Isaias 51-53

Ang Pulong Sa Dios

Ang Panawagan sa Pagsalig sa Ginoo

51 ^1-2 Miingon ang Ginoo, “Pamati kamo kanako, kamong gustong maluwas^[a] ug modangop kanako. Hinumdomi ninyo si Abraham ug si Sara nga inyong katigulangan. Sama sila sa bato diin kamo gitipak o sa bangag diin kamo gikubkub. Sa dihang gitawag ko si Abraham, nagainusara lang siya. Apan gipanalanginan ko siya ug gihatagan ug daghang mga kaliwat.

³ “Kaloy-an ko gayod ang Jerusalem^[b] ug ang tanang mga dapit niini nga nangaguba. Ang mga disyerto niini himuon kong sama sa Eden—ang akong hardin. Maanaa ang kalipay ug kasadya sa Jerusalem ug may pagpasalamat ug mga pag-awit usab.

⁴ “Pamati kamo kanako, O katawhan ko! Patalinghogi ninyo ako, O nasod ko! Ipadayag ko ang akong kasugoan. Ug ang akong katarong ug kaangayan mohatag ug kahayag sa mga nasod. ⁵ Hapit ko na kamo hatagan ug kadaogan.^[c] Sa dili madugay luwason ko kamo. Pagadumalahan ko ang mga nasod. Ang anaa sa mga isla magahulat kanako ug magalaom sa akong gahom. ⁶ Tan-awa ninyo ang kalangitan ug ang kalibotan. Mawala ang kalangitan sama sa aso. Mogabok ang kalibotan sama sa panapton. Mangamatay ang mga lumulupyo niini sama sa gagmayng mananap nga nagalupad. Apan ang kaluwasan ug kadaogan nga ihatag ko magapadayon sa walay kataposan. ⁷ Pamatia ninyo ako, kamo nga nasayod kon unsa ang husto ug nagatuman sa akong kasugoan! Ayaw kamo kahadlok sa mga pagsaway ug pagpakaulaw sa mga tawo kaninyo. ⁸ Kay mahisama sila sa panapton nga kutkoton sa mga gagmayng mananap. Apan ang kadaogan ug kaluwasan nga akong ihatag magapadayon sa walay kataposan.”

⁹ Sige na, Ginoo, tabangi kami. Gamita ang imong gahom sa pagluwas kanamo. Tabangi kami sama sa imong gihimo kaniadto. Dili ba ikaw man ang nagtagodtagod sa dragon nga si Rahab?^{[d] 10} Dili ba ikaw man ang nagpamala sa dagat aron sa paghimog agianan diha sa taliwala niini aron makatabok ang katawhan nga imong giluwas? ¹¹ Mobalik sa Zion ang imong mga linuwas nga nagaawit sa walay hunong nga kalipay. Mawala na ang ilang kasubo, ug mag-awas-awas ang ilang kalipay.

¹² Mitubag ang Ginoo, “Ako mao ang nagdasig kaninyo. Busa nganong mahadlok man kamo sa mga tawong mamatay ra sama sa sagbot? ¹³ Nalimot na ba kamo nga ako ang naghimo kaninyo? Ako ang nagbukhad sa kalangitan ug nagbutang sa mga patukoranan sa kalibotan. Nganong nagakinabuhi kamo nga kanunayng may kahadlok sa kasuko sa mga nagalutos ug buot molaglag kaninyo? Ang ilang kasuko dili na makaunsa kaninyo. ¹⁴ Sa dili madugay buhian ang mga binihag. Dili sila mamatay sa gibilanggoan kanila, ni mawad-an ug pagkaon. ¹⁵ Kay ako, ang Ginoo nga inyong Dios, ang nagakutaw sa dagat aron modahunog ang mga balod. Makagagahom nga Ginoo ang akong ngalan. ¹⁶ Gitudlo ko kaninyo ang angay ninyong isulti, ug gipanalipdan ko kamo pinaagi sa akong gahom. Ako ang nagpahimutang sa kalangitan ug ang nagbutang sa mga patukoranan sa kalibotan. Ug ako ang nagaingon sa Zion, ‘Ikaw ang akong katawhan.’ ”

¹⁷ Bangon na, Jerusalem! Ang kasuko sa Ginoo sama sa ilimnon nga gihurot mog inom hangtod nga nagsusapinday ka sa kahubog. ¹⁸ Walay usa sa imong katawhan^[e] nga makaagak kanimo; walay usa kanila nga makatabang kanimo. ¹⁹ Nahitabo kanimo kining duha ka kalamidad: naguba ikaw tungod sa gubat ug nagaantos sa kagutom ang imong katawhan. Walay nahibilin sa imong katawhan nga modasig ug molipay kanimo. ²⁰ Gipangkuyapan sila ug nagbuy-od sa eskina sa matag dalan sama sa usa nga nalit-agan. Nahiagom sila sa labihan nga kasuko sa Ginoo; gibadlong sila sa imong Dios.

²¹ Busa pamatia ninyo kini, kamong nagaantos ug nangahubog apan dili tungod sa bino. ²² Mao kini ang giingon sa Ginoo nga inyong Dios nga nagalaban kaninyo, “Pamati! Gikuha ko na gikan kaninyo ang akong kasuko nga daw ilimnon nga makahubog. Dili ko na kamo paimnon niini pag-usab. ²³ Ihatag ko kini sa mga nagpaantos kaninyo, ug sa nagsugo kaninyo nga mohapa aron ilang tumban ug himuong daw yuta ug dalan ang inyong mga likod.”

Luwason sa Dios ang Jerusalem

52 Bangon na, O Zion, ug lig-ona ang imong kaugalingon! Ipakita ang imong pagkagamhanan, O balaan nga siyudad sa Jerusalem. Kay ang imong mga kaaway nga mga dili Israelinhon,^[f] nga giila nga mahugaw ug dili diosnon, dili na makasulod kanimo pag-usab. ² Ayaw na pagsubo nga daw sama sa tawong masub-anon nga nagyaka sa yuta. Tindog hinuon ug pangandam sa pagdumala. Ug kamong mga lumulupyo sa Jerusalem, badbari ninyo ang inyong kaugalingon sa mga kadena sa pagkabinihag. ^3-4 Kay mao kini ang giingon sa Ginoong Dios, “Gibihag kamo nga daw ulipon nga gibaligya nga walay bayad, busa tuboson ko usab kamo nga walay bayad. Kaniadto miadto kamo sa Ehipto aron manimuyo didto, apan gidaog-daog kamo didto. Unya ang Asiria na usab ang midaog-daog kaninyo. ⁵ Ug karon, unsa na man ang nahitabo kaninyo? Gibihag kamo sa Babilonia sa walay igong hinungdan. Gitamay kamo sa mga nagadumala kaninyo. Kanunay pa nila akong gipasipalahan. ⁶ Apan moabot ang panahon nga masayod kamo kon kinsa gayod ako, kay ako mismo ang nagasulti kaninyo. Oo, ako gayod mismo.”

⁷ Pagkaanindot tan-awon sa mga mensahero nga nagalatas sa kabukiran aron sa pagdala sa maayong balita nga may kalinaw na ang Jerusalem ug mahimong maayo na ang kahimtang niini tungod kay luwason kini sa Dios. Nagaingon sila sa mga taga-Jerusalem, “Nagahari ang inyong Dios!”

⁸ Mosinggit sa kalipay ang mga guwardya sa siyudad kay makita gayod nila ang pagbalik sa Ginoo didto sa Jerusalem. ⁹ Mosinggit sa kalipay ang mga nangagubang dapit sa Jerusalem, kay lig-onon sa Ginoo ang iyang katawhan. Luwason niya ang Jerusalem! ¹⁰ Ipakita sa Ginoo ang iyang balaang gahom sa tanang nasod. Ug makita sa tibuok kalibotan^[g] ang pagluwas sa atong Dios kanato.

¹¹ Kamong nagadala sa mga kagamitan sa templo sa Ginoo, biya na kamo sa Babilonia! Gawas na kamo diha! Ayaw kamo paghikap sa mga butang nga giisip nga hugaw. Panggawas na kamo sa Babilonia, ug magpakabalaan. ¹² Apan niining higayona dili na kinahanglan nga magdali-dali kamo sa pagbiya, nga daw sa nangikyas kamo, kay mag-una ang Ginoo kaninyo. Ang Dios sa Israel mao ang manalipod kaninyo.

Ang Nagaantos nga Alagad sa Ginoo

¹³ Miingon ang Ginoo, “Pamati! Magmauswagon ang akong alagad. Mahimo siyang inila ug pinasidunggan. ¹⁴ Daghan ang mahibulong kaniya. Kay mausab ang iyang panagway ug morag dili na kini hitsurag tawo. ¹⁵ Hangtod ang mga nasod mahibulong usab kaniya. Dili makasulti ang mga hari tungod kaniya, kay makita man nila ug masabtan ang mga butang nga wala sukad masugilon.”

53 Kinsa ang makatuo sa among mensahe? Kang kinsa gipadayag sa Ginoo ang iyang gahom? ² Kabubut-on sa Ginoo nga mouswag ang iyang alagad. Sama kini sa tanom nga nagtubo, nga nagpanggamot diha sa malang yuta. Wala siyay kaambong o pamarog nga mahimong makadani kanato ngadto kaniya. ³ Gibiaybiay siya ug gisalikway sa mga tawo. Daghan ang iyang nasinati nga mga kasakit ug pag-antos. Ato siyang gitalikdan, gitamay, ug gipakawalay-bili. ⁴ Sa pagkatinuod, giantos niya ang mga kasakit ug mga pag-antos nga alang unta kanato. Apan abi natog gisilotan siya sa Dios tungod sa iyang mga sala. ⁵ Ang tinuod, gisamaran siya tungod sa atong mga kalapasan. Nabun-og siya tungod sa atong pagkadaotan. Ang silot nga iyang giantos mao ang nakahatag kanatog maayong kahimtang. Ug pinaagi sa iyang mga samad kita nangaayo. ⁶ Kitang tanan sama sa mga karnero nga nasaag; matag usa kanato nagpatuyang lang sa pagbuhat sa atong gusto. Apan siya ang gipaantos sa Ginoo sa silot nga alang unta kanatong tanan. ⁷ Gidaog-daog siya ug gisakit, apan wala gayod siya moreklamo. Sama siya sa karnero nga gidala sa ihawanan. Ug sama sa karnero nga walay timik samtang gialotan, nagpakahilom lang siya. ⁸ Gidakop siya, gihukman, ug gipatay. Wala gayoy nakaamgo sa iyang mga katagilungsod nga siya gipatay tungod sa ilang mga sala, ug giantos niya ang silot nga alang unta kanila. ⁹ Bisag wala siyay sala nga nahimo ug wala siya nanglimbong, gilubong siya nga daw usa ka kriminal; gilubong siya uban sa mga adunahan. ¹⁰ Pagbuot sa Ginoo nga sakiton ug paantuson siya. Bisan tuod ug gihimo sa Ginoo ang iyang kinabuhi nga halad aron mabayran ang sala sa mga tawo, makita gihapon niya ang iyang mga kaliwat ug makaangkon siya ug taas nga kinabuhi. Ug pinaagi kaniya, matuman ang kabubut-on sa Ginoo. ¹¹ Kon makita niya ang mga bunga sa iyang mga pag-antos, malipay siya. Miingon ang Ginoo, “Pinaagi sa iyang kaalam daghan ang pakamatarungon sa akong matarong nga alagad; mag-antos siya alang sa ilang mga sala. ¹² Busa ihatag ko kaniya ang pasidungog nga alang sa tawong bantogan ug gamhanan, kay gihatag niya ang iyang kinabuhi. Giisip siya nga usa sa mga makasasala. Nagaantos siya alang sa daghang mga makasasala ug nagaampo siya nga pasayloon sila.”