ Magsunod-sunod sa pag-abot ang mga tigbalita sa pagsugilon sa hari sa Babilonia nga ang iyang tibuok siyudad nailog na. ³² Nailog na ang mga tabokanan sa suba. Nasunog ang mga tagoanan, ug nataranta ang mga sundalo.

³³ Miingon ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, “Ang Babilonia mahisama sa trigo nga dali na lang anihon ug linason.”

^34-35 Miingon ang mga taga-Jerusalem, “Si Nebucadnezar nga hari sa Babilonia daw sa dragon nga milamoy kanamo. Gibusog niya ang iyang kaugalingon sa among mga bahandi. Wala gayod siyay gibilin sa among siyudad. Nahisama kini sa banga nga walay sulod. Giabog niya kami ug nagkatibulaag kami. Hinaut unta nga buhaton usab ngadto sa Babilonia ang iyang gihimo kanamo ug sa among kabataan. Hinaut unta nga paninglan ang mga lumulupyo sa Babilonia sa ilang kabangis nganhi kanamo.”

³⁶ Busa miingon ang Ginoo, “Mga katawhan sa Jerusalem, labanan ko kamo. Ug manimalos gayod ako alang kaninyo. Ipamala ko ang dagat ug ang mga tuboran sa Babilonia. ³⁷ Mahimo kining guba nga nasod! Kataw-an ug tamayon kini, ug wala nay magpuyo niini gawas sa mga ihalas nga mga iro.^{[e] 38} Ang mga taga-Babilonia magngulob nga daw mga liyon. ³⁹ Ug kon pananglit gutom sila, magpakombira ako alang kanila. Hubogon, lipayon, ug pakatulogon ko sila hangtod nga dili na makamata pa. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. ⁴⁰ Dad-on ko sila nga daw mga karnero ug kanding ngadto sa ihawanan. ⁴¹ Pagkamakalilisang ang pagkalaglag sa Babilonia,^[f] ang nasod nga gidayeg sa tibuok kalibotan! Malisang ang mga nasod sa nahitabo kaniya. ⁴² Lapawan sa mga dagko ug nagadahunog nga balod ang Babilonia. ⁴³ Maawaaw ang mga lungsod niini, sama sa disyerto nga mala ug walay nagpuyo o bisan may molabay. ⁴⁴ Silotan ko si Bel nga dios-dios sa Babilonia. Ipasuka ko kaniya ang iyang gipanglamoy.^[g] Dili na modagsa ang mga nasod sa pagsimba kaniya. Ug ang mga paril sa Babilonia mangalumpag.

⁴⁵ “Mga katawhan ko, pangikyas kamo gikan sa Babilonia! Luwasa ninyo ang inyong kinabuhi sa dili ko pa ipahiagom ang akong kasuko. ⁴⁶ Apan ayaw kamo kahadlok o kaluya kon moabot diha sa inyong nasod ang mga balita mahitungod sa gira. Kay ang mga balita mahitungod sa kagubot ug panaggira sa mga hari moabot matag tuig. ⁴⁷ Moabot gayod ang higayon nga silotan ko ang mga dios-dios sa Babilonia. Maulawan pag-ayo ang tibuok Babilonia. Mangamatay ang iyang mga samaran ug magbuy-od ang mga patayng lawas sa iyang katawhan. ⁴⁸ Unya mosinggit sa kalipay ang langit ug ang kalibotan, ug ang tanang anaa kanila, sa pagkalaglag sa Babilonia. Kay sulongon kini sa mga tiglaglag nga gikan sa amihan. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

⁴⁹ “Kinahanglan gayod nga malaglag ang Babilonia tungod sa iyang pagpamatay sa mga Israelinhon ug sa uban pang mga tawo sa kalibotan.”

Ang Mensahe sa Ginoo ngadto sa mga Israelinhon nga diha sa Babilonia

⁵⁰ “Kamong nakaikyas sa kamatayon, biya na kamo sa Babilonia! Ayaw kamo pagpabilin diha. Hinumdomi ninyo ang Ginoo ug ang Jerusalem bisan anaa kamo sa layong dapit. ⁵¹ Nagaingon kamo, ‘Naulaw kami. Giinsulto kami ug gipakaulawan tungod kay ang templo sa Ginoo gipasipalahan sa mga dili Israelinhon.’ ⁵² Apan moabot gayod ang higayon nga silotan ko ang mga dios-dios sa Babilonia. Ug madungog ang inagulo sa mga samdan nga mga taga-Babilonia sa tibuok nilang dapit. ⁵³ Bisan ug mosangko pa sa langit ang mga paril sa Babilonia, ug bisan ug lig-onon pa niya kini, padad-an ko gihapon siyag mga tiglaglag. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. ⁵⁴ Madungog ang tiyabaw sa pagpakitabang sa Babilonia tungod sa pagkalaglag niini. ⁵⁵ Laglagon ko ang Babilonia, ug pahilomon ko kini. Mosulong kaniya ang mga kaaway nga daw sa naghaguros nga mga balod. Maglanog ang kabanha sa ilang pagsulong. ⁵⁶ Moabot ang tiglaglag sa Babilonia ug bihagon ang iyang mga sundalo, ug mangabali ang ilang mga pana. Kay ako, ang Ginoo, mao ang Dios nga nagasilot sa daotan. Silotan ko gayod ang Babilonia sa angay kaniya. ⁵⁷ Hubogon ko ang iyang mga opisyal, mga maalamong mga tawo, mga tigdumala, mga komander, ug ang iyang mga sundalo. Makatulog sila ug dili na makamata. Ako, ang Hari, ang nagaingon niini. Ginoo nga Makagagahom ang akong ngalan.”

⁵⁸ Miingon pa gayod ang Ginoo nga Makagagahom, “Lumpagon ang mga bagang paril sa Babilonia, ug sunogon ang habog niya nga mga pultahan. Naghago ang katawhan sa walay pulos, kay masunog lang kini.”

Ang Mensahe ni Jeremias alang sa Babilonia

⁵⁹ Mao kini ang mensahe nga gisulti ni Jeremias kang Seraya nga usa ka taas nga opisyal ni Haring Zedekia. Si Seraya anak ni Neria ug apo ni Masea. Kini nga mensahe gisulti ni Jeremias kang Seraya sa dihang miadto si Seraya sa Babilonia uban kang Haring Zedekia. Nahitabo kini niadtong ikaupat nga tuig sa paghari ni Zedekia sa Juda. ⁶⁰ Gisulat ni Jeremias sa linukot nga sulatanan ang tanang kalaglagan nga moabot sa Babilonia—ang tanan gayong mahitabo sa Babilonia. ⁶¹ Mao kini ang gisulti ni Jeremias kang Seraya, “Inig-abot mo sa Babilonia, siguroha nga mabasa mog kusog ngadto sa katawhan ang tanang nahisulat niini nga kasulatan. ⁶² Unya pag-ampo nga nagaingon, ‘O Ginoo, nagaingon ka nga laglagon mo kini nga dapit aron wala nay bisan hayop o tawo nga magpuyo dinhi ug mahimo kining awaaw sa walay kataposan.’ ⁶³ Pagkahuman mog basa niini, hikti kinig bato ug ilabay sa Suba sa Eufrates ⁶⁴ uban sa pag-ingon, ‘Mao kana ang mahitabo sa Babilonia—maunlod kini ug dili na gayod makatunga tungod sa kalaglagan nga ipahamtang sa Ginoo kaniya. Mangamatay gayod ang iyang katawhan.’ ”

Dinhi nahuman ang mensahe ni Jeremias.