Isaiah 1
Amplified Bible
Rebellion of God’s People
1 The vision of [the prophet] Isaiah the son of Amoz concerning [the kingdom of] Judah and [its capital] Jerusalem, which he saw [as revealed by God] during the reigns of Uzziah, Jotham, Ahaz, and Hezekiah, kings of Judah.
2
Hear, O heavens, and listen, O earth;
For the Lord has spoken:
“I have reared and brought up sons,
But they have rebelled against Me and have broken away.
3
“The ox [instinctively] knows its owner,
And the donkey its master’s feeding trough,
But Israel does not know [Me as Lord],
My people do not understand.”
4
Ah, sinful nation,
A people loaded down with wickedness [with sin, with injustice, with wrongdoing],
Offspring of evildoers,
Sons who behave corruptly!
They have abandoned (rejected) the Lord,
They have despised the Holy One of Israel [provoking Him to anger],
They have turned away from Him.
5
Why should you be stricken and punished again [since no change results from it]?
You [only] continue to rebel.
The whole head is sick
And the whole heart is faint and sick.
6
From the sole of the foot even to the head
There is nothing healthy in the nation’s body,
Only bruises, welts, and raw wounds,
Not pressed out or bandaged,
Nor softened with oil [as a remedy].
7
Your land lies desolate [because of your disobedience],
Your cities are burned with fire,
Your fields—strangers are devouring them in your very presence;
It is desolate, as overthrown by strangers.
8
The Daughter of Zion (Jerusalem) is left like a [deserted] shelter in a vineyard,
Like a watchman’s hut in a cucumber field, like a besieged city [isolated, surrounded by devastation].
9
If the Lord of hosts
Had not left us a few survivors,
We would be like Sodom,
We would be like Gomorrah.(A)
God Has Had Enough
10
Hear the word of the Lord [rulers of Jerusalem],
You rulers of [another] Sodom,
Listen to the law and instruction of our God,
You people of [another] Gomorrah.
11
“What are your multiplied sacrifices to Me [without your repentance]?”
Says the Lord.
“I have had enough of [your] burnt offerings of rams
And the fat of well-fed cattle [without your obedience];
And I take no pleasure in the blood of bulls or lambs or goats [offered without repentance].
12
“When you come to appear before Me,
Who requires this of you, this trampling of My [temple] courts [by your sinful feet]?
13
“Do not bring worthless offerings again,
[Your] incense is repulsive to Me;
[Your] New Moon and Sabbath [observances], the calling of assemblies—
I cannot endure wickedness [your sin, your injustice, your wrongdoing] and [the squalor of] the festive assembly.
14
“I hate [the hypocrisy of] your New Moon festivals and your appointed feasts.
They have become a burden to Me;
I am weary of bearing them.
15
“So when you spread out your hands [in prayer, pleading for My help],
I will hide My eyes from you;
Yes, even though you offer many prayers,
I will not be listening.
Your hands are full of blood!
16
“Wash yourselves, make yourselves clean;
Get your evil deeds out of My sight.
Stop doing evil,
17
Learn to do good.
Seek justice,
Rebuke the ruthless,
Defend the fatherless,
Plead for the [rights of the] widow [in court].
“Let Us Reason”
18
“Come now, and let us reason together,”
Says the Lord.
“[a]Though your sins are like scarlet,
They shall be as white as snow;
Though they are red like crimson,
They shall be like wool.
19
“If you are willing and obedient,
You shall eat the best of the land;
20
But if you refuse and rebel,
You shall be devoured by the sword.”
For the mouth of the Lord has spoken.
Zion Corrupted, to Be Redeemed
21
How the faithful city has become a prostitute [idolatrous, despicable],
She who was full of justice!
Right standing with God once lodged in her,
But now murderers.
22
Your silver has turned to [b]lead,
Your wine is diluted with water.
23
Your rulers are rebels
And companions of thieves;
Everyone loves bribes
And chases after gifts.
They do not defend the fatherless,
Nor does the widow’s cause come before them [instead they delay or turn a deaf ear].
24
Therefore the Lord God of hosts,
The Mighty One of Israel, declares:
“Ah, I will be freed of My adversaries
And avenge Myself on My enemies.
25
“And I will turn My hand against you,
And will [thoroughly] purge away your dross as with lye
And remove all your tin (impurity).
26
“Then I will restore your judges as at the first,
And your counselors as at the beginning;
Afterward you will be called the city of righteousness,
The faithful city.”
27
Zion will be redeemed with justice
And her repentant ones with righteousness.
28
But rebels and sinners will be crushed and destroyed together,
And those who abandon (turn away from) the Lord will be consumed (perish).
29
For you will be ashamed [of the degradation] of the oaks in which you took [idolatrous] pleasure,
And you will be ashamed of the gardens [of passion] which you have chosen [for pagan worship].
30
For you will be like an oak whose leaf withers and dies
And like a garden that has no water.
31
The strong man will become tinder,
And his work a spark.
So both will burn together
And there will be none to quench them.
Footnotes
- Isaiah 1:18 There was a legend among the rabbis that on the Day of Atonement a scarlet woolen thread was tied to the door of the temple, and when the scapegoat reached the wilderness (Lev 16:10), if the sins of Israel were forgiven the thread would miraculously turn white.
- Isaiah 1:22 Lit galena.
Jesaja 1
nuBibeln (Swedish Contemporary Bible)
Syner: domar och löften
(1:1—5:30)
Budskap till ett upproriskt folk
1 Detta är de syner som Jesaja, Amos[a] son, såg om Juda och Jerusalem, när Ussia, Jotam, Achas och Hiskia var kungar i Juda.
2 Hör, himlar, och lyssna, jord,
för Herren talar.
”Barn som jag har fostrat och vårdat
har vänt sig emot mig.
3 Oxen känner sin ägare
och åsnan sin herres krubba,
men Israel känner inget,
mitt folk förstår inte.”
4 Ve detta syndiga folk,
tyngt av skuld,
de gudlösas avkomma,
dessa vanartiga barn.
De har övergett Herren,
föraktat Israels Helige
och vänt honom ryggen.
5 Har ni inte blivit tillräckligt slagna,
när ni fortsätter med ert trots?
Hela huvudet är sjukt
och hela hjärtat försvagat.
6 Från foten till huvudet finns det ingenting helt,
bara blåmärken, ärr och infekterade sår,
som inte är urkramade,
som är utan förband,
som inte är behandlade med olja.
7 Ert land ligger i ruiner,
och era städer är nerbrända.
Medan ni ser på förtär främlingar era åkrar.
Landet ligger skövlat som efter främlingars framfart[b].
8 Dotter Sion har lämnats
som en hydda i en vingård
eller ett vaktskjul på gurkfältet,
som en belägrad stad.
9 Om härskarornas Herre inte hade lämnat en liten rest av oss,
hade vi blivit som Sodom
och skulle likna Gomorra.
10 Lyssna till Herrens ord, ni Sodoms furstar,
hör vår Guds lag, ni Gomorras folk!
11 ”Vad angår mig alla era slaktoffer?
säger Herren.
Jag har fått nog av brännoffer av baggar
och av det feta från gödda djur.
Jag har ingen glädje av blodet
från tjurar, lamm och getter.
12 Vem har begärt av er,
att ni ska klampa in så här över mina förgårdar,
när ni kommer inför mig?
13 Sluta att komma med era meningslösa offer,
offerröken är avskyvärd för mig.
Nymånadsfester och sabbater, era utlysta högtider –
jag står inte ut med era sammankomster!
De är besudlade med orätt.
14 Jag hatar era nymånadsfester och högtider,
de har blivit en börda för mig,
och jag orkar inte bära den.
15 När ni sträcker upp era händer
döljer jag min blick.
Hur mycket ni än ber lyssnar jag inte.
Era händer är täckta med blod.
16 Tvätta er, bli rena!
Låt mig slippa se era onda gärningar,
sluta upp med er ondska!
17 Lär er att göra det goda,
sök rättvisa.
Uppmuntra den förtryckte[c],
ställ upp för faderlösa,
och för änkans talan.
18 Kom och låt oss göra upp med varandra!”
säger Herren.
”Även om era synder är blodröda
ska de bli vita som snö,
även om de är purpurröda
ska de bli vita som ull.
19 Om ni är villiga att lyda mig,
ska ni få äta av landets goda.
20 Men om ni vägrar och är upproriska,
kommer ni att förgöras med svärd.” Herren har talat.
Sions berg
21 Se, hur den trogna staden blivit en hora!
Den var full av rätt,
och rättfärdighet bodde därinne,
men nu bor där bara mördare.
22 Ditt silver har blivit slagg,
ditt vin är utspätt med vatten.
23 Dina ledare är upprorsmakare
och vänner med tjuvar.
Allesammans tar de mutor
och jagar efter vinning.
De bryr sig inte om att försvara den faderlöse,
och änkors sak tar de sig inte an.
24 Därför säger Herren, härskarornas Herre,
Israels mäktige:
”Ve! Jag ska frigöra mig från mina fiender,
och min hämnd ska drabba mina motståndare.
25 Jag ska vända min hand mot dig,
smälta bort ditt slagg som med lut
och avlägsna all din orenhet.
26 Sedan ska jag ge dig domare,
sådana som du en gång hade,
och rådgivare som de du hade förr.
Då ska du kallas ’rättfärdighetens stad’
och ’den trogna staden.’ ”
27 Genom rätt ska Sion räddas,
genom rättfärdighet de som vänder åter.
28 Men överträdarna och syndarna ska gå under,
de som överger Herren ska förgås.
29 ”Då ska ni få skämmas
över de ekar som var er lust
och vanhedras för de lundar
som ni har utvalt.
30 Ni ska bli som en terebint med vissnade löv,
som en lund utan vatten.
31 Den mäktige ska bli som fnöske
och hans ogärningar som en gnista.
Tillsammans ska de brinna upp i en eld
som ingen kan släcka.”
Footnotes
- 1:1 Inte profeten Amos (Am 1:1); de hebreiska namnen stavas olika.
- 1:7 Eller möjligen Sodom; de hebreiska orden liknar varandra. Sodom som ödeläggelsens symbol återkommer i v. 9, vilket ibland har ansetts tala för denna läsart.
- 1:17 Uppmuntra den förtryckte är en osäker översättning; grundtextens innebörd är osäker. Ev: Led förtryckaren på rätt väg.
Isaias 1
Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible)
1 Ang aklat na itoʼy tungkol sa ipinahayag ng Dios kay Isaias na anak ni Amoz. Tungkol ito sa Juda at Jerusalem noong magkakasunod na naghari sa Juda sina Uzia, Jotam, Ahaz, at Hezekia.
Ang Makasalanang Bansa
2 Pakinggan ninyo langit at lupa, dahil sinabi ng Panginoon, “Inalagaan koʼt pinalaki ang mga Israelita na aking mga anak, pero nagrebelde sila sa akin. 3 Kahit ang mga bakaʼy kilala ang kanilang tagapag-alaga,[a] at ang mga asnoʼy alam kung saang sabsaban sila pinapakain ng nagmamay-ari sa kanila, pero ang mga mamamayan kong Israelita ay hindi nakakakilala sa akin.”
4 Sila ay bansang makasalanan, mga taong punong-puno ng kasamaan, lahi ng mga gumagawa ng masama at mapaminsala. Itinakwil nila at kinutya ang Panginoon, ang Banal na Dios ng Israel, at siyaʼy tinalikuran nila.
5 Mga taga-Israel, bakit patuloy kayong nagrerebelde? Gusto pa ba ninyong maparusahan? Para kayong tao na puro sugat ang ulo at ang pusoʼy puno ng sakit. 6 Mula ulo hanggang talampakan, walang bahagi na walang sugat, pasa at pamamaga. Hindi ito nahuhugasan, o nabebendahan, o nagagamot.
7 Hindi na mapakinabangan ang inyong bansa; sinunog ng mga dayuhan ang mga lungsod ninyo. Kitang-kita ninyong sinasamsam nila ang mga bunga ng inyong pananim. Sinisira nila ang inyong lupain hanggang sa hindi na mapakinabangan. 8 Walang natira kundi ang Jerusalem.[b] Para itong silungan sa isang ubasan o isang kubol sa taniman ng mga pipino na mag-isang nakatayo, at para ring lungsod na pinalibutan ng kaaway. 9 Kung ang Panginoong Makapangyarihan ay hindi nagtira ng ilan sa atin, natulad na sana tayo sa Sodom at Gomora.
10 Kayong mga pinuno at mga mamamayan ng Jerusalem na katulad ng mga taga-Sodom at Gomora, pakinggan ninyo ang salita at kautusan ng Panginoon na ating Dios. 11 Sinabi niya, “Balewala sa akin ang napakarami ninyong handog. Sawang-sawa na ako sa inyong mga handog na sinusunog – ang mga tupa at ang mga taba ng mga pinatabang hayop. Hindi ako nalulugod sa dugo ng mga toro, tupa at mga kambing. 12 Sino ang nag-utos sa inyo na dalhin ang lahat ng ito kapag sumasamba kayo sa akin? Sino ang nag-utos sa inyong tumapak sa aking templo? 13 Tigilan nʼyo na ang pagdadala ng mga handog na walang silbi. Nasusuklam ako sa amoy ng mga insenso ninyo. Hindi ko na matiis ang mga pagtitipon nʼyo kapag Pista ng Pagsisimula ng Buwan at kapag Araw ng Pamamahinga, dahil kahit na nagtitipon kayo, gumagawa kayo ng kasamaan. 14 Nasusuklam ako sa inyong mga Pista ng Bagong Buwan at sa iba pa ninyong mga pista. Sobra-sobra na! Hindi ko na ito matiis!
15 “Kapag mananalangin kayo hindi ko kayo papansinin. Kahit paulit-ulit pa kayong manalangin hindi ko kayo pakikinggan dahil marami kayong pinatay na tao. 16 Linisin ninyo ang inyong sarili. Tigilan na ninyo ang paggawa ng kasamaan sa aking harapan. 17 Pag-aralan ninyong gumawa ng mabuti at pairalin ang katarungan. Sawayin ninyo ang mga nang-aapi[c] at ipagtanggol ninyo ang karapatan ng mga ulila at mga biyuda.”
18 Sinabi pa ng Panginoon, “Halikayoʼt pag-usapan natin ito. Kahit gaano man karumi ang inyong mga kasalanan, lilinisin ko iyan para maging malinis kayo. 19 Kung susunod lang kayo sa akin ay pagpapalain ko kayo.[d] 20 Pero kung patuloy kayong magrerebelde, tiyak na mamamatay kayo.”
Mangyayari nga ito dahil sinabi ng Panginoon.
Ang Makasalanang Lungsod
21 Tingnan ninyo ang lungsod ng Jerusalem. Matapat ito noon, pero ngayoʼy para nang babaeng bayaran. Datiʼy mga taong matuwid ang mga nakatira rito, pero ngayon ay mga mamamatay-tao. 22 Jerusalem, datiʼy mahalaga ka tulad ng pilak, pero ngayon ay wala ka nang silbi. Noon para kang mamahaling alak, pero ngayon ay para ka nang alak na may halong tubig. 23 Ang mga pinuno moʼy mga suwail at kasabwat ng mga magnanakaw. Gusto nila palagi ng suhol, at nanghihingi ng mga regalo. Hindi nila ipinagtatanggol ang karapatan ng mga ulila at hindi rin nila pinapakinggan ang daing ng mga biyuda.
24 Kaya sinabi ng Panginoon, ang Makapangyarihang Dios ng Israel, “Gagaan ang kalooban ko kapag naparusahan ko na kayong mga taga-Jerusalem na aking mga kaaway. 25 Parurusahan ko kayo para magbago kayo, katulad ng pilak na dinadalisay sa apoy. 26 Muli ko kayong bibigyan ng mga pinuno at mga tagapayo, katulad noong una. At ang lungsod ninyo ay tatawaging lungsod ng mga matuwid at tapat na mga tao.”
27 Magsisisi ang mga tao sa Jerusalem,[e] at ito ay ililigtas ng Dios at magiging matuwid ang pagtrato ng mga pinuno sa lahat ng mga mamamayan. 28 Pero lilipulin niya ang mga suwail at mga makasalanan, ang mga taong tumalikod sa Panginoon.
29 Mapapahiya kayo na mga taga-Jerusalem dahil sa pagsamba ninyo sa mga puno ng ensina at sa mga sagradong halamanan. 30 Matutulad kayo sa isang nalalantang puno ng ensina, at sa isang halamanang hindi nadidiligan. 31 Ang mga makapangyarihan sa inyo ay magiging katulad ng tuyong kahoy na madaling masunog, at ang masasama nilang gawa ay magiging parang tilamsik ng apoy na susunog sa kanila. Walang makakapatay sa apoy na iyon.
Footnotes
- 1:3 ang kanilang tagapag-alaga: sa Hebreo, ang mga nagmamay-ari sa kanya.
- 1:8 Jerusalem: sa Hebreo, anak na babae ng Zion.
- 1:17 Sawayin ninyo ang mga nang-aapi: o, Tulungan ninyo ang mga inaapi.
- 1:19 pagpapalain ko kayo: o, makakakain kayo ng pinakamagandang ani ng lupain.
- 1:27 Jerusalem: sa Hebreo, Zion.
Copyright © 2015 by The Lockman Foundation, La Habra, CA 90631. All rights reserved.
Swedish Contemporary Bible (nuBibeln) Copyright © 2015 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible) Copyright © 2009, 2011, 2014, 2015 by Biblica, Inc. ®