Jeremia 4
Svenska Folkbibeln
4 Om du vill vända tillbaka, Israel, säger Herren,
vänd då om till mig.
Om du avlägsnar dina avskyvärda gudar från min åsyn
skall du slippa irra omkring som flykting.
2 Du skall svära i sanning, rätt och rättfärdighet:
"Så sant Herren lever",
och då skall hednafolken välsigna sig i honom
och ha sin berömmelse i honom.
3 Så säger Herren
till Juda män och till Jerusalem:
Bryt er ny mark!
Så inte bland törnen.
4 Omskär er för Herren,
avlägsna ert hjärtas förhud,
ni Juda män och ni Jerusalems invånare.
Annars skall min vrede bryta fram som en eld
för era onda gärningars skull,
och den skall brinna så att ingen kan släcka den.
Kommande dom
5 Förkunna i Juda,
kungör och ropa ut i Jerusalem,
ja, blås i hornet i landet,
ropa med hög röst och säg:
"Låt oss samlas och gå in i de befästa städerna!"
6 Res upp ett baner i riktning mot Sion,
Sök skydd, stanna inte!
Ty jag skall låta olyckan komma från norr
med stor förödelse.
7 Ett lejon kommer fram ur sitt snår,
en folkfördärvare bryter upp.
Han går ut ur sin boning
för att göra ditt land till en ödemark.
Då läggs dina städer i ruiner,
så att ingen kan bo där.
8 Kläd er därför i säcktyg,
klaga och jämra er,
Ty Herrens brinnande vrede har inte vänt sig bort från oss.
9 På den dagen, säger Herren,
skall kungen och furstarna förlora modet,
prästerna bli förfärade
och profeterna vara bestörta.
10 Men jag sade: O, Herre, Herre, hur svårt bedrog du inte detta folk och Jerusalem när du sade: "Det skall gå er väl." Svärdet är ju nära att ta våra liv!
11 På den tiden skall det sägas till detta folk och till Jerusalem: En brännhet vind från de kala höjderna i öknen sveper mot dottern mitt folk, inte för att kasta säd eller rensa korn. 12 Nej, en starkare vind än så skall jag låta komma. Nu skall också jag gå till rätta med dem!
13 Se, som ett moln stiger han upp,
som en stormvind är hans vagnar.
Snabbare än örnar är hans hästar.
Ve oss, vi är förlorade!
14 Tvätta bort ondskan från ditt hjärta, Jerusalem,
så att du blir räddad!
Hur länge skall onda tankar bo i ditt bröst?
15 Från Dan hörs en röst ropa,
från Efraims berg en som bådar olycka.
16 Kungör för folken, tala om för Jerusalem:
En belägringshär kommer från fjärran land
och höjer sitt rop mot Juda städer.
17 Som väktare kring ett åkerfält
omringar de henne,
ty mot mig har hon varit upprorisk,
säger Herren.
18 Din vandel och dina gärningar
vållar dig detta.
Din ondska gör att det blir så bittert,
att plågan träffar dig ända in i hjärtat.
19 O, mitt inre, mitt inre!
Jag vrider mig av smärta i mitt hjärtas djup.
Mitt hjärta klagar i mig,
jag kan inte tiga,
ty ljud av horn har min själ hört, och stridsrop.
20 Förödelse på förödelse ropas ut,
hela landet läggs öde.
Plötsligt blir mina tält förstörda,
på ett ögonblick mina tältdukar.
21 Hur länge skall jag se stridsbaneret
och höra ljud av horn?
22 Mitt folk är dåraktigt,
mig känner de inte.
De är oförnuftiga barn och förstår ingenting.
De är visa när det gäller att göra ont,
men de förstår inte att göra gott.
23 Jag såg på jorden, och se, den var öde och tom,
upp mot himlen och där fanns inget ljus.
24 Jag såg på bergen, och se, de bävade
och alla höjder vacklade.
25 Jag såg mig om, och se, där fanns ingen människa
och alla himlens fåglar hade flytt.
26 Jag såg mig om, och se, det bördiga landet var en öken,
alla dess städer ödelagda inför Herrens ansikte,
för hans brinnande vrede.
27 Ty så säger Herren:
Hela landet skall bli en ödemark,
men jag skall inte göra helt slut på det.
28 Därför sörjer jorden,
och himlen ovanför mörknar,
ty vad jag har talat och beslutat
skall jag inte ångra eller ta tillbaka.
29 För larmet av ryttare och bågskyttar
tar hela staden till flykten.
Man ger sig in i skogssnåren
och upp bland klipporna.
Alla städer är övergivna,
ingen människa bor i dem mer.
30 Du ödelagda, vad vill du göra?
Om du än klär dig i scharlakan
och pryder dig med smycken av guld,
om du än gör dina ögon stora med smink,
så gör du dig vacker förgäves.
Dina älskare föraktar dig,
de står efter ditt liv.
31 Ty jag hör rop som från en barnaföderska,
ångestrop som från en förstföderska.
Det är dottern Sions röst.
Hon flämtar, hon räcker ut sina händer:
"O, ve mig!
Mitt liv tynar bort inför mördare."
Jeremia 4
BasisBijbel
God roept het volk Israël op om de andere goden weg te doen (vervolg)
4 De Heer zegt: "Als jullie Mij weer gaan dienen, Israël, mogen jullie bij Mij terugkomen. Als jullie je andere goden wegdoen, hoeven jullie niet meer rond te dwalen. 2 Als jullie zeggen: 'Ik zweer bij de Heer,' zorg dan dat jullie ook de waarheid spreken! Wees eerlijk, zorg voor eerlijke rechtspraak en leef zoals Ik het wil. Dan zullen de andere volken óók door Mij gezegend willen worden. Dan zullen ze óók blij met Mij zijn. 3 En tegen de bewoners van Juda en van Jeruzalem zeg Ik: Maak een nieuw begin. Doe alles weg wat verkeerd is. 4 Ga Mij weer gehoorzamen. Doe van harte wat Ik zeg. Dien Mij niet alleen met woorden, maar met je hart.[a] Als jullie niet veranderen, zal Ik mijn woede als een onblusbaar vuur over jullie uitstorten, vanwege alle slechte dingen die jullie doen."
De ramp die uit het noorden komt
5 De Heer zei: "Roep overal in Juda en Jeruzalem: 'Blaas in het hele land alarm op de ramshoorn! Roep iedereen bij elkaar! Vlucht naar de steden met muren! 6 Zet op een hoog punt van Jeruzalem de vlag neer, zodat iedereen de weg kan vinden. Vlucht allemaal! Blijf niet staan!' Want Ik laat uit het noorden een ramp over jullie komen. 7 De vijand komt eraan zoals een leeuw tevoorschijn springt van tussen de struiken. De vijand die volken vernietigt, is op weg om met zijn leger jullie land te verwoesten.[b] Jullie steden zullen puinhopen worden waar niemand meer woont. 8 Trek daarom rouwkleren aan, kreun en huil. Want de woede van de Heer is niet te stoppen. 9 In die tijd, zegt de Heer, zullen de koning en de leiders van het land alle hoop verliezen. De priesters en de profeten zullen geschokt zijn."
10 Toen zei ik: "O Heer, U heeft dit volk en Jeruzalem heel erg bedrogen! U heeft gezegd dat we vrede zouden hebben. Maar we worden allemaal gedood!"
11 De Heer zei: "In die tijd zal tegen het volk en tegen Jeruzalem gezegd worden: Er waait een gloeiendhete wind[c] vanuit de heuvels in de woestijn naar Jeruzalem. Maar geen zacht windje. 12 Nee, op mijn bevel zal er een verwoestende storm komen. Dat is de straf die Ik mijn volk geef."
13 Jeremia zegt: "De vijand komt als een zware wolkenmassa aanzetten. De strijdwagens zijn sneller dan de wind. De paarden zijn sneller dan adelaars. Verschrikkelijk! We worden vernietigd! 14 Jeruzalem, doe het kwaad uit je hart weg! Dan zul je nog gered kunnen worden. Hoelang zul je nog zoveel slechte dingen blijven bedenken?
15 Luister! Er is nieuws uit het gebied van de stam van Dan in het noorden. Er is nieuws uit de bergen van Efraïm. Het is verschrikkelijk nieuws! 16 Zeg tegen iedereen, en laat het weten in Jeruzalem: er komt een leger aan, uit een ver land! Het komt de steden van Juda veroveren! 17 Zoals bewakers van een akker rond de akker staan, zo zal dat leger Jeruzalem omsingelen. De Heer zegt: 'Dat is omdat het land en de stad Mij ongehoorzaam zijn geweest. 18 Het is jullie eigen schuld dat dit gebeurt. Want jullie deden alleen maar slechte dingen.' Nu worden jullie zwaar gestraft. Het is hartverscheurend."
Jeremia is diep bedroefd over wat er gaat gebeuren
19 Jeremia zegt: "Ik heb zo'n pijn in mijn binnenste! Ik krimp ervan in elkaar. Mijn hart bonkt en gaat tekeer. Ik kan niet zwijgen, want ik hoor hoorngeschal en krijgsgeschreeuw. 20 Ik hoor over de ene ramp na de andere. Het hele land wordt vernietigd. Onze woonplaatsen worden in één ogenblik verwoest. 21 Hoelang moet ik de krijgsvlag nog zien, het hoorngeschal nog horen?"
22 De Heer zei: "Mijn volk is werkelijk dwaas. Het wil Mij niet dienen. Het kent Mij niet. Het zijn dwaze kinderen die niets begrijpen. Ze zijn goed in het doen van slechte dingen. Maar ze zijn slecht in het doen van goede dingen."
23 Jeremia zegt: "Ik zag dat het land helemaal kaal en leeg was. Ik keek omhoog naar de hemel, maar er was geen licht. 24 Ik keek naar de bergen en zag dat ze beefden. Ik zag de heuvels schudden. 25 Ik zag geen mens. Zelfs de vogels waren gevlucht. 26 Ik zag dat het prachtige groene land een woestijn was geworden. Alle steden lagen in puin. Dat kwam doordat de Heer in zijn woede het land had gestraft."[d]
27 De Heer zegt: "Dit hele land zal een wildernis worden. Maar niet voor altijd. 28 De aarde zal treuren en de hemel zal zwart zijn vanwege dat wat Ik heb besloten. En Ik zal het ook doen. Ik zal mijn plannen niet meer veranderen."
29 Jeremia zegt: "Iedereen in de steden slaat op de vlucht voor de boogschutters en ruiters. De mensen verbergen zich in de bossen en tussen de rotsen. De steden zijn verlaten. Er woont niemand meer. 30 Jeruzalem, je zal worden verwoest! Wat doe jij daar in je mooie dure kleren, met je sieraden om? Waarom heb je je zo mooi opgemaakt? Je maakt je tevergeefs zo mooi. Want je vriendjes hebben geen belangstelling meer voor je. Nee, ze willen je doden! 31 Ik hoor je al luid schreeuwen. Je hapt naar adem en steekt je handen uit om hulp. En je roept: 'Help me! Ze willen me vermoorden!' "
Footnotes
- Jeremia 4:4 Eigenlijk staat hier: "Besnijd niet alleen jullie geslachtsdeel, maar ook jullie hart." Alle Joodse mannen moesten hun geslachtsdeel laten besnijden. Dat was het teken van het verbond van God met het Joodse volk. Lees Genesis 17:9-14. Maar het ging God niet om een uiterlijk teken, maar om hun hart: hun liefde voor Hem.
- Jeremia 4:7 Deze vijand is de koning van Babel.
- Jeremia 4:11 Hiermee wordt het leger van Babel bedoeld dat van de andere kant van de woestijn komt.
- Jeremia 4:26 Dit was op dat moment allemaal nog niet gebeurd. Maar Jeremia zag in zijn geest hoe het later zou zijn.
Jeremiah 4
New King James Version
Jeremiah Laments over Judah
4 “If you will return, O Israel,” says the Lord,
(A)“Return to Me;
And if you will put away your abominations out of My sight,
Then you shall not be moved.
2 (B)And you shall swear, ‘The Lord lives,’
(C)In truth, in [a]judgment, and in righteousness;
(D)The nations shall bless themselves in Him,
And in Him they shall (E)glory.”
3 For thus says the Lord to the men of Judah and Jerusalem:
(F)“Break up your [b]fallow ground,
And (G)do not sow among thorns.
4 (H)Circumcise yourselves to the Lord,
And take away the foreskins of your hearts,
You men of Judah and inhabitants of Jerusalem,
Lest My fury come forth like fire,
And burn so that no one can quench it,
Because of the evil of your doings.”
An Imminent Invasion
5 Declare in Judah and proclaim in Jerusalem, and say:
(I)“Blow the trumpet in the land;
Cry, ‘Gather together,’
And say, (J)‘Assemble yourselves,
And let us go into the fortified cities.’
6 Set up the [c]standard toward Zion.
Take refuge! Do not delay!
For I will bring disaster from the (K)north,
And great destruction.”
7 (L)The lion has come up from his thicket,
And (M)the destroyer of nations is on his way.
He has gone forth from his place
(N)To make your land desolate.
Your cities will be laid waste,
Without inhabitant.
8 For this, (O)clothe yourself with sackcloth,
Lament and wail.
For the fierce anger of the Lord
Has not turned back from us.
9 “And it shall come to pass in that day,” says the Lord,
“That the heart of the king shall perish,
And the heart of the princes;
The priests shall be astonished,
And the prophets shall wonder.”
10 Then I said, “Ah, Lord God!
(P)Surely You have greatly deceived this people and Jerusalem,
(Q)Saying, ‘You shall have peace,’
Whereas the sword reaches to the [d]heart.”
11 At that time it will be said
To this people and to Jerusalem,
(R)“A dry wind of the desolate heights blows in the wilderness
Toward the daughter of My people—
Not to fan or to cleanse—
12 A wind too strong for these will come for Me;
Now (S)I will also speak judgment against them.”
13 “Behold, he shall come up like clouds,
And (T)his chariots like a whirlwind.
(U)His horses are swifter than eagles.
Woe to us, for we are plundered!”
14 O Jerusalem, (V)wash your heart from wickedness,
That you may be saved.
How long shall your evil thoughts lodge within you?
15 For a voice declares (W)from Dan
And proclaims [e]affliction from Mount Ephraim:
16 “Make mention to the nations,
Yes, proclaim against Jerusalem,
That watchers come from a (X)far country
And raise their voice against the cities of Judah.
17 (Y)Like keepers of a field they are against her all around,
Because she has been rebellious against Me,” says the Lord.
18 “Your(Z) ways and your doings
Have procured these things for you.
This is your wickedness,
Because it is bitter,
Because it reaches to your heart.”
Sorrow for the Doomed Nation
19 O my (AA)soul, my soul!
I am pained in my very heart!
My heart makes a noise in me;
I cannot hold my peace,
Because you have heard, O my soul,
The sound of the trumpet,
The alarm of war.
20 (AB)Destruction upon destruction is cried,
For the whole land is plundered.
Suddenly (AC)my tents are plundered,
And my curtains in a moment.
21 How long will I see the [f]standard,
And hear the sound of the trumpet?
22 “For My people are foolish,
They have not known Me.
They are [g]silly children,
And they have no understanding.
(AD)They are wise to do evil,
But to do good they have no knowledge.”
23 (AE)I beheld the earth, and indeed it was (AF)without form, and void;
And the heavens, they had no light.
24 (AG)I beheld the mountains, and indeed they trembled,
And all the hills moved back and forth.
25 I beheld, and indeed there was no man,
And (AH)all the birds of the heavens had fled.
26 I beheld, and indeed the fruitful land was a (AI)wilderness,
And all its cities were broken down
At the presence of the Lord,
By His fierce anger.
27 For thus says the Lord:
“The whole land shall be desolate;
(AJ)Yet I will not make a full end.
28 For this (AK)shall the earth mourn,
And (AL)the heavens above be black,
Because I have spoken.
I have (AM)purposed and (AN)will not relent,
Nor will I turn back from it.
29 The whole city shall flee from the noise of the horsemen and bowmen.
They shall go into thickets and climb up on the rocks.
Every city shall be forsaken,
And not a man shall dwell in it.
30 “And when you are plundered,
What will you do?
Though you clothe yourself with crimson,
Though you adorn yourself with ornaments of gold,
(AO)Though you enlarge your eyes with paint,
In vain you will make yourself fair;
(AP)Your lovers will despise you;
They will seek your life.
31 “For I have heard a voice as of a woman in [h]labor,
The anguish as of her who brings forth her first child,
The voice of the daughter of Zion bewailing herself;
She (AQ)spreads her hands, saying,
‘Woe is me now, for my soul is [i]weary
Because of murderers!’
Footnotes
- Jeremiah 4:2 justice
- Jeremiah 4:3 untilled
- Jeremiah 4:6 banner
- Jeremiah 4:10 Lit. soul
- Jeremiah 4:15 Or wickedness
- Jeremiah 4:21 banner
- Jeremiah 4:22 foolish
- Jeremiah 4:31 childbirth
- Jeremiah 4:31 faint
1996, 1998 by Stiftelsen Svenska Folkbibeln
© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
