Add parallel Print Page Options

เราอ้าแขนของเราทั้งวันให้กับชนชาติที่ดื้อรั้น
    ที่ชอบเดินในเส้นทางที่ไม่ดีและชอบตามใจตัวเอง
พวกเขาเป็นชนชาติที่ท้าทายเราต่อหน้าอยู่เรื่อยโดยไปเซ่นไหว้พวกพระเทียมเท็จตามสวน
    และถวายเครื่องหอมบูชาให้กับพระเทียมเท็จเหล่านั้นบนพวกแท่นบูชาที่ทำจากอิฐ
คนพวกนั้นไปนั่งติดต่อกับวิญญาณคนตายท่ามกลางอุโมงค์ฝังศพและไปค้างคืนตามถ้ำเก็บศพต่างๆ
    พวกเขากินเนื้อหมูและมีน้ำแกงที่ทำจากสัตว์ต้องห้ามอยู่ในหม้อของพวกเขา
พวกเขาพูดว่า ‘อยู่ห่างๆ
    อย่าเข้ามาใกล้ข้าเพราะข้าศักดิ์สิทธิ์เกินไปสำหรับเจ้า’
คนอย่างนี้เป็นเหมือนควันในจมูกของเรา
    เป็นเหมือนไฟที่ไหม้อยู่ทั้งวัน

Read full chapter