Add parallel Print Page Options

Ang Awit sa Pagpasalamat

12 Niana unyang adlawa mag-awit kamo:

Ginoo, dayegon[a] ko ikaw.
Nasuko ikaw kanako, apan karon nahupay na ang imong kasuko,
ug ginalipay mo ako.
Ikaw, O Dios, mao ang akong manluluwas.
Mosalig ako kanimo ug dili mahadlok.
Ikaw, Ginoo, mao ang nagahatag kanakog kusog,
ug ikaw ang akong ginaawit.
Ikaw ang nagluwas kanako.”

Maingon nga ang bugnawng tubig naghatag ug kalipay sa giuhaw, malipay kamo kon luwason kamo sa Ginoo. Pag-abot nianang adlawa, mag-awit kamo:

“Dayga[b] ninyo ang Ginoo!
Simbaha ninyo siya!
Isugilon ngadto sa mga katawhan ang iyang mga binuhatan.
Isugilon ninyo nga dalaygon siya.
Awiti ninyo ang Ginoo tungod kay katingalahan ang iyang gipanghimo.
Ipahibalo ninyo kini sa tibuok kalibotan.
Panghugyaw kamo ug pag-awit sa kalipay, kamo nga katawhan sa Jerusalem.[c]
Kay gamhanan ang Balaang Dios sa Israel nga anaa uban kaninyo.”

Ang Mensahe bahin sa Babilonia

13 Mao kini ang mensahe bahin sa Babilonia nga gipadayag sa Ginoo kang Isaias nga anak ni Amos:

Ibayaw ang usa ka bandera didto sa kinatumyan sa hawan nga bungtod. Unya singgit kamo ug kusog ngadto sa mga sundalo ug sinyasi sila nga sulongon ang mga pultahan sa siyudad sa mga dungganong tawo. Gisugo ko na ang akong piniling mga sundalo sa pagsilot sa mga tawong akong gikapungtan. Kini nga mga sundalo nangalipay kay nagtuo gayod sila nga himuon ko kini nga pagsilot.

Pamatia ninyo ang kasaba gikan sa mga bukid sa labihan kadaghang mga tawo. Pamatia ninyo ang kasaba taliwala sa mga gingharian ug mga nasod nga nagtigom. Gitigom sa Ginoo nga Makagagahom ang iyang mga sundalo alang sa pagpakiggira. Naggikan sila sa layo kaayong mga dapit. Laglagon sa Ginoo ang tibuok yuta pinaagi sa iyang mga sundalo.

Panghilak kamo tungod kay haduol na ang adlaw sa Ginoo, ang adlaw nga manglaglag ang Makagagahom nga Dios. Nianang panahona, mangaluya ang tanang kamot sa mga tawo. Malisang ang tanang mga tawo. Magkurog sila sa kahadlok. Bation nila ang labihang kasakit ug maghigwaos sila sama sa babaye nga nagbati. Magtinan-away sila sa usag usa, ug ang ilang mga nawong mamula sa labihang kaulaw. Pamati! Moabot ang adlaw sa Ginoo, ang adlaw sa kapintas ug labihan nga kasuko. Laglagon ang yuta hangtod nga dili na mapuy-an, ug laglagon usab ang mga makasasala diha niini. 10 Dili na mohatag sa ilang kahayag ang mga bitoon. Mosubang ang adlaw nga walay kahayag ug ang bulan dili usab mohatag ug kahayag.

11 Miingon ang Ginoo, “Silotan ko ang kalibotan tungod sa iyang kadaotan, ug ang mga tawong daotan tungod sa ilang mga sala. Santaon ko ang mga garboso, ug sumpoon ko ang pagkamapahitas-on sa mga tawong walay kalooy. 12 Gamay na lang unya ang mahibiling mga tawo. Mas nihit pa unya sila kay sa purong bulawan nga gikan sa Ofir. 13 Uyogon ko ang langit ug matay-og ang kalibotan. Himuon ko kini sa adlaw nga ipakita ko ang akong labihan nga kapungot.”

14 Ang mga dumuduong sa Babilonia moikyas balik sa ilang tagsa-tagsa ka dapit sama sa hayop nga usa nga gipangayam. Manguli sila sama sa karnero nga walay magbalantay. 15 Ang madakpan patyon pinaagi sa espada. 16 Dugmokon ang ilang gagmayng mga bata diha gayod mismo sa ilang atubangan. Kuhaon ang mga kabtangan gikan sa ilang mga balay ug lugoson ang ilang mga asawa.

17 Pamati! Pasulongon ko sa Babilonia ang mga taga-Media nga dili madani sa pilak ug bulawan. 18 Pamatyon nila pinaagi sa pana ang mga batan-ong lalaki. Dili nila kaloy-an ang mga kabataan bisan ang mga masuso. 19 Laglagon ko sama sa Sodoma ug Gomora ang Babilonia, ang labing matahom nga gingharian sa tanan, ang garbo ug dungog sa mga lumulupyo niini. 20 Dili na gayod kini puy-an bisan kanus-a. Walay Arabo nga magpatindog didto sa iyang tolda. Ug wala usay magbalantay sa karnero nga magpasabsab sa iyang mga karnero didto. 21 Pagapuy-an na lang kini sa ihalas nga mga mananap. Ang ilang mga balay puy-an sa mga kuwago ug sa uban pang mga mananap. Molukso-lukso didto ang mga ihalas nga mga kanding. 22 Ang mga mananap nga morag mga iro mag-uwang sa mga tore ug sa mga palasyo sa Babilonia. Hapit na ang kataposan sa Babilonia; dili na kini madugay.

Mamalik ang mga Israelinhon gikan sa Pagkabihag

14 Sa pagkatinuod, kaloy-an sa Ginoo ang Israel ug pilion niya sila pag-usab isip iyang katawhan. Papuy-on niya sila pag-usab sa ilang kaugalingong yuta, ug may mga langyaw nga mopuyo uban kanila. Tabangan sa ubang mga nasod ang Israel aron makabalik sila sa dapit nga gihatag sa Ginoo kanila. Ug mahimo nilang ulipon didto ang mga taga-laing nasod. Mahimo nilang mga bihag ang kanhi nagbihag kanila, ug sakopon nila ang kanhi nagdaog-daog kanila.

Mamatay ang Hari sa Babilonia

Mga taga-Israel, sa adlaw nga papahulayon kamo sa Ginoo gikan sa inyong mga pag-antos, kalisod, ug pagkaulipon, biay-biaya ninyo ang hari sa Babilonia. Mao kini ang inyong isulti:

“Nalaglag na ang haring madinaog-daogon. Natapos na ang iyang pagpasigarbo. Giwala na sa Ginoo ang gahom sa daotang mga pangulo, nga sa ilang kasuko walay hunong nga nagpaantos sa mga katawhan ug bangis nga milupig sa mga nasod. Sa kataposan, malinawon na ang tibuok kalibotan, ug nagaawit na kini sa kalipay. Bisan ang mga kahoyng sipres ug sedro sa Lebanon naglipay tungod sa nahitabo sa hari. Sama sila sa tawo nga nagaingon, ‘Karon nga wala ka na, wala nay moputol kanamo!’

“Ang dapit sa mga patay mahinangpon nga nagpaabot kanimo; nangandam na kini aron sa pagsugat kanimo. Ang mga kalag sa mga tawo nga kaniadto mga gamhanan sa kalibotan nagkagubot sa pag-abiabi kanimo. Nanindog gikan sa ilang mga trono ang mga kalag sa mga hari aron sa pagtagbo kanimo. 10 Moingon silang tanan kanimo: ‘Naluya ka usab sama kanamo. Managsama na kita. 11 Karon nga patay ka na, ang imong pagkagamhanan wala na apil ang honi sa imong mga harpa. Ulod ang imong higdaanan ug ulod usab ang imong habol.’

12 “Nahulog ka gikan sa langit, ikaw nga gitawag nga kabugwason.[d] Gilabay ka sa yuta, ikaw nga nanglupig sa kanasoran. 13 Miingon ka sa imong kaugalingon, ‘Mosaka ako sa langit, ug ibutang ko ang akong trono ibabaw sa mga bitoon sa Dios. Molingkod ako ibabaw sa bukid nga tigomanan sa mga dios didto sa amihan. 14 Mosaka ako ibabaw sa mga panganod; tupngan ko ang Labing Halangdong Dios.’

15 “Apan gidala ka sa dapit sa mga patay, ngadto sa kinailaloman sa bangag. 16 Tutokan ka sa mga patay ug moingon sila, ‘Dili ba mao man kining tawhana ang gikalisangan sa mga tawo sa kalibotan ug nagpahadlok sa mga gingharian? 17 Ug dili ba nga siya man ang naghimo sa kalibotan nga morag disyerto, ug nangguba sa mga siyudad ug wala mohatag ug kagawasan sa iyang mga binihag?’

18 “Ang tanang hari sa kalibotan dungganon nga nahiluna sa ilang kaugalingong lubnganan. 19 Apan ikaw, dili ilubong sa imong lubnganan kondili ilabay ang imong patayng lawas sama sa sanga nga walay pulos. Tabonan ka sa mga patayng lawas sa mga sundalo nga nangamatay panahon sa gira, ug ihulog ka uban kanila sa bangag ug tambakan ug mga bato. Mahisama ka sa patayng lawas nga gitunob-tunoban lang. 20 Dili ka ilubong sama sa ubang hari, kay gilaglag mo ang imong nasod ug gipamatay mo ang imong katawhan. Walay mahibiling buhi sa imong daotang kaliwat.

21 “Andama na ang dapit diin pagpatyon ang iyang mga anak tungod sa mga sala sa ilang mga katigulangan. Dili na sila angay nga moangkon ug mga yuta o mopatindog ug mga siyudad sa tibuok kalibotan.”

22 Miingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Sulongon ko ug laglagon ang Babilonia. Wala akoy ibiling buhi niining dapita. Wala gayoy mahibilin sa ilang mga kaliwat. 23 Himuon ko kining kamingawan ug mga lunangan. Laglagon ko kini nga daw sa nagsilhig lang ako. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagaingon niini.”

Ang Mensahe bahin sa Asiria

24 Nanumpa ang Ginoo nga Makagagahom, “Matuman gayod ang akong plano ug katuyoan. 25 Laglagon ko ang mga taga-Asiria kon anaa sila sa Israel nga akong yuta. Tunob-tunoban ko sila didto sa akong mga bukid. Dili na nila uliponon ang akong katawhan. 26 Mao kini ang plano ko alang sa tibuok kalibotan. Mao kini ang silot nga ipakita ko sa tanang nasod.” 27 Kinsay makausab sa plano sa Ginoo nga Makagagahom? Kinsa ang makapugong sa iyang pagsilot?

Ang Mensahe bahin sa mga Filistihanon

28 Kini nga mensahe gipadayag sa Dios niadtong tuig nga namatay si Haring Ahaz:

29 Mga Filistihanon, ayaw kamo paglipay tungod kay namatay ang hari nga misulong kaninyo.[e] Kay ang iyang anak nga mipuli kaniya mas mapintas pa kay kaniya, sama sa usa ka bitin nga mihimugsog mas lala pa kaniya nga bitin nga nagalupad. 30 Pakan-on ug papahulayon ko ang akong katawhan nga mga kabos, ug walay manghilabot kanila. Apan pamatyon ko sa gutom ang inyong mga kaliwat. Ug ang mahibilin kanila pamatyon ko usab. 31 Pagminatay kamo, kamong mga Filistihanon. Kay mosulong kaninyo ang inyong kaaway nga sama sa aso gikan sa amihan. Andam na silang tanan sa pagpakiggira.

32 Unsa ang itubag nato sa mga mensahero sa maong nasod? Sultihan nato sila nga ang Jerusalem[f] gipabarog na sa Ginoo, ug makadangop na niini ang iyang mga katawhan nga nagaantos.

Footnotes

  1. 12:1 dayegon: o, pasalamatan.
  2. 12:4 Dayga: o, Pasalamati.
  3. 12:6 Jerusalem: sa Hebreo, Zion.
  4. 14:12 kabugwason: sa English, morning star.
  5. 14:29 namatay… kaninyo: sa literal, nabali ang baston nga gihapak kaninyo.
  6. 14:32 Jerusalem: sa Hebreo, Zion.