Print Page Options

Hinatulan ang Pang-aapi at Walang Katarungan

59 Tingnan ninyo, si Yahweh ay may kakayahan upang iligtas ka;
    siya'y hindi bingi upang hindi marinig ang inyong hinaing.
Ang masasama ninyong gawa ang dahilan ng pagkawalay ninyo sa Diyos.
Nagkasala kayo kaya hindi ninyo siya makita,
    at hindi niya kayo marinig.
Natigmak sa dugo ang inyong mga kamay,
    ang inyong mga daliri'y sanhi ng katiwalian.
Ang inyong mga labi ay puno ng kasinungalingan;
    ang sinasabi ng inyong mga dila ay pawang kasamaan.

Hindi makatarungan ang inyong pagsasakdal sa hukuman;
    hindi rin matapat ang hatol ng inyong mga hukom.
Ang inyong batayan ay hindi tamang pangangatuwiran,
    at ang pananalita ninyo'y pawang kasinungalingan.
Ang iniisip ninyo'y pawang kaguluhan
    na nagiging sanhi ng maraming kasamaan.
Mga itlog ng ahas ang kanilang pinipisa,
    mga sapot ng gagamba ang kanilang hinahabi.
Sinumang kumakain ng itlog na ito'y mamamatay;
    bawat napipisa ay isang ulupong ang lumilitaw.
Hindi magagawang damit ang mga sapot,
    hindi nito matatakpan ang kanilang mga katawan.
Ang mga ginagawa nila'y kasamaan,
    pawang karahasan ang gawa ng kanilang mga kamay.
Mabilis(A) ang kanilang paa sa paggawa ng masama,
    nagmamadali sila sa pagpatay ng mga walang sala;
pawang kasamaan ang kanilang iniisip.
    Bakas ng pagkawasak ang kanilang iniiwan sa kanilang malalawak na lansangan.
Hindi nila alam ang landas patungo sa kapayapaan,
    wala silang patnubay ng katarungan;
liku-likong landas ang kanilang ginagawa;
    ang nagdaraan doo'y walang kapayapaan.

Inamin ng mga Tao ang Kanilang Kasalanan

Dahil dito, ang katarungan ay malayo sa amin,
    hindi namin alam kung ano ang katuwiran.
Alam na namin ngayon kung bakit hindi kami iniligtas ng Diyos, sa mga nagpahirap sa amin.
Umasa kaming liwanag ay darating, ngunit kadiliman ang aming kinasadlakan.
10 Tulad nami'y bulag na nangangapa sa paglakad,
    nadarapa kami tulad ng mga walang paningin.
Sa katanghaliang-tapat, kami'y natatalisod na para bang gabi na,
    parang kami'y nasa dilim tulad ng mga patay.
11 Umuungal tayong lahat na gaya ng mga oso;
    dumaraing tayo at nagdadalamhati tulad ng mga kalapati.
Ang hinihintay nating katarungan ay hindi dumarating.
    Nais nating maligtas sa kaapihan at kahirapan ngunit ang kaligtasan ay malayo.
12 Yahweh, maraming beses kaming naghimagsik laban sa iyo;
    inuusig kami ng aming mga kasalanan.
Alam naming kami'y naging makasalanan.
    Nalalaman namin ang aming mga pagkakasala.
13 Naghimagsik kami sa iyo, O Yahweh, at itinakwil ka namin
    at hindi na sumunod sa iyo.
Ang sinasabi namin ay pawang pang-aapi at pagtataksil;
    ang inuusal ng aming mga bibig ay mga kasinungalingan, na katha ng aming mga isip.
14 Itinakwil namin ang katarungan
    at lumayo kami sa katuwiran.
Ang katotohanan ay nahandusay sa mga liwasang-bayan,
    at hindi makapanaig ang katapatan.
15 Hindi matagpuan ang katotohanan,
    kaya nanganganib ang buhay ng mga tao, na ayaw gumawa ng kasamaan.

Humanda si Yahweh para Iligtas ang Kanyang Bayan

Nang makita ni Yahweh na wala nang katarungan,
    siya ay nalungkot.
16 Nakita(B) niya na wala kahit isang magmalasakit sa mga api.
Dahil dito'y gagamitin niya ang kanyang kapangyarihan
    upang sila'y iligtas, at siya'y magtatagumpay.
17 Ang(C) suot niya sa dibdib ay baluti ng katuwiran,
    at sa kanyang ulo naman ang helmet ng kaligtasan.
Paghihiganti ang kanyang kasuotan,
    at poot naman ang kanyang balabal.
18 Paparusahan niya ang mga kaaway ayon sa kanilang ginawa,
    kahit ang nasa malalayong lugar ay kanyang gagantihan.
19 Kaya katatakutan siya ng mga taga-kanluran,
    at dadakilain sa dakong silangan;
darating si Yahweh, tulad ng malakas na agos ng tubig,
    gaya ng ihip ng malakas na hangin.

20 Sinabi(D) ni Yahweh sa kanyang bayan,
“Pupunta ako sa Zion upang tubusin
    ang mga taong mula sa lahi ni Jacob na magsisisi sa kanilang kasalanan.
21 Ito ang aking kasunduan sa inyo,” sabi ni Yahweh.

“Ibinigay ko na ang aking kapangyarihan at mga katuruan upang sumainyo magpakailanman. Mula ngayon ay susundin ninyo ako at tuturuan ang inyong mga anak at salinlahi na sumunod sa akin sa buong panahong darating.”

Ang pagtatapat ng kahinaan ng bansa.

59 Narito, ang kamay ng Panginoon (A)ay hindi umiksi, na di makapagligtas; ni hindi man mahina ang kaniyang pakinig, na di makarinig.

(B)Kundi pinapaghiwalay ng inyong mga kasamaan kayo at ang inyong Dios, at ang inyong mga kasalanan ay siyang nagpakubli ng kaniyang mukha sa inyo, upang siya'y huwag makinig.

Sapagka't ang (C)inyong mga kamay ay nadumhan ng dugo, at ang inyong mga daliri ng kasamaan; ang inyong mga labi ay nangagsalita ng mga kasinungalingan, ang inyong dila ay nagsasalita ng kasamaan.

Walang dumadaing ng katuwiran (D)at walang nanananggalang ng katotohanan: sila'y nagsisitiwala sa walang kabuluhan, at nangagsasalita ng mga kasinungalingan; (E)sila'y nangaglilihi ng kalikuan, at nanganganak ng kasamaan.

Sila'y pumipisa ng mga itlog ng ahas, at gumagawa ng bahay gagamba: ang kumakain ng kanilang itlog ay namamatay; at ang napipisa ay nilalabasan ng ulupong.

Ang kanilang mga bahay gagamba ay hindi magiging mga kasuutan, o magsusuot man sila ng kanilang mga gawa: ang kanilang mga gawa ay mga gawa ng kasamaan, at ang kilos ng karahasan ay nasa kanilang mga kamay.

Tinatakbo ng kanilang mga paa ang kasamaan, (F)at sila'y nangagmamadaling magbubo ng walang salang dugo: ang kanilang mga pagiisip ay mga pagiisip ng kasamaan; kawasakan at kagibaan ay nasa kanilang mga landas.

Ang daan ng kapayapaan ay hindi nila nalalaman: at walang kahatulan sa kanilang mga lakad: (G)sila'y nagsigawa para sa kanila ng mga likong landas; sinomang lumalakad doon ay hindi nakakaalam ng kapayapaan.

Kaya't ang kahatulan ay malayo sa amin, o umaabot man sa amin ang katuwiran: (H)kami'y nagsisihanap ng liwanag, nguni't narito, kadiliman; ng kaliwanagan, nguni't nagsisilakad kami sa kadiliman.

10 Kami'y nagsisikapa sa bakod na (I)parang bulag, oo, kami'y nagsisikapa na gaya nila na walang mga mata: kami'y nangatitisod sa katanghaliang tapat na gaya sa gabi; sa gitna ng mga malakas, kami'y parang mga patay.

11 Kaming lahat ay nagsisiungol na parang mga oso, at (J)lubhang dumadaing na parang mga kalapati: kami'y nagsisihanap ng kahatulan, nguni't wala; ng kaligtasan, nguni't malayo sa amin.

12 Sapagka't ang aming mga pagsalangsang ay dumami sa harap mo, at ang aming mga kasalanan ay nagpapatotoo laban sa amin; sapagka't ang aming mga pagsalangsang ay sumasaamin, at tungkol sa aming mga kasamaan ay nababatid namin.

13 Pagsalangsang at pagsisinungaling sa Panginoon at sa pagtigil ng pagsunod sa aming Dios, sa pagsasalita ng pagpighati at panghihimagsik, sa pagaakala at (K)paghango sa puso ng mga salitang kasinungalingan.

14 At ang kahatulan ay tumatalikod, at ang katuwiran ay tumatayo sa malayo; sapagka't ang katotohanan ay nahulog sa lansangan, at ang karampatan ay hindi makapasok.

Ang paghihiganti at pagliligtas ng Panginoon.

15 Oo, ang katotohanan ay nagkukulang, at siyang humihiwalay sa kasamaan ay nagiging sa kaniyang sarili na huli. At nakita ng Panginoon, at isinama ng kaniyang loob na walang kahatulan.

16 (L)At kaniyang nakita na walang tao, at namangha na walang tagapamagitan: kaya't ang kaniyang sariling bisig ay nagdala ng kaligtasan sa kaniya; at ang kaniyang katuwiran ay umalalay sa kaniya.

17 At siya'y nagsuot ng katuwiran na (M)wari sapyaw, at ng turbante ng kaligtasan sa kaniyang (N)ulo at siya'y nagsuot ng mga bihisan ng panghihiganti na pinakadamit, at nagbihis ng sikap na wari balabal.

18 Ayon sa kanilang mga gawa, ay gayon (O)niya gagantihin, pusok ng loob sa kaniyang mga kaaway, kagantihan sa kaniyang mga kaalit; sa mga (P)pulo ay gaganti siya ng kagantihan.

19 Sa gayo'y (Q)katatakutan nila ang pangalan ng Panginoon mula sa kalunuran, at ang kaniyang kaluwalhatian ay mula sa sikatan ng araw sapagka't siya'y darating na (R)parang bugso ng tubig na pinayaon ng hinga ng Panginoon.

20 At isang Manunubos ay (S)paroroon sa Sion, at sa kanila, na nangaghihiwalay sa Jacob ng pagsalangsang, sabi ng Panginoon.

21 At tungkol sa akin, (T)ito ang aking tipan sa kanila, sabi ng Panginoon: ang aking Espiritu na nasa iyo, at ang (U)aking mga salita na inilagay ko sa iyong bibig, hindi hihiwalay sa iyong bibig, o sa bibig man ng iyong lahi, o sa bibig man ng angkan ng iyong lahi, sabi ng Panginoon, mula ngayon at magpakailan pa man.

Laganap na Kasamaan

59 Narito, ang kamay ng Panginoon ay hindi maikli na di makapagligtas;
    ni hindi mahina ang kanyang pandinig, na ito'y di makarinig.
Ngunit pinaghiwalay ng inyong mga kasamaan kayo at ang inyong Diyos,
    at ang inyong mga kasalanan ay siyang nagkubli ng kanyang mukha sa inyo,
    anupa't siya'y hindi nakikinig.
Sapagkat ang inyong mga kamay ay nadungisan ng dugo,
    at ang inyong mga daliri ng kasamaan;
ang inyong mga labi ay nagsalita ng mga kasinungalingan,
    ang inyong dila ay nagsasalita ng kasamaan.
Walang nagdadala ng usapin na may katarungan,
    at nagtutungo sa batas na may katapatan;
sila'y nagtitiwala sa kalituhan, sila'y nagsasalita ng mga kasinungalingan;
    sila'y naglilihi ng kalikuan, at nanganganak ng kasamaan.
Sila'y pumipisa ng mga itlog ng ahas,
    at gumagawa ng bahay ng gagamba;
ang kumakain ng kanilang itlog ay namamatay,
    at ang napipisa ay nilalabasan ng ulupong.
Ang kanilang mga bahay ng gagamba ay hindi magiging mga kasuotan,
    hindi nila matatakpan ang kanilang sarili ng kanilang mga ginawa.
Ang kanilang mga gawa ay mga gawa ng kasamaan,
    at ang mararahas na gawa ay nasa kanilang mga kamay.
Ang(A) kanilang mga paa ay tumatakbo sa kasamaan,
    at sila'y nagmamadaling nagpapadanak ng dugong walang kasalanan,
ang kanilang mga pag-iisip ay mga pag-iisip ng kasamaan,
    pagwasak at paggiba ang nasa kanilang mga daan.
Ang daan ng kapayapaan ay hindi nila nalalaman,
    sa kanilang mga lakad ay walang katarungan,
ginawa nilang liku-liko ang kanilang mga daan,
    sinumang lumalakad doon ay hindi nakakaalam ng kapayapaan.

Inamin ng mga Tao ang Kanilang Kasalanan

Kaya't malayo sa amin ang katarungan,
    at hindi umaabot sa amin ang katuwiran,
kami'y naghahanap ng liwanag, ngunit, narito ang kadiliman;
    at ng kaliwanagan, ngunit naglalakad kami sa kadiliman.
10 Kami'y nangangapa sa bakod na parang bulag,
    oo, kami'y nangangapa na gaya nila na walang mga mata,
kami'y natitisod sa katanghaliang-tapat na gaya sa gabi,
    sa gitna ng malalakas, kami'y parang mga patay.
11 Kaming lahat ay umuungol na parang mga oso,
    kami'y dumaraing nang may kalungkutan parang mga kalapati,
kami'y naghahanap ng katarungan, ngunit wala;
    ng kaligtasan, ngunit iyon ay malayo sa amin.
12 Sapagkat ang aming mga pagsuway ay dumami sa harapan mo,
    at ang aming mga kasalanan ay nagpapatotoo laban sa amin,
sapagkat ang aming mga pagsuway ay kasama namin,
    at ang sa aming mga kasamaan ay nalalaman namin;
13 na sinusuway at itinatatwa ang Panginoon,
    at lumalayo sa pagsunod sa aming Diyos,
na nagsasalita ng pang-aapi at paghihimagsik,
    na nagbabalak at nagsasalita mula sa puso ng mga salitang kasinungalingan.
14 Ang katarungan ay tumatalikod,
    at ang katuwiran ay tumatayo sa malayo;
sapagkat ang katotohanan ay nahulog sa lansangan,
    at hindi makapasok ang katuwiran.
15 Nagkukulang sa katotohanan,
    at ang humihiwalay sa kasamaan ay ginagawang biktima ang kanyang sarili.

Ito'y nakita ng Panginoon,
    at ikinasama ng kanyang loob na walang katarungan.
16 Kanyang(B) nakita na walang tao,
    at namangha na walang sinumang mamamagitan;
kaya't ang kanyang sariling bisig ay nagdala ng tagumpay sa kanya,
    at ang kanyang katuwiran ay umalalay sa kanya.
17 At(C) bilang baluti ay nagsuot siya ng katuwiran,
    at sa kanyang ulo ay helmet ng kaligtasan;
siya'y nagdamit ng mga bihisan ng paghihiganti bilang kasuotan,
    at bilang balabal ang sarili ay binalutan ng sikap.
18 Ayon sa kanilang mga gawa, ay gayon niya gagantihin,
    poot sa kanyang mga kalaban, ganti sa kanyang mga kaaway;
    sa mga pulo ay ganti ang kanyang ipapataw.
19 Sa gayo'y katatakutan nila ang pangalan ng Panginoon mula sa kanluran,
    at ang kanyang kaluwalhatian ay mula sa sikatan ng araw,
sapagkat siya'y darating na parang bugso ng tubig
    na itinataboy ng hininga ng Panginoon.

20 “Ang(D) isang Manunubos ay darating sa Zion,
    at sa kanila sa Jacob na humihiwalay sa pagsuway, sabi ng Panginoon.

21 “At tungkol sa akin, ito ang aking tipan sa kanila, sabi ng Panginoon: ang aking Espiritu na nasa iyo at ang aking mga salita na inilagay ko sa iyong bibig, ay hindi hihiwalay sa iyong bibig, o sa bibig man ng iyong lahi, o sa bibig man ng angkan ng iyong lahi, sabi ng Panginoon, mula ngayon at magpakailanpaman.”

Injustice and Oppression to Be Punished

59 See, the Lord’s hand is not too short to save,
    nor his ear too dull to hear.
Rather, your iniquities have been barriers
    between you and your God,
and your sins have hidden his face from you
    so that he does not hear.
For your hands are defiled with blood,
    and your fingers with iniquity;
your lips have spoken lies,
    your tongue mutters wickedness.
No one brings suit justly,
    no one goes to law honestly;
they rely on empty pleas, they speak lies,
    conceiving mischief and begetting iniquity.
They hatch adders’ eggs,
    and weave the spider’s web;
whoever eats their eggs dies,
    and the crushed egg hatches out a viper.
Their webs cannot serve as clothing;
    they cannot cover themselves with what they make.
Their works are works of iniquity,
    and deeds of violence are in their hands.
Their feet run to evil,
    and they rush to shed innocent blood;
their thoughts are thoughts of iniquity,
    desolation and destruction are in their highways.
The way of peace they do not know,
    and there is no justice in their paths.
Their roads they have made crooked;
    no one who walks in them knows peace.

Therefore justice is far from us,
    and righteousness does not reach us;
we wait for light, and lo! there is darkness;
    and for brightness, but we walk in gloom.
10 We grope like the blind along a wall,
    groping like those who have no eyes;
we stumble at noon as in the twilight,
    among the vigorous[a] as though we were dead.
11 We all growl like bears;
    like doves we moan mournfully.
We wait for justice, but there is none;
    for salvation, but it is far from us.
12 For our transgressions before you are many,
    and our sins testify against us.
Our transgressions indeed are with us,
    and we know our iniquities:
13 transgressing, and denying the Lord,
    and turning away from following our God,
talking oppression and revolt,
    conceiving lying words and uttering them from the heart.
14 Justice is turned back,
    and righteousness stands at a distance;
for truth stumbles in the public square,
    and uprightness cannot enter.
15 Truth is lacking,
    and whoever turns from evil is despoiled.

The Lord saw it, and it displeased him
    that there was no justice.
16 He saw that there was no one,
    and was appalled that there was no one to intervene;
so his own arm brought him victory,
    and his righteousness upheld him.
17 He put on righteousness like a breastplate,
    and a helmet of salvation on his head;
he put on garments of vengeance for clothing,
    and wrapped himself in fury as in a mantle.
18 According to their deeds, so will he repay;
    wrath to his adversaries, requital to his enemies;
    to the coastlands he will render requital.
19 So those in the west shall fear the name of the Lord,
    and those in the east, his glory;
for he will come like a pent-up stream
    that the wind of the Lord drives on.

20 And he will come to Zion as Redeemer,
    to those in Jacob who turn from transgression, says the Lord.

21 And as for me, this is my covenant with them, says the Lord: my spirit that is upon you, and my words that I have put in your mouth, shall not depart out of your mouth, or out of the mouths of your children, or out of the mouths of your children’s children, says the Lord, from now on and for ever.

Footnotes

  1. Isaiah 59:10 Meaning of Heb uncertain

Sin, Confession and Redemption

59 Surely the arm(A) of the Lord is not too short(B) to save,
    nor his ear too dull to hear.(C)
But your iniquities have separated(D)
    you from your God;
your sins have hidden his face from you,
    so that he will not hear.(E)
For your hands are stained with blood,(F)
    your fingers with guilt.(G)
Your lips have spoken falsely,(H)
    and your tongue mutters wicked things.
No one calls for justice;(I)
    no one pleads a case with integrity.
They rely(J) on empty arguments, they utter lies;(K)
    they conceive trouble and give birth to evil.(L)
They hatch the eggs of vipers(M)
    and spin a spider’s web.(N)
Whoever eats their eggs will die,
    and when one is broken, an adder is hatched.
Their cobwebs are useless for clothing;
    they cannot cover themselves with what they make.(O)
Their deeds are evil deeds,
    and acts of violence(P) are in their hands.
Their feet rush into sin;
    they are swift to shed innocent blood.(Q)
They pursue evil schemes;(R)
    acts of violence mark their ways.(S)
The way of peace they do not know;(T)
    there is no justice in their paths.
They have turned them into crooked roads;(U)
    no one who walks along them will know peace.(V)

So justice is far from us,
    and righteousness does not reach us.
We look for light, but all is darkness;(W)
    for brightness, but we walk in deep shadows.
10 Like the blind(X) we grope along the wall,
    feeling our way like people without eyes.
At midday we stumble(Y) as if it were twilight;
    among the strong, we are like the dead.(Z)
11 We all growl like bears;
    we moan mournfully like doves.(AA)
We look for justice, but find none;
    for deliverance, but it is far away.

12 For our offenses(AB) are many in your sight,
    and our sins testify(AC) against us.
Our offenses are ever with us,
    and we acknowledge our iniquities:(AD)
13 rebellion(AE) and treachery against the Lord,
    turning our backs(AF) on our God,
inciting revolt and oppression,(AG)
    uttering lies(AH) our hearts have conceived.
14 So justice(AI) is driven back,
    and righteousness(AJ) stands at a distance;
truth(AK) has stumbled in the streets,
    honesty cannot enter.
15 Truth(AL) is nowhere to be found,
    and whoever shuns evil becomes a prey.

The Lord looked and was displeased
    that there was no justice.(AM)
16 He saw that there was no one,(AN)
    he was appalled that there was no one to intervene;(AO)
so his own arm achieved salvation(AP) for him,
    and his own righteousness(AQ) sustained him.
17 He put on righteousness as his breastplate,(AR)
    and the helmet(AS) of salvation on his head;
he put on the garments(AT) of vengeance(AU)
    and wrapped himself in zeal(AV) as in a cloak.
18 According to what they have done,
    so will he repay(AW)
wrath to his enemies
    and retribution to his foes;
    he will repay the islands(AX) their due.
19 From the west,(AY) people will fear the name of the Lord,
    and from the rising of the sun,(AZ) they will revere his glory.(BA)
For he will come like a pent-up flood
    that the breath(BB) of the Lord drives along.[a]

20 “The Redeemer(BC) will come to Zion,(BD)
    to those in Jacob who repent of their sins,”(BE)
declares the Lord.

21 “As for me, this is my covenant(BF) with them,” says the Lord. “My Spirit,(BG) who is on you, will not depart from you,(BH) and my words that I have put in your mouth(BI) will always be on your lips, on the lips of your children and on the lips of their descendants—from this time on and forever,” says the Lord.

Footnotes

  1. Isaiah 59:19 Or When enemies come in like a flood, / the Spirit of the Lord will put them to flight