Add parallel Print Page Options

Christ’s Sacrifice Once for All

10 The old system under the law of Moses was only a shadow, a dim preview of the good things to come, not the good things themselves. The sacrifices under that system were repeated again and again, year after year, but they were never able to provide perfect cleansing for those who came to worship. If they could have provided perfect cleansing, the sacrifices would have stopped, for the worshipers would have been purified once for all time, and their feelings of guilt would have disappeared.

But instead, those sacrifices actually reminded them of their sins year after year. For it is not possible for the blood of bulls and goats to take away sins. That is why, when Christ[a] came into the world, he said to God,

“You did not want animal sacrifices or sin offerings.
    But you have given me a body to offer.
You were not pleased with burnt offerings
    or other offerings for sin.
Then I said, ‘Look, I have come to do your will, O God—
    as is written about me in the Scriptures.’”[b]

First, Christ said, “You did not want animal sacrifices or sin offerings or burnt offerings or other offerings for sin, nor were you pleased with them” (though they are required by the law of Moses). Then he said, “Look, I have come to do your will.” He cancels the first covenant in order to put the second into effect. 10 For God’s will was for us to be made holy by the sacrifice of the body of Jesus Christ, once for all time.

11 Under the old covenant, the priest stands and ministers before the altar day after day, offering the same sacrifices again and again, which can never take away sins. 12 But our High Priest offered himself to God as a single sacrifice for sins, good for all time. Then he sat down in the place of honor at God’s right hand. 13 There he waits until his enemies are humbled and made a footstool under his feet. 14 For by that one offering he forever made perfect those who are being made holy.

15 And the Holy Spirit also testifies that this is so. For he says,

16 “This is the new covenant I will make
    with my people on that day,[c] says the Lord:
I will put my laws in their hearts,
    and I will write them on their minds.”[d]

17 Then he says,

“I will never again remember
    their sins and lawless deeds.”[e]

Read full chapter

Footnotes

  1. 10:5 Greek he; also in 10:8.
  2. 10:5-7 Ps 40:6-8 (Greek version).
  3. 10:16a Greek after those days.
  4. 10:16b Jer 31:33a.
  5. 10:17 Jer 31:34b.

10 Ang kasugoan anino lang sa mga kaayohan nga umaabot. Ang Kasugoan mismo dili makapamatarong sa mga tawo nga moduol sa Dios pinaagi sa ilang mga ginahalad kada tuig. Kay kon napasaylo na sila pinaagi sa mga halad, wala na unta nila batia nga sila may sala pa, ug dili na kinahanglan nga maghalad pa sila. Apan kadto nga mga halad nagapahinumdom pa hinuon matag tuig sa mga tawo mahitungod sa ilang mga sala. Tungod kay ang tinuod, ang dugo sa mga torong baka ug sa mga kanding nga ilang gihalad dili gayod makawagtang sa ilang mga sala.

Mao kana nga sa pag-anhi ni Cristo dinhi sa kalibotan miingon siya sa Dios:

“Wala mo magustohi ang mga mananap nga ginahalad kanimo, hinuon gihatagan mo ako ug lawas aron akong ihalad.
Kay wala ka malipay sa mga mananap nga ilang gisunog ug gihalad sa halaran alang sa ilang mga sala.
Busa miingon ako kanimo, ‘Ania ako sa pagtuman sa imong kabubut-on, O Dios, sumala sa nahisulat diha sa Kasulatan bahin kanako.’ ”[a]

Una, miingon si Cristo nga wala magustohi ug wala ikalipay sa Dios ang nagkalain-lain nilang mga halad ngadto kaniya alang sa ilang mga sala. Gisulti niya kini bisan tinuod nga kining tanan gihalad pinasikad sa Kasugoan. Dayon miingon siya sa Dios, “Ania ako aron sa pagtuman sa imong kabubut-on.” Tungod niini nasayran nato nga giilisan na sa Dios ang karaan nga mga paghalad ug ang halad ni Cristo mao ang iyang gipuli. 10 Ug tungod kay gituman ni Jesu-Cristo ang kabubut-on sa Dios, nahinloan kita gikan sa atong mga sala. Nahitabo kini pinaagi sa iyang paghalad sa iyang kaugalingon nga lawas sa makausa lang gayod.

11 Ang mga pari, kada adlaw gayod ang ilang pag-alagad didto sa simbahan aron sa paghalad sa Dios. Ugaling ang ilang mga halad nga nagabalik-balik lang dili gayod makakuha sa mga sala sa mga tawo. 12 Apan si Cristo kausa lang gayod naghalad alang sa atong mga sala ug dili na gayod kinahanglan nga usbon pa. Ug unya, milingkod siya sa tuo sa Dios. 13 Ug karon atua na siya didto nagahulat hangtod sa panahon nga ang iyang mga kaaway mapailalom kaniya. 14 Busa pinaagi sa usa ka halad, gihingpit niya sa walay kataposan kadtong gihinloan sa sala.

15 Ang Espiritu Santo mismo nagapamatuod kanato bahin niini, kay miingon siya:

16 “Miingon ang Ginoo, ‘Mao kini ang kasabotan nga akong buhaton kanila sa umaabot nga mga adlaw:
Itisok ko ang akong mga sugo sa ilang kasingkasing, ug isilsil ko kini sa ilang alimpatakan.’ ”[b]

17 Ug midugang siya sa pag-ingon, “Dili ko na gayod hinumdoman ang ilang mga sala ug ang ilang daotang binuhatan.”[c]

Read full chapter

Footnotes

  1. 10:7 Tan-awa usab ang Salmo 40:6-8.
  2. 10:16 Tan-awa usab ang Jer. 31:33.
  3. 10:17 Tan-awa usab ang Jer. 31:34.