Isaias 41
Ang Biblia, 2001
Ang Pangako ng Diyos sa Israel
41 Tahimik kayong makinig sa akin, O mga lupain sa baybayin;
hayaang magpanibagong lakas ang mga bayan;
hayaang lumapit sila, at hayaang magsalita sila;
tayo'y sama-samang lumapit para sa kahatulan.
2 Sinong nagbangon ng matuwid sa silangan,
na kaniyang tinawag sa kanyang paanan?
Siya'y nagbibigay ng mga bansa sa harap niya,
pinasusuko niya ang mga hari;
kanyang ginagawa silang parang alabok sa kanyang tabak,
na parang pinaspas na dayami ng kanyang busog.
3 Kanyang hinahabol sila at lumalampas na payapa
sa mga daang hindi dinaanan ng kanyang mga paa.
4 Sinong nagbalak at nagsagawa nito,
na tumawag ng mga salinlahi mula nang pasimula?
Akong Panginoon, ang una,
at kasama ng huli, Ako nga.
5 Nakita ng mga pulo, at natakot,
ang mga dulo ng lupa ay nanginig;
sila'y lumapit, at pumarito.
6 Bawat tao'y tumutulong sa kanyang kapwa,
at sinasabi sa kanyang kapatid, “Ikaw ay magpakatapang!”
7 Pinasisigla ng karpintero ang platero,
at pinasisigla ng gumagamit ng pamukpok ang pumupukpok ng palihan,
na sinasabi tungkol sa paghinang, “Mabuti”;
at kanyang inilalapat ng mga pako, upang huwag makilos.
Ang Israel ay Tiniyak na Tutulungan ng Panginoon
8 Ngunit(A) ikaw, Israel, lingkod ko,
Jacob, na siyang aking pinili,
na binhi ni Abraham na aking kaibigan;
9 ikaw na aking kinuha mula sa mga dulo ng lupa,
at tinawag kita mula sa mga pinakamalayong sulok niyon,
na sinasabi sa iyo, “Ikaw ay aking lingkod,
aking pinili ka at hindi kita itinakuwil”;
10 huwag kang matakot, sapagkat ako'y kasama mo,
huwag kang mabalisa, sapagkat ako'y Diyos mo;
aking palalakasin ka, oo, ikaw ay aking tutulungan;
oo, ikaw ay aking aalalayan ng kanang kamay ng aking katuwiran.
11 Narito, silang lahat na nagagalit sa iyo
ay mapapahiya at malilito:
silang nakikipaglaban sa iyo
ay mawawalan ng kabuluhan at mapapahamak.
12 Iyong hahanapin sila na nakikipaglaban sa iyo,
ngunit hindi mo sila matatagpuan;
silang nakikipagdigma laban sa iyo
ay matutulad sa wala.
13 Sapagkat ako, ang Panginoon mong Diyos,
ang humahawak ng iyong kanang kamay;
ako na nagsasabi sa iyo, “Huwag kang matakot,
ikaw ay aking tutulungan.”
14 Huwag kang matakot, ikaw na uod na Jacob,
at kayong mga lalaki ng Israel!
aking tutulungan ka, sabi ng Panginoon,
ang iyong Manunubos ay ang Banal ng Israel.
15 Narito, ginawa kitang bagong matalas na kasangkapang panggiik,
na may mga ngipin;
iyong gigiikin ang mga bundok, at dudurugin ang mga iyon,
at iyong gagawing parang ipa ang mga burol.
16 Iyong tatahipan sila, at tatangayin ng hangin,
at pangangalatin ng ipu-ipo.
At ikaw ay magagalak sa Panginoon,
at iyong luluwalhatiin ang Banal ng Israel.
17 Kapag ang dukha at nangangailangan ay humahanap ng tubig,
at wala,
at ang kanilang dila ay natutuyo dahil sa uhaw,
akong Panginoon ay sasagot sa kanila,
akong Diyos ng Israel ay hindi magpapabaya sa kanila.
18 Ako'y magbubukas ng mga ilog sa mga lantad na kaitaasan,
at ng mga bukal sa gitna ng mga libis;
aking gagawin ang ilang na lawa ng tubig,
at ang tuyong lupain ay mga bukal ng tubig.
19 Aking itatanim sa ilang ang sedro,
ang puno ng akasya, at ang arayan, at ang olibo;
aking ilalagay na magkakasama sa ilang ang sipres na puno,
ang alerses at pino;
20 upang makita at malaman ng mga tao,
isaalang-alang at sama-samang unawain,
na ginawa ito ng kamay ng Panginoon,
at nilikha ito ng Banal ng Israel.
Ang Hamon ng Diyos sa mga Huwad na Diyos
21 Iharap ninyo ang inyong usapin, sabi ng Panginoon;
dalhin ninyo ang inyong mga matibay na dahilan, sabi ng Hari ni Jacob.
22 Hayaang dalhin nila, at ipahayag sa amin
kung anong mangyayari.
Sabihin sa amin ang mga dating bagay, kung ano ang mga iyon,
upang aming malaman ang kalalabasan nila;
o ipahayag ninyo sa amin ang mga bagay na darating.
23 Inyong ipahayag ang mga bagay na darating pagkatapos,
upang aming malaman na kayo'y mga diyos;
oo, kayo'y gumawa ng mabuti, o gumawa ng kasamaan,
upang kami ay mawalan ng loob at mamasdan naming sama-sama.
24 Narito, kayo'y bale-wala,
at walang kabuluhan ang inyong gawa;
kasuklamsuklam siya na pumipili sa inyo.
25 May ibinangon ako mula sa hilaga, at siya'y dumating;
mula sa sikatan ng araw ay tatawag siya sa aking pangalan;
siya'y paroroon sa mga pinuno na parang pambayo,
gaya ng magpapalayok na tumatapak sa luwad.
26 Sinong nagpahayag noon mula nang pasimula upang aming malaman?
At nang una, upang aming masabi, “Siya'y matuwid”?
Oo, walang nagpahayag, oo, walang nagsalita,
oo, walang nakinig ng inyong mga salita.
27 Ako'y unang magsasabi sa Zion,
narito, narito sila;
at ako'y magbibigay sa Jerusalem ng isa na nagdadala ng mga mabuting balita.
28 Ngunit nang ako'y tumingin ay walang tao,
sa gitna nila ay walang tagapayo
na makapagbibigay ng sagot, kapag nagtatanong ako.
29 Narito, silang lahat ay masama;
ang kanilang mga gawa ay walang kabuluhan,
ang kanilang mga larawang inanyuan ay hangin at walang laman.
Isaiah 41
New King James Version
Israel Assured of God’s Help
41 “Keep (A)silence before Me, O coastlands,
And let the people renew their strength!
Let them come near, then let them speak;
Let us (B)come near together for judgment.
2 “Who raised up one (C)from the east?
Who in righteousness called him to His feet?
Who (D)gave the nations before him,
And made him rule over kings?
Who gave them as the dust to his sword,
As driven stubble to his bow?
3 Who pursued them, and passed [a]safely
By the way that he had not gone with his feet?
4 (E)Who has performed and done it,
Calling the generations from the beginning?
‘I, the Lord, am (F)the first;
And with the last I am (G)He.’ ”
5 The coastlands saw it and feared,
The ends of the earth were afraid;
They drew near and came.
6 (H)Everyone helped his neighbor,
And said to his brother,
[b]“Be of good courage!”
7 (I)So the craftsman encouraged the (J)goldsmith;[c]
He who smooths with the hammer inspired him who strikes the anvil,
Saying, [d]“It is ready for the soldering”;
Then he fastened it with pegs,
(K)That it might not totter.
8 “But you, Israel, are My servant,
Jacob whom I have (L)chosen,
The descendants of Abraham My (M)friend.
9 You whom I have taken from the ends of the earth,
And called from its farthest regions,
And said to you,
‘You are My servant,
I have chosen you and have not cast you away:
10 (N)Fear not, (O)for I am with you;
Be not dismayed, for I am your God.
I will strengthen you,
Yes, I will help you,
I will uphold you with My righteous right hand.’
11 “Behold, all those who were incensed against you
Shall be (P)ashamed and disgraced;
They shall be as nothing,
And those who strive with you shall perish.
12 You shall seek them and not find them—
[e]Those who contended with you.
Those who war against you
Shall be as nothing,
As a nonexistent thing.
13 For I, the Lord your God, will hold your right hand,
Saying to you, ‘Fear not, I will help you.’
14 “Fear not, you (Q)worm Jacob,
You men of Israel!
I will help you,” says the Lord
And your Redeemer, the Holy One of Israel.
15 “Behold, (R)I will make you into a new threshing sledge with sharp teeth;
You shall thresh the mountains and beat them small,
And make the hills like chaff.
16 You shall (S)winnow them, the wind shall carry them away,
And the whirlwind shall scatter them;
You shall rejoice in the Lord,
And (T)glory in the Holy One of Israel.
17 “The poor and needy seek water, but there is none,
Their tongues fail for thirst.
I, the Lord, will hear them;
I, the God of Israel, will not (U)forsake them.
18 I will open (V)rivers in desolate heights,
And fountains in the midst of the valleys;
I will make the (W)wilderness a pool of water,
And the dry land springs of water.
19 I will plant in the wilderness the cedar and the acacia tree,
The myrtle and the oil tree;
I will set in the (X)desert the cypress tree and the pine
And the box tree together,
20 (Y)That they may see and know,
And consider and understand together,
That the hand of the Lord has done this,
And the Holy One of Israel has created it.
The Futility of Idols
21 “Present your case,” says the Lord.
“Bring forth your strong reasons,” says the (Z)King of Jacob.
22 “Let(AA) them bring forth and show us what will happen;
Let them show the (AB)former things, what they were,
That we may [f]consider them,
And know the latter end of them;
Or declare to us things to come.
23 (AC)Show the things that are to come hereafter,
That we may know that you are gods;
Yes, (AD)do good or do evil,
That we may be dismayed and see it together.
24 Indeed (AE)you are nothing,
And your work is nothing;
He who chooses you is an abomination.
25 “I have raised up one from the north,
And he shall come;
From the [g]rising of the sun (AF)he shall call on My name;
(AG)And he shall come against princes as though mortar,
As the potter treads clay.
26 (AH)Who has declared from the beginning, that we may know?
And former times, that we may say, ‘He is righteous’?
Surely there is no one who shows,
Surely there is no one who declares,
Surely there is no one who hears your words.
27 (AI)The first time (AJ)I said to Zion,
‘Look, there they are!’
And I will give to Jerusalem one who brings good tidings.
28 (AK)For I looked, and there was no man;
I looked among them, but there was no counselor,
Who, when I asked of them, could answer a word.
29 (AL)Indeed they are all [h]worthless;
Their works are nothing;
Their molded images are wind and confusion.
Footnotes
- Isaiah 41:3 Lit. in peace
- Isaiah 41:6 Lit. Be strong
- Isaiah 41:7 refiner
- Isaiah 41:7 Or The soldering is good
- Isaiah 41:12 Lit. Men of your strife
- Isaiah 41:22 Lit. set our heart on them
- Isaiah 41:25 East
- Isaiah 41:29 So with MT, Vg.; DSS, Syr., Tg. nothing; LXX omits first line
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
