Add parallel Print Page Options

In the year of King ‘Uziyahu’s death I saw Adonai sitting on a high, lofty throne! The hem of his robe filled the temple. S’rafim stood over him, each with six wings — two for covering his face, two for covering his feet and two for flying. They were crying out to each other,

“More holy than the holiest holiness
is Adonai-Tzva’ot!
The whole earth is filled
with his glory!”

The doorposts shook at the sound of their shouting, and the house was filled with smoke. Then I said,

“Woe to me! I [too] am doomed! —
because I, a man with unclean lips,
living among a people with unclean lips,
have seen with my own eyes
the King, Adonai-Tzva’ot!”

One of the s’rafim flew to me with a glowing coal in his hand, which he had taken with tongs from the altar. He touched my mouth with it and said,

“Here! This has touched your lips.
Your iniquity is gone,
your sin is atoned for.”

Then I heard the voice of Adonai saying,

“Whom should I send?
Who will go for us?”

I answered, “I’m here, send me!” He said, “Go and tell this people:

‘Yes, you hear, but you don’t understand.
You certainly see, but you don’t get the point!’

10 “Make the heart of this people [sluggish with] fat,
stop up their ears, and shut their eyes.
Otherwise, seeing with their eyes,
and hearing with their ears,
then understanding with their hearts,
they might repent and be healed!”

11 I asked, “Adonai, how long?” and he answered,

“Until cities become uninhabited ruins,
houses without human presence,
the land utterly wasted;
12 until Adonai drives the people far away,
and the land is one vast desolation.
13 If even a tenth [of the people] remain,
it will again be devoured.

“But like a pistachio tree or an oak,
whose trunk remains alive
after its leaves fall off,
the holy seed will be its trunk.”

Gods opdracht aan Jesaja

In het jaar dat koning Uzzia stierf, zag ik de Here! Hij zat op een hoge troon en de tempel was gevuld met zijn glorie. Boven Hem zweefden machtige serafs met zes vleugels. Met twee vleugels bedekten zij hun gezichten, met twee andere bedekten zij hun voeten en met de andere twee vlogen zij. In een groot koor riepen zij elkaar toe: ‘Heilig, heilig, heilig is de Here van de hemelse legers, de hele aarde is met zijn glorie gevuld.’ Een machtig koor was het! De tempel trilde op zijn grondvesten en het heiligdom vulde zich met rook.

Toen zei ik: ‘Ik ben ten dode opgeschreven, ik moet zwijgen want ik heb onreine lippen. En nu heb ik de Koning gezien, de Here van de hemelse legers.’ Toen vloog een van de serafs naar het altaar en pakte er met een tang een gloeiende kool uit. Hij raakte met de gloeiende kool mijn lippen aan en zei: ‘Nu deze kool uw lippen heeft aangeraakt, is uw ongerechtigheid verdwenen. Al uw zonden zijn u vergeven.’

Toen hoorde ik de Here vragen: ‘Wie zal Ik als boodschapper naar mijn volk sturen? Wie zal namens Ons gaan?’ En ik zei: ‘Here, stuurt U mij! Ik zal gaan!’

En Hij zei: ‘Ja, ga maar. Zeg dit tegen mijn volk: “Hoewel u mijn woorden herhaaldelijk hoort, zult u ze niet begrijpen. Ook al kijkt u oplettend toe als Ik mijn werk volbreng, dan nog zult u niet weten wat het te betekenen heeft.” 10 Maak hun hart onverschillig, stop hun oren dicht en sluit hun ogen. Ik wil niet dat zij zien, horen of begrijpen, dan kunnen zij niet naar Mij terugkeren en genezen worden.’

11 Toen zei ik: ‘Hoelang moet dat duren, Here?’ En Hij antwoordde: ‘Net zolang tot hun steden zijn verwoest en er niemand meer woont. Tot hun land een woestenij is geworden 12 en zij allemaal als slaven naar verre landen zijn weggevoerd en het hele land Israël uitgestorven is! 13 Zelfs al blijft slechts een tiende deel over, een schamel restant, dan zal ook dat worden aangevallen en verwoest. Toch zal het zijn als een omgehakte boom waarvan de stronk blijft staan en voor nieuw leven zorgt.’