Jeremiah 18
Expanded Bible
The Potter and the Clay
18 This is the word the Lord spoke to Jeremiah: 2 “Get up and go down to the potter’s house, and I will ·give you my message there [L make you hear my words].” 3 So I went down to the potter’s house and saw him working at the potter’s wheel. 4 He was using his hands to make a pot from clay, but something went wrong with it. So he used that clay to make another pot the way he wanted it to be.
5 Then the Lord spoke his word to me: 6 “·Family [L House] of Israel, can’t I do the same thing with you?” says the Lord. “You are in my hands like the clay in the potter’s hands. 7 There may come a time when I will ·speak about [declare concerning] a nation or a kingdom that I will ·pull [pluck] up by its roots or that I will ·pull [tear] down to destroy it [1:10]. 8 But if the people of that nation ·stop doing the evil they have done [turn back/repent from its evil concerning which I have spoken], I will ·change my mind [repent] and not carry out my plans to bring ·disaster to [evil on] them. 9 There may come another time when I will ·speak about a [declare concerning that] nation that I will build up and plant. 10 But if ·I see it doing evil [L it does evil in my eyes] by not ·obeying [listening to] me, I will ·change my mind [repent] and not carry out my plans to do good for them.
11 “·So [Now], say this to the people of Judah and those who live in Jerusalem: ‘This is what the Lord says: I am ·preparing [shaping] ·disaster [evil] for you and making plans against you. ·So stop doing evil [L Turn away from your evil way/path]. ·Change [Improve/Amend] your ·ways [paths] and ·do what is right [L your actions].’ 12 But they [C the people of Judah] will answer, ‘It won’t do any good to try! We will ·continue to do what we want [L go after our plans]. Each of us will do what his stubborn, evil heart wants!’”
13 So this is what the Lord says:
“Ask ·the people in other nations this question [L among the nations]:
‘·Have you ever [L Who has] heard anything like this?’
The ·people [L virgin daughter] of Israel have done a horrible thing.
14 ·The [L Does the…?] snow of Lebanon
·never melts from [ever leave the] the rocks of ·the fields [L or Sirion; C another name for Mount Hermon].
Its cool, ·flowing [L foreign; strange] streams
do not ·dry up [L get plucked up].
15 But my people have forgotten me.
They burn incense to ·worthless [useless; meaningless] idols
and ·have stumbled [L they make them stumble] in ·what they do [L their ways/paths]
and in the ·old ways of their ancestors [L ancient ways].
They walk along back roads
·and on poor [L ways/paths that are not] highways.
16 So ·Judah’s country [L their land] will become an ·empty desert [wasteland; desolation].
People will not stop ·making fun of [L hissing at] it.
They will shake their heads as they pass by;
they will be shocked at how the country was destroyed.
17 Like a strong east wind,
I will scatter them [C the people of Judah] before their enemies.
·At that awful time [L In the day of their calamity] ·they will not see me coming to help them;
they will see me leaving [L I will show them my back and not my face].”
Jeremiah’s Fourth Complaint
18 Then the people said, “Come, let’s make plans against Jeremiah. Surely the ·teaching of the law [instruction] by the priest will not ·be lost [perish]. We will still have the ·advice [counsel] from the wise teachers and the words of the prophets. So let’s ·ruin him by telling lies about him [bring charges against him; L strike him with the tongue]. We won’t pay attention to ·anything he says [L his words].”
19 Lord, ·listen [pay attention] to me.
Listen to what my ·accusers [adversaries] are saying!
20 ·Good should not [L Should good…?] be paid back with evil,
but they have dug a pit ·in order to kill me [L for my life].
Remember that I stood before you
and asked you to do good things for these people
and to turn your anger away from them.
21 So now, ·let their children starve [L give their children to starvation],
and ·let their enemies kill them with swords [L give them over to the power of the sword].
Let their wives ·lose their children and husbands [L be childless and widows].
Let the men [C from Judah] be ·put to death [slain by pestilence]
and the young men be killed with swords in battle.
22 Let them cry out in their houses
when you bring ·an enemy [plunderers; marauders] against them suddenly.
Let all this happen, because my enemies have dug
a pit to capture me and have hidden traps for my feet.
23 Lord, you know
about all their plans to kill me.
Don’t forgive their ·crimes [iniquity]
or ·erase [wipe away; blot out] their sins from ·your mind [L before you].
Make them ·fall [stumble] ·from their places [L before you];
·punish [L deal with] them while you are angry.
Jeremias 18
Ang Dating Biblia (1905)
18 Ang salita na dumating kay Jeremias mula sa Panginoon, na nagsasabi,
2 Ikaw ay bumangon, at bumaba sa bahay ng magpapalyok, at aking iparirinig sa iyo ang aking mga salita roon.
3 Nang magkagayo'y bumaba ako sa bahay ng magpapalyok, at, narito, siya'y gumagawa ng kaniyang gawa sa pamamagitan ng mga gulong.
4 At nang mabasag sa kamay ng magpapalyok ang sisidlang putik na kaniyang ginagawa, ay gumawa siya uli ng ibang sisidlan, na minagaling na gawin ng magpapalyok.
5 Nang magkagayo'y dumating sa akin ang salita ng Panginoon, na nagsasabi,
6 Oh sangbahayan ni Israel, hindi baga ako makagagawa sa inyo na gaya ng paggawa ng magpapalyok na ito? sabi ng Panginoon. Narito, kung paano ang putik sa kamay ng magpapalyok, gayon kayo sa kamay ko, Oh sangbahayan ni Israel.
7 Sa anomang sandali ay magsasalita ako ng tungkol sa isang bansa, at tungkol sa isang kaharian, upang bunutin at upang ibagsak at upang lipulin;
8 Kung ang bansang yaon, na aking pinagsalitaan, ay humiwalay sa kanilang kasamaan, ako'y magsisisi sa kasamaan na aking inisip gawin sa kanila.
9 At sa anomang sangdali ay magsasalita ako ng tungkol sa isang bansa, at tungkol sa isang kaharian, upang itayo at upang itatag;
10 Kung gumawa ng kasamaan sa aking paningin, na hindi sundin ang aking tinig, ay pagsisisihan ko nga ang kabutihan, na aking ipinagsabing pakikinabangan nila.
11 Ngayon nga, salitain mo sa mga tao sa Juda, at sa mga nananahan sa Jerusalem, na iyong sabihin, Ganito ang sabi ng Panginoon, Narito, ako'y humahaka ng kasamaan laban sa inyo, at kumatha ng katha-katha laban sa inyo: manumbalik bawa't isa sa inyo mula sa kanikaniyang masamang lakad, at inyong pabutihin ang inyong mga lakad at ang inyong mga gawa.
12 Nguni't kanilang sinabi, Walang pagasa; sapagka't kami ay magsisisunod sa aming sariling mga katha-katha, at magsisigawa bawa't isa sa amin ng ayon sa katigasan ng kanikaniyang masamang puso.
13 Kaya't ganito ang sabi ng Panginoon, Inyong itanong nga sa mga bansa, kung sinong nakarinig ng ganiyang mga bagay? ang dalaga ng Israel ay gumawa ng totoong kakilakilabot na bagay.
14 Magkukulang baga ng niebe sa Lebano sa bato sa parang? ang malamig na tubig na umaagos mula sa malayo ay matutuyo baga?
15 Sapagka't kinalimutan ako ng aking bayan, sila'y nangagsunog ng kamangyan sa mga diosdiosan; at sila'y nangatisod sa kanilang mga lakad, sa mga dating landas, at pinalalakad sa mga lana, sa daan na hindi patag;
16 Upang gawin ang kanilang lupain na isang katigilan, at walang hanggang kasutsutan; lahat na nangagdadaan doon ay mangatitigilan, at mangaggagalaw ng ulo.
17 Aking pangangalatin sila na parang hanging silanganan sa harap ng kaaway; tatalikuran ko sila, at hindi ko haharapin, sa kaarawan ng kanilang kasakunaan,
18 Nang magkagayo'y sinabi nila, Kayo'y magsiparito, at tayo'y magsikatha ng mga katha-katha laban kay Jeremias; sapagka't ang kautusan ay hindi mawawala sa saserdote, o ang payo man sa pantas, o ang salita man sa propeta. Kayo'y magsiparito, at ating saktan siya ng dila, at huwag nating pansinin ang kaniyang mga salita.
19 Pakinggan mo ako, Oh Panginoon, at ulinigin mo ang tinig nila na nakikipagtalo sa akin.
20 Igaganti baga'y kasamaan sa kabutihan? sapagka't sila'y nagsihukay ng hukay para sa akin. Iyong alalahanin kung paanong ako'y tumayo sa harap mo, upang magsalita ng mabuti para sa kanila, upang ihiwalay ang iyong kapusukan sa kanila.
21 Kaya't ibigay mo ang kanilang mga anak sa kagutom, at ibigay mo sila sa kapangyarihan ng tabak; at ang kanilang mga asawa ay mawalan ng anak, at mga bao; at ang kanilang mga lalake ay mangapatay sa patayan, at ang kanilang mga binata ay masugatan ng tabak sa pagbabaka.
22 Makarinig nawa ng daing mula sa kanilang mga bahay, pagka ikaw ay biglang magdadala ng hukbo sa kanila; sapagka't sila'y nagsihukay ng hukay upang hulihin ako, at ipinagkubli ng mga silo ang aking mga paa.
23 Gayon man, Panginoon, iyong talastas ang lahat nilang payo laban sa akin upang patayin ako; huwag mong ipatawad ang kanilang kasamaan, o pawiin mo man ang kanilang kasalanan sa iyong paningin; kundi sila'y mangatisod sa harap mo; parusahan mo sila sa kaarawan ng iyong galit.
The Expanded Bible, Copyright © 2011 Thomas Nelson Inc. All rights reserved.