Add parallel Print Page Options

A Call to Listen to God

14 Work at living in peace with everyone, and work at living a holy life, for those who are not holy will not see the Lord. 15 Look after each other so that none of you fails to receive the grace of God. Watch out that no poisonous root of bitterness grows up to trouble you, corrupting many. 16 Make sure that no one is immoral or godless like Esau, who traded his birthright as the firstborn son for a single meal. 17 You know that afterward, when he wanted his father’s blessing, he was rejected. It was too late for repentance, even though he begged with bitter tears.

18 You have not come to a physical mountain,[a] to a place of flaming fire, darkness, gloom, and whirlwind, as the Israelites did at Mount Sinai. 19 For they heard an awesome trumpet blast and a voice so terrible that they begged God to stop speaking. 20 They staggered back under God’s command: “If even an animal touches the mountain, it must be stoned to death.”[b] 21 Moses himself was so frightened at the sight that he said, “I am terrified and trembling.”[c]

22 No, you have come to Mount Zion, to the city of the living God, the heavenly Jerusalem, and to countless thousands of angels in a joyful gathering. 23 You have come to the assembly of God’s firstborn children, whose names are written in heaven. You have come to God himself, who is the judge over all things. You have come to the spirits of the righteous ones in heaven who have now been made perfect. 24 You have come to Jesus, the one who mediates the new covenant between God and people, and to the sprinkled blood, which speaks of forgiveness instead of crying out for vengeance like the blood of Abel.

25 Be careful that you do not refuse to listen to the One who is speaking. For if the people of Israel did not escape when they refused to listen to Moses, the earthly messenger, we will certainly not escape if we reject the One who speaks to us from heaven! 26 When God spoke from Mount Sinai his voice shook the earth, but now he makes another promise: “Once again I will shake not only the earth but the heavens also.”[d] 27 This means that all of creation will be shaken and removed, so that only unshakable things will remain.

28 Since we are receiving a Kingdom that is unshakable, let us be thankful and please God by worshiping him with holy fear and awe. 29 For our God is a devouring fire.

Read full chapter

Footnotes

  1. 12:18 Greek to something that can be touched.
  2. 12:20 Exod 19:13.
  3. 12:21 Deut 9:19.
  4. 12:26 Hag 2:6.

14 Paningkamoti ninyo nga maayo ang inyong relasyon ngadto sa tanang mga tawo, ug paningkamoti usab ninyo nga matarong ang inyong kinabuhi. Kay kon dili matarong ang inyong kinabuhi dili kamo makakita sa Dios. 15 Pagbantay kamo nga walay usa kaninyo nga mahimulag sa grasya sa Dios, ug walay usa kaninyo nga maghimog kasamok ug modalahig sa kadaghanan. 16 Pagbantay usab nga walay usa kaninyo nga makighilawas gawas sa kaminyoon o mosunod kang Esau nga nagbale-wala lang sa mga butang nga espirituhanon. Kay ang iyang katungod isip kamagulangan gibaylo niya sa usa lang ka kaonan. 17 Nasayran ninyo nga sa kaulahian gusto niya nga maangkon ang panalangin alang sa kamagulangan apan wala siya hatagi. Kay dili na niya mabakwi ang iyang gibuhat bisan gihilakan pa niya.

18 Ang inyong pagduol ngadto sa Dios dili sama sa pagduol sa mga Israelinhon ngadto sa Dios. Miduol sila sa bukid nga ilang nakita, ang Bukid sa Sinai diin may nagdilaab nga kalayo, may makahahadlok nga kangitngit, ug may kusog nga huros sa hangin. 19 May nadungog silang tingog sa trumpeta ug may nagasulti. Sa pagkadungog nila niadtong tingog sa nagasulti nagpakilooy sila nga kon mahimo dili na sila padunggon sa maong tingog. 20 Kay nahadlok kaayo sila sa gipamulong niini nga, “Si bisan kinsa, bisan mananap, nga makahikap sa bukid kinahanglan nga batohon hangtod mamatay.”[a] 21 Makahahadlok kaayo ang ilang nakita didto, bisan gani si Moises miingon nga nagkurog siya sa kahadlok.[b]

22 Ang inyong pagduol sa Dios dili sama niadto. Kay ang inyong giduolan mao ang tinuod nga Bukid sa Zion, ang siyudad sa Dios nga buhi, ang langitnon nga Jerusalem nga may linibo ka mga anghel. 23 Miduol kamo sa malipayong panagtigom sa mga giisip nga kamagulangan nga mga anak sa Dios, kansang mga ngalan nasulat na didto sa langit. Miduol kamo sa Dios nga mao ang mohukom sa tanan. Didto usab sa inyong giduolan may mga espiritu sa mga tawo nga gipakamatarong sa Dios ug wala na gayoy sala. 24 Miduol kamo kang Jesus nga mao ang tigpataliwala diha sa bag-o nga kasabotan. Ang iyang dugo nga giula nagapamatuod nga gipasaylo na kita sa atong mga sala, ug mas maayo kini kaysa dugo ni Abel nga nagapangayo ug panimalos.

25 Busa pagbantay kamo ug ayaw pagpabungol-bungol sa ginasulti sa Dios kaninyo. Ang mga tawo kaniadto nga wala nagtuo sa nagsulti kanila dinhi sa yuta wala makalikay sa silot. Busa unsaon man nato paglikay sa silot kon dili kita motuo sa nagasulti nga gikan sa langit? 26 Kaniadto natay-og ang yuta tungod sa tingog sa Dios. Apan karon nagsaad siya nga sa umaabot nga mga adlaw tay-ogon niya kini pag-usab, ug lakip na ang langit.[c] 27 Ang pulong “pag-usab” nagkahulogan nga walaon na niya ang tanang binuhat nga matay-og, ug ang dili matay-og mao ang mahibilin.

28 Busa magpasalamat kita sa Dios tungod kay sakop na kita sa iyang gingharian nga dili matay-og. Magsimba kita kaniya sa pamaagi nga iyang ikalipay, nga may pagtahod ug kahadlok. 29 Kay kon mosilot ang atong Dios sama kini sa kalayo nga makaugdaw.

Read full chapter

Footnotes

  1. 12:20 Tan-awa usab ang Exo. 19:12-13.
  2. 12:21 Tan-awa usab ang Deu. 9:19.
  3. 12:26 Tan-awa usab ang Hag. 2:6.