Add parallel Print Page Options

Tutulungan ng Dios ang Israel

41 Sinabi ng Panginoon, “Kayong mga mamamayan sa malalayong lugar, tumahimik kayo at makinig sa akin. Kayong mga bansa, lakasan ninyo ang inyong loob, lumapit kayo sa akin at sabihin ang inyong mga reklamo. Magtipon-tipon tayo at pag-usapan natin ito. Sino ang nagpadala ng isang tao mula sa silangan at nagbigay sa kanya ng tagumpay sa pakikipaglaban, saan man siya pumunta? Sino ang nagpasakop sa kanya ng mga hari at mga bansa? Winasak niya ang mga bansa at pinatay ang mga hari nito sa pamamagitan ng espada at pana. At ang mga itoʼy naging parang mga alikabok na tinangay ng hangin. Hinabol niya sila at walang humarang sa kanya kahit sa mga lugar na hindi pa niya napupuntahan. Sino ang gumawa ng lahat ng ito? Sino ang nagpanukala ng lahat ng mga mangyayari mula pa noong unang henerasyon? Hindi baʼt ako? Akong Panginoon ay naroon noong sinimulan ang mundo, at naroroon din ako hanggang sa katapusan nito. Nakita ng mga tao sa malalayong lugar ang aking mga gawa, at nanginig sila sa takot. Nagtipon sila, at ang bawat isa ay nagtulungan at nagpalakas sa isaʼt isa. Ang mga karpintero, platero, at ang iba pang mga manggagawa na gumagawa ng mga dios-diosan ay nagpalakas sa isaʼt isa na nagsasabi, ‘Maganda ang pagkakagawa natin.’ Pagkatapos, ipinako nila ang ginawa nilang rebulto sa lalagyan nito para hindi mabuwal.

“Pero ikaw, Israel, na aking lingkod at pinili na mula sa lahi ni Abraham na aking kaibigan, tinawag kita at kinuha mula sa pinakamalayong dako ng mundo. Sinabi ko sa iyo na ikaw ay aking lingkod. Pinili kita at hindi itinakwil. 10 Huwag kang mangamba dahil ako ang Dios mo. Palalakasin kita at tutulungan. Iingatan kita sa pamamagitan ng aking kapangyarihan na siya ring makapagliligtas sa iyo. 11 Ang lahat ng nagagalit sa iyo ay tiyak na mapapahiya at malilito. Ang mga lumalaban sa iyo ay mapapahamak. 12 At kahit hanapin mo ang iyong mga kaaway hindi mo na sila makikita. Silang mga kumakalaban sa iyo ay magiging walang kabuluhan. 13 Sapagkat ako ang Panginoon na iyong Dios. Ako ang nagpapalakas sa iyo at nagsasabing huwag kang matatakot dahil tutulungan kita. 14 Kahit na maliit ka at mahina,[a] huwag kang matatakot dahil ako mismo ang tutulong sa iyo. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito. Ako ang iyong Tagapagligtas, ang Banal na Dios ng Israel. 15 Makinig ka! Gagawin kitang parang bagong panggiik, matalim at maraming ngipin. Gigiikin mo at dudurugin ang mga bundok at burol. Gagawin mo ito na parang ipa. 16 Tatahipan mo sila at tatangayin sila ng hangin; ikakalat sila ng malakas na hangin. Pero ikaw ay magagalak sa Panginoon; magpupuri ka sa Banal na Dios ng Israel.

17 “Kapag nangangailangan ng tubig ang mga mamamayan kong dukha, at wala silang matagpuan, at kapag natutuyo na ang mga lalamunan nila sa uhaw, akong Panginoon ang tutulong sa kanila. Akong Dios ng Israel ay hindi magpapabaya sa kanila. 18 Paaagusin ko ang tubig sa batis, dadaloy ito sa mga tuyong burol at magkakaroon ng mga bukal sa mga lambak. Gagawin kong tubigan ang ilang at ang mga lupang tigang ay magkakaroon ng mga bukal. 19 Patutubuin ko sa ilang ang mga puno ng sedro, akasya, mirto, olibo, pino, enebro, at sipres,[b] 20 para makita, malaman, at maunawaan ng mga tao na ang lumikha nito ay ako, ang Panginoon, ang Banal na Dios ng Israel.”

Walang Kabuluhan ang mga Dios-diosan

21 Sinabi ng Panginoon, ang Hari ng Israel,[c] sa mga dios-diosan, “Sige, magreklamo kayo at mangatuwiran! 22-23 Lumapit kayo at sabihin sa amin kung ano ang mga mangyayari sa hinaharap. Sabihin ninyo sa amin ang mga sinabi nʼyo noon na mangyayari para malaman namin kung nangyari nga ito. Sabihin ninyo sa amin kung ano ang mangyayari sa hinaharap para malaman namin na kayo ngaʼy mga dios. Gumawa kayo ng mabuti o ng masama para kami ay magtaka at matakot sa inyo. 24 Pero ang totoo, wala kayong silbi at wala kayong magagawa. Kasuklam-suklam ang mga taong pumili sa inyo para kayo ay sambahin. 25 Pinili ko ang taong mula sa hilaga para mamahala. Dumudulog siya sa akin, at ngayon ay darating siya mula sa silangan. Wawasakin niya ang mga namamahala katulad ng pagyapak ng magpapalayok sa putik[d] na gagawin niyang palayok. 26 Sino sa inyo ang nakahula noong una pa na mangyayari ito para malaman namin at nang masabi naming tama siya? Ni isa man lang sa inyoʼy walang nagsabi, at walang nakarinig na mayroon kayong sinabi. 27 Akong Panginoon ang nagsabi nito noon sa Zion, ang lungsod ng Jerusalem. Nagpadala ako ng isang mensahero para ibalita ang magandang balita na nandiyan na ang tutulong sa kanila. 28 Tiningnan ko kung may dios-diosan na makapagpapayo pero wala akong nakita. Ni isa sa kanilaʼy walang makasagot sa mga tanong ko. 29 Lahat ng mga dios-diosan ay walang kabuluhan, at walang magagawang anuman. Para silang lalagyan na puro hangin ang laman.”

Footnotes

  1. 41:14 mahina: sa literal, parang uod.
  2. 41:19 sipres: o, “pine tree.”
  3. 41:21 Hari ng Israel: sa literal, Hari ni Jacob.
  4. 41:25 putik: sa Ingles, “clay.”

Israel Assured of God’s Help

41 “Keep (A)silence before Me, O coastlands,
And let the people renew their strength!
Let them come near, then let them speak;
Let us (B)come near together for judgment.

“Who raised up one (C)from the east?
Who in righteousness called him to His feet?
Who (D)gave the nations before him,
And made him rule over kings?
Who gave them as the dust to his sword,
As driven stubble to his bow?
Who pursued them, and passed [a]safely
By the way that he had not gone with his feet?
(E)Who has performed and done it,
Calling the generations from the beginning?
‘I, the Lord, am (F)the first;
And with the last I am (G)He.’ ”

The coastlands saw it and feared,
The ends of the earth were afraid;
They drew near and came.
(H)Everyone helped his neighbor,
And said to his brother,
[b]“Be of good courage!”
(I)So the craftsman encouraged the (J)goldsmith;[c]
He who smooths with the hammer inspired him who strikes the anvil,
Saying, [d]“It is ready for the soldering”;
Then he fastened it with pegs,
(K)That it might not totter.

“But you, Israel, are My servant,
Jacob whom I have (L)chosen,
The descendants of Abraham My (M)friend.
You whom I have taken from the ends of the earth,
And called from its farthest regions,
And said to you,
‘You are My servant,
I have chosen you and have not cast you away:
10 (N)Fear not, (O)for I am with you;
Be not dismayed, for I am your God.
I will strengthen you,
Yes, I will help you,
I will uphold you with My righteous right hand.’

11 “Behold, all those who were incensed against you
Shall be (P)ashamed and disgraced;
They shall be as nothing,
And those who strive with you shall perish.
12 You shall seek them and not find them—
[e]Those who contended with you.
Those who war against you
Shall be as nothing,
As a nonexistent thing.
13 For I, the Lord your God, will hold your right hand,
Saying to you, ‘Fear not, I will help you.’

14 “Fear not, you (Q)worm Jacob,
You men of Israel!
I will help you,” says the Lord
And your Redeemer, the Holy One of Israel.
15 “Behold, (R)I will make you into a new threshing sledge with sharp teeth;
You shall thresh the mountains and beat them small,
And make the hills like chaff.
16 You shall (S)winnow them, the wind shall carry them away,
And the whirlwind shall scatter them;
You shall rejoice in the Lord,
And (T)glory in the Holy One of Israel.

17 “The poor and needy seek water, but there is none,
Their tongues fail for thirst.
I, the Lord, will hear them;
I, the God of Israel, will not (U)forsake them.
18 I will open (V)rivers in desolate heights,
And fountains in the midst of the valleys;
I will make the (W)wilderness a pool of water,
And the dry land springs of water.
19 I will plant in the wilderness the cedar and the acacia tree,
The myrtle and the oil tree;
I will set in the (X)desert the cypress tree and the pine
And the box tree together,
20 (Y)That they may see and know,
And consider and understand together,
That the hand of the Lord has done this,
And the Holy One of Israel has created it.

The Futility of Idols

21 “Present your case,” says the Lord.
“Bring forth your strong reasons,” says the (Z)King of Jacob.
22 “Let(AA) them bring forth and show us what will happen;
Let them show the (AB)former things, what they were,
That we may [f]consider them,
And know the latter end of them;
Or declare to us things to come.
23 (AC)Show the things that are to come hereafter,
That we may know that you are gods;
Yes, (AD)do good or do evil,
That we may be dismayed and see it together.
24 Indeed (AE)you are nothing,
And your work is nothing;
He who chooses you is an abomination.

25 “I have raised up one from the north,
And he shall come;
From the [g]rising of the sun (AF)he shall call on My name;
(AG)And he shall come against princes as though mortar,
As the potter treads clay.
26 (AH)Who has declared from the beginning, that we may know?
And former times, that we may say, ‘He is righteous’?
Surely there is no one who shows,
Surely there is no one who declares,
Surely there is no one who hears your words.
27 (AI)The first time (AJ)I said to Zion,
‘Look, there they are!’
And I will give to Jerusalem one who brings good tidings.
28 (AK)For I looked, and there was no man;
I looked among them, but there was no counselor,
Who, when I asked of them, could answer a word.
29 (AL)Indeed they are all [h]worthless;
Their works are nothing;
Their molded images are wind and confusion.

Footnotes

  1. Isaiah 41:3 Lit. in peace
  2. Isaiah 41:6 Lit. Be strong
  3. Isaiah 41:7 refiner
  4. Isaiah 41:7 Or The soldering is good
  5. Isaiah 41:12 Lit. Men of your strife
  6. Isaiah 41:22 Lit. set our heart on them
  7. Isaiah 41:25 East
  8. Isaiah 41:29 So with MT, Vg.; DSS, Syr., Tg. nothing; LXX omits first line