Add parallel Print Page Options

Ang Pangako ng Diyos sa Israel

41 Tahimik kayong makinig sa akin, O mga lupain sa baybayin;
    hayaang magpanibagong lakas ang mga bayan;
hayaang lumapit sila, at hayaang magsalita sila;
    tayo'y sama-samang lumapit para sa kahatulan.

Sinong nagbangon ng matuwid sa silangan,
    na kaniyang tinawag sa kanyang paanan?
Siya'y nagbibigay ng mga bansa sa harap niya,
    pinasusuko niya ang mga hari;
kanyang ginagawa silang parang alabok sa kanyang tabak,
    na parang pinaspas na dayami ng kanyang busog.
Kanyang hinahabol sila at lumalampas na payapa
    sa mga daang hindi dinaanan ng kanyang mga paa.
Sinong nagbalak at nagsagawa nito,
    na tumawag ng mga salinlahi mula nang pasimula?
Akong Panginoon, ang una,
    at kasama ng huli, Ako nga.
Nakita ng mga pulo, at natakot,
    ang mga dulo ng lupa ay nanginig;
    sila'y lumapit, at pumarito.
Bawat tao'y tumutulong sa kanyang kapwa,
    at sinasabi sa kanyang kapatid, “Ikaw ay magpakatapang!”
Pinasisigla ng karpintero ang platero,
    at pinasisigla ng gumagamit ng pamukpok ang pumupukpok ng palihan,
na sinasabi tungkol sa paghinang, “Mabuti”;
    at kanyang inilalapat ng mga pako, upang huwag makilos.

Ang Israel ay Tiniyak na Tutulungan ng Panginoon

Ngunit(A) ikaw, Israel, lingkod ko,
    Jacob, na siyang aking pinili,
    na binhi ni Abraham na aking kaibigan;
ikaw na aking kinuha mula sa mga dulo ng lupa,
    at tinawag kita mula sa mga pinakamalayong sulok niyon,
na sinasabi sa iyo, “Ikaw ay aking lingkod,
    aking pinili ka at hindi kita itinakuwil”;
10 huwag kang matakot, sapagkat ako'y kasama mo,
    huwag kang mabalisa, sapagkat ako'y Diyos mo;
aking palalakasin ka, oo, ikaw ay aking tutulungan;
    oo, ikaw ay aking aalalayan ng kanang kamay ng aking katuwiran.

11 Narito, silang lahat na nagagalit sa iyo
    ay mapapahiya at malilito:
silang nakikipaglaban sa iyo
    ay mawawalan ng kabuluhan at mapapahamak.
12 Iyong hahanapin sila na nakikipaglaban sa iyo,
    ngunit hindi mo sila matatagpuan;
silang nakikipagdigma laban sa iyo
    ay matutulad sa wala.
13 Sapagkat ako, ang Panginoon mong Diyos,
    ang humahawak ng iyong kanang kamay;
ako na nagsasabi sa iyo, “Huwag kang matakot,
    ikaw ay aking tutulungan.”

14 Huwag kang matakot, ikaw na uod na Jacob,
    at kayong mga lalaki ng Israel!
aking tutulungan ka, sabi ng Panginoon,
    ang iyong Manunubos ay ang Banal ng Israel.
15 Narito, ginawa kitang bagong matalas na kasangkapang panggiik,
    na may mga ngipin;
iyong gigiikin ang mga bundok, at dudurugin ang mga iyon,
    at iyong gagawing parang ipa ang mga burol.
16 Iyong tatahipan sila, at tatangayin ng hangin,
    at pangangalatin ng ipu-ipo.
At ikaw ay magagalak sa Panginoon,
    at iyong luluwalhatiin ang Banal ng Israel.

17 Kapag ang dukha at nangangailangan ay humahanap ng tubig,
    at wala,
    at ang kanilang dila ay natutuyo dahil sa uhaw,
akong Panginoon ay sasagot sa kanila,
    akong Diyos ng Israel ay hindi magpapabaya sa kanila.
18 Ako'y magbubukas ng mga ilog sa mga lantad na kaitaasan,
    at ng mga bukal sa gitna ng mga libis;
aking gagawin ang ilang na lawa ng tubig,
    at ang tuyong lupain ay mga bukal ng tubig.
19 Aking itatanim sa ilang ang sedro,
    ang puno ng akasya, at ang arayan, at ang olibo;
aking ilalagay na magkakasama sa ilang ang sipres na puno,
    ang alerses at pino;
20 upang makita at malaman ng mga tao,
    isaalang-alang at sama-samang unawain,
na ginawa ito ng kamay ng Panginoon,
    at nilikha ito ng Banal ng Israel.

Ang Hamon ng Diyos sa mga Huwad na Diyos

21 Iharap ninyo ang inyong usapin, sabi ng Panginoon;
    dalhin ninyo ang inyong mga matibay na dahilan, sabi ng Hari ni Jacob.
22 Hayaang dalhin nila, at ipahayag sa amin
    kung anong mangyayari.
Sabihin sa amin ang mga dating bagay, kung ano ang mga iyon,
upang aming malaman ang kalalabasan nila;
    o ipahayag ninyo sa amin ang mga bagay na darating.
23 Inyong ipahayag ang mga bagay na darating pagkatapos,
    upang aming malaman na kayo'y mga diyos;
oo, kayo'y gumawa ng mabuti, o gumawa ng kasamaan,
    upang kami ay mawalan ng loob at mamasdan naming sama-sama.
24 Narito, kayo'y bale-wala,
    at walang kabuluhan ang inyong gawa;
    kasuklamsuklam siya na pumipili sa inyo.
25 May ibinangon ako mula sa hilaga, at siya'y dumating;
    mula sa sikatan ng araw ay tatawag siya sa aking pangalan;
siya'y paroroon sa mga pinuno na parang pambayo,
    gaya ng magpapalayok na tumatapak sa luwad.
26 Sinong nagpahayag noon mula nang pasimula upang aming malaman?
    At nang una, upang aming masabi, “Siya'y matuwid”?
Oo, walang nagpahayag, oo, walang nagsalita,
    oo, walang nakinig ng inyong mga salita.
27 Ako'y unang magsasabi sa Zion,
    narito, narito sila;
    at ako'y magbibigay sa Jerusalem ng isa na nagdadala ng mga mabuting balita.
28 Ngunit nang ako'y tumingin ay walang tao,
    sa gitna nila ay walang tagapayo
    na makapagbibigay ng sagot, kapag nagtatanong ako.
29 Narito, silang lahat ay masama;
    ang kanilang mga gawa ay walang kabuluhan,
    ang kanilang mga larawang inanyuan ay hangin at walang laman.

41 Magsitahimik kayo sa harap ko, Oh mga pulo; at mangagbagong lakas ang mga bayan: magsilapit sila; saka mangagsalita sila; tayo'y magsilapit na magkakasama sa kahatulan.

Sinong nagbangon ng isa na mula sa silanganan, na kaniyang tinawag sa katuwiran sa kaniyang paanan? siya'y nagbigay ng mga bansa sa harap niya, at pinagpuno niya siya sa mga hari; kaniyang ibinibigay sila na parang alabok sa kaniyang tabak, na parang pinaspas na dayami sa kaniyang busog.

Kaniyang hinahabol sila, at nagpatuloy na tiwasay, sa makatuwid baga'y sa daan na hindi niya dinaanan ng kaniyang mga paa.

Sinong gumawa at yumari, na tumawag ng mga sali't saling lahi mula ng una? Akong Panginoon, ang una, at kasama ng huli, ako nga,

Nakita ng mga pulo, at nangatakot; ang mga wakas ng lupa ay nagsipanginig: sila'y nagsilapit, at nagsiparito.

Sila'y tumutulong bawa't isa sa kaniyang kapuwa; at bawa't isa'y nagsasabi sa kaniyang kapatid, Ikaw ay magpakatapang.

Sa gayo'y pinalalakas ang loob ng anluwagi ang panday-ginto, at ng pumapatag ng pamukpok ang pumupukpok ng palihan, na sinasabi tungkol sa paghinang, Mabuti, at kaniyang inilalapat ng mga pako, upang huwag makilos.

Nguni't ikaw, Israel, lingkod ko, Jacob na siyang aking pinili, na binhi ni Abraham na aking kaibigan;

Ikaw na aking hinawakan mula sa mga wakas ng lupa, at tinawag kita mula sa mga sulok niyaon, at pinagsabihan kita, Ikaw ay aking lingkod, aking pinili ka at hindi kita itinakuwil;

10 Huwag kang matakot, sapagka't ako'y sumasaiyo; huwag kang manglupaypay, sapagka't ako'y iyong Dios; aking palalakasin ka; oo, aking tutulungan ka; oo, aking aalalayan ka ng kanang kamay ng aking katuwiran.

11 Narito, silang lahat na nangagagalit sa iyo ay mangapapahiya at mangalilito: silang nangakikipaglaban sa iyo ay papanaw at mangapapahamak.

12 Iyong hahanapin sila, at hindi mo mangasusumpungan, sa makatuwid baga'y silang nangakikipaglaban sa iyo: silang nakikipagdigma laban sa iyo ay papanaw, at gaya ng bagay ng wala.

13 Sapagka't akong Panginoon mong Dios, ay hahawak ng iyong kanang kamay, na magsasabi sa iyo, Huwag kang matakot; aking tutulungan ka.

14 Huwag kang matakot, ikaw na uod na Jacob, at kayong mga tao ng Israel; aking tutulungan ka, sabi ng Panginoon, at ang iyong Manunubos ay ang Banal ng Israel.

15 Narito, aking ginawa kang bagong kasangkapang panggiik na matalas na may mga ngipin; iyong gigiikin ang mga bundok, at didikdiking durog, at iyong gagawin ang mga burol na parang ipa.

16 Iyong pahahanginan, at tatangayin ng hangin, at pangangalatin ng ipoipo: at ikaw ay magagalak sa Panginoon, ikaw ay luwalhati sa Banal ng Israel.

17 Ang dukha at mapagkailangan ay humahanap ng tubig, at wala, at ang kanilang dila ay natutuyo dahil sa uhaw; akong Panginoon ay sasagot sa kanila, akong Dios ng Israel ay hindi magpapabaya sa kanila.

18 Ako'y magbubukas ng mga ilog sa mga luwal na kaitaasan, at mga bukal sa gitna ng mga libis: aking gagawin ang ilang na lawa ng tubig, at ang tuyong lupain ay mga bukal ng tubig.

19 Aking itatanim sa ilang ang cedro, ang puno ng acacia, at ang arayan, at ang olivo; aking ilalagay sa ilang ang puno ng abeto, at ang pino, at ang boj na magkakasama:

20 Upang sila'y makakita at makaalam, at makagunita, at makatalos na magkakasama, na ginawa ito ng kamay ng Panginoon, at nilikha ng Banal ng Israel.

21 Iharap ninyo ang inyong usap, sabi ng Panginoon; inyong ilabas ang inyong mga matibay sa pagmamatuwid, sabi ng Hari ng Jacob.

22 Ilabas nila, at ipahayag sa amin kung anong mangyayari: ipahayag ninyo ang mga dating bagay, maging anoman ang mga yaon, upang aming mabatid at maalaman ang huling wakas nila: o pagpakitaan ninyo kami ng mga bagay na darating.

23 Inyong ipahayag ang mga bagay na darating pagkatapos, upang aming maalaman na kayo'y mga dios; oo, kayo'y magsigawa ng mabuti, o magsigawa ng kasamaan, upang kami ay mangawalan ng loob, at mamasdan naming magkakasama.

24 Narito, kayo'y sa wala, at ang inyong gawa ay sa wala: kasuklamsuklam siya na pumili sa inyo.

25 May ibinangon ako mula sa hilagaan, at siya'y dumating; mula sa sikatan ng araw ay tumatawag siya sa aking pangalan: at siya'y paroroon sa mga pinuno na parang cimiento, at para ng magpapalyok na yumuyurak ng putik na malagkit.

26 Sinong nagpahayag noon mula nang pasimula upang aming maalaman? at nang una, upang aming masabi, Siya'y matuwid? oo, walang magpahayag, oo, walang magpakita, oo, walang duminig ng inyong mga salita.

27 Ako'y unang magsasabi sa Sion, Narito, narito sila; at ako'y magbibigay sa Jerusalem ng isa na nagdadala ng mga mabuting balita.

28 At pagka ako'y tumitingin, walang tao; sa gitna nila ay walang tagapayo, na makasagot ng isang salita, pagka ako'y tumatanong sa kanila.

29 Narito, silang lahat, ang kanilang mga gawa ay walang kabuluhan at walang anoman ang kanilang mga larawang binubo ay hangin at kalituhan.

The Helper of Israel

41 “Be silent(A) before me, you islands!(B)
    Let the nations renew their strength!(C)
Let them come forward(D) and speak;
    let us meet together(E) at the place of judgment.

“Who has stirred(F) up one from the east,(G)
    calling him in righteousness(H) to his service[a]?(I)
He hands nations over to him
    and subdues kings before him.
He turns them to dust(J) with his sword,
    to windblown chaff(K) with his bow.(L)
He pursues them and moves on unscathed,(M)
    by a path his feet have not traveled before.
Who has done this and carried it through,
    calling(N) forth the generations from the beginning?(O)
I, the Lord—with the first of them
    and with the last(P)—I am he.(Q)

The islands(R) have seen it and fear;
    the ends of the earth(S) tremble.
They approach and come forward;
    they help each other
    and say to their companions, “Be strong!(T)
The metalworker(U) encourages the goldsmith,(V)
    and the one who smooths with the hammer
    spurs on the one who strikes the anvil.
One says of the welding, “It is good.”
    The other nails down the idol so it will not topple.(W)

“But you, Israel, my servant,(X)
    Jacob, whom I have chosen,(Y)
    you descendants of Abraham(Z) my friend,(AA)
I took you from the ends of the earth,(AB)
    from its farthest corners I called(AC) you.
I said, ‘You are my servant’;(AD)
    I have chosen(AE) you and have not rejected you.
10 So do not fear,(AF) for I am with you;(AG)
    do not be dismayed, for I am your God.
I will strengthen(AH) you and help(AI) you;
    I will uphold you(AJ) with my righteous right hand.(AK)

11 “All who rage(AL) against you
    will surely be ashamed and disgraced;(AM)
those who oppose(AN) you
    will be as nothing and perish.(AO)
12 Though you search for your enemies,
    you will not find them.(AP)
Those who wage war against you
    will be as nothing(AQ) at all.
13 For I am the Lord your God
    who takes hold of your right hand(AR)
and says to you, Do not fear;
    I will help(AS) you.
14 Do not be afraid,(AT) you worm(AU) Jacob,
    little Israel, do not fear,
for I myself will help(AV) you,” declares the Lord,
    your Redeemer,(AW) the Holy One(AX) of Israel.
15 “See, I will make you into a threshing sledge,(AY)
    new and sharp, with many teeth.
You will thresh the mountains(AZ) and crush them,
    and reduce the hills to chaff.(BA)
16 You will winnow(BB) them, the wind will pick them up,
    and a gale(BC) will blow them away.(BD)
But you will rejoice(BE) in the Lord
    and glory(BF) in the Holy One(BG) of Israel.

17 “The poor and needy search for water,(BH)
    but there is none;
    their tongues are parched with thirst.(BI)
But I the Lord will answer(BJ) them;
    I, the God of Israel, will not forsake(BK) them.
18 I will make rivers flow(BL) on barren heights,
    and springs within the valleys.
I will turn the desert(BM) into pools of water,(BN)
    and the parched ground into springs.(BO)
19 I will put in the desert(BP)
    the cedar and the acacia,(BQ) the myrtle and the olive.
I will set junipers(BR) in the wasteland,
    the fir and the cypress(BS) together,(BT)
20 so that people may see and know,(BU)
    may consider and understand,(BV)
that the hand(BW) of the Lord has done this,
    that the Holy One(BX) of Israel has created(BY) it.

21 “Present your case,(BZ)” says the Lord.
    “Set forth your arguments,” says Jacob’s King.(CA)
22 “Tell us, you idols,
    what is going to happen.(CB)
Tell us what the former things(CC) were,
    so that we may consider them
    and know their final outcome.
Or declare to us the things to come,(CD)
23     tell us what the future holds,
    so we may know(CE) that you are gods.
Do something, whether good or bad,(CF)
    so that we will be dismayed(CG) and filled with fear.
24 But you are less than nothing(CH)
    and your works are utterly worthless;(CI)
    whoever chooses you is detestable.(CJ)

25 “I have stirred(CK) up one from the north,(CL) and he comes—
    one from the rising sun who calls on my name.
He treads(CM) on rulers as if they were mortar,
    as if he were a potter treading the clay.
26 Who told of this from the beginning,(CN) so we could know,
    or beforehand, so we could say, ‘He was right’?
No one told of this,
    no one foretold(CO) it,
    no one heard any words(CP) from you.
27 I was the first to tell(CQ) Zion, ‘Look, here they are!’
    I gave to Jerusalem a messenger of good news.(CR)
28 I look but there is no one(CS)
    no one among the gods to give counsel,(CT)
    no one to give answer(CU) when I ask them.
29 See, they are all false!
    Their deeds amount to nothing;(CV)
    their images(CW) are but wind(CX) and confusion.

Footnotes

  1. Isaiah 41:2 Or east, / whom victory meets at every step

Coming Conqueror

41 “Be silent before Me, O islands!
Let peoples renew their strength.
Let them draw near, then let them speak.
Let us come together for judgment.
Who has stirred up one from the east?
He calls justice to His feet.
He gives nations over to him and subdues kings.
He makes them like dust with his sword, as driven stubble with his bow.
He pursues them, passing on safely,
by a path his feet had not traveled.
Who has performed and done it?
Calling forth the generations from the beginning,
I, Adonai, am the first and the last,
    I am He!”
The coastlands have seen and fear.
The ends of the earth tremble.
They draw near and come.
Each one helps his neighbor
and says to his brother, “Be strong!”
The craftsman encourages the smith,
who smooths with the hammer,
who strikes with the anvil,
saying of the soldering, “It’s good!”
as he fastens it with nails so that it will not totter.

My Servant, My Friend

“But you, Israel, My servant,
Jacob whom I have chosen,
descendant of Abraham, My friend—
I took hold of you from the ends of the earth,
and called from its uttermost parts,
and said to you, ‘You are My servant—
I have chosen you, not rejected you.[a]
10 Fear not, for I am with you,
be not dismayed, for I am your God.
I will strengthen you.
Surely I will help you.
I will uphold you with My righteous right hand.
11 Behold, all who were angry at you
    will be ashamed and disgraced.
Those who quarrel with you
    will be as nothing and perish.
12 Though you will look for those who contended with you,
    you will not find them.
Those who warred against you
    will be as nothing at all.
13 For I am Adonai your God who upholds your right hand,
who says to you,
    “Fear not, I will help you.”
14 Fear not, you worm Jacob,
you men of Israel!
I will help you.”
It is a declaration of Adonai,
your Redeemer, the Holy One of Israel.
15 “Look, I will make you a threshing sledge,
new, with sharp, double-edged spikes.
You will thresh the mountains and grind them up,
and will make the hills like chaff.
16 You will winnow them,
and a wind will carry them away,
a storm-wind will scatter them.
But you will rejoice in Adonai.
You will glory in the Holy One of Israel.

17 “The poor and needy ask for water,
    but there is none,
Their tongues are parched with thirst.
I, Adonai, will answer them,
I, the God of Israel, will not forsake them.
18 I will open rivers on the bare hills
and springs in the midst of the valleys.
I will make the wilderness a pool of water
and the dry land into fountains of water.
19 I will plant in the wilderness
    the cedar and the acacia tree, the myrtle and the olive tree.
I will set in the desert the cypress tree
    and the pine together with the box tree—
20 so they may see and know,
consider and understand together,
that the hand of Adonai has done this,
the Holy One of Israel has created it.”

Challenge to Idolaters

21 “Present your case,” says Adonai.
“Bring forth your reasons,”
    says the King of Jacob.
22 Let them bring forth and tell us
    what will happen.
The former things, what were they?
Tell us, that we may consider them
    and know their outcome.
Or announce to us things to come.
23 Declare the things coming afterward,
so we may know that you are gods!
Indeed, do good or do evil,
so we may all see and be awestruck.
24 Behold, you are nothing,
    and your work is null.
Whoever chooses you is loathsome.
25 “I have stirred up one from the north,
    and he has come.
From the rising of the sun,
    He will call upon My Name.
He will trample rulers as on mortar,
    like a potter treading clay.”
26 Who told this from the beginning,
    so that we may know?
Or from former times,
    so we may say, “He is right”?
In fact, no one foretold it,
In fact, no one announced it.
In fact, no one heard Your words.
27 First it was to Zion:
“Behold, here they are!”
And to Jerusalem:
“I will give a herald of good news.”[b]
28 But when I look, there is no one.
There is no counselor among them.
When I ask them, they have no response.
29 Indeed, they are all a delusion.
Their works are null.
Their molten images are wind and waste.