Print Page Options

Ang Pagkatawag kay Isaias

Noong(A) taong mamatay si Haring Uzias ay nakita ko ang Panginoon na nakaupo sa isang tronong matayog at mataas; at napuno ang templo ng laylayan ng kanyang damit.

Sa itaas niya ay nakatayo ang mga serafin; bawat isa'y may anim na pakpak; may dalawang nakatakip sa kanyang mukha, may dalawa na nakatakip sa kanyang mga paa, at may dalawa na naglilipad sa kanya.

At(B) tinawag ng isa ang isa at sinabi:

“Banal, banal, banal ang Panginoon ng mga hukbo;
ang buong lupa ay punô ng kanyang kaluwalhatian.”

At(C) ang mga pundasyon ng mga pintuan ay nayanig sa tinig ng sumisigaw, at ang bahay ay napuno ng usok.

Nang magkagayo'y sinabi ko: “Kahabag-habag ako! Ako'y napahamak sapagkat ako'y lalaking may maruruming labi, at ako'y naninirahan sa gitna ng bayan na may maruruming labi; sapagkat nakita ng aking mga mata ang Hari, ang Panginoon ng mga hukbo!”

Nang magkagayo'y lumipad papalapit sa akin ang isa sa mga serafin na may baga sa kanyang kamay na kanyang kinuha ng mga sipit mula sa dambana.

Inilapat niya ito sa aking bibig, at nagsabi, “Ngayong lumapat ito sa iyong mga labi, ang iyong kasamaan ay naalis na, at ang iyong kasalanan ay pinatawad na.”

At narinig ko ang tinig ng Panginoon, na nagsasabi, “Sinong susuguin ko, at sinong hahayo para sa atin?” Nang magkagayo'y sinabi ko, “Narito ako; suguin mo ako!”

At(D) sinabi niya, “Ikaw ay humayo, at sabihin mo sa bayang ito:

‘Patuloy kayong makinig, ngunit huwag ninyong unawain;
patuloy ninyong tingnan, ngunit huwag ninyong alamin!’
10 Patabain mo ang puso ng bayang ito,
    at iyong pabigatin ang kanilang mga pandinig,
    at iyong ipikit ang kanilang mga mata;
baka sila'y makakita ng kanilang mga mata,
    at makarinig ng kanilang mga tainga,
at makaunawa ng kanilang puso,
    at magbalik-loob, at magsigaling.”
11 Nang magkagayo'y sinabi ko, “O Panginoon, hanggang kailan?”
At siya'y sumagot:
“Hanggang sa ang mga lunsod ay magiba
    na walang naninirahan,
at ang mga bahay ay mawalan ng tao,
    at ang lupain ay maging lubos na mawasak,
12 at ilayo ng Panginoon ang mga tao,
    at ang mga pinabayaang dako ay marami sa gitna ng lupain.
13 At bagaman magkaroon ng ikasampung bahagi roon,
    muli itong susunugin,
gaya ng isang roble o isang ensina,
    na ang tuod ay nananatiling nakatayo kapag ito ay pinuputol.”
Ang banal na binhi ang siyang tuod niyon.

Ang pangitain ni Isaias, at pagkasugo.

(A)Noong taong mamatay ang haring (B)Uzzias ay (C)nakita ko ang Panginoon na nakaupo sa isang luklukan, matayog at mataas; at pinuno ang templo ng kaniyang kaluwalhatian.

Sa itaas niya ay nangakatayo ang mga serapin: bawa't isa'y may (D)anim na pakpak: na may dalawa na nagsisitakip ng kaniyang mukha, at (E)may dalawa na nagsisitakip ng kaniyang mga paa, at may dalawa na naglilipad sa kaniya.

At nagsisigawang isa't isa, at nagsasabi, (F)Banal, banal, banal ang Panginoon ng mga hukbo: ang buong lupa ay napuno ng kaniyang kaluwalhatian.

At ang mga patibayan ng mga pintuan ay nakilos sa tinig ng sumisigaw, at (G)ang bahay ay napuno ng usok.

(H)Nang magkagayo'y sinabi ko, Sa aba ko! sapagka't ako'y napahamak; sapagka't ako'y lalaking may maruming mga labi, at ako'y tumatahan sa gitna ng bayan na may maruming mga labi: sapagka't (I)nakita ng aking mga mata ang Hari, ang Panginoon ng mga hukbo.

Nang magkagayo'y nilipad ako ng isa sa mga serapin, na may baga sa kaniyang kamay, na kaniyang kinuha ng mga pangipit (J)mula sa dambana:

At hinipo niya niyaon ang aking bibig, at nagsabi, Narito, hinipo nito ang iyong mga labi; at ang iyong kasamaan ay naalis, at ang iyong kasalanan ay naalis.

At narinig ko ang tinig ng Panginoon, na nagsasabi, Sinong susuguin ko, at sinong yayaon sa ganang amin? Nang magkagayo'y sinabi ko: Narito ako; suguin mo ako.

At sinabi niya, Ikaw ay yumaon, at saysayin mo sa bayang ito, (K)Inyong naririnig nga, nguni't hindi ninyo nauunawa; at nakikita nga ninyo, nguni't hindi ninyo namamalas.

10 Patabain mo ang puso (L)ng bayang ito, at iyong pabigatin ang kanilang mga pakinig, at iyong ipikit ang kanilang mga mata; baka sila'y mangakakita ng kanilang mga mata, at mangakarinig ng kanilang mga pakinig, at mangakaunawa ng kanilang puso, at mangagbalik loob, at magsigaling.

11 Nang magkagayo'y sinabi ko, Panginoon, hanggang kailan? At siya'y sumagot, Hanggang sa ang mga bayan ay mangagiba na walang tumahan, at ang mga bahay ay mangawalan ng tao, at ang lupain ay maging lubos na giba,

12 At ilayo ng Panginoon ang mga tao, at ang mga nilimot na dako ay magsidami sa gitna ng lupain.

13 At kung magkaroon ng ikasangpung bahagi roon, mapupugnaw uli: gaya ng isang roble, at gaya ng isang encina, na ang puno ay naiiwan, pagka pinuputol; gayon ang banal na (M)lahi ay siyang puno niyaon.

Isaiah’s Commission

In the year that King Uzziah(A) died,(B) I saw the Lord,(C) high and exalted,(D) seated on a throne;(E) and the train of his robe(F) filled the temple. Above him were seraphim,(G) each with six wings: With two wings they covered their faces, with two they covered their feet,(H) and with two they were flying. And they were calling to one another:

“Holy, holy(I), holy is the Lord Almighty;(J)
    the whole earth(K) is full of his glory.”(L)

At the sound of their voices the doorposts and thresholds shook and the temple was filled with smoke.(M)

“Woe(N) to me!” I cried. “I am ruined!(O) For I am a man of unclean lips,(P) and I live among a people of unclean lips,(Q) and my eyes have seen(R) the King,(S) the Lord Almighty.”(T)

Then one of the seraphim flew to me with a live coal(U) in his hand, which he had taken with tongs from the altar. With it he touched my mouth and said, “See, this has touched your lips;(V) your guilt is taken away and your sin atoned for.(W)

Then I heard the voice(X) of the Lord saying, “Whom shall I send?(Y) And who will go for us?(Z)

And I said, “Here am I.(AA) Send me!”

He said, “Go(AB) and tell this people:

“‘Be ever hearing, but never understanding;
    be ever seeing, but never perceiving.’(AC)
10 Make the heart of this people calloused;(AD)
    make their ears dull
    and close their eyes.[a](AE)
Otherwise they might see with their eyes,
    hear with their ears,(AF)
    understand with their hearts,
and turn and be healed.”(AG)

11 Then I said, “For how long, Lord?”(AH)

And he answered:

“Until the cities lie ruined(AI)
    and without inhabitant,
until the houses are left deserted(AJ)
    and the fields ruined and ravaged,(AK)
12 until the Lord has sent everyone far away(AL)
    and the land is utterly forsaken.(AM)
13 And though a tenth remains(AN) in the land,
    it will again be laid waste.(AO)
But as the terebinth and oak
    leave stumps(AP) when they are cut down,
    so the holy(AQ) seed will be the stump in the land.”(AR)

Footnotes

  1. Isaiah 6:10 Hebrew; Septuagint ‘You will be ever hearing, but never understanding; / you will be ever seeing, but never perceiving.’ / 10 This people’s heart has become calloused; / they hardly hear with their ears, / and they have closed their eyes

In the year that king Uzziah died I saw also the Lord sitting upon a throne, high and lifted up, and his train filled the temple.

Above it stood the seraphims: each one had six wings; with twain he covered his face, and with twain he covered his feet, and with twain he did fly.

And one cried unto another, and said, Holy, holy, holy, is the Lord of hosts: the whole earth is full of his glory.

And the posts of the door moved at the voice of him that cried, and the house was filled with smoke.

Then said I, Woe is me! for I am undone; because I am a man of unclean lips, and I dwell in the midst of a people of unclean lips: for mine eyes have seen the King, the Lord of hosts.

Then flew one of the seraphims unto me, having a live coal in his hand, which he had taken with the tongs from off the altar:

And he laid it upon my mouth, and said, Lo, this hath touched thy lips; and thine iniquity is taken away, and thy sin purged.

Also I heard the voice of the Lord, saying, Whom shall I send, and who will go for us? Then said I, Here am I; send me.

And he said, Go, and tell this people, Hear ye indeed, but understand not; and see ye indeed, but perceive not.

10 Make the heart of this people fat, and make their ears heavy, and shut their eyes; lest they see with their eyes, and hear with their ears, and understand with their heart, and convert, and be healed.

11 Then said I, Lord, how long? And he answered, Until the cities be wasted without inhabitant, and the houses without man, and the land be utterly desolate,

12 And the Lord have removed men far away, and there be a great forsaking in the midst of the land.

13 But yet in it shall be a tenth, and it shall return, and shall be eaten: as a teil tree, and as an oak, whose substance is in them, when they cast their leaves: so the holy seed shall be the substance thereof.

Isaiah Called to Be a Prophet(A)

In the year that (B)King Uzziah died, I (C)saw the Lord sitting on a throne, high and lifted up, and the train of His robe filled the temple. Above it stood seraphim; each one had six wings: with two he covered his face, (D)with two he covered his feet, and with two he flew. And one cried to another and said:

(E)“Holy, holy, holy is the Lord of hosts;
(F)The whole earth is full of His glory!”

And the posts of the door were shaken by the voice of him who cried out, and the house was filled with smoke.

So I said:

“Woe is me, for I am [a]undone!
Because I am a man of (G)unclean lips,
And I dwell in the midst of a people of unclean lips;
For my eyes have seen the King,
The Lord of hosts.”

Then one of the seraphim flew to me, having in his hand a live coal which he had taken with the tongs from (H)the altar. And he (I)touched my mouth with it, and said:

“Behold, this has touched your lips;
Your iniquity is taken away,
And your sin [b]purged.”

Also I heard the voice of the Lord, saying:

“Whom shall I send,
And who will go for (J)Us?”

Then I said, “Here am I! Send me.”

And He said, “Go, and (K)tell this people:

‘Keep on hearing, but do not understand;
Keep on seeing, but do not perceive.’

10 “Make (L)the heart of this people dull,
And their ears heavy,
And shut their eyes;
(M)Lest they see with their eyes,
And hear with their ears,
And understand with their heart,
And return and be healed.”

11 Then I said, “Lord, how long?”

And He answered:

(N)“Until the cities are laid waste and without inhabitant,
The houses are without a man,
The land is utterly desolate,
12 (O)The Lord has removed men far away,
And the forsaken places are many in the midst of the land.
13 But yet a tenth will be in it,
And will return and be for consuming,
As a terebinth tree or as an oak,
Whose stump remains when it is cut down.
So (P)the holy seed shall be its stump.”

Footnotes

  1. Isaiah 6:5 destroyed, cut off
  2. Isaiah 6:7 atoned for