Add parallel Print Page Options

Awit ng Papuri kay Yahweh

25 O Yahweh, ikaw ang aking Diyos;
    pupurihin ko at dadakilain ang iyong pangalan;
sapagkat kahanga-hanga ang iyong mga ginawa;
    buong katapatan mong isinagawa
    ang iyong mga balak mula pa noong una.
Ang mga lunsod ay iyong iginuho,
    at winasak ang mga kuta;
ibinagsak ninyo ang mga palasyo ng mga dayuhan,
    at ang mga iyon ay hindi na muling maitatayo.
Kaya dadakilain ka ng taong malalakas,
    at matatakot sa iyo ang malulupit na lunsod.
Ikaw ang tunay na kanlungan ng mahihirap,
    at mga nangangailangan,
matatag na silungan sa panahon ng unos
    at nakakapasong init.
Sa harap mo'y mabibigo ang mararahas,
    sila'y parang bagyong humahampas sa matibay na pader.
Ang ingay ng dayuhan ay parang init sa disyerto,
    ngunit napatahimik mo ang ingay ng mga kaaway;
    hindi na marinig ang awit ng malulupit,
    parang init na natakpan ng ulap.

Naghanda ng Handaan ang Diyos

Sa Bundok ng Zion, aanyayahan ni Yahweh na Makapangyarihan sa lahat
    ang lahat ng bansa para sa isang malaking handaan.
Pinakamasasarap na pagkain at alak ang kanyang ipinahanda.
Sa bundok ding ito'y papawiin niya
    ang ulap ng kalungkutang naghahari sa lahat ng bansa.
Lubusan(A) nang pupuksain ng Panginoong Yahweh ang kamatayan,
    at papahirin ang mga luha sa kanilang mga mata.
    Aalisin niya sa kahihiyan ang kanyang bayan.
Sasabihin ng lahat sa araw na iyon:
“Siya ang hinihintay nating Diyos na sa ati'y magliligtas,
    siya si Yahweh na ating inaasahan.
Magalak tayo at magdiwang, sapagkat tayo'y kanyang iniligtas.”

Paparusahan ng Diyos ang Moab

10 Iingatan(B) ni Yahweh ang Bundok ng Zion,
ngunit ang Moab ay tatapakan;
    gaya ng dayaming tinatapak-tapakan sa tambakan ng basura.
11 Sisikapin ng mga taga-Moab na igalaw ang kanilang mga kamay na parang lumalangoy sa tubig.
    Ngunit sila'y bibiguin ng Diyos hanggang sa sila'y lumubog.
12 Ang matataas niyang pader ay iguguho ni Yahweh,
    at dudurugin hanggang maging alabok.

En lovsang til Herren

25 Almægtige Gud, du er min Gud.
    Jeg vil synge din pris og ære dit navn.
Underfulde ting har du gjort,
    udført dine planer fra fortids dage.
Byer har du lagt i ruiner,
    jævnet fæstningsværker med jorden.
Fjendens paladser er sunket i grus
    for aldrig mere at genopbygges.
Mægtige nationer skal lovprise dig,
    ondskabens byer skal ryste af skræk,
for du frelser dem, som stoler på dig,
    du hjælper de svage i deres nød.
Du giver dem læ for stormen og skygge for heden,
    du værner dem mod den ondskab og vold,
        der pisker imod dem som regn mod en mur.
Som kølende skyer i ørkenens hede
    dæmper du voldsmænds voldsomme vrede.

En fest for alverdens folk

På Zions bjerg vil Herren holde fest for alverdens folkeslag, et gilde med lækre retter og udsøgte vine. Til den tid vil han fjerne det tæppe af frygt, som indhyller alle folkeslag, for han vil tilintetgøre døden for evigt. Gud Herren vil tørre tårerne bort fra hver kind og fjerne forhånelsen af sit folk overalt på jorden. Det er Herren, der har talt.

Da skal hele folket udbryde: „Han er vores Gud! Vi satte vores lid til ham, og han frelste os. Han er den Herre, som vi ventede på med længsel. Lad os juble og glæde os, fordi han har frelst os.”

10 Herrens velsignelse hviler over Zions bjerg, men moabitterne bliver trampet ned som halm i en mødding. 11 De kæmper for at holde sig oven vande, men trods deres dygtighed ydmyger Herren dem for deres stoltheds og indbildskheds skyld. 12 Deres tårnhøje mure nedbryder han, så de synker i grus og bliver til støv.