Jeremias 19-21

Ang Pulong Sa Dios

Ang Buak nga Banga

19 Miingon ang Ginoo kanako, “Pagpalit ug banga gikan sa tighimog kolon. Unya, uban sa mga tigdumala sa katawhan ug mga tigdumala sa mga pari, ² pangadto kamo sa Kapatagan sa Ben Hinnom, duol sa Pultahan sa Buak nga Kolon. Ug didto ipahayag ang akong isulti kanimo. ³ Mao kini ang imong isulti, ‘Kamong mga hari sa Juda ug katawhan sa Jerusalem, paminawa ang mensahe sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel. Mao kini ang iyang giingon: Magpadala akog kalaglagan niini nga dapit nga makapakurat^[a] gayod ni bisan kinsa nga makadungog niini. ⁴ Buhaton ko kini, kay gisalikway ako sa akong katawhan, ug kini nga kapatagan gihimo nilang halaran sa mga halad nga sinunog alang sa ubang dios—mga dios nga wala gani sila o ang ilang mga katigulangan, ni ang mga hari sa Juda makaila. Gipabaha^[b] nila niining lugara ang dugo sa mga inosenteng kabataan. ⁵ Nagpatukod silag mga halaran alang kang Baal, nga sunogan nila sa ilang mga kabataan ingon nga mga halad nga sinunog ngadto kaniya. Wala gayod ako maghisgot ni magsugo niini kanila; wala gani kini mosantop sa akong hunahuna. ⁶ Busa, pangandam kamo, kay ako, ang Ginoo, nagaingon nga moabot ang panahon nga ang mga tawo dili na motawag niini nga dapit nga Tofet o Kapatagan sa Ben Hinnom, kondili Kapatagan nga Ihawanan. ⁷ Dinhi mismo niining dapita gub-on ko ang plano sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda. Ipapatay ko sila sa ilang mga kaaway pinaagi sa gira, ug ipakaon ko ang ilang mga patayng lawas ngadto sa mga langgam ug sa mga ihalas nga mga hayop. ⁸ Laglagon ko kini nga siyudad ug mahimo kining talamayon. Mahikurat gayod ang tanang mangagi ug magpanakla tungod sa gidangatan niini. ⁹ Palibotan ko kining siyudara sa ilang mga kaaway nga molisod-lisod kanila hangtod nga mahutdan silag pagkaon. Busa kan-on na nila ang ilang isigka-tawo ug bisan ang ilang kaugalingong mga anak.’ ”

¹⁰ Unya miingon ang Ginoo kanako, “Buk-a ang banga atubangan sa mga tawong kauban nimo. ¹¹ Ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Makagagahom, nagaingon, ‘Dugmokon ko ang nasod sa Juda ug ang siyudad sa Jerusalem sama nga gidugmok ang banga ug dili na maayo pa. Ipanglubong ang daghan kaayong mga patay sa Tofet hangtod nga wala nay luna nga kalubngan pa. ¹² Mao kini ang buhaton ko sa Jerusalem ug sa mga lumulupyo niini. Himuon ko kining siyudara nga hugaw sama sa Tofet. ¹³ Oo, ang tanang pinuy-anan sa Jerusalem, lakip ang mga palasyo sa mga hari sa Juda, isipong hugaw sama sa Tofet. Sa atop niini nga mga pinuy-anan nagsunog ang mga tawo ug mga insenso alang sa ilang dios nga mga bitoon, ug naghalad ug mga halad nga ilimnon alang sa ubang mga dios.’ ”

¹⁴ Unya mibiya si Jeremias sa Tofet, diin gipadala siya sa Ginoo aron pagsulti sa iyang mensahe. Miadto siya sa hawanan sa templo sa Ginoo ug miingon sa mga tawo, ¹⁵ “Paminaw kamo, kay mao kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel: Ipadala ko niini nga siyudad ug sa mga lungsod sa palibot niini ang mga kalaglagan, nga akong giingon batok kanila, tungod kay gahi silag ulo ug dili maminaw sa akong mga pulong.”

Si Jeremias ug si Pashur

20 Ang pari nga si Pashur, nga anak ni Imer, maoy pinakataas nga opisyal sa templo sa Ginoo niadtong panahona. Sa dihang nadungog niya ang gipanulti ni Jeremias, ² gipabunalan niya kini ug gipapriso didto sa pultahan sa templo sa Ginoo nga gitawag ganghaan ni Benjamin. ³ Pagkaugma, gipagawas ni Pashur si Jeremias. Unya miingon si Jeremias kaniya, “Dili na Pashur ang gingalan sa Ginoo kanimo, kondili, Magor Misabib.^{[c] 4} Kay mao kini ang gisulti sa Ginoo: Malisang ka sa imong kaugalingon, ug malisang kanimo ang tanan mong mga higala. Makita mo gayod nga pamatyon sila sa ilang mga kaaway. Itugyan ko ang tibuok Juda sa hari sa Babilonia. Bihagon niya ang ubang mga lumulupyo niini ug ang uban pamatyon. ⁵ Ipailog ko sa mga kaaway ang tanang bahandi niining siyudad sa Jerusalem—ang tanang nilang kabtangan, ang tanang mahalon nga butang apil ang tanang bahandi sa mga hari sa Juda. Dad-on kining tanan sa mga kaaway sa Babilonia. ⁶ Ug ikaw, Pashur, ug ang tibuok mong panimalay, pagabihagon ngadto sa Babilonia. Didto mamatay ka ug ilubong, apil ang tanan mong mga higala nga imong gisultihan sa imong mga bakak nga mga panagna.”

Mireklamo si Jeremias sa Ginoo

⁷ O Ginoo, gilingla mo ako, ug nagpalingla usab ako. Gilupigan mo ako, ug nahimo akong kataw-anan. Kanunay nila akong gibiaybiay. ⁸ Kay sa matag sulti ko, kanunay akong maghisgot ug kalaglagan ug kagubot. Ang imong mensahe naghimo kanakong kataw-anan ug talamayon. ⁹ Usahay makaingon ako nga dili na gayod ako maghisgot bahin kanimo o mosugilon sa imong mensahe. Apan ang imong pulong daw sa kalayo nga modilaab sa akong kasingkasing ug mga kabukogan. Gikapoy na akog pinugong niini. Dili ko na gayod kini mapugngan. ¹⁰ Nadungog ko ang mga pagbiaybiay sa mga tawo. Awat-awaton nila ang akong giingon, “Makalilisang ang atong palibot! Isumbong nato siya!” Bisan ang tanan nakong higala nagahulat nga mapukan ako. Nagaingon sila, “Basin pag malingla ta siya. Unya malupig nato siya ug mapanimaslan.”

¹¹ Apan kauban ko ikaw, Ginoo. Sama ka sa usa ka maisog nga sundalo, busa ang mga nagagukod kanako malaglag ug dili molampos. Maulawan gayod sila ug dili magmadaogon, ug dili gayod malimtan ang ilang kaulawan hangtod sa hangtod. ¹² O Ginoo nga Makagagahom, nasayod ka kon kinsa ang matarong. Nasayod ka sa kasingkasing ug hunahuna sa tawo. Ipakita kanako ang pagpanimalos mo kanila, kay gitugyan ko kanimo ang akong pagpakigbisog.

¹³ Pag-awit ug dayga ang Ginoo! Kay giluwas niya ang mga timawa gikan sa kamot sa mga tawong daotan.

¹⁴ Apan tinunglo ang adlaw nga natawhan ko! Wala ko ikalipay ang adlaw diin ako gipanganak sa akong inahan! ¹⁵ Tinunglo ang tawo nga nagbalita sa akong amahan nga, “Lalaki ang imong anak,” ug nakapalipay pag-ayo sa akong amahan! ¹⁶ Hinaut nga kanang tawhana mahisama sa mga lungsod nga gilaglag sa Ginoo sa walay kalooy. Hinaut nga madungog ang mga singgit sa kalisang ug pagpakitabang tibuok adlaw. ¹⁷ Kay wala niya ako patya sa diha pa ako sa tiyan sa akong inahan. Nahimo ko na untang lubnganan ang tiyan sa akong inahan. ¹⁸ Nganong gipakatawo pa man ako? Aron ba makita ko ang kagubot ug kalisod, ug mamatay sa kaulaw?

Gitagna ang Kapildihan sa Jerusalem

21 May gisulti ang Ginoo kang Jeremias sa dihang gipadala ni Haring Zedekia ngadto kang Jeremias si Pashur nga anak ni Malkia ug ang pari nga si Zefanias nga anak ni Maasea. Miingon sila kang Jeremias, ² “Palihog hangyoa ang Ginoo sa pagtabang kanamo, kay gisulong kami ni Nebucadnezar nga hari sa Babilonia. Basin pag maghimog milagro ang Ginoo sama sa iyang gihimo kaniadto, ug mohunong pagsulong si Nebucadnezar.”

^3-4 Apan mitubag si Jeremias, “Ingna ninyo si Zedekia nga mao kini ang gisulti sa Ginoo, ang Dios sa Israel: Dili ninyo mapuslan ang mga armas nga inyong gigamit sa pagpakig-away kang Nebucadnezar ug sa iyang mga sundalo^[d] nga naglibot sa inyong mga paril. Tigomon ko sila^[e] taliwala niining siyudad. ⁵ Ako mismo ang makig-away kaninyo pinaagi sa akong gahom, tungod sa akong labihan nga kasuko. ⁶ Hutdon kog pamatay ang tanang lumulupyo niini nga siyudad, tawo man o mananap. Mangamatay sila sa grabing balatian. ⁷ Unya, ikaw Zedekia nga hari sa Juda, ug ang imong mga opisyal, ug ang mga tawong nahibilin nga wala mangamatay sa balatian, sa gira, ug sa kagutom, itugyan ko kang Nebucadnezar nga hari sa Babilonia ug sa uban pa ninyong mga kaaway nga nagtinguha sa inyong kinabuhi. Pamatyon kamo ni Nebucadnezar sa walay kalooy. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

⁸ “Ingna usab ninyo ang katawhan sa Jerusalem nga mao kini ang giingon sa Ginoo: Pamati! Pagpili kamo: dalan sa kinabuhi o dalan sa kamatayon. ⁹ Si bisan kinsa nga magpabilin niini nga siyudad mamatay sa gira, sa kagutom, o sa balatian. Apan ang mogawas ug motahan sa ilang kaugalingon ngadto sa mga taga-Babilonia^[f] nga nagapalibot kaninyo, mabuhi. Oo, maluwas ang iyang kinabuhi. ¹⁰ Kay nakahukom na ako nga padad-an kini nga siyudad ug kalaglagan ug dili kaayohan. Itugyan ko kini sa hari sa Babilonia ug sunogon niya kini. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

^11-12 “Ingna usab ninyo ang mga harianong panimalay sa Juda, nga mga kaliwat ni David, nga patalinghogan nila kining gisulti sa Ginoo: Patunhaya ninyo sa kanunay ang hustisya. Tabangi ninyo ang mga gikawatan; luwasa ninyo sila sa mga nagpaantos kanila. Kay kon dili, mosilaob ang akong kasuko sama sa kalayo nga dili mapalong tungod sa inyong daotang binuhatan. ¹³ Kaaway ko kamo, mga taga-Jerusalem, kamong nagapuyo sa lig-ong dapit sa patag ibabaw sa bukid. Nanghambog kamo nga nagkanayon, ‘Dili kita maunsa dinhi! Walay makasulod sa atong lig-ong dapit.’ ¹⁴ Apan silotan ko kamo sumala sa inyong binuhatan. Sunogon ko ang inyong mga kalasangan ug mangasunog ang tanan sa palibot niini. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”